امام حاضر و ناظر

به عقيده شيعه ،با توجّه به دلايل نقلي موجود ،امامان معصوم (ع)بر اعمال و احوال همه آفريدگان خدا،چه در روي زمين و چه در آسمان ها و منظومه ها ،آگاهي دارند.
رميله مي گويد :در زمان اميرالمؤمنين ،علي (ع)سخت بيمار شدم ؛تا آنکه در روز جمعه ،قدري احساس سبکي کردم . با خود گفتم بهتر از هر چيز اين است که آبي بر روي خود بريزم و نماز را به جماعت و امامت حضرت امير المؤمنين (ع)اقامه کنم . همين کار را کردم . وقتي حضرت بالاي منبر رفت،حال من دوباره بد شد. وقتي امير المؤمنين علي (ع)از مسجد برگشت و داخل جايي به نام «قصر»شد ،من هم همراه ايشان داخل شدم. ايشان به من فرمود:«اي رميله !ديدم به خودت مي پيچيدي ».گفتم :بلي ،داستان بيماري خود را براي ايشان تعريف کردم . ايشان فرمود :«اي رميله !هيچ مؤمني بيمار نمي شود مگر اينکه ما هم به خاطر بيماري او بيمار مي شويم و غمگين نمي شود مگر آنکه ما هم در غم او ،غمگين مي شويم و دعايي نمي کند مگر آنکه به دعاي او آمين مي گوييم و سکوت نمي کند مگر آنکه ما برايش دعا مي کنيم».
گفتم :اي امير مؤمنان !فدايت گردم. اين مربوط به کساني است که با شما در اين مکان هستند. آن کساني که در اطراف زمين هستند ،چطور ؟فرمود:«اي رميله !هيچ مؤمني در شرق و غرب زمين از ما غايب نيست».(1)
وقتي چنين توجّهي از سوي امام عصر (ع)به مؤمنان وجود دارد ،چه سعادتي بالاتر از اينکه انسان به جاي هر چيز ،مراقب اعمال خود باشد وبراي تعجيل فرج خود آن حضرت دعا کند. بي شک ،امام بسيار کريم تر از آن است که ياد کنندگانش را فراموش کند. امام زمان (ع)در توقيع مبارکشان به شيخ مفيد(ره)فرمودند:
«ما به آنچه بر شما مي گذرد احاطه علمي داريم و هيچ يک از خبرهاي شما از ما پوشيده نيست ...ما نسبت به رعايت حال شما «اهمال نمي کنيم و ياد کردن شما را فراموش نمي کنيم».(2)

تا دل آشفته ام ،شيفته روي توست
هر طرفي رو کنم ،روي دلم سوي توست

به گرد بيت الحرام ،طواف بر من حرام
اي صنم خوش خرام ،کعبه من کوي توست

دل ندهم از قصور ،به صحبت حُسن حور
بهشت اهل حضور ،صحبت دلجوي توست

سوز و گذار جهان ،از غم غمّازي ات
راز و نياز همه در خم ابروي توست(4)

امام عصر (ع)هر چند از ديدگان بندگان ،غايب است، ولي به شرق و غرب عالم آگاه است . ايشان از راز پنهان دل مؤمنان باخبر است ،آن گونه که هيچ ظاهر و باطني از چشمان پرفروغ شان پنهان نيست و هيچ کس از سلطه ولايت ايشان خارج نخواهد بود .(5)
 

پی نوشت ها :
 

1. بصائر الدرجات ،جزء5،باب16،ح1.
2. احتجاج طبرسي ،ج2،ص323.
3. اي محبوبي که با ناز و به آرامي راه مي روي .
4. شيخ محمّد حسين غروي (معروف به کمپاني )،ديوان شعر ،ص269.
5. سيّد محمّد بني هاشمي ،معرفت امام عصر (ع)،ص414.