طرح مسأله و ضروت بحث

تاریخ بشر جنگ ها، نسل‌ کشى ها و جنایات بسیارى را به خود دیده است؛ اما تنها یک حادثه تاریخى است که به عنوان حریم ممنوعه محسوب مى گردد؛ و به هیچ محققى اجازه پژوهش در مستندات، اظهار نظر و بیان حقایق تاریخى پیرامون آن داده نشده و با تمام توان با آن بر خورد مى شود؛ آن هم از سوى کشورهایى که خود را مهد و سمبل آزادى مى دانند.

این قضیه مربوط به کشته هاى جنگ جهانى دوم است؛ البته به چند صد هزار از پنجاه میلیون کشته این جنگ و تنها کشته و مرده هاى یهودى!

البته ظلم وجنایت به هر دلیلى بر هر قوم، ملت و گروهى روا داشته شود امرى مذموم و ناپسند است. اما ناپسندتر از آن، تحریف واقعیات تاریخى، افسانه پردازى و بزرگ نمایى جنایات بشرى در جهت بهره بردارى سیاسى و اعمال ظلم و جنایت برعلیه سایر ملت هاى بى گناه به بهانه آن مى باشد.

در این ماجرا آنچه سوال برانگیز بوده و آزاداندیشان جهان را به تأمل وا مى دارد؛ حساسیت خاص صهیونیسم جهانى و سردمداران غربى در برابر این قضیه است؛ در اروپا با آزادى تمام وجود خدا انکار مى شود، توهین به پیامبران بزرگ الهى و مقدسات مذهبى، مصداق آزادى بیان است، لیکن اگر کسى در باره ابعاد افسانه خود ساخته رنج یهودیان درجنگ جهانى دوم موسوم به «هولوکاست» تحقیق و تفحص کند مجرم بوده و به زندان خواهد رفت! یا حداقل مستحق بدترین نوع برخوردها و اهانت هاى قرون وسطایى است.

واقعیت این است که «افسانه هولوکاست با فلسفه وجودى دولت اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) و منافع حیاتى صهیونیسم بین الملل و دولت هاى غربى ارتباطى ناگسستنى دارد» و از این رو حریم ممنوعه غرب محسوب مى گردد.

در این نوشتار، ضمن پرداختن به تاریخچه نظریه هولوکاست، علت ممنوعیت تحقیق پیرامون هولوکاست تبیین گردیده است و به ابزارها و اقدامات صهیونیسم براى احیاى هولوکاست اشاره می نماییم. همچنین انگیزه هاى طرح هولوکاست بیان شده و به نقد دلایل هولوکاست نیز می پردازیم.

هولوکاست چیست؟

تعریف هولوکاست

هولوکاست Holocaust به معناى «سوزاندن با آتش است که به طور کامل از میان برود»، واژه اى است یونانى که از دو واژه HOLOSبه معنى همه و 1KAUSTOS به معنى سوزاندن و نابود کردن ترکیب شده است. و در لغت به معناى «همه سوزى» است.2

برخى از زبان شناسان این واژه را برگرفته از جنایت یهودیان در یمن باستان مى دانند.3 که به تدریج و در گذر ایام مفهوم عام ترى یافته و به سوزاندن زنده زنده انسان ها اطلاق شده است.

نظریه هولوکاست

در اصطلاح، هولوکاست به نظریه اى اطلاق مى شود که ادعا دارد شش میلیون یهودى در طول جنگ جهانى دوم در اثر اعمالى از قبیل اعدام در اتاق هاى گاز و سوزانده شدن در کوره هاى آدم سوزى اردوگاه هاى کار اجبارى نازى ها، کشته شده اند.4 به اعتقاد برخى از مدعیان هولوکاست، نازى ها از پوست یهودیان براى ساختن چراغ هاى نفتى و از اجساد آنان براى ساختن صابون استفاده مى کردند.

این قضیه با استفاده از شیوهاى مختلف هنرى، ادبى، فیلم، داستان، شعر و از طریق روزنامه ها، نشریات، رادیو، تلویزیون، اینترنت و مهم تر از همه سینما و صنعت عظیم فیلم سازى هالیوود در جهان و به خصوص کشورهاى غربى با حجمى بسیار وسیع تبلیغ مى شود؛5

هالیوود با بهره‌ گیرى از سلاطین سینماى آمریکا و غرب همچون: استیون اسپیلبرگ، رومن پولانسکى، فدریکو فلینى و با ساخت فیلم هایى نظیر فهرست شیندلر، پیانیست، زندگى زیباست و منطقه خاکسترى سعى کرده است به جهانیان گوشزد کند که آنها نباید به خود اجازه دهند تا این روایت مقدس فراموش شود.6

ممنوعیت تحقیق پیرامون هولوکاست

بر اساس قانونى که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم توسط تعدادى از اعضاى آژانس بین المللى صهیونیسم، تحت سرپرستى «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف فرانسه، تهیه و در ژوئیه سال 1990 میلادى در فرانسه به تصویب رسید؛ هرگونه تردید درباره هولوکاست، اعم از تردید درباره کشتار مورد ادعاى یهودیان در جنگ جهانى دوم،

وجود اتاق هاى گاز و حتى کمترین تردید در رقم 6 میلیونى یهودیان کشته شده، جرم تلقى مى شود! و هرکس در فرانسه از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یکسال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم مى شود.7

القائات و اعمال فشار اسرائیل

از دیدگاه روبرت فوریسون؛ تهیه و تصویب چنین قانونى در فرانسه، ناشى از القائات و اعمال فشار اسراییل است.طرح این موضوع در سال 1986، از سوى چند نفر مورخ یهودى، از جمله «پى یر ویدال ناکه»، «سرژ ولرز»، «فرانسوا بداریدا»، با همکارى و همراهى «رنه ساموئل سیرات» خاخام بزرگ فرانسه، ارایه شد. قانون یاد شده در سال 1990 و به ابتکار «لوران فابیوس»، نخست وزیر سابق فرانسه وضع شد. فابیوس قبلا عضو دولت سوسیالیستى و رییس مجلس ملى فرانسه بود و به عنوان یک مبارز یهودى که در راه آرمان یهودیت تلاش مى کرد، شناخته مى شد.

در خلال همان دوره زمانى(ماه مه 1990)، یک مورد بى حرمتى به چند سنگ قبر در گورستان یهودیان کارپنتراس واقع در ناحیه پروونس، جنجال و غوغایى را در رسانه هاى گروهى برانگیخت.

این جنجال هر نوع تمایل و اقدام قانونگذاران وابسته به جناح مخالف را براى ابراز و اعلان مقاومت در برابر لایحه قانونى مزبور، خنثى کرد. حدود دویست هزار نفر از راهپیمایان یهودى، در شهر پاریس در حالى که شمار زیادى پرچم اسراییل را با خود حمل مى کردند، علیه جریانى که آن را؛ «بازگشت شتابزده گله اى از حیوانات وحشى» مى نامیدند، به تظاهرات پرداختند.

ناقوس بزرگ کلیساى نتردام، درست مانند این که حادثه مهم و غم انگیز استثنایى در تاریخ فرانسه روى داده باشد به صدا درآمد. متن این قانون در تاریخ 14 ژوئیه1990که در فرانسه تعطیل ملى است در نشریه رسمى به اطلاع عموم رسید.8

من مجرم نیستم، به شما شک دارم

بعدها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستى، این قانون در اکثر کشورهاى اروپایى نیز به تصویب رسید. به طورى که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در اروپا جرم تلقى مى شود!9

تاکنون اندیشمندان و محققان زیادى تنها به خاطر نتایج تحقیقاتى خود و آشکار نمودن حقایق و واقعیات تاریخى که در این زمینه وجود دارد؛ مورد ترور، یا آزار و اذیت ، ضرب و شتم، تحمل زندان، اخراج از دانشگاه و از دست دادن کرسى تدریس و اهانت هاى متعددى قرار گرفته اند. و حتى برخى از آنها زندگى مخفیانه دارند تا از گزند جوخه ترور مخفى صهیونیست ها در امان بمانند.

