شناختی نو از نقش بیت‌المقدس در ظهور، از آزادسازی تا برقراری عدالت جهانی

"امام زمان (عج) در بیت‌المقدس: چه می‌کند، چرا می‌آید، و چه تغییری ایجاد می‌کند؟"

هدف از این مقاله، ارائه شناختی نو از حضور امام زمان (عج) در بیت‌المقدس است که نشان می‌دهد ورود ایشان تنها آزادسازی شهر نیست، بلکه آغاز برقراری عدالت جهانی و بازگشت حق به جایگاه خود است.
يکشنبه، 9 شهريور 1404
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: قربان منتظمی
موارد بیشتر برای شما
"امام زمان (عج) در بیت‌المقدس: چه می‌کند، چرا می‌آید، و چه تغییری ایجاد می‌کند؟"

مقدمه:

امام زمان (عج) در بیت‌المقدس: چه می‌کند، چرا می‌آید، و چه تغییری ایجاد می‌کند؟ این پرسش‌هایی هستند که ذهن هر مسلمانی را درباره آخرالزمان درگیر می‌کند.
 
 بیت‌المقدس، نه تنها یک شهر جغرافیایی، بلکه سرزمینی است که در قلب تحولات ظهور قرار دارد. این مقاله به دنبال ارائه شناختی نو از حضور امام زمان (عج) در این سرزمین مقدس است؛ شناختی فراتر از روایات سطحی، که به نقش عمیق او از ورود تا برقراری عدالت جهانی می‌پردازد.
 
 امام زمان (عج) نه تنها بیت‌المقدس را آزاد می‌کند، بلکه آن را به مرکز حکومت الهی تبدیل می‌کند. او با معجزه، هدایت، و مناظره، حق را به جایگاهش بازمی‌گرداند.
 
این حضور، تنها یک رویداد سیاسی نیست، بلکه نقطه اوج تحولات معنوی، تمدنی و کیهانی آخرالزمان است. از نزول نیروهای غربی تا نزول حضرت عیسی (ع)، تمام علائم به سوی این سرزمین متمایل می‌شوند.
 
 این مقاله، با استناد به احادیث معتبر، به پاسخ این سؤالات می‌پردازد: امام زمان (عج) در بیت‌المقدس چه می‌کند؟ چرا مقصد اولیه او این شهر است؟ و چگونه از این نقطه، عدالت جهانی آغاز می‌شود؟


"امام زمان (عج) در بیت‌المقدس: چه می‌کند، چرا می‌آید، و چه تغییری ایجاد می‌کند؟"

۱. بیت‌المقدس؛ سرزمینی که در آستانه ظهور، شاهد تحولات عالمگیر خواهد بود

در لحظات پایانی غیبت امام زمان (عج)، جهان شاهد تحولاتی عظیم خواهد بود که در آن، استعمارگران و ابرقدرت‌ها به سوی فروپاشی سوق پیدا می‌کنند. بیت‌المقدس، به عنوان یکی از مراکز کانونی این تحولات، نقشی محوری در سرنوشت نهایی امت اسلامی ایفا می‌کند. این شهر، نه تنها یک نقطه جغرافیایی، بلکه محور معنوی و سیاسی آخرالزمان است.
 
۱.۱. جنگ‌های خونین پیش از ظهور و فروپاشی ابرقدرت‌ها
جهان اندکی قبل از ظهور، شاهد جنگ‌های خونینی خواهد بود که در اثر آن، استعمارگران و ابرقدرت‌ها به سمت ضعف و نابودی سوق پیدا می‌کنند.
 
این جنگ‌ها، نه تنها مرزهای سیاسی را دگرگون می‌کند، بلکه ساختارهای بنیادین قدرت جهانی را به لرزه درمی‌آورد. در این دوران، «نبرد قرقیسیا» در شام رخ می‌دهد که به جنگ جهانی تبدیل می‌شود و هیچ دوره تاریخی قبل از آن، چنین کشتاری را ندیده است.
 
 همچنین، «آتش آذربایجان» نیز به جنگ جهانی تبدیل می‌شود و بسیاری از ابرقدرت‌ها بر سر آن با هم می‌جنگند. غرب نیز در واقعه «هرج الروم» دچار هرج و مرج و جنگ داخلی می‌شود.
 
این تحولات، نشانه‌هایی از فروپاشی نظام‌های طاغوتی هستند و زمینه را برای ظهور امام زمان (عج) فراهم می‌کنند. بیت‌المقدس، به عنوان نماد مقاومت و عدالت، در مرکز این تحولات قرار می‌گیرد و سرنوشت نهایی امت از همین نقطه رقم خواهد خورد.
 
۱.۲. نبرد قرقیسیا، آتش آذربایجان و هرج الروم
در میان علائم پیش از ظهور، جنگ‌های گسترده‌ای رخ می‌دهد که در آن، قدرت‌های جهانی با هم درگیر می‌شوند. یکی از این جنگ‌ها، «نبرد قرقیسیا» در شام است که به جنگ جهانی تبدیل می‌شود.
 
 این نبرد، در حوالی فلسطین و بیت‌المقدس رخ می‌دهد و زمینه را برای دخالت الهی فراهم می‌کند. همچنین، «آتش آذربایجان» نیز به جنگی جهانی تبدیل می‌شود و بسیاری از ابرقدرت‌ها بر سر این منطقه با هم می‌جنگند.
 
در همین حال، غرب نیز دچار فتنه‌ای عظیم به نام «هرج الروم» خواهد شد که در آن، بین خودشان درگیری و آشوب گسترده‌ای رخ می‌دهد. این فتنه، نشانه‌ای از زوال اخلاقی و سیاسی قدرت‌های غربی است که در طول قرن‌ها با سیاست‌های استعماری و تسلط بر ملت‌های مسلمان، به ویژه در منطقه بیت‌المقدس، خون‌ریزی کرده‌اند.
 
۱.۳. نقش بیت‌المقدس به عنوان کانون اصلی تحولات آخرالزمان
بیت‌المقدس، در سرنوشت نهایی امت، تنها یک شهر مسلمانان نیست، بلکه سرزمینی است که در آن، سرنوشت تمام بشریت رقم خواهد خورد.
 
 این شهر، از زمان انبیاء، همواره محل نزول فیض و حکم الهی بوده و اکنون، در آخرالزمان، دوباره به همین جایگاه بازمی‌گردد. ورود امام زمان (عج) به بیت‌المقدس، نه یک حرکت سیاسی ساده، بلکه بازگشت نهایی حق به سرزمینش است.
 
