پیرامون ولادت کودک(2)

ب) شیردادن و تربیت کودک
 

بیش‌ترین مدت زمان شیر دادن کودک ۲ سال است و بیش‌تر از آن جایز ندانسته‌اند؛ مگر آن که ضرورتی وجود داشته باشد و کودک ضعیف و مضطر باشد و کم‌ترین زمان شیر دادن ۲۱ ماه است. مادر باید از اولین شیری که به پستان می‌آید, به فرزند بخوراند و اگر از آن شیر به کودک ندهند, شیرش تقویت نمی‌شود.
حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«بهترین و سودمندترین شیرها برای کودک, شیر مادر است.»
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«در هنگامی که دیدند مادر اسحاق فرزند خود را شیر می‌دهد به او گفته شد که ای مادر اسحاق! فرزندت را از یک پستان شیر نده و از هر دو پستان شیر بده؛ که یکی به جای آب و دیگری به جای طعام است. هر کس به فرزندش کم تر از ۲۱ ماه شیر دهد, به او ظلم کرده است. »
در احادیث آمده است که: «کودک را برای شیر دادن به دایه گبر (کافر) ندهید اگر به دایه یهودی و مسیحی دادید, اجازه ندهید که کودک را به خانه‌اش ببرد؛ بلکه در نزد شما به او شیر دهد و نیز دایه را از خوردن شراب و گوشت خوک و سایر چیزهایی که در دین اسلام حرام است منع کنید؛ زیرا آنان این چیزها را در دین خود حلال می‌دانند.»‌
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:
«از شیر دادن زن احمق و زنی که چشمش معیوب است به کودک خود پرهیز کنید؛ زیرا شیر بر فرزند تأثیر خواهد داشت. »
حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«دایه‌ای برای شیر دادن کودک خویش انتخاب کنید که به صورت و سیرت نیکو باشد؛ زیرا بر کودک تأثیر خواهد داشت و کودک به دایه شباهت پیدا خواهد کرد. »
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:‌
«کودک را ۷ سال آزاد بگذارید تا بازی کند و بعد از آن, تا ۷ سال در تربیت او بکوشید و اگر نیک رفتار شد باز در رشد و اصلاح بیشتر او بکوشید و اگر از او نا امید شدی, خیری در او نیست.»
در حدیث دیگری آمده است که: «۷ سال کودک را آزاد بگذارید تا بازی کند و ۷ سال دیگر او را تربیت کنید و به او خواندن و نوشتن بیاموزید و ۷ سال دیگر حلال و حرام (احکام شرعی) را به او بیاموزید.»‌
حضرت علی(علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«کودک را ۷ سال باید نگه‌داری و تربیت جسمی کرد و ۷ سال به او آداب بیاموزید و ۷ سال دیگر باید به او خدمت کرد. فرزند تا ۲۳ سالگی رشد جسمی خواهد داشت و تا ۳۵ سالگی عقل او افزون خواهد شد و پس از آن تجربه او افزایش خواهد یافت.»
در روایتی آمده است که «هنگامی که پسران ۶ ساله شدند, نباید با یک دیگر در زیر یک لحاف بخوابند.»
همچنین در روایات آمده است که «فرزندان خویش را بر محبت علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) تربیت کنید و اگر آنان نپذیرفتند, نشان ناپاکی نطفه آنان خواهد بود.»‌
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«خیلی زود به فرزندان خویش احادیث ما را بیاموزید تا مخالفان آنان را, گمراه نکنند و هر که محبت ما اهل بیت را در دل داشته باشد مادر خویش را بسیار دعا کند؛ زیرا او به شوهرش خیانت نکرده است. »
شخصی خدمت امام صادق (علیه‌السلام) آمد و عرض کرد: بسیار غمگین و ناراحتم. امام از علت نگرانی‌اش سؤال کرد. او گفت: خداوند به من دختری داده است. حضرت فرمود: زمین او را بر‌می‌دارد و روزی‌اش بر خداست و زندگی او از عمر تو نمی‌کاهد و روزی تو را نمی‌خورد؛ سپس فرمود: او را چه نام گذاشته‌ای؟ گفت: فاطمه. حضرت فرمود: آه, آه و دست بر پیشانی خویش گذاشت و فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
حق فرزند بر پدر اگر پسر باشد, این است که مادری نیک برای او انتخاب کرده باشد, نام نیکویی برای او انتخاب کند, به او قرآن بیاموزد, او را ختنه کند و شناگری به او بیاموزد واگر دختر باشد, همچنین مادر نیکویی برای او انتخاب کرده باشد, نام نیکویی بر او بگذارد, سوره نور را به او بیاموزد, او را در بالاخانه جای ندهد و او را زود به خانه شوهر بفرستد. سپس فرمود: چون دختر خویش را فاطمه نام نهادی, او را دشنام نده و نفرین مکن.
امام رضا (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«شوخی و کج خُلقی کودک در کودکی نشانه آن است که این کودک در بزرگی دانا و بردبار خواهد شد. »
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:
هر کس فرزند خویش را ببوسد خدا حسنه‌ای برای او می‌نویسد و هر که فرزند خود را شاد کند, خدا در روز قیامت او را شاد خواهد کرد و هر کس به فرزند خود قرآن بیاموزد؛ در روز قیامت دو حله بر پدر و مادرش بپوشنانند که از نور آن دو حله, روی اهل بهشت روشن خواهد شد.
شخصی خدمت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: من هرگز فرزند خود را نبوسیده‌ام. چون آن شخص رفت, حضرت فرمود:‌این مرد در نزد من از اهل جهنم است.
در روایت دیگری آمده است که«حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) شخصی را مشاهده کرد که دارای دو پسر بود و فقط یکی از آنان را می‌بوسید و محبت می‌کرد. حضرت فرمود: چرا به هر دو یک سان محبت نکردی و آنان را مورد لطف قرار ندادی؟ سپس فرمود: بهتر است که میان فرزندان خود تفاوتی نگذاری مگر آن که یکی از آنان عالم‌تر و صالح‌تر باشد و به این علت بین آنان تفاوت بگذاری.»

