خشم می تواند به دو شکل باشد. نوع سالم آن به ما انرژی می دهد تا خواسته های خود را دنبال کنیم اما نوع منفی آن ویرانگر است و می تواند باعث مشکلاتی در سلامت روانی و جسمی، شغل و روابط عاطفی ما گردد. به همین دلیل باید بدانیم تا چه اندازه نسبت به خشم مسری مصونیت داریم.

خشم مسری می تواند در بسیاری محیط ها به ما منتقل شود، خانواده، محیط کار، محیط های اجتماعی و رسانه ها همگی می توانند به ما خشم مسری را منتقل کنند و به راحتی کنترل ما را در دست بگیرند.

انتقال عاطفی چیست؟

ممکن است بارها ویدیوهایی را دیده باشید که فردی در مترو به طور ناگهانی می خندد. یک نفر به او می خندد و خودش را کنترل می کند، دیگری به نفر اول می خندد و طولی نمی کشد که تمام تماشاگران بدون اینکه بدانند نفر اول چرا خندیده است شروع به خندیدن با صدای بلند می کنند.

وقتی کسی گریه می کند، اطرافیانش ناخودآگاه آسیب می بینند یا گریه می کنند. خشم به همین ترتیب به دیگران سرایت می کند.حوزه جدیدی از دانش به نام «عصب زیست شناسی بین فردی» نشان می دهد که انسان ها از نظر بیولوژیکی برای جذب احساسات دیگران طراحی شده اند، پدیده ای که آن را «انتقال عاطفی» می نامند.

سلول های مغز ما که نورون های آینه ای نامیده می شوند، همزمان با اعمال و احساسات دیگران فعال می شوند. وقتی کسی درد فیزیکی یا احساسی دارد، مراکز درد در مغز ما شروع به کار می کنند. این اساس همدلی است.

انتقال عاطفی ناخودآگاه است و باعث می شود که به طور خودکار از حالات چهره، لحن صدا یا زبان بدن دیگران تقلید کنیم و واکنش های عصبی فیزیولوژیکی و عصبی مشابهی را نشان دهیم. این روند از کودکی در ما شروع می شود. انتقال احساسات می تواند در برخوردهای چهره به چهره، تماشای افراد در تلویزیون، در فیلم، در اینترنت و حتی خواندن کتاب یا ایمیل اتفاق بیفتد.

انتقال عاطفی خوب است یا بد؟

حقیقت این است که انتقال عاطفی احساسات مثبت می تواند احساسات خوب ما را تقویت کند. وقتی در یک کنسرت یا رویداد ورزشی شرکت می کنیم، حال و هوای تماشاگران و شادی ها حال ما را خوب می کند. با این حال، احساسات منفی مانند خشم، خشونت، ترس و اضطراب نیز رخ می دهد.

متأسفانه احساسات منفی سریعتر از احساسات مثبت پخش می شوند. به عنوان مثال، منفی نگری یک همکار یا مدیر می تواند به راحتی محیط کار را تغییر دهد.خشم، ترس و اضطراب سریعتر از شادی در رسانه های اجتماعی پخش می شوند. بنابراین گاهی اوقات این احساسات مسری می توانند ما را از تهدیدهای احتمالی آگاه کنند.

چگونه خود را در برابر خشم مسری ایمن کنیم؟

احساس خشم خود را ارزیابی کنید:

هنگامی که دچار حس خشم می شوید در قدم اول باید آنرا بررسی کنید. دقت کنید این خشم مربوط به خودتان است و یا آن را از دیگران جذب کرده اید. به این نکته توجه کنید خشمی که جذب کرده اید چطور بر افکار، احساسات و هیجانات شما تاثیر داشته اند.

زمانی که سرچشمه خشم سرایت گرفته از محیط بیرون را پیدا کردید سعی کنید از افرادی که خشم آنها به شما سرایت کرده دوری کنید و یا در روابط خود با آنها حد و مرزی ایجاد نمایید.

روی خشم خود تامل کنید:

تامل کردن به معنای کمی درنگ و اندیشیدن است. تامل کردن در مورد خشم به ما کمک می کند خشم را که با رنج و خواسته های ما مانند روابط، شادی و امنیت در ارتباطند بهتر درک کنیم و همچنین احساسات منفی مانند ناتوانی، شرم، اضطراب، ناامیدی و… را که باعث تشدید خشم ما می شوند بهتر بشناسیم.

با حس مثبت به جنگ خشم برویم:

یکی از راه های کنترل خشم مسری این است که به جای جذب خشم دیگران، حس مثبت خود را به آنها منتقل کنیم. زمانیکه در مقابل فرد خشمگینی قرار می گیرید باید به خود یادآوری کنید که این احساس خشم مربوط به شما نیست اما ممکن است روی شما تاثیر بگذارد.

سعی کنید در این موارد آرامش خود را حفظ کنید و با فرد خشمگین همدلی نمایید. از آنجا که احساسات مثبت نیز مسری هستند این کار می تواند حس مثبت به فرد مقابل منتقل کند و او را نیز آرام کند. در نتیجه نه تنها شما خشم را دریافت نکرده اید بلکه خشم طرف مقابل را نیز خنثی نموده اید.