این شهر، نه تنها یک مکان مقدس، بلکه یک مرکز ولایی است که در آن، حق و باطل به طور نهایی با هم جدا می‌شوند. ورود امام زمان (عج) به بیت‌المقدس، نه تنها آزادی یک شهر است، بلکه آزادی یک سرزمین مقدس از دست اشغالگران و بازگشت آن به مکان واقعی خود در ساختار الهی جهان است.
 
بیت‌المقدس، در این لحظه، نه تنها آزاد می‌شود، بلکه به عنوان مرکز حکومت عادلانه امام زمان (عج) تثبیت می‌شود. این شهر، قلب تپنده حکومت جهانی امام (عج) خواهد بود و از همین نقطه، نور عدالت به سراسر جهان می‌تابد.
 
در حدیثی از امام محمد باقر (ع) آمده است:«سَیُقْبِلُ مَارِقَةُ الرُّومِ حَتَّی یَنْزِلُوا الرَّمْلَة» {1}: «گروهی از سرکشان روم (همپیمانان غربی و صهیونیست) آیند تا در رمله (نزدیک بیت‌المقدس) فرود آیند.»
 
این حدیث، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها یک مکان جغرافیایی، بلکه مکانی است که در آن، حق و باطل به طور عینی با هم درگیر می‌شوند. نزول نیروهای غربی در رمله، نشانه‌ای از تلاش نهایی طاغوت برای تثبیت حضور در سرزمین مقدس است.
 
اما این اقدام، خود به عنوان یکی از زمینه‌سازهای ظهور عمل خواهد کرد. زیرا حضور این نیروها در نزدیکی بیت‌المقدس، باعث تحرک بیشتر مردم شام و مناطق اطراف می‌شود و آن‌ها را به سوی شناخت حق و پیروی از امام زمان (عج) سوق می‌دهد.
 

۲. نزول نیروهای غربی در رمله؛ تحقق حدیث تمهد مباشر و تهدیدی بر سر بیت‌المقدس

در آستانه ظهور امام زمان (عج)، نیروهای غربی و صهیونیستی به نزدیکی بیت‌المقدس حرکت می‌کنند و در منطقه رمله، نزدیک بیت‌المقدس، فرود می‌آیند. این رویداد، تحقق حدیثی از امام محمد باقر (ع) است که به «تمهد مباشر» معروف است و نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، محور اصلی تحولات آخرالزمان است.
 
۲.۱. نزول سرکشان روم در رمله؛ تحقق حدیث تمهد مباشر"
در حدیثی از امام محمد باقر (ع) آمده است: «سَیُقْبِلُ مَارِقَةُ الرُّومِ حَتَّی یَنْزِلُوا الرَّمْلَة» {2} «گروهی از سرکشان روم (همپیمانان غربی و صهیونیست) آیند تا در رمله فرود آیند.»
 
این حدیث، نشانه‌ای عینی از تحقق پیش‌بینی‌های اهل بیت (ع) درباره آخرالزمان است و نشان می‌دهد که غرب، به عنوان نماد جدید «روم» در زمان معاصر، نقشی محوری در فتنه‌های پایان زمان دارد.
 
 رمله، منطقه‌ای است که در نزدیکی بیت‌المقدس قرار دارد و نزول نیروهای غربی در آنجا، نه تنها یک عمل نظامی، بلکه نمادی از تلاش نهایی طاغوت برای تثبیت حضور خود در سرزمین مقدس است.
 
این نزول، بخشی از یک طرح گسترده برای تسلط بر فلسطین و جلوگیری از ظهور امام زمان (عج) است. اما این اقدام، نه تنها شکست خواهد خورد، بلکه خود به عنوان یکی از زمینه‌سازهای ظهور عمل خواهد کرد.
 
 زیرا حضور این نیروها در نزدیکی بیت‌المقدس، باعث تحرک بیشتر مردم شام و مناطق اطراف می‌شود و آن‌ها را به سوی شناخت حق و پیروی از امام زمان (عج) سوق می‌دهد.
 
 این رویداد، نشان می‌دهد که سرزمین بیت‌المقدس، تنها یک نقطه جغرافیایی نیست، بلکه یک محور معنوی و تاریخی است که در آن، سرنوشت امت اسلامی رقم خواهد خورد.
 
۲.۲. رمله به عنوان نقطه نظامی نزدیک بیت‌المقدس
رمله، منطقه‌ای است که در فاصله کمی از بیت‌المقدس قرار دارد و از دید نظامی و استراتژیک، نقطه‌ای حساس محسوب می‌شود. نزول نیروهای غربی در این منطقه، نشان می‌دهد که دشمنان امام زمان (عج) قصد دارند با تسلط بر این منطقه، از ورود او به بیت‌المقدس جلوگیری کنند.
 
 این حرکت، نه تنها یک اقدام نظامی، بلکه یک اقدام روانی و نمادین است که نشان می‌دهد طاغوت می‌خواهد حضور خود را در سرزمین مقدس تثبیت کند.
 
اما این تسلط، کوتاه‌مدت و فانی است. زیرا بیت‌المقدس، سرزمینی است که در آخرالزمان، تنها تحت حکومت امام زمان (عج) تثبیت می‌شود.
 
 این شهر، نه تنها یک مکان جغرافیایی، بلکه سرزمین ولایت الهی است و هیچ قدرتی نمی‌تواند در برابر دخالت الهی مقاومت کند. نزول نیروهای غربی در رمله، در واقع نقطه شروعی برای شکست نهایی آنان است و زمینه را برای ظهور امام زمان (عج) فراهم می‌کند.
 
۲.۳. تلاش طاغوت برای تثبیت حضور در سرزمین مقدس
تلاش طاغوت برای تثبیت حضور در بیت‌المقدس، تنها یک اقدام سیاسی نیست، بلکه یک تلاش معنوی برای جلوگیری از ظهور حق است. بیت‌المقدس، از زمان انبیاء، همواره محل نزول فیض و حکم الهی بوده و اکنون نیز، در آخرالزمان، دوباره به همین جایگاه بازمی‌گردد. این شهر، نه تنها یک مکان مقدس، بلکه مرکز حکومت عالمگیر عدالت خواهد بود.
 
نزول نیروهای غربی در رمله، نشان می‌دهد که دشمنان می‌خواهند با اشغال این سرزمین، از برقراری حکومت امام زمان (عج) جلوگیری کنند. اما این تلاش، نه تنها شکست خواهد خورد، بلکه خود به عنوان یکی از علائم ظهور شناخته می‌شود.
 
 این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، سرزمینی است که در آن، حق و باطل به طور عینی با هم درگیر می‌شوند و سرنوشت نهایی از همین نقطه رقم می‌خورد.
 

