بیش فعالی چیست؟

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD)یکی از شایع‌ترین اختلالات نوروتوسعه‌ای کودکی است. این اختلال معمولا در کودکی تشخیص داده می‌شود و اغلب تا دوران بزرگسالی ادامه دارد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است مشکلاتی در تمرکز، کنترل رفتارهای بی‌انضباطانه (ممکن است بدون در نظر گرفتن نتیجه، عمل کنند) یا فعالیت‌های بیش از حد داشته باشند.

چه چیزی باعث بیش فعالی می شود؟

بیش فعالی می‌تواند ناشی از شرایط روانی یا جسمانی باشد. به عنوان مثال، شرایطی که بر سیستم عصبی یا تیروئید شما تأثیر می‌گذارند، ممکن است به آن کمک کنند.

علائم و نشانه ها

برای کودکان، عدم تمرکز و رفتار نامناسب در برخی مواقع طبیعی است، اما کودکانی که مبتلا به بیش فعالی هستند، این رفتارها را نمی‌توانند فقط با رشد دور کنند. علائم آنها ادامه دارد، ممکن است شدید باشد و مشکلاتی را در مدرسه، خانه یا با دوستانشان ایجاد کند.

نشانه های بیش فعالی:
خیالپردازی زیاد، فراموش کردن و گم کردن اشیاء، حرکت و پرش زیاد، صحبت زیاد، انجام خطاهای بی‌توجه و ایجاد خطرات بی‌ضرورت، دشواری در مقاومت در برابر وسواس، مشکل در نوبت دادن و دشواری در هم‌زیستی با دیگران.

چگونه بیش فعالی تشخیص داده می شود؟

اگر شما یا فرزندتان بیش فعالی را تجربه می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
پزشک شما در مورد علائمی که شامل آنها هستید، از جمله زمان شروع آنها، سوال خواهد کرد. او درباره تغییرات اخیر در سلامت کلی شما و هر گونه دارویی که ممکن است مصرف کنید، سوال خواهد کرد. پاسخ دادن به این سوالات به پزشک شما در تشخیص نوع بیش فعالی کمک خواهد کرد.

این به آنان کمک می‌کند بفهمند که بیش فعالی به علت یک بیماری جدید یا قبلی است، یا عارضه‌ای از دارو است. پزشک شما ممکن است نمونه خون یا ادرار را جهت بررسی سطح هورمون‌هایتان بگیرد. این به آنان کمک می‌کند بفهمند آیا تعادل هورمونی نادرستی دارید. به عنوان مثال، عدم تعادل هورمون تیروئیدی می‌تواند عامل بیش فعالی باشد.

انواع درمان بیش فعالی

رفتار درمانی، از جمله آموزش به والدین
داروها

توصیه های درمانی برای بیش فعالی

برای کودکان بیش فعال کمتر از 6 سال، آکادمی پزشکان آمریکا پیشنهاد می‌دهد که آموزش والدین، در مدیریت رفتار به عنوان خط اول درمان، قبل از تجربه دارو باشد. برای کودکان 6 سال و بالاتر، پیشنهادات شامل دارو و درمان رفتاری به همراه آموزش والدین. مدارس هم می‌توانند قسمتی از درمان باشند.

رفتار درمانی:

همچنین،بیش فعالی نه تنها بر روی توانایی یک کودک برای توجه و نشستن در مدرسه تأثیر می‌گذارد، بلکه بر روابط با خانواده و کودکان دیگر نیز تأثیرگذار است. کودکان با بیش فعالی اغلب رفتارهایی را نشان می‌دهند که ممکن است برای دیگران بسیار مزاحم باشد. درمان رفتاری، یک گزینه درمانی است که می‌تواند به کاهش این رفتارها کمک کند؛ بهتر است درمان رفتاری را همزمان با تشخیص شروع کنید.

داروها:

داروها می‌توانند به کودکان در مدیریت علائم اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در زندگی روزمره کمک کنند و به آن‌ها در کنترل رفتارهایی که باعث مشکلات با خانواده، دوستان و مدرسه می‌شود، یاری رسانند. چندین نوع دارو توسط سازمان غذا و دارو (FDA)برای درمان اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در کودکان به سن 6 سال تأیید شده است.

محرک‌ها، پرطرفدارترین و پراستفاده‌ترین داروهای بیش فعالی هستند.
غیرمحرک‌ها در سال 2003 برای درمان بیش فعالی تأیید شده است. آن‌ها به اندازه محرک‌ها سریع عمل نمی‌کنند، اما اثر آن‌ها تا 24 ساعت می‌تواند دوام داشته باشد.