جرج بوش قانون آنتى سیمیتیزم10 را براى به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضاء کرد. هدف از قانون یهودستیزى دولت بوش این است که تمام انتقادها علیه رژیم اسراییل غاصب را به سکوت کشانده و ددمنشى ها و دروغ هاى این رژیم را از بین ببرد.11

آموزش هلوکاست و احمدی‌نژاد

سرانجام با تلاش رژیم صهیونیستى این افسانه جنبه اى جهانى به خود گرفت و مجمع عمومى سازمان ملل با تصویب قطعنامه اى، روز 27 ژانویه12 را به عنوان روز یادبود هولوکاست نامگذارى کرد.13

در بیانیه شوراى امنیت سازمان ملل نیز که در واکنش به اظهارات اخیر رییس جمهورى اسلامى ایران صادر شد، آمده است: «اعضاى شوراى امنیت اظهارات مربوط به اسراییل و انکار هولوکاست را که به دکتر محمود احمدى نژاد، رییس جمهورى اسلامى ایران نسبت داده شده است، محکوم مى کنند. اعضاى شوراى امنیت حمایت کامل خود را از بیانیه هشتم دسامبر دبیرکل که هرگونه تکذیب هولوکاست را به عنوان یک واقعه تاریخى نمى پذیرد، اعلام نموده و از تمامى کشورهاى عضو مى خواهد به ملت ها یشان درباره هولوکاست آموزش دهند.14

ابزارها و اقدامات صهیونیسم براى احیاى هولوکاست

در یک جمع بندى اقداماتى که صهیونیست ها با استفاده از شیوه ها و بسترهاى مناسب در مسیر احیاى هولوکاست انجام داده اند عبارتند از:

1. انجام فعالیت هاى علمى تحقیقاتى گسترده و تهیه اسناد جهت اثبات هولوکاست.
2. برپایى موزه هاى یادبود در سراسر جهان به ویژه در فلسطین اشغالى «یادواشم»، آمریکا و اروپا.

3. ساخت فیلم ها و سریال هاى متعدد توسط هالیوود و سایر کمپانى هاى وابسته به یهود و استفاده از فرصت هاى هنرى دیگر جهت تأثیرگذارى عمیق بر روى مخاطبان.
4. اعلام روز یادبود و توافق بر آن در کشورهاى مختلف،به ویژه در اروپا و آمریکا و بالاخره در سازمان ملل.

5. تعقیب نازى ها با هدف زنده نگه داشتن کینه و نفرت و اثبات مظلومیت یهودیان.
6. تأسیس سازمان هاى متعدد به منظور صیانت از این دستاوردها، همچون « لیکرا» و «سیمون ویزنتال».

7. گنجانیدن موضوع کشتار یهودیان توسط نازی ها در اتاق هاى گاز و سوزاندن اجساد آنان در متون درسى دانش‌آموزان در جهت مظلوم نمایى دروغین یهود و انتقال آن به نسل هاى آینده.
8. محاکمه و مجازات کسانى که در این موضوع شک کنند.15

انگیزه هاى طرح هولوکاست

در بررسى انگیزه هاى طرح افسانه هولوکاست، با دو عامل عمده مواجهیم که از این قضیه به صورت هاى مختلف بهره‌ مند شده اند؛ یکى صهیونیسم که ذى نفع عمده است و دیگرى خود دولت هاى غربى.

الف. انگیزه هاى صهیونیسم

از دیدگاه محققانى که درباره چرایى و انگیزه هاى طرح افسانه هولوکاست از سوى صهیونیسم به تحقیق پرداخته اند؛ چند دلیل عمده در این زمینه وجود دارد که عبارتند از:

1. انگیزه هاى سیاسى:

از دیدگاه صهیونیست ها برپایى دولت اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) نتیجه منطقى ظلم بر یهودیان در هولوکاست است. تعجب آور این است که آنها مى خواهند به واسطه وقوع آشویتس16 و کوره هاى آدم سوزى خیالى، خود را مستحق برپایى یک دولت بنمایانند؛ آن هم در گوشه دیگرى از جهان و با غصب سرزمین ملتى که هیچ گونه ربطى به جنایات واقعى یا ساخته و پرداخته آنان ندارد.!

چنانکه آبراهام هشل مى گوید: دولت اسراییل پاسخ خدا به آشویتس است.17 و موشه زیمرمن، رییس گروه مطالعات آلمانى در دانشگاه عبرى اورشلیم تأکید مى کند که «هالوکاست [هولوکاست] توجیه اصلى تأسیس دولت اسراییل است.»18

چرا در فلسطین؟

آرزوى بزرگ صهیونیست ها تسلط و حاکمیت بر جهان است. پروتکل هاى رهبران یهود که از سوى متفکران و علماى یهود براى ویران کردن بناى مسیحیت، قلمرو پاپ، و مهمتر از همه اسلام، تنظیم گردیده19 و همچنین توطئه هاى شوم آنان در نقاط مختلف جهان، از بدو شکل گیرى تاکنون، مبین این واقعیت است.

در آرمان صهیونیست ها، فلسطین سرزمینى است که قدس را در خود جاى داده و تصاحب این سرزمین موفقیتى بزرگ به شمار مى رود. منطقه نیل تا فرات و خاورمیانه از حساس ترین نقاط جهان است که به دلیل اهمیت ژئوپولیتیکى ویژه، ذخایر عمده انرژى، و زادگاه تمدن هاى بزرگى مانند اسلام، مسیحیت و یهودیت، محور سیاست جهان مى باشد.

سرزمین موعود و در پایان تشکیل دولت یهود، ذهن بسیارى از نویسندگان برجسته یهودى را در قرن نوزدهم به خود مشغول کرد. و بالاخره سازمان صهیونیسم در شرایط جنگ جهانى، اولین مرحله از پروژه تسلط بر جهان را کلید زد؛ این سازمان چاره را در این دید که از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانى استفاده کند و با مظلوم نمایى هرچه تمام تر، چنین جلوه دهد که جهان مسیحیت به آنها حمله کرده و تعداد زیادى از آنان را کشته است.

و آنها ناچارند به جاى دیگرى بروند و کجا بهتر از خاورمیانه و آن هم فلسطین؟20 سیاستى که نه براساس اجبار بلکه کاملا مورد خواست و مطابق اهداف صهیونیسم بود.

هانا آرنت معتقد است: «سیاست ناسیونال سوسیالیست ها در مورد یهودیان، سیاستى بود که کاملا طرفدار صهیونیسم بود».21
هاینتس هوهنه، روزنامه نگار آلمانى نیز در تایید این نظر مى گوید: «صهیونیست ها استقرار فاشیسم در آلمان را نه به مثابه یک مصیبت ملى بلکه به عنوان فرصتى تاریخى و بى مانند در وصول به هدف هاى صهیونیستى خویش مى دیدند.»22

اهداف رژیم غاصب و وحشی صهیونیستی

علاوه بر تاسیس اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) و تلاش براى تحقق اهداف صهیونیسم بین الملل، صهیونیست ها دو هدف عمده سیاسى دیگر را از مظلوم نمایى یهود و تقدس بخشیدن به هولوکاست تعقیب مى کنند:
1ـ پیش گیرى از خیزش عمومى جهانیان علیه صهیونیزم.
2ـ مظلوم نمایى و برانگیختن احساسات نژاد یهود و ایجاد اتحاد سیاسى بین آنان.23

2. انگیزه هاى اقتصادى:

صهیونیست ها با ماجراى هولوکاست و طرح دعاوى حقوقى علیه کشورهاى آلمان، اتریش، لهستان، سوئیس و... تاکنون میلیاردها دلار به جیب زده اند. به عنوان نمونه آلمان ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002 به روش هاى مختلف به بازماندگان به اصطلاح قتل عام یهود غرامت بپردازد.24

و بر اساس توافق هاى حاصله دولت این کشور زیر فشارهاى باج خواهانه صهیونیست ها مجبور شد، موافقت خود را با اعطاى سالانه 50 میلیون مارک تا سال 2002 به رژیم صهیونیستى اعلام نماید.25

این غرامت ها آنقدر مهم و مورد نیاز دولت صهیونیستى بود که اهمیت آن براى سران صهیونیستى را مى توان در بیان «بن گوریون» خطاب به «گلدمن» (مجرى اصلى در تحقق طرح) دریافت.

وى مى گوید: «تو و من این سعادت را داشته ایم که دو معجزه را تجربه کنیم، ایجاد دولت اسراییل و امضاى توافقنامه با آلمان. من مسئول اولى بودم و تو مسئول دومى.»26 در جایى دیگر، گلدمن مى گوید: «هدف از این افسانه سازى ها و دروغ پردازى ها صرفا گرفتن غرامت براى قربانیان جنگ نبود.