3. معجزه خسف لشکر سفیانی در بیداء؛ نقطه عطفی در سرنوشت بیت‌المقدس

در مسیر حرکت امام زمان (عج) به سوی بیت‌المقدس، معجزه‌ای الهی رخ می‌دهد که سرنوشت منطقه شام و فلسطین را دگرگون می‌کند. این معجزه، خسف لشکر سفیانی در سرزمین بیداء است که نشان می‌دهد قدرت امام زمان (عج)، قدرتی الهی است که هیچ نظام طاغوتی نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند. بیت‌المقدس، به عنوان مقصد این حرکت، در مرکز این تحول قرار دارد.
 
۳.۱. خسف لشکر سفیانی در بیداء؛ معجزه‌ای الهی در راه بیت‌المقدس
در حدیثی از امام علی (ع) آمده است:«اِذَا بَعَثَ السُّفْیَانِیُّ إِلَى الْمَهْدِیِّ جَیْشًا فَخُسِفَ بِهِمْ بِالْبَیْدَاءِ» {3}: «وقتی سفیانی لشکری به سوی مهدی (ع) بفرستد، آن لشکر در زمین فرو خواهد رفت.»
 
این معجزه، نه تنها نشانه‌ای از قدرت الهی امام زمان (عج)، بلکه نقطه عطفی در سرنوشت منطقه شام و به ویژه بیت‌المقدس است. خسف لشکر سفیانی، یک رویداد عینی و غیرقابل انکار است که همه مردم منطقه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آن‌ها را به سوی شناخت حق و پیروی از امام زمان (عج) سوق می‌دهد.
 
 این معجزه، زمینه را برای آزادسازی بیت‌المقدس از دست اشغالگران فراهم می‌کند و نشان می‌دهد که آزادی این شهر، تنها از طریق قدرت الهی و ظهور امام زمان (عج) ممکن خواهد بود.
 
۳.۲. اهل شام و فشار بر سفیانی برای بیعت با امام زمان (عج)
وقتی خبر خسف لشکر سفیانی به اهل شام می‌رسد، آن‌ها به خلیفه خود می‌گویند:«قَدْ خَرَجَ الْمَهْدِیُّ فَبَایِعْهُ وَ ادْخُلْ فِی طَاعَتِهِ وَ اِلَّا قَتَلْنَاکَ» {4}: «مهدی ظهور کرده است، با او بیعت کن و از او اطاعت کن، وگرنه تو را خواهیم کشت.»
 
این واکنش، نشان می‌دهد که معجزه خسف، نه تنها برای اهل شام، بلکه برای تمام مردم منطقه، یک حجت الهی شده است. این رویداد، باعث می‌شود که فشار عمومی بر سفیانی وارد شود و او مجبور شود عده‌ای را برای بیعت با امام زمان (عج) بفرستد.
 
 این بیعت، نه تنها نشانه‌ای از شکست سیاسی سفیانی است، بلکه نقطه شروعی برای گسترش ولایت امام زمان (عج) در سراسر منطقه شام و فلسطین است.
 
۳.۳. خروج امام زمان (عج) از مکه پس از شنیدن خبر خسف
در حدیثی از امام محمد باقر (ع) آمده است:«إِذَا سَمِعَ الْعَائِذَ الَّذِی بِمَکَّةَ بِالْخَسْفِ خَرَجَ مَعَ إثنَى عَشَرَ أَلْفاً، فِیهِمُ الْأَبْدَالُ حَتَّى یَنْزِلُوا إِیلِیَاءَ» {5}: «هرگاه پناهنده‌ای که در مکه است، خبر خسف را بشنود، با دوازده هزار نفر، در میانشان ابدال نیز هستند، بیرون می‌آید تا در ایلیاء (بیت‌المقدس) نزول کند.»
 
این حرکت، نه تنها یک حرکت جغرافیایی، بلکه یک حرکت معنوی و ولایی است. امام زمان (عج)، پس از سال‌ها غیبت و پنهانی، برای اولین بار به صورت علنی حرکت می‌کند و مقصد او مستقیماً بیت‌المقدس است.
 
 این شهر، که سال‌ها زیر سلطه اشغالگران بود، اکنون مقصد اصلی امام عادل است. این حرکت، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه فقط یک مکان مقدس، بلکه مرکز بازگشت الهی و نقطه شروع حکومت عالمگیر عدالت است.
 
۳.۴. حرکت امام زمان (عج) با دوازده هزار یار، در میانشان ابدال
خروج امام زمان (عج) از مکه، نه تنها نشانه‌ای از ظهور فیزیکی اوست، بلکه نشانه‌ای از ظهور معنوی و الهی است. همراه او، دوازده هزار یار هستند که در میانشان ابدال — اولیای حق — نیز حضور دارند.
 
این گروه، نه با قدرت مادی، بلکه با نیروی معنوی و الهی همراه امام زمان (عج) هستند. این حرکت، ارتباط عمیقی بین دو مکان مقدس — مکه و بیت‌المقدس — ایجاد می‌کند.
 
مکه، جایگاه ولادت وحی، و بیت‌المقدس، جایگاه اولین قبله و مبدأ معراج، در آخرالزمان، از طریق حرکت امام زمان (عج)، به هم پیوند می‌خورند.
 
این پیوند، نشان می‌دهد که ظهور امام (عج)، نه تنها آزادی یک شهر، بلکه بازگشت کامل به سنت اولیاء و انبیاء است. و بیت‌المقدس، در این مسیر، نقشی محوری دارد.
 
۳.۵. نزول امام زمان (عج) در ایلیاء (بیت‌المقدس)
در حدیثی از امام علی (ع) آمده است:«یَسِیرُ الْمَهْدِیُّ حَتَّى یَنْزِلَ بَیْتَ الْمُقَدَّسِ، وَ تُنَقِّلُ إِلَیْهِ الْخَزائِنُ» {6}: «مهدی به سوی بیت‌المقدس حرکت می‌کند و در آنجا نزول می‌کند، و خزانه‌های آنجا به او تسلیم می‌شوند.»
 
این ورود، نقطه اوجی در سرنوشت امت اسلامی است. این شهر، که سال‌ها زیر سلطه اشغالگران بود، اکنون به دست امام عادل آزاد می‌شود و به مرکزی برای گسترش عدالت جهانی تبدیل می‌شود.
 
مردم، تنها با شنیدن صدای تکبیر امام و یارانش، به سوی او می‌روند و حکومت او را می‌پذیرند. این تسلیم، نه از روی ترس، بلکه از روی شناخت حقیقت و تأثیر معجزات الهی است.
 
 این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، سرزمینی است که در آن، حق به جایگاه خود بازمی‌گردد و عدالت الهی، از همین نقطه، به سراسر جهان گسترش می‌یابد.
 