رفتار درست با کودک بیش فعال چیست؟

رفتار اطرافیان با کودک بیش فعال باید با توجه به نیازها و خصوصیات کودک، منطبق باشد. در ادامه چند راهنمایی برای رفتار با کودک بیش فعال آورده شده است:

فهم و پذیرش:

فهمیدن و پذیرش کودک بیش فعال مهم است. باید به عنوان یک ویژگی منحصر به فرد و طبیعی درک شود و نه به عنوان یک مشکل. درک کنید که آن‌ها نیازمند فضای بیشتر برای انرژی اضافی خود هستند.

استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش:

استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند تنفس عمیق، موسیقی آرامش‌بخش و تمرینات آرامش‌بخش می‌تواند به کودک کمک کند تا از تنش و هیجانات زیاد خود کاسته و به تمرکز بیشتری دست پیدا کند.

صبر و پشتکار:

برخورد با کودکان بیش فعال صبر و پشتکار بالا را می‌طلبد. این ممکن است زمان‌بر و چالش‌بر باشد، اما با اداره صبورانه و پشتکار، می‌توانید کودکان را در مسیر انجام تغییرات مثبت همراهی کنید.

استفاده از انگیزه و پاداش:

استفاده از سیستم‌های انگیزه‌بخش و پاداش می‌تواند کودک بیش فعال را به هدف تمرکز کند. تشویق و تحسین رفتارهای مطلوب و ارائه پاداش‌های مناسب می‌تواند موثر باشد.

فعالیت‌های فیزیکی:

فراهم کردن فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی مناسب می‌تواند به کودک بیش فعال کمک کند تا انرژی اضافی خود را سوزانده و تمرکز بیشتری داشته باشد. فعالیت‌هایی مانند دویدن، پرش، بازی‌های ساختمانی و بازی‌های بزرگ‌سالان می‌توانند مفید باشند.

نکات کاربردی برای کنترل کودک بیش فعال

آنها را آرام کنید:

آیا می دانید ساده ترین راه برای آرام کردن کودکان چیست؟ از آنها بخواهید پنج دقیقه مستقیم بنشینند. این زمان را ذره ذره افزایش دهید. آنها را تشویق کنید تا به این کار علاقه مند شوند.

آنها را به پیاده روی ببرید:

هر چه کودک شما به طبیعت نزدیک تر باشد، آرامش بیشتری پیدا می کند. آرامش در طبیعت به آنها کمک می کند تا همه گره ها را باز کنند و تمرکز بیشتری داشته باشند.

تغییر رژیم غذایی:

هیچ چیز بهتر از غذاهای خانگی نیست. خوردن غذای سالم، سبک زندگی، خلق و خوی و سلامت کلی ذهنی و جسمی شما را بهبود می بخشد، زیرا آنها فاقد مواد نگهدارنده و طعم دهنده های مصنوعی هستند.

توجه کنید:

قابل درک است که شما یک والدین شاغل هستید و نمی توانید تمام توجه خود را به فرزندتان اختصاص دهید. بنابراین، روی آن کار کنید و زمان مناسب خانواده را تنظیم کنید. حتی یک لحظه از کودک خود غافل نشوید.

چگونه کودک بیش فعال را مشغول نگه داریم؟

ورزش:

افراد مرتبط با ورزش همیشه بسیار پرانرژی هستند. چرا بچه های خود را درگیر برخی از فعالیت های ورزشی نمی کنید؟ خواه فوتبال، تنیس، بدمینتون یا هر ورزشی که انتخاب می کنند.

هنر و صنایع دستی:

پرداختن به هنر و صنعت نیاز به صبر دارد. می توانید از زمان پیاده روی خود برای این کار استفاده کنید. آنها را به یک پارک ببرید و از آنها بخواهید که هر چه می گویند در اطراف خود بکشند.

کمک به کارهای خانه:

اولین قدم برای ساختن فرزندتان به عنوان یک فرد مستقل با کمک گرفتن از او برای کارهای خانه شروع می شود. این مرحله مهارت های مدیریتی آنها را نیز افزایش می دهد و به آنها کمک می کند تا مسئولیت های بزرگسالی را به عهده بگیرند.

نحوه رفتار با کودک بیش فعال در مدرسه

کودکان بیش فعال در مدرسه ممکن است برای معلمان و دیگر دانش آموزان چالش برانگیز باشند. اما با برخورد صحیح، می توان به آنها کمک کرد تا بهترین عملکرد خود را در مدرسه داشته باشند. در ادامه روش هایی برای برخورد با کودکان بیش فعال در مدرسه آورده شده است:

ایجاد یک برنامه زمانبندی:

برای کودکان بیش فعال، برنامه زمانبندی منظم و محکمی بسیار مهم است. این به آنها کمک می کند که توجه خود را به چیزهای مختلف توزیع کنند و از احساس بی قراری جلوگیری کنند.