بلکه هدف از آن تهیه بودجه لازم جهت پایه ریزى حکومتى بود که کوچک ترین حقى در این رابطه نداشت زیرا زمانى که این جنایات انجام شد چنین دولتى وجود خارجى نداشت، اما از این مسأله براى فراهم آوردن تسلیحات لازم براى جنایات جدید بهره گرفت.»27

چرا آلمان پول زیادی پرداخت می کند ؟

برخى از کشورهاى اروپایى نیز متعهد شدند به بازماندگان یهودیان کشته شده، کانون هاى متولى یهودیان و صندوق ملى یهود، غرامت بپردازند. هم اکنون آلمان خسارت پرداخت مى کند و تاکنون بیش از صد میلیارد مارک خسارت پرداخت کرده است و این قرارداد تا سال 2030 ادامه دارد.28

فین کلستین نورمن در کتاب صنعت هولوکاست مى گوید: صهیونیست ها هولوکاست را صنعتى براى درآمدزایى میلیاردى خود مى دانند. نورمن فینکلشتاین استاد دانشگاه نیویورک نیز که خود یهودى است، کتابى خواندنى درباره این موضوع نوشته و نام آن را تجارت هولوکاست گذاشته است.

برخى از آنچه یهودیان صهیونیست و کنگره جهانى یهود در دعاوى حقوقى مطرح کرده و خواهان بازگرداندن آنها هستند عبارتند از:

1. 32 میلیارد دلار مربوط به وجوه 775 حساب متروکه در بانک هاى سوییس.

2. 10 میلیارد دلار مربوط به اموال یهودیان بى وارث در بانک هاى اتریش.

3. ده ها میلیارد دلار مربوط به ارزش زمین هایى که ادعا مى شود، پیشتر در مالکیت یهودیان لهستان بوده است. همچنین مدیر کل کنگره جهانى یهود چندى پیش اعلام کرد: 50 درصد از آثار هنرى موجود در ایالات متحده از یهودیان به سرقت رفته است.

امروزه هولوکاست به باب درآمدى بسیار قوى و «مرغ تخم طلایى» براى سازمان هاى یهودى تبدیل شده و سودهاى هنگفتى را برایشان به ارمغان مى آورد. به تعبیر «فینکلشتاین»، هولوکاست، مبدل به بزرگ ترین دزد تاریخ بشریت شده است.29

3. انگیزه هاى روانى:

سوءاستفاده از گرایش هاى فطرى بشر به حمایت از مظلوم، رساترین تعبیرى است که مى توان آن را محور همه فعالیت هاى جنبش صهیونیسم در قرن بیستم دانست، مفهومى که در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستى در فلسطین و تحکیم پایه هاى آن بسیار مؤثر بوده و با تمسک به این شیوه تا کنون توانسته است بر تمامى جنایت ها، قانون شکنى ها و فزون خواهى هاى خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارد.

به اعتقاد پل فرام مدیر انجمن کانادایى آزادى بیان «من با رییس جمهور ایران موافقم و معتقدم اشتباه است که فلسطینیان تاوان گناه اروپایى ها را بپردازند و کشور خود را از دست بدهند.

من همچنین بر این باورم که داستان دروغین هولوکاست براى اینکه به اروپاییان و ساکنان آمریکاى شمالى این حس داده شود که گناهکارند، ایجاد شده است. افسانه هولوکاست به یهودیان اجازه مى دهد تا میلیاردها دلار از آلمان و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکاى شمالى و اروپا را براى پذیرش ددمنشى ها و خشونت هاى اسراییل آماده مى کند».30

کسی نمیتواند از هلوکاست انتقاد کند!!

وى در پاسخ به این پرسش که چرا تجدید نظرطلبان از گفتگو درباره هولوکاست منع شده اند و چرا با کسانى که در این باره اظهار نظر مى کنند مانند مرتدین برخورد مى شود، اظهار مى دارد:

«مذهب هولوکاست به هدف کنترل مردم خدمت مى کند و مصونیت مهمى را براى اسراییل فراهم مى آورد به طوریکه نمى توان از آن انتقاد کرد و به یهودیان اجازه مى دهد تا رفتار ویژه اى در بسیارى از کشورهاى غربى داشته باشند.

همچنین این پدیده به یهودیان در غرب اجازه مى دهد در حالیکه خودشان را به عنوان یک اقلیت تحت تعقیب به تصویر مى کشند کنترل نامناسبى بر رسانه ها و اقتصاد داشته باشند.

زیر سوال بردن هولوکاست مزایا و موضع قدرتمند صهیونیست ها را که در بسیارى از کشورهاى غربى از آن برخوردارند، قطع خواهد کرد. بنابراین هر کس که در این باره بحث کند و یا ابعادى از داستان هولوکاست را زیر سؤال ببرد باید ساکت شود». 31

امروزه نتیجه بزرگ نمایى کشتار یهودیان در جنگ جهانى دوم را در فلسطین مشاهده مى نماییم که به خاطر ظلم و ستمى که ادعا مى کنند در جنگ جهانى دوم در اروپا آن هم توسط هم‌کیشانشان بر آنها رفته، بزرگترین بى رحمى ها و خونریزى ها را توجیه کرده و نادیده مى انگارند.

به گونه اى که فقط در جنگ اول اعراب و اسراییل که به جنگ 1948 معروف شده است، بیش از 500 آبادى، روستا و شهر با نظاره گرى آمریکا و اروپا با خاک یکسان شد و حدود یک میلیون نفر از فلسطینى ها در مدت کوتاهى قتل عام یا آواره شدند.

تحلیل رهبر معظم و عظیم الشاءن انقلاب اسلامی

مقام معظم رهبرى (مدظله العالی) در تحلیلى جامع و شیوا از نحوه شگردهاى تبلیغاتى صهیونیست ها و اهدافى که آنان از مظلوم نمایى یهود و طرح کوره هاى آدم سوزى دنبال مى کنند، مى فرمایند:

«صهیونیست ها از اول کار، یک شگرد تبلیغى را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم نمایى. براى مظلوم نمایى، داستان ها و افسانه هاى فراوانى جعل شد؛ خبرهایى ساخته شد و تلاش هاى بى وقفه اى انجام گرفت.

اینها مسأله ى نگرانى روانى یهودیان را مطرح کردند و گفتند چون یهودی ها در طول قرن هاى متمادى زیر فشار بودند، از لحاظ روانى دچار نگرانى اند و به امنیت روانى احتیاج دارند.

صهیونیست ها در مذاکرات با سران کشورهاى غربى و بعدها در گفتگوهاى خود با کشورهاى اسلامى و عربى، مسأله ى امنیت روانى را مطرح کردند و گفتند ما به امنیت روانى احتیاج داریم و باید امنیت روانى ما تأمین شود. هر اقدامى بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه ى امنیت روانى، مى توانند آن را خنثى کنند.

باید از این امتیازدهی بی پایان عبرت گرفت

شما وقتى سرزمین را از دست مى دهید، مى دانید چه چیزى را از دست داده اید؛ اما وقتى مى خواهید خواسته ى اسراییل را در مورد امنیت روانى برآورده کنید، نمى دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهى، پایانى ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه ى اروپا در این مورد، عبرت آموز است.

دولت آلمان صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به یهودی ها داد؛ اما خسارت یهودیان از آلمان هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آنچه یهودی ها با آلمان کردند، کم و بیش با برخى کشورهاى اروپایى دیگر مثل اتریش، سوییس، فرانسه، حتى تا چند سال قبل با واتیکان نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنى نیست!

همه ى سیاستمداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بناى یادبود کوره ى آدم سوزى سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنى همه، داستانى را که اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند؛ اینها روش هایى است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به مظلوم نمایى است.»32

ب. انگیزه غرب در طرح و تبلیغ هولوکاست

هرچند در یک بررسى سطحى به نظر مى رسد کشورهاى غربى به دلایل پیش گفته، در مقابل صهیونیسم متضرر شده اند اما واقعیت این است که کشورهاى غربى على رغم پذیرش برخى هزینه ها در طرح افسانه هولوکاست با یک تیر چند هدف را نشانه رفتند؛

از یک سو از دست یهودیان که همواره در طول تاریخ به دلایل اعتقادى و رفتارى33 خاصى که داشته اند، جمعیتى بیگانه و دردسر ساز بوده اند و مردم و مقامات غرب نگاهى بد بینانه همراه با نوعى حس بى اعتمادى به این جمعیت داشته اند راحت مى شدند.34 و از سوى دیگر با تشکیل دولت اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) منافع جهانى خود را تعقیب مى کردند.

در یک جمع بندى اهداف چند سویه اروپا و آمریکا از این اقدام عبارت است از:

1. تخلیه حداکثرى جماعت یهود از درون سرزمین هاى یهودى به یک مکان مشخص.

2. تمرکزدهى به یهود در محل اتصال سه قاره اروپا، آفریقا و آسیا و استقرار اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) در قلب خاورمیانه براى ایجاد یک پایگاه دیدبانى بر منافع غرب در خاورمیانه.

3. ایجاد منطقه امنیتى غرب در قلب مناطق اسلامى براى نظارت و دیده بانى بر منافع امنیتى غرب از درون منطقه.