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«وقتی پسر ۳ ساله شد به او بگویید که ۷ مرتبه «لا اله الا الله»بگوید و چون ۳ سال و ۷ ماه و ۲۰ روز از عمرش گذشت به او بگویید که ۷ مرتبه «محمد رسول ا لله» و چون ۴ ساله شد به او بگویید که ۷ مرتبه «صلی الله علی محمد و آله» بگوید و چون ۵ ساله شد, او را وادار کنید تا خدا را سجده کند و چون ۶ ساله شد, نماز را به او یاد دهید و او را به نماز وادار کنید و چون ۷ ساله شد, وضو را به او بیاموزید و او را امر کنید تا نماز را با وضو بخواند و چون ۹ ساله شد, نماز و وضو را به خوبی به او بیاموزید و برای ترک وضو و نماز او را تنبیه کنید. پس چون او نماز و وضو را آموخت و به آن عمل کرد, خدا پدر و مادرش را می‌آمرزد. »
آلودگی دست و روی کودکان را پیش از خواب باید بشویید؛ زیرا شیطان آنان را می‌بوید و کودک در خواب می‌ترسد و ملائکه و نویسندگان اعمال نیز اذیت می‌شوند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:
«هر کس که به بازار می‌رود, باید هدیه‌ای بخرد و برای اهل خانه و عیال خود هدیه ببرد؛ زیرا این عمل مانند آن است که به جمعی از فقرا صدقه داده باشد و در هدیه دادن به اهل خانه, باید ابتدا به دختران و بعد به پسران, زیرا هر کس دخترش را خوشحال کند, مثل آن است که بنده‌ای را از فرزندان اسماعیل آزاد کرده باشد و کسی که پسرش را خوشحال کند, مثل کسی است که از ترس خدا گریه کند و خدا چنین کسی را داخل بهشت می‌کند.
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:‌
به کودکان خود قاووت بخورانید که گوشت بدن آنان را می‌رویاند و استخوان را محکم می‌کند.
و در حدیث دیگری آمده است که «به فرزندان خود انار بخورانید, زیرا آنان زودتر به حد جوانی و قدرت می‌رسند.»
و در روایت دیگری آمده است که دختری که ۶ ساله شد,‌مادرش نباید او را برهنه پهلوی خود بخواباند؛ زیرا این عمل به منزله زنا می‌باشد و نیز دختری که ۶ ساله شد, نباید مردان نامحرم او را ببوسند و نیز پسر ۷ ساله نباید با زنان نامحرم روبوسی کند.»‌