اجازه دادن به آنها برای حرکت:

به کودکان بیش فعال اجازه دهید تا حرکت کنند. این می تواند شامل ورزش، بازی های فعال و حتی شرکت در کارهای خود باشد.

ارائه فعالیت هایی که به آنها کمک می کند تمرکز کنند:

فعالیت هایی مانند پازل، نقاشی، ساختمان بازی و ... به کودکان بیش فعال کمک می کنند تا تمرکز خود را بهبود بخشند.

ارائه امکانات خودکار:

کودکان بیش فعال ممکن است به دلیل ناتوانی در نوشتن با دست، احساس ناتوانی کنند. ارائه امکانات خودکار مانند قلم نوشتاری، خودکار و ... به آنها کمک می کند تا بهتر بتوانندبنویسند.

صحبت با والدین:

صحبت با والدین کودکان بیش فعال می تواند به شما در فهمیدن علت بی قراری آنها کمک کند. همچنین، شما می توانید با والدین به دلایل و راه حل های مختلف برای بهبود عملکرد کودکان در مدرسه صحبت کنید.

نکاتی برای والدین

در زیر پیشنهاداتی وجود دارد که ممکن است به رفتار کودک شما کمک کند:

یک روال ایجاد کنید:

سعی کنید هر روز از زمان بیدار شدن تا زمان خواب برنامه یکسانی را دنبال کنید. سازماندهی کنید. فرزندتان را تشویق کنید تا کیف مدرسه، لباس و اسباب بازی‌ها را هر روز در یک مکان قرار دهد تا احتمال گم شدن آن‌ها کمتر شود.

عوامل حواس پرتی را مدیریت کنید:

تلویزیون را خاموش کنید، یک محیط کار آرام برای فرزندتان در هنگام انجام تکالیفش فراهم کنید. برخی از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بهتر یاد می‌گیرند اگر در حین تکالیفشان در حال حرکت باشند یا به موسیقی گوش دهند. رفتار فرزندتان را مشاهده کنید و ببینید چه روش‌هایی برای او جواب می‌دهد.

انتخاب ها را محدود کنید:

برای اینکه فرزندتان احساس غرق شدن یا تحریک بیش از حد نداشته باشد، فقط چند گزینه را انتخاب کنید. به عنوان مثال، از آنها بخواهید بین این لباس یا آن لباس، این غذا یا آن یکی، یا این اسباب بازی یا آن یکی را انتخاب کنند.

وقتی با فرزندتان صحبت می کنید واضح و مشخص باشید:

با توصیف آنچه شنیده اید به فرزندتان بفهمانید که به او گوش می دهید. هنگامی که آنها نیاز به انجام کاری دارند از دستورالعمل های واضح و مختصر استفاده کنید.

به فرزندتان کمک کنید برنامه ریزی کند:

کارهای پیچیده را به مراحل ساده تر و کوتاه تر تقسیم کنید. برای کارهای طولانی، شروع زودهنگام و استراحت ممکن است به کاهش استرس کمک کند.

از اهداف و تمجید یا سایر پاداش ها استفاده کنید:

از یک نمودار برای فهرست کردن اهداف و ردیابی رفتارهای مثبت استفاده کنید، سپس با گفتن به او یا پاداش دادن به تلاش‌هایش به روش‌های دیگر، به فرزندتان بگویید که خوب عمل کرده است. مطمئن شوید که اهداف واقع بینانه هستند گام های کوچک مهم هستند.

فرصت های مثبت ایجاد کنید:

کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی ممکن است در برخی از شرایط به استرس برخورد کنند. کشف و تشویق آنچه که کودک شما در آن عالی عمل می‌کند مهم است.

کلام آخر

در مورد کودکان بیش فعال، بهترین روش برای رفتار با آنها، تامین فضای فعالیت مناسب و سالم برای آنها است. همچنین، کودکان بیش فعال نیاز دارند که به آنها توجه و علاقه نشان داده شود و با آنها صحبت کنید تا احساس ارزشمندی کنند. می توانید به دنبال کمک از مشاوران و پزشکان متخصص نیز در این زمینه باشید.

منابع

https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/facts.html
https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/treatment.html
https://www.healthline.com/health/hyperactivity#diagnosis
https://www.healthline.com/health/adhd#adhd-and-depression