نقد دلایل هولوکاست

على رغم تمام تدابیر، امکانات و حجم عظیم تبلیغات جهانى به کار گرفته شده براى اثبات این واقعه، تاکنون ده ها مورخ برجسته اروپایى و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده با بررسى اسناد تاریخى، با ارائه اسنادى که هیچ صاحب نظرى نمى تواند در صحت آنها کمترین تردیدى روا دارد، به روشى کاملا علمى اثبات کرده اند که ماجراى هولوکاست و کوره هاى آدم سوزى، اتاق هاى گاز، قتل عام 6 میلیون یهودى و هر آنچه صهیونیست ها در این باره ادعا مى کنند، دروغ محض و یک داستان ساختگى است که واقعیت آن یقینا با اسناد موجود زیر سوال رفته و مدارک و شواهد ادعایى یهودیان بدون اعتبار و ابطال پذیر است.

افرادى همچون «مارک وبر»، «روبرت فوریسون»، «فردریک توبن»، «روژه گارودى»، «دیوید ایروینگ»، «آرمان امادروس»، «داریوژ راتایژاک»، «ارنست زوندل»، «فرید لیوشتر»، «ارنو.ج.مایر»، «گرمار رودلف»، «موریس باردش»، «پل رازینه»، «پل فرام ر»، «دوکالینز» و.، که عمدتا به «تجدید نظر طلبان» مشهور مى باشند.35

1. یهودى کشى یا یهودى ستیزى نازى ها

مدافعان هولوکاست، دشمنى هیتلر و تفکر نژاد پرستانه او و خصومت نازى ها علیه یهودیان را به عنوان پیشینه و خاستگاه قلع و قمع و کشتار 6 میلیون یهودى مطرح مى نمایند:
واقعیت این است که نازى ها و مخصوصا هیتلر، تحت تاثیر عقاید به شدت افراطى جوزف آرتور دو گوبینو36 و استوارت چمبرلین37، معتقد بودند که «نژاد آریایى» همان نژاد برتر است.

سیاستمداران آلمانى با الهام از نظریه نژادى این دو فرد، نظریه اى پى ریزى کردند که به نظریه آلمانى ملت معروف شد. اساس این نظریه بر یکى بودن ملت و نژاد است و مى گوید، نژادها بنیان ملت است.

این تفکر تا سال 1945 در میان مردم آموزش داده شد. بر اساس این نظریه در قله هرمى که نژادها پیرامون آن به صورت سلسله مراتب قرار دارند، نژاد آریایى ناب است و نژادهاى رنگین و دو رگه در پایه هرم قرار دارد.

نژاد آریایى ناب که از روزگار کهن تا به امروز پاکى خود را حفظ کرده، نژاد ژرمن یا آلمانى است که ملت آلمان را پدید آورده است.38 این عقاید مستمسک مناسبى جهت یهودستیزى در آلمان فراهم نمود. بررسى واقعیات تاریخى نشان مى دهد که خود یهودیان نقش بسیار مهمى در ایجاد بستر و زمینه هاى یهودستیزى در آلمان و سایر کشورهاى اروپایى داشته اند.39

دلایل یهودستیزى آلمان ها

برخى محققین دلایل رواج یهودستیزى در آن زمان را ناشى از موارد ذیل مى دانند:

1. حملات بى باکانه به اصول عقاید، شخصیت ها، احزاب، افتخارات تاریخى و مفاخر مذهبى مسیحیان در بسیارى از روزنامه هایى که در ملکیت یهودیان بود و یا توسط سردبیران یهودى اداره مى شد و بیشتر در برلین انتشار مى یافت.

2. برخوردارى کلیمیان از موقعیت ممتاز اجتماعى که تا اندازه اى هم بر اثر بى توجهى مسیحیان بود.

3. رسوخ غیر عادى یهودیان در بسیارى از زمینه هاى فعالیت هاى گوناگون مانند نویسندگى روزنامه، تئاتر، موسیقى، بازرگانى و صنعت (پارچه بافى و دوزندگى و بسیارى لوازم پیش ساخته).

4. رفتار خودپسندانه بسیارى از نودولتان یهودى که بر اثر بورس بازى به نوایى رسیده بودند.

5. انحصارى شدن برخى از فعالیت هاى بازرگانى و صنعتى در دست یهودیان.

6. پشتیبانى مادى و معنوى کلیمیان از حزب سوسیال دموکرات.

7. همبستگى یهودیان در سراسر جهان.

8. حساسیت یهودیان در برابر هر گونه انتقاد و اشاره به موارد ضعف و ناتوانى ایشان.

9. احساس عمومى دایر بر اینکه یهودیان، بیگانه و بیگانه پرست هستند. زیرا در محله مخصوص خود به سر مى برند. از نظر خوراک و پوشاک مجزا هستند، با مسیحیان ازدواج نمى کنند و فلسطین را وطن اصلى خود مى شمارند.40

تصور درست آلمانی ها از دخالت یهودیان در بانک‌ها

در میان دلایل فوق آنچه اهمیت بیشترى داشت این بود که مردم آلمان معتقد بودند اقتصاد کشورشان تحت کنترل یهودیان است. سرمایه گذارى یهودیان در بانک هاى اروپایى و افتتاح شعب متعدد بانک هاى خاندان «روتشیلد» در پایتخت هاى مهم کشورهاى اروپایى، این تصور را قوى تر مى کرد.

دولتمردان آلمان جهت ریشه کن کردن سیطره یهودیان بر مقدرات ملت آلمان خواستار خروج یهودیان از آلمان و رفتن آنها به جاى دیگر بودند. در ابتدا روسیه و بعد آفریقا و در مراحل بعدى مکان هاى دیگر.41

سیاست دولتمردان آلمانى در مورد یهودیان بر اخراج آنان از آلمان و سپس از کل اروپا متمرکز بود نه بر کشتار آنان؛ چنانکه روزنامه نیویورک تایمز، قابل اعتمادترین شواهد را در مورد سیاست هیتلر درباره یهودیان چاپ کرد و آمارى به دست داد که در آن گفته شده بود هیتلر حدود چهار صد هزار نفر از یهودیان آلمان را از سرزمین رایش به مهاجرت وادار نمود.

از این رو اگر وى حقیقتا بر نابودى یهودیان مصمم بود، دیگر به این چهار صد هزار نفر اجازه مهاجرت نمى داد.»42 حتى در کنفرانس معروف «ونسى»، که نازى ها در 20 ژانویه 1942 به منظور هماهنگى حل قضیه یهود برگزار نمودند نیز، پیرامون انتقال یهودیان به شرق اروپا توافق حاصل شده بود و هیچ بحثى در مورد اتاق هاى گاز و قلع و قمع یهودیان مطرح نبود.43

در هر صورت هیچ دستور و یا فرمانى از سوى سران حزب نازى مبنى بر قتل عام یهود وجود ندارد. کسانى که در دادگاه نورنبرگ محکوم شدند، مکرر و با وجدانى آسوده مى گفتند: در تمام دوران جنگ، چیزى درباره قتل عام هاى جمعى یهودیان و یا زندان آشویتس و یا تربلینکا نمى دانستند و اولین بارى که نام آنها را شنیدند از دهان دادستان همین دادگاه بوده است.44

2. اتاق هاى گاز

یکى از مهم ترین ادعاهاى یهودیان و متفقین بعد از جنگ جهانى دوم، این بود که آلمان ها، یهودیان را در اتاق هاى گاز مى کشتند، تحقیقات علمى که درباره اماکن مورد ادعا انجام شده، عدم صحت آن را ثابت مى کند:

1. پروفسور روبر فوریسون نویسنده و محقق برجسته فرانسوى، متخصص و کارشناس عالى رتبه اسناد و مدارک تاریخى مى گوید:
«من تا سال 1960 به واقعیت کشتار بزرگ در «اتاق هاى گاز» اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال اندیشه و مطالعه شخصى و آن گاه چهار سال تحقیق بى ‌وقفه و خستگى ناپذیر، همانند بیست نفر از نویسندگان «رویزیونیست» (تجدیدنظرطلب) تاریخى، اطمینان یافتم که با یک دروغ بزرگ تاریخى مواجه هستم.

از اردوگاه هاى آشویتس و بیرکناو چندین مرتبه بازدید کردم. در اردوگاه هاى اشتروتهوف (در آلزاس فرانسه) و مایدانک (در لهستان)، مکان هایى را که به عنوان اتاق گاز معرفى مى شدند، بررسى کردم.