4. ورود امام زمان (عج) به بیت‌المقدس؛ نقطه اوج معنوی و سیاسی ظهور

ورود امام زمان (عج) به بیت‌المقدس، نه تنها یک رویداد سیاسی، بلکه یک رویداد معنوی و تاریخی عظیم است. این ورود، نشان می‌دهد که حکومت امام زمان (عج)، بر پایه عدالت، معجزه و قدرت الهی استوار است و نیازی به خونریزی و جنگ ندارد. بیت‌المقدس، به عنوان اولین قبله مسلمانان و یکی از مقدس‌ترین سرزمین‌ها، در این لحظه، دوباره به جایگاه والای خود بازمی‌گردد.
 
۴.۱. ورود بدون جنگ و خونریزی به بیت‌المقدس
پس از بیعت سفیانی و فروپاشی نظام طاغوتی در شام، امام زمان (عج) به سوی بیت‌المقدس حرکت می‌کند و در آنجا نزول می‌کند. این ورود، بدون هیچ درگیری و خونریزی رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که قدرت امام زمان (عج)، قدرتی الهی است که هیچ نظام طاغوتی نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند.
 
مردم، تنها با شنیدن صدای تکبیر امام و یارانش، به سوی او می‌روند و حکومت او را می‌پذیرند. این تسلیم، نه از روی ترس، بلکه از روی شناخت حقیقت و تأثیر معجزات الهی است.
 
این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، سرزمینی است که در آن، حق به جایگاه خود بازمی‌گردد و عدالت الهی، از همین نقطه، به سراسر جهان گسترش می‌یابد.
 
۴.۲. تسلیم خزانه‌های بیت‌المقدس به امام زمان (عج)
در حدیثی از امام علی (ع) آمده است:«یَسِیرُ الْمَهْدِیُّ حَتَّى یَنْزِلَ بَیْتَ الْمُقَدَّسِ، وَ تُنَقِّلُ إِلَیْهِ الْخَزائِنُ» {7}: «مهدی به سوی بیت‌المقدس حرکت می‌کند و در آنجا نزول می‌کند، و خزانه‌های آنجا به او تسلیم می‌شوند.»
 
این خزانه‌ها، نه تنها شامل دارایی‌های مادی هستند، بلکه شامل کتب آسمانی، اشیاء مقدسه، و نشانه‌های الهی نیز می‌شوند. تسلیم این خزانه‌ها، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها یک شهر جغرافیایی، بلکه مرکز ولایت الهی است که در آخرالزمان، به دست امام زمان (عج) بازمی‌گردد. این تسلیم، بدون جنگ و خونریزی رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که حکومت امام زمان (عج)، بر پایه عدالت و حجت الهی استوار است.
 
۴.۳. تکبیر امام و یارانش و تأثیر آن بر مردم
وقتی امام زمان (عج) به نزدیکی بیت‌المقدس می‌رسد، او و یارانش تکبیر می‌دهند. این صدای تکبیر، نه تنها یک ندا، بلکه نداهای الهی است که قلوب مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مردم، تنها با شنیدن این صدا، به سوی امام زمان (عج) می‌روند و حکومت او را می‌پذیرند. این تسلیم، نه از روی ترس، بلکه از روی شناخت حقیقت و تأثیر معجزات الهی است.
 
این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها یک مکان مقدس، بلکه سرزمینی است که در آن، حق و باطل به طور عینی با هم جدا می‌شوند. ورود امام زمان (عج) به این شهر، نه تنها آزادی یک شهر است، بلکه آزادی یک سرزمین مقدس از دست اشغالگران و بازگشت آن به مکان واقعی خود در ساختار الهی جهان است.
 
۴.۴. ارسال نمایندگان سفیانی برای بیعت با امام زمان (عج)
پس از معجزه خسف، سفیانی تحت فشار اهل شام قرار می‌گیرد و مجبور می‌شود عده‌ای را برای بیعت با امام زمان (عج) بفرستد. این بیعت، نشانه‌ای از شکست سیاسی سفیانی است و نقطه شروعی برای گسترش ولایت امام زمان (عج) در سراسر منطقه شام و فلسطین است.
 
این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها میدان نبرد نظامی، بلکه میدان نبرد معنوی و سیاسی بین حق و باطل است. ورود نمایندگان سفیانی به بیت‌المقدس، نشان می‌دهد که قدرت امام زمان (عج)، قدرتی الهی است که هیچ نظام طاغوتی نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند.
 
۴.۵. سفیانی و اعتراف به معجزه امام زمان (عج)
در حدیثی از امام محمد باقر (ع) آمده است که سفیانی می‌گوید: «لَعَمْرُو اللَّهِ لَقَدْ جَعَلَ اللَّهُ فِی هَذَا الرَّجُلِ عِبْرَةً... إِنَّ هَذَا لَعِبْرَةٌ وَ بَصِیرَةٌ» {8} : «به خدا سوگند، خداوند در این مرد عبرتی گذاشته است... این امر مایه عبرت و بصیرت است.»
 
این اعتراف، نشان می‌دهد که حتی دشمنان هم به قدرت الهی امام زمان (عج) پی می‌برند. این گفتار، نه از روی ایمان، بلکه از روی شناخت عینی معجزه است. اما این شناخت، کافی نیست، زیرا سفیانی در نهایت بیعت خود را می‌شکند و به جنگ بازمی‌گردد. این رویداد، نشان می‌دهد که شناخت عقلی بدون ایمان و تواضع، کافی نیست.
 

۵. تسلیم اهل شام و تثبیت ولایت الهی از سرزمین بیت‌المقدس

پس از بیعت سفیانی و فروپاشی نظام طاغوتی در شام، مردم منطقه بدون جنگ و خونریزی از امام زمان (عج) اطاعت می‌کنند. این تسلیم، نشان می‌دهد که قدرت امام زمان (عج)، قدرتی الهی است که هیچ نظام طاغوتی نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند. بیت‌المقدس، به عنوان مرکز این تحولات، نقشی محوری در تثبیت ولایت الهی ایفا می‌کند.
 
۵.۱. فشار اهل شام بر سفیانی برای بیعت با امام زمان (عج)
پس از معجزه خسف لشکر سفیانی در بیداء، خبر آن به اهل شام می‌رسد و آن‌ها به خلیفه خود می‌گویند:«قَدْ خَرَجَ الْمَهْدِیُّ فَبَایِعْهُ وَ ادْخُلْ فِی طَاعَتِهِ وَ اِلَّا قَتَلْنَاکَ» {9}: «مهدی ظهور کرده است، با او بیعت کن و از او اطاعت کن، وگرنه تو را خواهیم کشت.»
 
