جنبه مادري همسر

ازدواج با دختران بزرگ تر، درست يا غلط؟
 

اغلب مردهاي قديمي دنبال دختري بودند که يک جورهايي خودشان بتوانند بزرگش کنند و طوري شخصيتش را شکل بدهند که خودشان دوست داشتند. ايده اي که البته هنوز هم خيلي ها طرفدار پر و پا قرصش هستند. اين خواسته در کنار هزار تا دليل ديگر باعث مي شد که گاهي دختر با کسي ازدواج کند که جاي پدرش باشد يا پسر ده سالي بزرگ تر از خانمش باشد. رويه اي که در سال هاي اخير وارونه شده! حالا، آمارهاي سازمان ثبت احوال ما ايراني ها چيز ديگري را مي گويد. اينکه الگوي همسريابي لااقل از نظر سن و سال پسرها و دخترها دارد عوض مي شود.

چند دليل ساده
 

يک نوع سليقه زناشويي است.
بعضي پسرها يک مقدار نياز رواني به اين دارند که با کسي باشند که با تجربه باشد و بتوانند به او تکيه کنند.
ثبات اجتماعي و مالي دختر هم در اين تصميم ها مؤثر است.

ترکيب جمعيتي به نفع پسرهاست
 

اين مسأله که جداي از دلايل اجتماعي و روان شناسي، يک دليل ساده ترکيب جمعيتي هم دارد. اينکه آدم هاي پيک جمعيتي ما که در سال 65 اتفاق افتاده، حالا در روزهاي انتخاب همسرند و البته اين مشکلي است که براي دخترهاست چون پسر همسن يا بزرگ تر از خودشان خيلي کمتر از گذشته پيدا مي شود. نتيجه اش هم شده اين آمار: «بر اساس گزارش رسمي منتشر شده از سوي سازمان ثبت احوال کل کشور، تعداد ازدواج هاي ثبت شده در سه ماهه سال 86 که زوجه يک سال از زوج بزرگ تر بوده، 3/57 درصد است که اين رقم در سه ماهه سال جاري به 3/68 درصد رسيده، همچنين ميزان طلاق ثبت شده همين گروه در سه ماهه اول سال 86، 22/3 درصد بوده است که در سه ماهه اول سال جاري به 68/3 درصد رسيده است.
در 2/08 درصد از ازدواج هاي ثبت شده در سه ماهه اول سال 86، سن زوجه دو سال بيشتر از زوج بوده که اين رقم در سه ماهه سال جاري به 2/17 درصد رسيده است و اين در حاليست که درصد طلاق همين گروه سني در سه ماهه اول امسال نسبت به سال گذشته 17 صدم درصد افزايش داشته است. تعداد ازدواج ها و طلاق هايي هم که در آنها سن زوجه سه، چهار و پنج سال يا بيشتر از زوج بوده است و در سه ماهه اول سال 8 به ثبت رسيده، نسبت به سه ماهه اول سال 86، اندکي کاهش داشته است.»
روي اين حساب، با توجه به اينکه هرم سني جنسي ايران طوري است که دخترهاي 23 تا 28 سال يا 20 تا 25 سال با پسرهاي گروه سني بالاتر از خودشان که تعدادشان کمتر است ازدواج مي کنند، اصولاً ضرورت دارد که مهارت هايي آموزش بدهيم که دختر و پسرهاي گروه هاي همسن با هم ازدواج کنند و خوشبخت شوند.

فرصت ها و تهديدها
 

اين ارتباط هاي عاطفي را در مجموع نه مي شود به راحتي منفي و مشکل دار دانست و نه گفت که حتماً خوب است. مسأله اي که فرصت ها و تهديدهايي دارد.
بلوغ اجتماعي دختر از پسر سريع تر است که حتي شامل بلوغ عاطفي و شخصيتي اش هم مي شود. به همين دليل، يک دختر 24 ساله از لحاظ نيازمندي هاي شخصيتي مي تواند پابه پاي يک پسر 30 ساله جلو برود. حالا اگر او همين انتظار را از يک پسر همگروه سني داشته باشد، احتمالاً با مشکل مواجه مي شود. چون پسر مي خواهد نقش 25 سالگي خودش را بازي کند.
نکته بعدي در مورد بچه دار شدن است. در گروه هاي همسن اين نگراني وجود دارد که دختر مهارت والدي و مسؤوليت پذيري بيشتري داشته باشد و پسر نکشد و احساس کند گير افتاده چون به نسبه، بلوغ والد شدن و پدر بودن به اش دير دست مي دهد. همزمان هم دختر اين ترس را دارد که در صورت اقدام دير براي بچه دار شدن، مشکلاتي برايش پيش بيايد. نکته اي که احتمالاً براي پسر دغدغه به حساب نمي آيد.
اما نکته جالب اين است که طلاق در اين نوع ازدواج ها کمتر است. يکي به خاطر نوع توقع پسرهاي ايراني از همسر که جنبه مادري همسر را دوست دارند و در اين ازدواج ها به ثبات بيشتري مي رسند. در اين زندگي ها سعي و خطا کمتر است و آنها خانواده باقوام و پخته تري خواهند داشت. البته به شرطي که رابطه را طوري مديريت کرده باشند که دچار عوارضش نشوند.

دلم را برده، چه کنم؟
 

اگر از چنين دختري خوشت آمده و تصميم ازدواج داري بايد با علم به شرايطي که خواهي داشت بروي جلو. مشکل زماني بيشتر پيش مي آيد که پسر نداند وارد چه رابطه اي شده است. اين ملاحظه در مورد تصميم گيري دختر هم صدق مي کند. با همه اين حرف ها بر خلاف عددهايي که بعضي کارشناس ها مي دهند، به نظر نمي شود با اين مسأله خيلي رياضي و فرمولي برخورد کرد و براي تفاوت سني عدد مشخصي داد. اما با بحث شکاف نسل ها مي شود راه حل داد. مثلاً بچه هاي ورودي سال 89 دانشگاه با ورودي هاي 85 دغدغه هاي متفاوتي دارند. شکاف نسلي که ضرباهنگ تغيير آن بيشتر هم شده. پس دو نفر که از دو نسل متفاوت باشند احتمال به مشکل خوردن شان بيشتر مي شود. بايد کسي را انتخاب کنيم که هم از لحاظ سني و هم از لحاظ نسلي و فرهنگي متفاوت نباشيم.
منبع:همشهري جوان، شماره 264
/ن