در مرکز اطلاع رسانى یهود در پاریس، آرشیوها، دست نویس ها، شهادت هاى کتبى، اسناد مربوط به بازجویى محکومان جنگ جهانى دوم و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرک دیگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه کردم.

براى یافتن پاسخ سؤال هاى خود، بى ‌وقفه از متخصصین و تاریخ دانان پرسش کرده ام. سال ها اما بیهوده به دنبال فقط یک بازمانده از بازماندگان جنگ بودم که به چشم خود «اتاق هاى گاز» را دیده باشد، به حتى یک مدرک، فقط یک مدرک راضى بودم؛ اما همین یک مدرک را هم نیافتم. در مقابل آنچه یافتم، تعداد بیشمارى مدارک مجعول بود؛ پس از آن با سکوت، مزاحمت، دشمنى، توهین و بالاخره ضرب و جرح و محاکمه مواجه شدم.»45

سربازان بدون ماسک

وى در جاى دیگر به عکس هاى ساختگى از اتاق هاى گاز مورد ادعاى صهیونیست ها اشاره مى کند و با تعجب مى پرسد، اگر این عکس ها واقعى است، چگونه سربازان آلمانى ـ مورد ادعاـ بدون ماسک و بى آن که کمترین پوششى بر دهان، بینى و چشم خود داشته باشند در اتاق هاى مالامال از گازهاى کشنده ایستاده و بر جان کندن یهودیان محکوم نظارت مى کنند؟!

در حالى که متخصصان علم شیمى به صراحت اعلام کرده اند که سیلکون گازى است بسیار قوى که در جسم و پوست انسان نفوذ مى کند و داراى قابلیت نفوذ بسیار بالایى است به طورى که حتى با دست زدن به اجساد نیز این گاز قابلیت انتقال دارد و سبب مرگ مى شود و همین طور فضایى که در آن این گاز پراکنده مى شود، براى هر کسى که در آن وارد شود، کشنده خواهد بود که به این ترتیب مى بایست سربازان و نظامیان آلمانى نیز کشته شده باشند.

دروغ جالب در مورد اتاق ها و ساختمان

ساختمان و امکانات موجود در اتاق هاى گاز نیز بیانگر این است که از آنها هرگز به عنوان اتاق اعدام استفاده نشده است. همچنین با وجود بالا بودن درجه احتراق گاز، تدبیرى اندیشیده نشده که پرسنل این ساختمان ها و سایرین از معرض گاز و احتراق ناشى از انفجار آن دور نگه داشته شوند. علاوه بر آنکه وجود سیانور ناچیز در 32 نمونه گرفته شده از اماکن نشان مى دهد که هیچ گونه تزریق گاز هیدروسیانید در آن صورت نگرفته است.

و یا، درباره یکى دیگر از عکس هاى مورد ادعاى صهیونیست ها که جمعى از یهودیان را در محاصره چند تانک نشان مى دهد، با ارائه اسناد و شواهدى خواندنى و غیرقابل تردید، نشان مى دهد که تانک ها در این عکس، انگلیسى هستند نه آلمانى.46

پروفسور روبر فوریسون با استناد به دفتر خاطرات و یادداشت هاى دکتر یوهان پل کرمر پزشک مخصوص و مسئول اردوگاه آشویتس مى نویسد:

«در سال 1945، یعنى در آخرین ماه هاى جنگ، یک اپیدمى در اردوگاه «برگن بلسن» شیوع پیدا کرد، به نحوى که آلمانى ها نتوانستند آن را مهار کنند، البته در آن زمان اوضاع عمومى آلمان بسیار از هم پاشیده و غم انگیز بود.

هیچ گونه مواد غذایى و دارویى به اردوگاه هاى آلمانى نمى رسید. نیروى هوایى متفقین از ماه ها قبل جاده ها و راه هاى زمینى را بمباران مى کرد. صحنه هاى وحشتناکى که انگلیسى ها پس از دستیابى به این اردوگاه دیدند، مربوط به همین شیوع تیفوس بود.

عکس هایى که از سوى متفقین از اجساد این اردوگاه گرفته شده، مربوط به ضعف و لاغرى ناشى از بیمارى تیفوس بود و کشتارى درمیان نبوده است. انگلیسى ها خود نیز در مهار آن دچار مشکلات بسیار شدند.

آنچنان که بسیارى از اسیران براثر ابتلا به بیمارى تیفوس مى مردند و این تقصیر انگلیسى ها هم نبود. بنابراین، آلمانى ها و انگلیسى ها نبودند که در برگن ـ بلسن مى کشتند؛ بلکه این تیفوس بود که کشتار مى کرد.»47

گران‌ترین شیوه اعدام

2. پروفسور روژه گارودى محقق مسلمان فرانسوى، با تحقیقات خود در این زمینه دریافت که از یک سو، گاز HCN قیمت و هزینه زیادى داشته، در نتیجه گران ترین شیوه اعدام محسوب مى شود. و از سوى دیگر مکان هایى که یهودیان از آن به عنوان اتاق گاز نام مى برند، اصلا قابلیت چنین کارى را ندارند، زیرا این گاز باید در پوششى از فولاد اکسید نشدنى باشد.

و درب ها نیز باید مجهز به لولاهایى از پنبه نسوز کائوچویى مخصوص یا تفلن باشد. متخصصان پزشکى قانونى پس از بازدید از این مکان ها اظهار داشتند که استفاده این تاسیسات از گاز HCN فوق العاده خطرناک است و در این مکان ها هیچ تجهیزاتى براى مهار این گاز در نظر گرفته نشده است.48

68 سال اعدام بدون توقف

3. فزد لوشتر متخصص و مهندس اتاق هاى گاز از آمریکا، مکان هایى را که در «آشویتس»، «بیرکنائو» و «مجدانک» به عنوان اتاق گاز مورد استفاده قرار مى گرفت، براى انجام آزمایش انتخاب و ثابت کرد که این اماکن براى این منظور مورد استفاده قرار نگرفته و همچنین حتى یک ذره کوچک از ترکیب سیانور که از اجزاء فعال سم «زیکلون B» است و گفته مى شود از این سم براى کشتار یهودیان در آشویتس استفاده شده، در محل وجود ندارد.

اما چیز مهمى که لوشتر در گزارش خود به اثبات رساند، این بود که با فرض اینکه این تجهیزات بتواند وجود اتاق هاى گاز را به اثبات برساند، به خاطر تعداد بالاى فوت شدگان، سهم هر اتاق گاز 1693 نفر در هفته مى باشد.

این امر از نظر زمانى مستلزم 68 سال براى اعدام تعداد 6 میلیون نفر است، یعنى رایش سوم باید 75 سال حکومت کرده باشد تا این تعداد را کشته باشد. ضمناً لوشتر در گزارش خود اشاره مى کند که این مکان ها کاملا پوشیده بوده و هیچ راهى براى تخلیه یا ریختن گاز در آنها وجود ندارد و بر روى آنها منافذى وجود دارد که این مسأله باعث خروج گاز از اتاق و منجر به کشته شدن دیگر پرسنل اردوگاه ها نیز مى شده است.49

3. کوره هاى آدم سوزى!

از دیگر ادعاهاى صهیونیست ها این است که نازى ها، یهودیان را در کوره هاى آدم سوزى مى سوزاندند. این ادعا امروزه به عنوان یک دروغ تاریخى شناخته شده است:

1. پروفسور روبر فوریسون با ارائه دلایل و مستندات زیادى، این ادعا را که آلمان ها یهودیان را به صورت سیستماتیک مى سوزاندند، رد مى کند. از دید گاه ایشان بازنگرى هاى تاریخى اثبات کرده که در آن زمان برخى بیمارى هایى مانند وبا و تیفوس بر اثر جنگ شایع شده و بسیارى از اجساد را به این دلیل مى سوزاندند. و این عمل در سایر کشورهاى در گیر این بیمارى نیز رواج داشته است.50

2. پروفسور روژه گارودى در کتاب «اسطوره هاى بنیان گذاران سیاست اسراییل» مى گوید: آنچه از کوره ها و آثار آن بر جاى مانده، مکان هایى بوده که مردگان مبتلا به بیمارى تیفوس براى جلوگیرى از شیوع آن بیمارى را در آن مى سوزاندند و مسأله قتل عام یهودیان و سوزاندن آنها مطرح نبوده است. در حقیقت آنچه در اذهان مردم جهان از تصویر کوره هاى آدم سوزى و اتاق هاى گاز هیتلر بر جاى مانده تنها محصول سینمایى کمپانى هاى بزرگ فیلم سازى صهیونیست ها است. آنها بدین وسیله همواره کوشیده اند تا خود را از اروپاییان طلبکار دانسته و چهره اى رنجدیده از خویش ترسیم نمایند.51

3. وئیس مارشالکو درباره اتاق هاى گاز و کوره هاى آدم سوزى اسناد جالبى ارائه مى کند. از جمله این اسناد مقاله اى از «شم» روزنامه زیرزمینى ناسیونالیست هاى یهودى فرانسه است که در 8 ژوئیه 1944 درباره وضعیت 9 اردوگاه از اردوگاه هاى نگهدارى و توقیف یهودیان در آلمان توضیح مى دهد.