این فشار عمومی، نشان می‌دهد که معجزه خسف، نه تنها یک رویداد نظامی، بلکه یک حجت الهی برای مردم شام بوده است. این واکنش، نقطه عطفی در سرنوشت سفیانی است و او را مجبور می‌کند که به امام زمان (عج) تسلیم شود. این بیعت، بدون جنگ و خونریزی رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که ولایت امام زمان (عج)، بر پایه عدالت و معجزه استوار است.
 
۵.۲. تسلیم غرب و روم بدون جنگ
در حدیثی از امام علی (ع) آمده است: «وَ تَدْخُلُ الْعَرَبُ وَ الْعَجَمُ وَ اَهْلِ الْحَرْبِ وَ الرُّومِ وَ غَیْرِهِمْ فِی طَاعَتِهِ مِنْ غَیْرِ قِتَالٍ» {10}: «عرب و عجم و جنگجویان و رومیان و دیگران بدون جنگ از او اطاعت می‌کنند.»
 
این تسلیم، نشان می‌دهد که قدرت امام زمان (عج)، قدرتی است که از درون قلبهای مردم، ترس و تردید را بیرون می‌کشد و آن‌ها را به سوی حق سوق می‌دهد. غرب، که سال‌ها با سیاست‌های تسلط‌گری و استعماری، منطقه بیت‌المقدس را تحت فشار قرار داده بود، اکنون بدون جنگ، از امام زمان (عج) تسلیم می‌شود. این تسلیم، نه تنها یک پیروزی سیاسی، بلکه یک پیروزی معنوی بزرگ است.
 
۵.۳. سرزنش سفیانی توسط قبیله کلب:
 «خدا پیراهن سروری را بر تنت کرده بود، امّا تو خود آن را بیرون آوردی؟!» وقتی سفیانی به نزد هم‌پیمانانش بازمی‌گردد، مورد مواخذه قرار می‌گیرد. گروه تندرویی از قبیله مادری او — که از قبیله کلب است — از او می‌گویند:
 
«کَسَاکَ اللَّهُ قَمِیصاً فَخَلَعْتَهُ؟» {11} «خدا پیراهن (سروری و فرماندهی) را بر تنت کرده بود، امّا تو خود آن را بیرون آوردی؟!»
 
این سرزنش، نشان می‌دهد که حتی هم‌پیمانان سفیانی نیز به شکست او از نظر سیاسی و معنوی پی می‌برند. اما این سرزنش، نه به دلیل ایمان به امام زمان (عج)، بلکه به دلیل حبّ قدرت و تکبر است. این رویداد، نشان می‌دهد که سفیانی، در داخل، دو نبرد دارد: یکی با امام زمان (عج)، و دیگری با خودش — بین تسلیم حق و حبّ قدرت.
 
۵.۴. تحریک قدرت‌های غربی و یهودیان برای شکستن بیعت
از طرفی دیگر، قدرت‌های بزرگ غربی (مسیحیان) و یهودیان که به دلیل جنگ‌های جهانیِ پیش از ظهور، ضعیف و فرسوده شده‌اند، جرأت رویارویی مستقیم با امام زمان (عج) را ندارند. اما آن‌ها سفیانی را به عنوان خط مقابله و سپر برای مقابله با امام زمان (عج) ترغیب می‌کنند. آن‌ها از او می‌خواهند که بیعت خود را بشکند و دوباره به جنگ برود.
 
این تحریک، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها میدان نبرد نظامی، بلکه میدان نبرد استراتژیک و روانی بین حق و باطل است. قدرت‌های غربی، می‌دانند که اگر امام زمان (عج) در بیت‌المقدس تثبیت شود، حکومت آن‌ها به پایان خواهد رسید. بنابراین، سفیانی را به عنوان ابزاری برای تأخیر در ظهور استفاده می‌کنند.
 
۵.۵. تصمیم سفیانی برای شکستن بیعت و بازگشت به جنگ
در نهایت، سفیانی تحت فشار قبیله کلب و قدرت‌های غربی، بیعت خود با امام زمان (عج) را می‌شکند. او با تقویت سپاه خود، به سوی بیت‌المقدس حرکت می‌کند تا دستور جنگ بدهد.
 
 این تصمیم، نشان می‌دهد که سفیانی، در آخرالزمان، نه به دلیل دفاع از حق، بلکه به دلیل حبّ قدرت، تکبر و عناد وارد نبرد می‌شود.
این حرکت، در سایه بیت‌المقدس رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که سرنوشت نهایی طاغوت، در همین سرزمین مقدس رقم خواهد خورد. بیت‌المقدس، نه تنها محل ظهور، بلکه محل شکست نهایی دشمنان الهی است.
 

6. بیت‌المقدس؛ مرکز بازگشت حق و تثبیت ولایت الهی

بیت‌المقدس، در سرنوشت نهایی امت، تنها یک شهر آزادشده نیست، بلکه نماد بازگشت حق به جایگاه خود است. این شهر، پس از سال‌ها اشغال و ظلم، در آخرالزمان به دست امام زمان (عج) آزاد می‌شود و به عنوان مرکز حکومت عادلانه جهانی تثبیت می‌شود. این ورود، نه یک حرکت سیاسی ساده، بلکه بازگشت نهایی حق به سرزمینش است.
 
۶.۱. بازگشت سفیانی به بیت‌المقدس با لشکر جدید
پس از شکستن بیعت، سفیانی با تقویت لشکر خود، به سوی بیت‌المقدس حرکت می‌کند. این حرکت، نشان می‌دهد که او هنوز به قدرت الهی امام زمان (عج) ایمان نیاورده و به دلیل تکبر و حبّ قدرت، تصمیم به جنگ دارد. این بازگشت، در سایه بیت‌المقدس رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که سرنوشت نهایی طاغوت، در همین سرزمین مقدس رقم خواهد خورد.
 
این شهر، نه تنها محل ظهور، بلکه محل شکست نهایی دشمنان الهی است. ورود سفیانی با لشکر جدید، نشان می‌دهد که دشمنان، حتی پس از معجزات عظیم، همچنان در عناد باقی می‌مانند. اما این عناد، نه تنها شکست خواهد خورد، بلکه خود به عنوان آخرین علامت قبل از نابودی طاغوت عمل خواهد کرد.
 
