مواد دندانسازي (2)

تاريخچه ي استفاده از مواد ترميم کننده
 

دندانپزشکي به عنوان يک حرفه از حدود سه هزار سال قبل از ميلاد مسيح شروع شد. فنيقي ها ( phonnicians ) درحدود 2500 سال پيش از ميلاد از نوارهاي وسيم ها در دندانپزشکي استفاده کردند. تقريباً 700 سال پيش از ميلاد ايتاليايي ها (EtruScans) ، استخوان وعاج فيل را تراش داده و از آنها دندان مصنوعي ساختند. آنها دندان هاي مصنوعي را با نوار يا سيم هاي طلا به هم متصل مي کردند. نوارهاي طلائي براي جاهايي استفاده مي شد که دندان نداشت.
اگرچه نوشته هاي مربوط به سنگ قبرهاي مصري نشان مي دهد که حرفه اي به نام دکتر دندان وجود داشته است. البته اين گروه معمولاً از مواد ترميم کننده استفاده نمي کردند. به هرحال، برخي از دندانهايي که از جسد موميايي هاي مصري کشف شده است. دندان هاي کاشتني بودند که معمولاً ازعاج فيل ساخته مي شدند.اولين گواه استفاده از مواد کاشتني دنداني مربوط به مي شود به مردم ايتالياي قديم (etruscans ) ( 700 سال پيش از ميلاد ).
تقريباً 600 سال بعد از ميلاد ماياها ( Mayans ) از امپلنت هايي استفاده کردند که داراي بخش هايي از جنس صدف بود.اين نوع امپلنت ها در داخل حفره هاي قدامي قرار مي گرفتند. اينلي هاي ( inlays ) توليدي از جنس طلاي چکش خوار، سنگ ويا اينلي هاي معدني توسط ماياها وبعداً بوسيله ي آزتک ها ( Aztecs ) براي اهداف زيبايي -آرايشي استفاده مي شده است.
اينکاها ( Incas ) از طلاي چکش خوار در مواردي که دندان معيوب وجود داشت استفاده مي کردند (البته هدف آنها زيبايي نبود).
سوراخ هاي بوجود آمده در دندان ها از زمان هاي قديم تا قرن هجدهم بوسيله ي انواع متنوعي از مواد مانند پودر سنگ (stone chips)، عاج فيل، مواد بوجود آمده ازدندان انسان، سقز (نوعي رزين) ، چوب پنبه (cork)، صمغ ها (gums) وفويل هاي فلزي ( مانند فويل قلعي يا سربي) پر مي شدند.اخيراً از موادي همچون گوتا - پرشا (gutta - fercha: هيدروکربن صمغ گياهاي درختان مختلف که به آن کائوچو نيز مي گويند)، سيمان، سيمان هاي اصلاح شده با فلز، رزين مصنوعي آن فيلد (unfilled Synthetic resin)، کامپوزيت ها ، سراميک ها، فلز- سراميک ها و ساير مواد (صفحات طلائي، آمالگلام وتعداد زيادي از آلياژها وفلزات ريخته گري) براي ترميم دندان هاي معيوب استفاده مي شود. pare (1590- 1509) که جراح 4 پادشاه بوده است ، از سرب يا چوب پنبه براي پرکردن دندان ها استفاده مي کرده است.
ملکه اليزابت اول (1603- 1533) از تکه پاره هاي لباس براي پرکردن سوراخ هاي دندانش استفاده کرده است.
Fauchard (1761- 1678) که پدر دندان پزشکي مدرن است از فويل هاي قلعي يا استوانه هاي سربي براي پرکردن سوراخ هاي دنداني استفاده کرده است. بيماران ثروتمند ترجيح مي دادند که دندانهايي از جنس عقيق، مرواريد، نقره يا طلا داشته باشند. دندانپزشکي مدرن از سال 1728 شروع شد. دراين سال Fauchard رساله اي توصيفي از انواع زيادي از مواد ترميم کننده ي دنداني منتشر کرد. دراين رساله همچنين روش ساخت دندان مصنوعي از عاج فيل نيز آورده شده بود.