در این گزارش، حتى یک کلمه هم بحثى از قلع و قمع یهودیان یا سوءرفتار با آنان نیست. همچنین هیچ حرفى از اتاق هاى گاز، اردوگاه هاى مرگ و یا بچه‌کشى به میان نمى آید.

درست در نقطه مقابل آن، گزارش«شم» مى گوید: بچه هاى 2 تا 5 ساله را به کودکستان هاى مختلف برلین مى فرستادند تا از کمکهاى ویژه اى برخوردار شوند. مارشالکو توضیح مى دهد که چگونه زیر نظر یهودیان در پایان سال 1945 میلادى، اردوگاهى چون «داخو» مورد تخریب و بازسازى هدف دار قرار گرفت.

ساخت و ساز ناشیانه

او مى نویسد: «قبل از هر چیز منظره زیباى سرسبز و بستان گونه اردوگاه باید به کلى تخریب مى شد؛ چون براى سینماروهاى امریکایى پذیرش این امر که یهودیان را در دل باغ و بستان و بسترى از گل و گیاه شکنجه مى کردند، کار مشکلى بود، به ویژه وقتى آنها را به سینماها کشانده بودند تا صحنه هاى مخوف و ترسناک اردوگاه ها را نشانشان دهند.

از این رو به کارگران جدید اردوگاه دستور دادند مثلا یک گودال خون که لوله اى از آن به خارج مى رفت بسازند تا طورى به نظر آید که از این گودال، خون یهودیان از طریق لوله تخلیه مى شده است. محوطه استحمام زندانى ها، اتاق رخت کنى آنها و محوطه هاى ورودى، تماما باید بازسازى مى شدند تا به صورتى درآیند که به کوره آدم سوزى اى که یهودیان ادعا مى کردند، شبیه باشند.»52

4. از دیدگاه گیبسون اگر انسان کمى ریاضى و حوصله داشته باشد مى فهمد که اساساً کشتن شش میلیون نفر در چنین زمانى عملى نبوده است. اگر کسى بخواهد از شر جسد یک آدم رها شود آن را مى سوزاند ولى براى سوختن بدن انسان حداقل یک لیتر بنزین و 20 دقیقه وقت لازم بوده است.

حالا تصور کنید سوزاندن شش میلیون نفر چه زمان و چه مقدار بنزین لازم داشته است. نازى ها یهودى هاى زیادى را کشتند اما هرگز وقت کشتن شش میلیون نفر را نداشتند. آنها حتى این مقدار بنزین و یا سوخت دیگر در اختیار نداشتند. به نظر وى عده اى براى برپا کردن یک دولت مستقل یهودى (صهیونیستى) و جمع کردن اقوام خود در یک منطقه مشخص نیاز به این افسانه هولناک داشتند.53

5. در خصوص آثار به جاى مانده از قتل عام نیز بیان نتایج تحقیق یک افسر یهودى سازمان اطلاعات آمریکا در سال 1949 گویاى این مقصود است که اصلا در این اردوگاه ها صنعت سوزاندن و یا خفه کردن از طریق گاز وجود نداشته است.

فیلم آسیاب مرگ

این افسر یهودى، اطلاعاتى از یک لهستانى به دست آورده بود [که بر اساس آن ]به حفارى و کاوش در باغ سبزیجات یک اردوگاه در مقیاس وسیع اقدام کرد. اما على رغم همه زحمات سنگین و خستگى ناپذیر وى و بودجه زیادى که خرج این کار کرد هیچ گونه اثرى از خاکسترهاى فوق الذکر و یا اجساد یهودیان به دست نیامد،که البته جاى تعجبى هم نبود! به خصوص این که یکى از کوره هاى اردوگاه را اصلا پس از جنگ و براى فیلمبردارى صحنه هاى فیلم «آسیاب مرگ» ساخته بودند.54

6. از زمان تأسیس موزه دولتى آشویتس در سال 1948 به وسیله مقامات حزب کمونیست لهستان، میلیون ها توریست - تقریباً هر ساله 500 هزار بازدیدکننده - از کوره هاى آدم سوزى و اتاق هاى گاز دیدن مى کنند، لیکن بسیارى از آنها بر این باورند که امکانات موجود در اردوگاه ساختگى و دوباره سازى شده است.

همچنین کارشناسانى که از اردوگاه بازدید کرده اند، معتقدند مکان قرار گرفتن کوره ها (نزدیک اتاق هاى گاز مورد ادعا) نشان مى دهد که این کوره ها ساختگى است و این بدان معنى است که گازهاى مورد ادعا با کمترین حرارت از طرف کوره ها قابل احتراق بوده و این مسأله مى توانست حوادث فراوان و غیر قابل کنترلى را در اردوگاه در پى داشته باشد.55

4. 6 میلیون کشته یهودى

براساس تحقیقات و مستندات تاریخى چنین چیزى نیز اصلا واقعیت نداشته است؛ از جمله:

شهادت های دروغ
1. این آمار در سال 1946 از سوى دادگاه بین المللى نظامى در نورنبرگ و با استناد به شهادت «رودولف هس» افسر نیروى مخصوص پلیس آلمان نازى (SS) که فرماندهى آشویتس را برعهده داشت، اعلام شد. اکنون روشن شده است که شهادت بسیار مهم هس همچنین اعترافات وى که در دادگاه بین المللى نورنبرگ نیز مورد استفاده قرار گرفته است نه تنها دروغ بوده اند، بلکه این اعتراضات با ضرب و شتم شدید هس، گرفته شده است و همسر و فرزندان وى نیز به مرگ و تبعید در سیبرى تهدید شده اند.56

غرامت بیشتر
2. روژه گارودى در «محاکمه آزادى» بیان مى کند که رقم شش میلیون را که تا سال 1971 واقعى مى پنداشته، با «ناهوم گلدمن»، رییس کنگره جهانى یهود، مطرح کرده و گلدمن نیز اعتراف کرده است که این رقم را وى تعیین کرده است آن هم براى این که مقدار بیشترى غرامت بابت کشته شدگان یهودى دریافت نماید. در واقع گلدمن اذعان نموده است که هیچ سندى در این خصوص وجود ندارد.57

آمار تعجب برانگیز
3. اشغالگران آمریکایى براى آگاهى از رقم حقیقى کسانى که در اردوگاه ها جان باخته بودند، گزارشى تهیه کردند که براساس آن رقم کلى براى تمام اردوگاه ها را 1/2 میلیون نفر ذکر کرده بود.58

آمارسازی
4. مارشالکو بر مبناى شواهد متعدد آمارى نشان مى دهد: کل تعداد یهودیان اروپا در سال 1933 بالغ بر 000/600/5 نفر بوده است و این رقم مورد تأکید یهودیان امریکا نیز مى باشد.

از این تعداد، یک میلیون یهودى بیرون خط مولوتف ـ روبین تروپ، اگر کسر شود و اگر یهودیان ساکن در کشورهاى بى طرف و متفقین را هم کسر کنیم، رقم دو میلیون و پانصد هزار باقى مى ماند؛ در حالى که بنابر نظر کارشناسان،کل یهودیان ساکن در قلمرو هیتلر و هیملر به نیم میلیون هم نمى رسید.59

مارشالکو مى افزاید: «در بالاترین سطح ممکن، تعداد یهودیان جان باخته را نمى توان بیش از 500 تا 600 هزار نفر دانست. اما در مقایسه با این، ملل مسیحى تلفاتى به مراتب بیشتر را متحمل شدند.

اجازه دهید ملت کوچک مجارستان را در نظر آوریم که کل جمعیت آن شاید از تعداد یهودیان امروز بیشتر نباشد. تعداد قربانیان جنگ مجارستان، چه آنهایى که در بمباران هاى هوایى مرده بودند و یا این که در اردوگاه هاى مرگ سیبرى از گرسنگى جان باخته اند و یا یخ زده باشند، حداقل به رقم یک میلیون نفر مى رسید.»60

تعداد یهودی ها تغییر نکرده است

5. از دیدگاه برخى محققین، در کل اروپا در زمان جنگ، سه میلیون و یکصدو بیست هزار یهودى ساکن بودند. حالا نکته بعدى اینجاست که این 6 میلیون از کجا آمده است و چطور 2 برابر یهودیان ساکن در اروپا در جنگ کشته مى شوند؟

نکته جالب توجه دیگر هم اینکه از جمعیت 600 هزار یهودى که در آلمان ساکن بودند، 400 هزار نفرشان به دستور هیتلر از آلمان اخراج شده بودند و این مسأله قبل از جنگ اتفاق افتاده بود یعنى در آلمان تنها 200 هزار یهودى ساکن بودند.