۶.۲. دیدار نهایی در بیت‌المقدس: «آمده‌ام تا بیعتم را پس بگیرم!»
وقتی لشکر سفیانی به بیت‌المقدس می‌رسد، او به امام زمان (عج) می‌گوید: «آمده‌ام تا بیعتم را پس بگیرم!» {12} این جمله، نه تنها یک اعلام جنگ، بلکه نشانه‌ای از تکبر و عناد است. سفیانی، با این گفتار، می‌خواهد نشان دهد که هنوز قدرت دارد و می‌تواند با امام زمان (عج) رقابت کند.
 
اما این گفتار، در مقابل سکوت و تواضع امام زمان (عج)، بی‌معنی می‌شود. بیت‌المقدس، در این لحظه، صحنه رویارویی نهایی حق و باطل است. این شهر، که سال‌ها زیر سلطه اشغالگران بود، اکنون شاهد آزادی نهایی و برقراری عدالت الهی است.
 
۶.۳. پاسخ امام زمان (عج): «همانا من برای تو خطری ندارم... آیا دوست داری با تو بجنگم؟»
امام زمان (عج) در پاسخ به سفیانی می‌فرماید: «همانا من برای تو خطری ندارم» {13} سفیانی می‌گوید: «می‌دانم.» امام می‌پرسد: «آیا دوست داری با تو بجنگم؟» {14}
 
سفیانی می‌گوید: «آری، می‌خواهم با تو بجنگم.» این دیالوگ، نشان می‌دهد که سفیانی، نه به دلیل دفاع از حق، بلکه به دلیل تکبر و حبّ قدرت، وارد نبرد می‌شود. اما امام زمان (عج)، با این سؤال، او را به تفکر وادار می‌کند. این پرسش، یک فرصت آخر برای توبه است. اما سفیانی، در عناد باقی می‌ماند و خواهان جنگ است.
 
این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها میدان نبرد، بلکه میدان آزمون نهایی ایمان و عناد است. این شهر، در آخرالزمان، صحنه‌ای است که در آن، قلب‌ها به طور نهایی از هم جدا می‌شوند.
 
۶.۴. تأکید سفیانی: «آری، می‌خواهم با تو بجنگم»
وقتی امام زمان (عج) می‌پرسد: «آیا دوست داری با تو بجنگم؟»، سفیانی بدون تردید پاسخ می‌دهد: «آری، می‌خواهم با تو بجنگم.» {15}
 
این پاسخ، نشان می‌دهد که سفیانی، نه تنها از حق رویگردان شده، بلکه به طور فعال در مقابل حق قرار گرفته است. این تأکید، آخرین فرصت توبه را از او می‌گیرد. از این لحظه به بعد، ماجرا از حیطه گفتگو خارج شده و وارد حیطه نبرد نهایی می‌شود.
 
بیت‌المقدس، در این لحظه، نه تنها مرکز سیاسی، بلکه مرکز عدالت الهی است. این شهر، از زمان انبیاء، همواره محل نزول فیض و حکم الهی بوده و اکنون نیز، در آخرالزمان، دوباره به همین جایگاه بازمی‌گردد.
 
۶.۵. تلاش امام برای منصرف کردن سفیانی از جنگ
تلاش‌های امام زمان (عج) برای منصرف کردن سفیانی از جنگ، نشان می‌دهد که او همواره دروازه توبه را باز می‌دارد. این تلاش، نه تنها یک اقدام انسانی، بلکه یک وظیفه الهی است. امام زمان (عج)، حتی در لحظات پایانی، به دنبال هدایت است، نه تنبیه.
 
اما سفیانی، با قاطعیت خواهان جنگ است. این رویداد، نشان می‌دهد که عناد و تکبر، گاهی از دانش و شناخت عقلی پیشی می‌گیرد. سفیانی می‌داند که امام زمان (عج) حق دارد، اما به دلیل حبّ قدرت، از او جدا می‌شود.
 
۶.۶. بازگشت سفیانی به لشکرش برای آغاز نبرد نهایی
پس از این دیالوگ، سفیانی به لشکرش بازمی‌گردد تا دستور جنگ بدهد. این حرکت، نقطه پایانی سرنوشت اوست. از این لحظه به بعد، ماجرا از حیطه گفتگو و تأثیرگذاری خارج شده و وارد حیطه نبرد الهی می‌شود.
 
این نبرد، در سایه بیت‌المقدس رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که سرنوشت نهایی طاغوت، در همین سرزمین مقدس رقم خواهد خورد. بیت‌المقدس، نه تنها محل ظهور، بلکه محل شکست نهایی دشمنان الهی است. و این شکست، نه با قدرت مادی، بلکه با قدرت الهی و عدالت امام زمان (عج) رقم خواهد خورد.
 

۷. نزول حضرت عیسی (ع) در بیت‌المقدس؛ تسلیم نهایی حق و گردآوری ادیان آسمانی

در آخرالزمان، نزول حضرت عیسی (ع) یکی از بزرگ‌ترین علائم ظهور امام زمان (عج) است. این نزول، نه تنها تأییدی بر ولایت امام زمان (عج)، بلکه نقطه‌ای است که در آن، تمام ادیان آسمانی به سوی حق گرد آمده و از او اطاعت می‌کنند. بیت‌المقدس، به عنوان یکی از مراکز مقدس مسیحیان و یهودیان، صحنه این گردآوری نهایی است.
 
۷.۱. نزول حضرت عیسی (ع) در گردنه افیق یا مناره سفید مسجد اموی
در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است:«یَنْزِلُ عِیسَى عَلَیَّ ثَنِیَّةٌ بِالْأَرْضِ الْمُقَدَّسَةِ یُقَالُ لَهَا: أَفیِقُ» {16}: «عیسی (ع) در گردنه‌ای به نام افیق در سرزمین مقدّس فرود می‌آید.»
 
همچنین در حدیث دیگری آمده است:«یَنْزِلُ عِیسَى بْنُ مَریَمَ عِنْدَ قِیَامِ السَّاعَةِ، وَ یَکُونُ نُزُولُهُ عَلَى الْمَنَارَةِ الْبَیْضَاءِ الَّتِى بِشَرْقِ جَامِعِ دَمِشْقَ» {17}: «عیسی بن مریم (ع) در آستانه قیام، بر مناره سفید مسجد اموی در شرق دمشق فرود می‌آید.»
 
این دو حدیث، نشان می‌دهند که نزول حضرت عیسی (ع)، در نزدیکی بیت‌المقدس رخ می‌دهد. افیق و دمشق، هر دو در مجاورت بیت‌المقدس قرار دارند و این نزدیکی، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، مرکز جذب تحولات آخرالزمان است. این شهر، نه تنها برای مسلمانان، بلکه برای تمام اهل کتاب، نقطه مرجع نهایی است.
 