از اخبار منفی دوری کنید:

یکی از مواردی که باعث می شود خشم به شما سرایت کند رسانه های اجتماعی هستند. انسان ها روزمره در مواجهه با اخباری هستند که می توانند احساسات مختلفی نظیر خشم را به آنها منتقل کنند. بنابراین اگر احساس می کنید بازدید رسانه های اجتماعی باعث عصبانیت و خشم شما می شوند از آنها دوری کنید.

تشخیص دهید که کدام احساس واقعی و کدام یک مسری است:

قبل از هر چیز، بسیار مهم است که بدانید آیا این عصبانیت از شما ناشی می شود یا آن را از دیگران جذب کرده اید. شما باید بین خشم خود و دیگران تمایز قائل شوید. این چیزی است که اکثر ما نادیده می گیریم. شما باید مراقب باشید که چگونه احساسات خود بر دیگران تأثیر می گذارد. به افکار، عواطف و احساسات بدن خود توجه کنید.

بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که از افرادی که فکر می کنید عصبانیت آنها به شما سرایت کرده است دوری کنید تا ببینید چه اتفاقی می افتد. شاید بهتر باشد در گذراندن وقت با این افراد تجدید نظر کنید یا راه هایی برای تغییر بحث هایی که باعث عصبانیت شما می شوند پیدا کنید.

اندیشیدن:

باید به خشمی که در دیگران جذب کرده اید فکر کنید. مدیتیشن به ما کمک می کند تا معنای واقعی خشم را که با رنج و خواسته های اصلی ما مانند امنیت، روابط و شادی مرتبط است، بهتر درک کنیم و به ما امکان می دهد احساسات منفی مانند ترس، اضطراب و اضطراب را درک کنیم.

ناامیدی و شرمندگی که منجر به خشم می شود. آنها ما را تشویق می کنند.در نهایت، به ما این امکان را می دهد که از ذهن استدلال خود برای تفکر عمیق و یافتن جایگزین های سازنده برای مقابله با درد و ناراحتی ایجاد شده استفاده کنیم.

به جای تمرکز بر خشم دیگران، به آنها احساس مثبت بدهید:

وقتی کسی عصبانی است، مراقب باشید و به یاد داشته باشید: “این احساس مال من نیست، اما طبیعی است که تحت تاثیر قرار بگیرم.” بدن ما طوری طراحی شده است که از تهدیدات احتمالی آگاه باشد تا بتواند از خود دفاع کند، اما اگر واکنش تدافعی نشان دهیم، می تواند خشم را برانگیزد.

پس برای بازگشت به حالت عاطفی عادی، بدون رضایت یا مخالفت آرام باشید.وقتی آرام شدید، با فرد عصبانی همدردی کنید. به یاد داشته باشید که خلق و خوی مثبت نیز مسری است. سعی کنید احساس مثبتی را به فرد عصبانی منتقل کنید.

در واقع، اگر خود را از گسترش خشم محافظت کنید، با یک تیر دو نشان داده اید. از یک طرف خودت را نجات دادی و از طرف دیگر عصبانیت شخص دیگری را از بین بردی.

چه عواملی بر خشم مسری تأثیر می گذارد؟

متغیرهای زیادی بر میزان مسری بودن خشم ما تأثیر می گذارند. برخی از مطالعات نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان مستعد انتقال احساسات هستند. البته، یک مطالعه نشان داد که این موضوع برای همه احساسات مسری به جز خشم که تفاوت معنی داری بین زن و مرد وجود ندارد و هر دو جنس تقریباً به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند، صادق است.

مطالعه دیگری روی 300 کارگر بزرگسال نشان داد که اختلال شناختی قابل توجه در محل کار با انتقال خشم مرتبط است.

مطالعه ای روی 1000 کارگر بزرگسال در ایتالیا نشان داد که انتقال احساسی خشم با اختلالات خواب و مشکلات سلامتی مرتبط است. محققان نشان داده‌اند که خشم مرتبط با تعاملات محل کار، بی‌خوابی یا بی‌خوابی را تشدید می‌کند و این تأثیر برای افرادی که استرس بیشتری در محل کار دارند، بیشتر است.

یکی از بارزترین نمونه های انتقال عاطفه در انجمن های گروهی رخ می دهد. گوستاو لبون، جامعه شناس، با مطالعه تأثیر مشارکت گروهی بر افراد، به این نتیجه رسید:
«گروهی شدن آنها را تحت تأثیر نوعی ذهن جمعی قرار می دهد که آنها را وادار می کند متفاوت از افکار، احساسات و عمل های فردی یکدیگر فکر کنند، احساس کنند و عمل کنند. نمونه هایی از این روند را می توان در عصر ما به وضوح دید.»

در آخر

خشم بخشی طبیعی از انسانیت ماست. نوع سالم به ما انرژی می دهد تا آرزوها و رویاهای ریشه دار خود را برآورده کنیم، اما خشم جنبه دیگری دارد و نوع مخرب آن می تواند خشن ترین قسمت طبیعت ما را ایجاد کند.

خشم مورد نیاز برای تغییر، خشم سازنده است و با خشم مسری مخربی که تفکر منطقی را مسدود می کند و ذهن را به روی منطق می بندد متفاوت است. با کمی تفکر می توانیم ذهن منطقی خود را فعال کرده و خشم سالمی را در خود پرورش دهیم.