فويل طلايي نيز براي اهداف ترميمي دندان استفاده مي شده است. Pfaff ( 1767- 1715) - دندان پزشک fredrick از بزرگان prussia - از فويل طلائي براي روکش دهي بخش داخلي دندان( pulpchamber) استفاده نموده است. درسال 1812، Bull نوعي طلاي چکش خوار (beaten gold) را در ايالت کانکتيلات Connecticut) آمريکا وبراي کاربردهاي دنداني توليد کرد Arculanus در سال 1848 پرکننده هاي دنداني ساخته شد از ورقه هاي نازک طلا را ارائه کرد. طلاي اسفنجي درسال 1853 در ايالات متحده ي آمريکا وانگلستان جايگزين ورقه هاي نازک طلا شد. درسال 1855، Arthur استفاده از طلاي چسبناک (cohesivegold) را در آمريکا ترويج داد.درسال 1897، philbrook استفاده از براده هاي فلزي مومي شکل را در سوراخ هاي دنداني توصيف کرد.
درسال ، 1816 ، Taveau استفاده از براده هاي قرص مانند نقره- جيوه اي را در فرانسه توسعه داد. اين مخلوط احتمالاً اولين آمالگلام دنداني بوده است. برادران Crawcour که از فرانسه به امريکا مهاجرت کردند، براده هاي پرکننده ي آمالگلامي را در سال 1833 معرفي کردند .به هر حال، تحصيل کرده هاي کالج دندانپزشکي Baltimone پس از ورود اين مواد به عرصه ي دندانسازي قسم ياد کردند که از آمالگلام ها درکارهاي خود استفاده نکنند. بسياري از دندانپزشکان کيفيت پايين آمالگلام هاي اوليه را مورد انتقاد قرار مي دادند. اين ستيز منجر به پديد آمدن جنگ آمالگلام از سال 1840 تا 1850 شد. درطي اين دوره بررسي هاي فراواني بر روي اين مواد انجام شد. که تحقيقات بعدي که در طي دهه هاي 1860 تا 1890 انجام شد منجر به بهبود خواص اين مواد شد.وکاربرد باليني اين مواد را افزايش داد . در سال 1895، Black آمايش استانداردي از سوراخ ها بدست آورد وفرآيندهايي براي تهيه ي محصولات آمالگامي دنداني ابداع کرد. تاج هاي دنداني با پوسته ي طلا بوسيله ي Mouton ودر سال 1746 توصيف شد. البته اينگونه مواد دنداني به صورت پتنت درنيامده بود تا اينکه درسال 1873، Bears اين کار را انجام داد. درسال 1885، Logan پرسلاني را درسيستم پتنت ثبت کرد که اين نوع پرسلان بر روي پست هاي پلاتيني (platinum post ) لايه گذاري مي شد. اين بخش ها جايگزين پست هاي چوبي شد که سابقاً براي ساخت نواحي اينتراراديکالار (مربوط به ريشه ي دندان) استفاده مي شد. درسال1907 تاچ - پست هاي مجزا از هم معرفي شدند. که حسن اين بخش ها سهولت تنظيم آنها بود.
درسال 1756، pfaff روشي براي قالب گيري دهان بوسيله ي موم را توصيف کرد. دراين روش اومدلي از جنس گچ قالب گيري استفاده کرد تا بتواند ساختار فک بيماران فاقد دندان را بدست آورد.