۷.۲. ورود به بیت‌المقدس و سخنرانی بر منبر
پس از نزول، حضرت عیسی (ع) به بیت‌المقدس می‌آید و بر منبر می‌نشیند. مردم به سخنان او گوش می‌دهند و به سوی او می‌روند. در حدیث آمده است:
 
«فَیَتَسَامَعَ النَّاسُ بِهِ فَیَدْخُلُ عَلَیْهِ الْمُسْلِمُونَ وَ النَّصَارَى وَ الْیَهُودُ، فَیَزِدُ حَمُونَ هُنَاکَ حَتَّى یَطَأَ بَعْضُهُمْ رَأْسَ بَعْضٍ» {18}
ترجمه: «مردم به سخنان او گوش می‌دهند و مسلمانان، مسیحیان و یهودیان به سوی او می‌آیند، تا جایی که می‌خواهند پا بر سر همدیگر بگذارند.»
 
این تجمع، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، در آخرالزمان، مرکز گردآوری بشریت است. این شهر، نه تنها محل نماز و عبادت، بلکه محل مناظره، هدایت و توحید است. ورود حضرت عیسی (ع) به این شهر، نشان می‌دهد که تمام ادیان آسمانی، در آخرالزمان، به سوی اسلام ناب و امام زمان (عج) باز می‌گردند.
 
۷.۳. تجمع مسلمانان، مسیحیان و یهودیان حول حضرت عیسی (ع)
تجمع گروه‌های مختلف دینی حول حضرت عیسی (ع)، نشان می‌دهد که او به عنوان یک شخصیت مرجع برای تمام اهل کتاب شناخته می‌شود. اما این تجمع، فقط برای شنیدن سخنان او نیست، بلکه نقطه‌ای است که در آن، حق از باطل جدا می‌شود.
 
مسلمانان، به عنوان امت امام زمان (عج)، او را می‌پذیرند. مسیحیان، بخشی از آن‌ها به ایمان می‌آیند، و بخشی دیگر از او منکر می‌شوند. یهودیان نیز تقسیم می‌شوند. این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها یک مکان جغرافیایی، بلکه سرزمین آزمون نهایی ایمان است.
 
۷.۴. فرود آمدن در زمان نماز صبح و حضور در مسجد
در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است:«یَنْزِلُ عِیسَى بْنُ مَرْیَمَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) عِنْدَ اِنفِجَارِ الصُّبْحِ...» {19}ترجمه: «عیسی بن مریم (ع) سحرگاه نزول می‌کند...»
 
این زمان‌بندی، نمادین است. نماز صبح، نماز نور و روشنایی است. نزول حضرت عیسی (ع) در این زمان، نشان می‌دهد که او نور حق را به جهان می‌آورد. این نور، نه تنها برای مسلمانان، بلکه برای تمام بشریت است.
 
۷.۵. دیدار حضرت عیسی (ع) و امام زمان (عج) و در آغوش گرفتن یکدیگر
وقتی حضرت عیسی (ع) وارد بیت‌المقدس می‌شود، با امام زمان (عج) دیدار می‌کند و آن دو یکدیگر را در آغوش می‌گیرند. این دیدار، نشان می‌دهد که امام زمان (عج)، مقامی والا و مخصوص دارد که حتی انبیاء برای او احترام می‌گذارند.
 
این صحنه، نمادی از اتحاد ولایت و نبوت است. امام زمان (عج)، نه تنها جانشین پیامبر (ص)، بلکه مرجع نهایی تمام انبیاء و اولیاء در آخرالزمان است.
 
۷.۶. درخواست امام زمان (عج) از حضرت عیسی (ع) برای امامت نماز
حضرت مهدی (عج) از حضرت عیسی (ع) می‌خواهد:«تَعَالَ صَلِّ بِنَا» {20}: «بیایید بر ما امامت کنید.» این درخواست، نشان می‌دهد که امام زمان (عج)، با وجود ولایت عامه، توانایی و ادب احترام به انبیاء را دارد. این تواضع، نه تنها یک اخلاق فردی، بلکه یک درس بزرگ برای امت است.
 
۷.۷. پاسخ حضرت عیسی (ع): «شما اهل بیت هستید که هیچ‌کس نمی‌تواند بر شما پیشی بگیرد»
حضرت عیسی (ع) در پاسخ می‌گوید:«أَنْتُمْ أَهْلُ بَیْتٍ لَا یَتَقَدَّمُکُمْ أَحَدٌ!» {21}: «شما اهل بیت هستید که هیچ‌کس نمی‌تواند بر شما پیشی بگیرد.»
 
و در حدیث دیگری می‌فرماید:«أَلَا إِنَّ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ أُمَرَاءُ تَکْرِمَةً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِهَذِهِ الْأُمَّةِ» {22}: «بعضی از شما بر بعضی دیگر امارت دارد و این عنایت خداوند نسبت به این امت است.»
 
این پاسخ، تأییدی قاطع بر ولایت امام زمان (عج) است. حضرت عیسی (ع)، نه تنها از او اقتدا می‌کند، بلکه مقامش را بالاتر از خودش می‌داند. این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، محل اعلان نهایی ولایت است.
 
۷.۸. نماز باشکوه صبح به امامت امام زمان (عج) و اقتدای حضرت عیسی (ع)
در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است:«فَیُصَلِّی عِیسَى مَأْمُوماً مُقْتَدِیاً بِالْمَهْدِیِّ» {23}: «عیسی (ع) نماز می‌خواند و به امامت مهدی (ع) اقتدا می‌کند.»
 
این نماز، نه یک نماز عادی، بلکه نماز تاریخی و نمادین است. در این نماز، امامت امام زمان (عج) بر تمام بشریت اثبات می‌شود. حضرت عیسی (ع)، با اقتدای خود، نشان می‌دهد که ولایت اهل بیت (ع)، مرجع نهایی تمام ادیان است.
 
۷.۹. بیعت حضرت عیسی (ع) از امام زمان (عج)
پس از نماز، حضرت عیسی (ع) از امام زمان (عج) بیعت می‌کند. این بیعت، نشان می‌دهد که امام زمان (عج)، نه تنها امام مسلمانان، بلکه امام تمام انبیاء و اولیاء در آخرالزمان است.
 
این رویداد، تحقق حدیث «لیَنْزِلَنَّ اِبْنُ مَرْیَمَ حَکَماً عَادِلاً» است. حضرت عیسی (ع)، نه به عنوان حاکم، بلکه به عنوان وزیر و جانشین امام زمان (عج) عمل خواهد کرد.
 
۷.۱۰. تعیین حضرت عیسی (ع) به عنوان وزیر راست، حاجب و جانشین امام زمان (عج)
در حدیثی از بحرانی نقل شده است:«وَ هُوَ وَزِیرُ الْأَیْمَنِ لِلْقَائِمِ، وَ حَاجِبِهِ وَ نَائِبُه» {24}: «و او وزیر دست راست امام زمان (عج) و حاجب و جانشین اوست.»
 