نکته اى که باید به آن توجه کرد این است که آمار یهودى ها قبل و بعد از جنگ تغییر پیدا نکرده است، حالا اینکه برخى مى گویند هولوکاست وجود داشته و مثلا 100 یا 200 هزاریهودى کشته شده اند باید عرض کنم خیر اینطور نیست.

البته اندکى قبل از جنگ دوم یعنى از سال 1935 تا اندکى بعد از آن یعنى در سال 1942 یک مهاجرت و جابجایى بزرگ از طرف یهودى ها صورت گرفته ولى در این میان تعداد کل یهودى ها تغییر نکرده است.61

جمع بندی و نتیجه گیری

یکم. نحوه برخورد غرب با هولوکاست و جلو گیرى از تحقیقات علمى و مستند دانشمندان نه تنها با ادعاى آزادى عقیده و بیان، منافات دارد بلکه خود حاکى از ساختگى و غیر واقعى بودن این قضیه است.

دوم
مدعیان حقوق بشر با بزرگ نمایى بخشى از جنایات جنگ جهانى دوم، در مقابل سایر جنایاتى که در این جنگ اتفاق افتاد از جمله بمباران اتمى ژاپن توسط آمریکا و همچنین سایر نسل کشى هاى جهان، سیاسى بودن جانبدارى خود از حقوق بشر را به اثبات رسانده اند.

سوم
بر اساس تحقیقات علمى و مستندات تاریخى انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجراى هولوکاست و کوره هاى آدم سوزى، اتاق هاى گاز، قتل عام 6 میلیون یهودى و هر آنچه صهیونیست ها در این باره ادعا مى کنند، دروغ محض و یک افسانه ساختگى است.

چهارم
با دروغ بودن افسانه هولوکاست اساس تشکیل دولت اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) و توجه مضاعف به این مولود بى هویت انگلیس و آمریکا، زیر سؤال مى رود.

پنجم
بر فرض قبول هولوکاست با چیزى جز «ادعاى ظلم مسیحیان در حق یهودیان» مواجه نیستیم؛ وقتى غرب با دفاع از هولوکاست ادعاى ظلم به آنها را مى پذیرد وادعاى جبران خسارات وارده به یهود را دارد، چرا این خسارت را از جیب ملتهاى دیگر پرداخت مى کند ؟

اروپا در صورت پافشارى بر وقوع هولوکاست و جبران خسارت، باید قسمتى از زمینهاى خود را دراختیار صهیونیست ها قرار دهد . تنها این گونه، غرب مى تواند خود را از چالشى بزرگ در مقابل یهود که خود را مظلوم مى دانند و یک میلیارد مسلمان رهایى بخشد.

ششم
واقعیت این است که افسانه هولوکاست با فلسفه وجودى دولت اسراییل (رژیم اشغالگر قدس) و منافع حیاتى صهیونیسم بین الملل و دولت هاى غربى ارتباطى ناگسستنى دارد و برجسته کردن مساله هولوکاست صرفاً سرپوش نهادن بر فلسفه نامشروع، اعمال توسعه طلبانه و جنایات رژیم اسراییل غاصب در فلسطین و جهان مى باشد.

پی‌نوشت‌ها:

1. در بعضى از متون به جاى واژه Kaustos از واژه Kaiein استفاده شده است.
2. محمد احمدى، پژوهه صهیونیست مجموعه مقالات، تهران: مرکز مطالعات فلسطین، 1381. مقاله: علیرضا سلطانشاهى، واقعیت یهودستیزى، ص 214.
3. این واقعه قبل از بعثت پیامبر اسلامص در یمن اتفاق افتاده است و در سوره مبارکه بروج به آن اشاره شده است. در این واقعه هولناک جمع انبوهى از مردان، زنان و کودکان در حالى که غل و زنجیر بر دست و پا و گردن آن ها زده اند تنها به خاطر ایمان به خداوند و پیروى از حضرت مسیح (علیه السلام)، زنده زنده به درون آتش خشم پادشاه و خاخام هاى یهود انداخته و سوزانده مى شوند.
4. پروفسور روبر فوریسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعیت یا افسانه؟، ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاء الدینى تهران: موسسه فرهنگى پژوهشى ضیا اندیشه 1381.
5. دیوید دیوک، بیدارى من، ناگفته هایى از نفوذ یهود در آمریکا، ترجمه موسسه لوح و قلم، قم: تسنیم اندیشه، 1384، صص 281ـ276.

6. هولوکاست؛ دروغ تاریخى بیست و هفتم ژانویه، خبرگزارى مهر، 4/11/1383.
7. حسین شریعتمدارى، هولوکاست افسانه نیست، کیهان، سه شنبه 22 آذر 1384.
8. روبرت فوریسون، اتاق هاى گاز افسانه یا واقعیت، پیشین، ص 22.
9. حسین شریعتمدارى، هولوکاست افسانه نیست!، کیهان، سه شنبه 22 آذر 1384.
10. آنتى سیمیتیزم از دو واژه آنتى به معناى ضد و سیمیتیزم به معناى سامى گرائى ترکیب یافته است. کلمه سامى که تداعى کننده یک قوم است از نام «شم» فرزند بزرگ نوحع گرفته شده است. آنتى سیمیتیزم در اصل به معنى نفرت از یهودیان با انگیزه هاى نژادى مى باشد. این مفهوم در طول حیات سیاسى رژیم صهیونیستى مورد بهره گیرى سران این رژیم بوده و آن ها به دلایل گوناگون در بسیارى از مقاطع تاریخى در پى استفاده از این عنوان براى اهداف خاص خود که بیشتر مظلوم نمایى بوده، برآمدند. این اصطلاح که مدتى است در محافل مطبوعاتى به کرات تکرار مى شود و عمدتا با تبلیغات گسترده محافل صهیونیستى همراه است. امروزه با تبلیغات محافل صهیونیستى، هر نوع مخالفت با یهودیان و رژیم صهیونیستى در زمره آنتى سیمیتیزم تلقى مى شود. ر.ک: آنتى سیمیتیزم؛ تحول در مفهوم و دستاویزى در کاربرد، خبرگزارى مهر، 27/7/1383.

11. عبداللّه محمد سیندى، استاد دانشگاه نیویورک، هولوکاست افسانه اى خاص صهیونیسم است، خبرگزارى مهرى، 6/1/1383.
12. این روز، روز آزاد سازى ارودگاه اسراى جنگى در جنگ جهانى دوم به نام اردوگاه آشویتس در لهستان، توسط ارتش سرخ روسیه است.
13. ر. ک: هولوکاست؛ دروغ تاریخى بیست و هفتم ژانویه، پیشین.
14. حمایت شوراى امنیت از افسانه دروغین هولوکاست، روزنامه کیهان، یکشنبه 20 آذر 1384.
15. پژوهه صهیونیست، پیشین، ص 227.

16. نام یکى از کوره هاى آدم سوزى، سایر این کوره هاى خیالى عبارتند از داخائو، تربلینکا، بیرکناو و...
17. روژه گارودى، محاکمه صهیونیسم اسراییل؛ مترجم جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، تهران: کیهان، 1378، صص 150-149.
18. همان، ص 150.
19. پروتکل هاى رهبران یهود براى تسخیر جهان، ترجمه بهرام محسن پور، تهران: کتاب صبح، 1382.
20. از هولوکاست تا تشکیل دولت اسراییل، پایگاه اطلاع رسانى رسا.

21. محاکمه صهیونیسم اسراییل، پیشین، ص 56.
22. یورى ایوانف؛ صهیونیسم؛ ترجمه ابراهیم یونسى، تهران: امیرکبیر 1356، ص 129.
23. محمد رضا واحدى، بوى خون، تهران: سازمان عقیدتى سیاسى ارتش، 1382، صص 45ـ44.
24. ر. ک: پژوهه صهیونیست، پیشین، ص 225.
25. نشریه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامى، دفتر تهران، 30/10/1376، ص 16.