دستورهایی برای حافظ شدن کودک در رحم
 

۱ـ خواندن زیارت عاشورا با ۱۰۰ لعن و ۱۰۰ سلام و دعای علقمه به مدت ۴۰ روز.
۲ـ خواندن سوره یس و فُوت کردن (دم زدن) به اناری به مدت ۴۰ روز و سرانجام خوردن آن.
۳ـ خواندن سوره یوسف و فُوت کردن به یک سیب به مدت ۴۰ روز و سرانجام خوردن آن.
۴ـ خواندن دعای توسل به مدت ۴۰ روز.
۵ـ خواندن زیارت جامعه به مدت ۴۰ روز.
۶ـ خواندن زیارت آل یاسین به مدت ۴۰ روز.
۷ـ خواندن دعای کمیل ۴۰ شب جمعه.
۸ـ خواندن دعای ندبه به مدت ۴۰ روز.
۹ـ خواندن دعای سمات به مدت ۴۰ عصر جمعه.
۱۰ـ خواندن سوره‌های حدید, تغابن, جمعه و صف پیش از خواب به مدت ۴۰ شب.
۱۱ـ خواندن تسبیحات حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) بعد از هر نماز و خواند آن‌ها در هر شب هنگام خواب.
۱۲ـ خواندن نماز شب دست کم به مدت ۴۰ شب.
۱۳ـ غسل جمعه کردن به مدت ۴۰ روز جمعه.
۱۴ـ خواندن حدیث کساء و زیارت امام زمان (عج) ۴۰ مرتبه.
۱۵ـ خواندن دعای عهد بعد از نماز صبح به مدت ۴۰ روز.
۱۶ـ خوردن ۱۲ عدد مویز با ذکر ۱۲ بسم الله به مدت ۴۰ روز هنگام ناشتا.
۱۷ـ خوردن ۷ عدد کندر به مدت ۴۰ روز هنگام ناشتا در ۳ ماه اول.
۱۸ـ خواندن ۵ سوره‌ای که با تسبیح شروع می‌شود (حدید, حشر, تغابن, جمعه و صف) از ماه هفتم به بعد.
۱۹ـ همیشه با وضو بودن.
۲۰ـ نگاه نکردن به آیینه در شب.
۲۱ـ پرهیز از گناه کوچک و بزرگ.
۲۲ـ عصبانی نشدن و حفظ آرامش.
۲۳ـ اذان و اقامه خواندن در گوش کودک به هنگام تولد.
۲۴ـ برگزیدن نام برای فرزند از ۴ ماه و ۱۰ روز به بعد که روح در جنین دمیده می‌شود.
ان شاء‌الله با انجام این موارد شما می‌توانید, فرزندان صالحی تحویل جامعه دهید که بتوانند قرآن را حفظ نموده, عامل به دستورهای قرآن باشند و از سربازان آقا امام زمان (عج) گردند و در مقابل شبیخون فرهنگی غرب مصون باشند.
منبع: نیازها و روابط دختران و پسران
/خ