درسال 1808 ، Fonzi يک دندانپزشک ايتاليايي -يک دندان پرسلاني منحصر بفرد توليد کرد.اين دندان بوسيله ي يک پين پلاتيني درمحل خود ثابت مي شود. درسال 1817، Planteau يک دندانپزشک فرانسوي- براي اولين بار دندانهاي پرسلاني را به آمريکا معرفي کردند. درسال 1822- Chanles Peale که يک صنعتگر بود. دندان هاي معدني را ابداع کرد وپس از آن Samuel Stockton توليد تجاري دندان هاي پرسلاني را در سال 1825 شروع کرد. Ash نيز در سال 1837 ودر انگلستان يک نوع دندان پرسلاني توليد نمود.Evans (1836) روشي براي اندازه گيري دقيق تر دهان ابداع کرد. بعدها اين روش توسط دندانپزشکان استفاده شد که اين مسئله باعث افزايش دقت ثبت جزئيات دهان شد. با استفاده از روش بالا واستفاده از دندان هاي مصنوعي توليدي از رابر و لکلانيزه شده هزينه ها کاهش مي يابد و کارايي نيز افزايش مي يابد. درسال 1935 نيز از رزين هاي اکريليک به عنوان مواد پايه درساخت نگهدارنده هاي دندان مصنوعي استفاده شد.

استانداردهاي مورد استفاده براي مواد دنداني
 

پيشرفت ديگري که در زمينه ي دانش مواد دنداني رخ داد، درسال 1919 شروع شد. همزمان با اين مسئله انستيتوي ملي استاندارد وتکنولوژي NISTتأسيس گرديد. تأسيس اين انستيتو به دليل نياز ارتش آمريکا تأسيس گرديد. درحالت کلي استاندارد ارزيابي وبيان خصوصيات مورد نياز براي مواد دنداني است. تحقيقات در زمينه ي استانداردهاي دنداني به رهبري WilmerSouder انجام شد و در سال 1920 گزارش کاملي از اين فعاليت منتشر شد.
اطلاعات موجود در گزارش Souder با شور و اشتياق فراواني بوسيله ي حرفه ي دندان پزشکي مورد قبول واقع شد ونياز براي تست هاي مشابه براي ساير مواد دنداني نيز بوجود آمد.در آن زمان دولت آمريکا بودجه ي مناسب براي ادامه ي اين کار تخصيص نداد وبنابراين کمک هزينه اي براي اين کار بوسيله ي لابراتور تحقيقاتي Weinstein در نظر گرفته شد. تحت اين شرايط، اسپانسر هزينه ي تحقيقاتي را به صورت دوره اي تأمين مي کرد وميزيان وسايل وامکانات نيز معين ومحدود تر بود. افرادي که به صورت مشارکتي دراين کار همکاري مي کردند. سپس شروع به کار در مؤسسه ي استاندارد ملي (National Bureau of Standards) کردند. آنها به عنوان کارمند دراين سازمان مشغول به کارشدند. براي تمام اهداف عملي ، اين اعضاء (شرکا) داراي اعضايي بودند که توسط علاقه مندان بخش خصوصي ساپورت مي شدند. تمام يافته هاي آنها نز انتشار يافته است. دکتر Souder وهمکارانش بررسي هايي برروي خواص مواد دنداني ساخته شده از طلاي کارشده ، آلياژهاي طلاي ريخته گري شده ومواد ريخته گري شده ي مشابه انجام دادند. اين فاز از تحقيقات منجر به انتشار يک گزارش تحقيقاتي کامل وبا ارزش شد.
درسال 1928، تحقيقات دندانپزشکي Fellowship در مؤسسه ي ملي استاندارد (NBS) بوسيله ي جامعه ي دندانپزشکي آمريکا (ADA) انجام شد. اين کار تحقيقاتي با مشارکت جامعه ي دندانپزشکي آمريکا به همراهي کارمندان NIST انجام شد. که اين تحقيق داراي ارزش بسياري درحرفه ي دندانپزشکي است وارزش جهاني کسب کرده است.محققيني مانند Wilmer Souder، Georgec , paffenbager و William T. sweeny بدون شک به عنوان پشگامان تاريخي کار در زمينه ي مواد دنداني ساخته شده از طلا هستند.
آنها عصري جديد در زمينه ي اين مواد گشودند.اين افراد اولين درس هاي آکادميک درزمينه ي مواد دنداني را تدوين کردند که در مدارس دندانپزشکي آمريکا وساير کشورها تدريس مي شود.
منبع انگلیسی مقاله : Dental Materials /Kenneth J.anusavice
ادامه دارد...