26. اسدا... رضایى، بررسى تحول دولت در سرزمین فلسطین، قم: نشر گنج معرفت، 1379، ص 159.
27. روژه گارودى، محاکه آزادى، ترجمه جعفریان و دیگران، تهران: موسسه اندیشه معاصر 1377، ص 8.
28. گفتگو با محمد تقى تقى پور، هولوکاست دروغ مقدس غرب، کیهان6/1/1384.
29. محمد طیب، هولوکاست؛ مرغ تخم طلاى صهیونیست ها، منبع: جام جم آنلاین 24/7/1382

30. هولوکاست منافع اقتصادى، سیاسى صهیونیسم را تأمین مى کند، خبرگزارى مهر.
31. همان.
32. سخنان مقام معظم رهبرى (مدظله العالی) در همایش بین المللى رسانه هاى جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 11/11/1380.
33. ر.ک: ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج 6، ترجمه بدره اى و دیگران، تهران: نشر آموزش انقلاب اسلامى، 1368.
34. ر.ک: واقعیت یهودستیزى، علیرضا شسلطانشاهى، پژوهه صهیونیت، پیشین، صص 229-129.

35. اسراییل شاهاک، تاریخ یهود، بار سنگین سه هزاره، ترجمه مجید شریف، تهران: نشر چاپخش، 1376، ص 20.
36. Arthur conte de gobineau
37. stewart chamberlain
38. عبدالحمد ابوالحمد، مبانى سیاست، تهران: نشر توس، 1370، ص 133.
39. واقعیت یهودستیزى، پیشین، ص 315.

40. محمد حسین روحانى، حکم غیابى، تهران: امیرکبیر، ص 35.
41. ر.ک: روژه گارودى، محاکمه صهیونیسم اسراییل، پیشین، صص، 137-136.
42. وئیس مارشالکو، فاتحین جهانى، ترجمه عبدالرحیم گواهى، تهران: نشر تبیان، 1377، ص 172.
43. گارودى، تاریخ یک ارتداد، ص 132؛ و ر.ک: روژه گارودى حق پاسخ گویى، ترجمه مجید خلیل زاده، مشهد: نشر آستان قدس رضوى، 1378، صص 22-21.
44. مارشالکو، پیشین، ص 174.

45. پروفسور روبر فوریسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاء الدینى، تهران: مؤسسه فرهنگى پژوهشى ضیاء اندیشه، 1381.
46. هولوکاست افسانه نیست!، پیشین.
47. اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعیت یا افسانه؟، پیشین.
48. روژه گارودى، اسطوره هاى بنیان گذاران سیاست اسراییل، ترجمه حمید رضا آژیر، مشهد: گوهرشاد، 1377.
49. احمدى نژاد در حریم ممنوعه غرب، فلسطین درد جانسوز، Kalamhagh.blogfa.com.

50. اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعیت یا افسانه؟، پیشین.
51. اسطوره هاى بنیان گذار سیاست اسراییل، پیشین.
52. فتح جهان با دروغى به نام «کوره یهودى سوزى»، سایت علمى یهود.
53. صهیونیست ها درباره هولوکاست اغراق مى کنند، جام جم آنلاین.
54. وئیس مارشالکو، پیشین، ص 180

55. احمدى نژاد در حریم ممنوعه غرب، پیشین.
56. هولوکاست، باورها و داورها، خبرگزارى مهر، 25/9/1384.
57. گارودى، محاکمه آزادى، پیشین، صص 57-56.
58. پژوهه صهیونیست، پیشین، ص 223.
59. فاتحین جهانى، پیشین، صص 182-181.

60. فتح جهان با دروغى به نام «کوره یهودى سوزى»، پیشین.
61. گفتگو با محمد تقى تقى پور، هولوکاست دروغ مقدس غرب، کیهان، 6/1/1384.

منابع:

ـ آنتى سمیتیزم؛ تحول درمفهوم و دستاویزى در کاربرد ، خبرگزارى مهر، 27/7/1383.
ـ احمدى نژاد در حریم ممنوعه غرب، فلسطین درد جانسوز، kalamhagh.blogfa.com
ـ اسداللّه. رضایى، بررسى تحول دولت در سرزمین فلسطین؛ قم: نشر گنج معرفت 1379.
ـ اسراییل شاهاک، تاریخ یهود،مذهب یهود،بار سنگین سه هزاره، ترجمه مجید شریف، تهران: نشر چاپخش، 1376.
ـ پروتکل هاى رهبران یهود براى تسخیر جهان، ترجمه بهرام محسن پور، تهران: کتاب صبح ، 1382.
ـ دیوید دیوک، بیدارى من، ناگفته هایى از نفوذ یهود در آمریکا، ترجمه موسسه لوح و قلم، قم: تسنیم اندیشه، 1384.
ـ روژه گارودى، محاکمه صهیونیسم اسراییل، مترجم جعفر یاره،احمد نخستین، مجید خلیل زاده، تهران: کیهان، 1378.
ـ روژه گارودى، محاکمه آزادى، ترجمه جعفریان و دیگران، تهران: موسسه اندیشه معاصر، 1377.
ـ روژه گارودى، اسطوره هاى بنیان گذاران سیاست اسراییل، ترجمه حمیدرضا آژیر، مشهد: گوهرشاد، 1377.
ـ روبر فوریسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینى تهران: موسسه فرهنگى پژوهشى ضیاء اندیشه 1381.
ـ از هولوکاست تا تشکیل دولت اسراییل، پایگاه اطلاع رسانى رسا.
ـ حسین شریعتمدارى، هولوکاست افسانه نیست!، کیهان، سه شنبه 22 آذر 1384.
ـ حمایت شوراى امنیت از افسانه دروغین هولوکاست، روزنامه کیهان، یکشنبه 20آذر 1384.
ـ سخنان مقام معظم رهبرى (مدظله العالی) در همایش بین المللى رسانه هاى جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 11/11/1380.
ـ صهیونیست ها درباره هالوکاست اغراق مى کنند، جام جم آنلاین.
ـ فتح جهان با دروغى به نام «کوره یهودى سوزى»، سایت علمى یهود.
ـ عبدالله محمد سیندى، هولوکاست افسانه اى خاص صهیونیسم است، خبرگزارى مهر، 6/11/1383.
ـ عبد الحمید ابو الحمد، مبانى سیاست، تهران: نشر توس، 1370.
ـ علیرضا سلطانشاهى، واقعیت یهودستیزى، پژوهه صهیونیست (مجموعه مقالات)، تهران : مرکز مطالعات فلسطین، 1381.
ـ محمد حسین روحانى، حکم غیابى، تهران: امیر کبیر.
ـ محمدرضا واحدى، بوى خون، تهران: سازمان عقیدتى سیاسى ارتش، 1382.
ـ محمد طیب، هولوکاست؛ مرغ تخم طلاى صهیونیست ها، منبع: جام جم آن لاین 24/7/1382.
ـ نشریه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامى، دفتر تهران، 30/10/1376.
ـ وئیس مارشالکو، فاتحین جهانى، ترجمه عبد الرحیم گواهى، تهران: نشر تبیان1377.
ـ ویل دورانت؛ تاریخ تمدن،ج 6؛ ترجمه بدره اى و دیگران؛ تهران: نشر آموزش انقلاب اسلامى؛ 1368.
ـ هولوکاست منافع اقتصادى، سیاسى صهیونیسم را تامین مى کند، خبرگزارى مهر.
ـ هولوکاست؛ دروغ تاریخى بیست و هفتم ژانویه، خبرگزارى مهر، 4/11/1383.
ـ هولوکاست؛ باورها و داورها خبرگزارى مهر، 25/9/1384.
ـ یورى ایوانف، صهیونیسم؛ ترجمه ابراهیم یونسى؛ امیرکبیر؛ تهران؛ 1356.

منبع: هولوکاست، دروغ مقدس غرب، علیرضا محمدى، نشر معارف، چاپ ششم، تابستان 1388.

* نکته:

در این مطلب، جهت حفظ عبارات کاربردی نویسنده، جاهایی که دولت اسراییل در متن بوده، ذکر شده ولیکن طبق اعتقاد مسلم ما و نویسنده محترم، مقابل آن در پرانتز، عبارت (رژیم اشغالگر قدس) اضافه شده است

ولی در مواردی که نقل قول از شخصیت ها و نویسندگان غربی بوده، فقط عین عبارت دولت اسراییل آمده که به اشتباه تلقی نگردد که حامیان و سیاستمداران غربی این رژیم منحوس متجاوز نیز در اظهار نظرهای خود، به اشغالگری قدس شریف اشاره داشته اند.

هر چند که در حقیقت اشغالگری، ظلم و تجاوز این رژیم غاصب جنایتکار و کودک ‌‌کش زوال پذیر بر هیچ کس حتی سیاستمداران و اندیشمندان غربی پوشیده نیست. ان‌شاءالله به زودی شاهد آزادی قدس شریف باشیم.