این مقام، نشان می‌دهد که حضرت عیسی (ع)، در حکومت عالمگیر امام زمان (عج)، نقشی کلیدی خواهد داشت. اما این نقش، تحت امر و ولایت امام زمان (عج) است. این تقسیم نقش، نشان می‌دهد که حکومت آخرالزمان، نه یک حکومت انفرادی، بلکه یک حکومت جمعی بر پایه ولایت است.
 
۷.۱۱. واگذاری مقام قضاوت و خزانه‌داری به حضرت عیسی (ع)
در حدیثی از بحرانی آمده است:«وَ یَقْبِضُ اَمْوَالَ الْقَائِمِ... وَ هُوَ وَزِیرُ الْأَیْمَنِ لِلْقَائِمِ، وَ حَاجِبِهِ وَ نَائِبُه» {25}: «او خزانه‌دار حضرت مهدی (عج) می‌شود... و او وزیر دست راست، حاجب و جانشین اوست.»
 
این واگذاری، نشان می‌دهد که امام زمان (عج)، به حضرت عیسی (ع) اعتماد کامل دارد. اما این اعتماد، نه بر اساس نسب یا منزلت، بلکه بر اساس ولایت الهی است. این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، محل تقسیم مناصب الهی در آخرالزمان است.
 
۷.۱۲. شکستن صلیب توسط حضرت عیسی (ع) به دستور امام زمان (عج)
پیامبر اکرم (ص) فرموده است:«وَ اللَّهِ لَیَنْزِلَنَّ اِبْنُ مَرْیَمَ حَکَماً عَادِلاً، فَلْیَکْسِرَنَّ الصَّلِیبَ» {26}: «به خدا قسم حضرت مسیح (ع) مقام قضاوت در بین مردم را به عهده خواهد گرفت و به دست اوست که صلیب‌ها از بین می‌روند.»
 
شکستن صلیب، نه تنها یک عمل نمادین، بلکه رد تحریف مسیحیت است. این عمل، به دستور امام زمان (عج) و توسط حضرت عیسی (ع) انجام می‌شود و نشان می‌دهد که حقیقت دین، از طریق اهل بیت (ع) بازگو می‌شود.
 
۷.۱۳. حضرت عیسی (ع) و تأیید قائم از نظر خلقت و خُلق
• مناظره با مسیحیان روم و چین
در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است:«عِیسَى بْنَ مَرْیَمَ یَحْتَجُّ عَلَى نَصَارَى الرُّومِ وَ الصِّینِ» {27}: «عیسی بن مریم (ع) با مسیحیان روم و چین بحث و مناظره می‌کند.»
 
این مناظره، در بیت‌المقدس یا نزدیکی آن رخ می‌دهد و نشان می‌دهد که حضرت عیسی (ع)، به عنوان یکی از مراجع اصلی مسیحیان، از قائم آل محمد (عج) تأیید می‌کند و مسیحیان را از تحریف‌های دینی آن‌ها برهان می‌آورد.
 
• اعلام شباهت قائم (عج) به خودش از نظر خلقت، خُلق، و هیئت
حضرت عیسی (ع) می‌فرماید:«إِنَّ الْقَائِمِ الْمَهْدِیَّ مِنْ نَسْلِ عَلِیٍّ أَشْبَهُ النَّاسِ بِعِیسَى بْنِ مَرْیَمَ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ سِیمَاءَ وَ هَیْئَةً» {28} «قائم مهدی (ع) از اولاد علی (ع) است که از نظر خلقت و رفتار و ظاهر و هیبت، شبیه‌ترین مردم به عیسی بن مریم است.»
 
این شباهت، تنها یک شباهت ظاهری نیست، بلکه نشان‌دهنده تطابق معنوی، اخلاقی و ولایی بین دو امام است. حضرت عیسی (ع)، با این گفتار، قائم (عج) را به عنوان مظهر کمال انسانی و الهی معرفی می‌کند.
 
• تأکید بر غیبتی مانند یوسف (ع) و بازگشتی مانند عیسی (ع)
حضرت عیسی (ع) در ادامه می‌گوید:«لَهُ غَیْبَةٌ کَغَیْبَةِ یُوسُفَ وَ رَجْعَةٌ کَرَجْعَةِ عِیسَى بْنِ مَرْیَمَ» {29}: «قائم (ع) غیبتی مانند غیبت یوسف (ع) و بازگشتی مانند بازگشت عیسی بن مریم دارد.»
 
این تأکید، نشان می‌دهد که غیبت امام زمان (عج)، نه یک پدیده بی‌سابقه، بلکه در چارچوب سنت الهی است. غیبت یوسف (ع) با وجود دوری، به نفعش تمام شد، و بازگشت عیسی (ع)، نشان می‌دهد که خداوند قادر است پیامبران را پس از سال‌ها به زمین بازگرداند.
 
۷.۱۴. بیت‌المقدس، مرکز گردآوری ادیان و مناظره‌های الهی
• حرکت گروه‌های مختلف به سوی بیت‌المقدس
پس از نزول حضرت عیسی (ع)، گروه‌های زیادی از مسیحیان غربی، یهودیان و حتی عده‌ای از کشور چین به سمت بیت‌المقدس حرکت می‌کنند و نزد حضرت عیسی (ع) و امام زمان (عج) می‌آیند تا با ایشان دیدار و گفتگو کنند. این حرکت، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، قطب جذب بشریت در آخرالزمان است و تمام ادیان به سوی حق گرد آمده‌اند.
 
• دعوت از علما و اندیشمندان برای مناظره
امام زمان (عج)، تمام افراد را دعوت می‌کند تا در زمانی مشخص به همراه بزرگان دین خود برای مناظره‌ای بزرگ به بیت‌المقدس بیایند. در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است:
 
«إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ اسْتَقْبَلَ مِنْ جَهَلَةِ النَّاسِ أَشَدَّ مِمَّا اسْتَقْبَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله مِنْ جُهَّالِ الْجَاهِلِیَّةِ» {30}«هنگامی که قائم ما قیام کند، از مردم جاهل بیش از آنچه پیامبر (ص) از جاهلان جاهلیت ناراحتی دید، رنج خواهد دید.»
 
این حدیث، نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین آزمون امام زمان (عج)، نه از کافران، بلکه از مسلمانانی است که دچار تحریف و تأویل قرآن شده‌اند.
 
• پاسخ به مشکلات علمی، فرهنگی و اجتماعی بشریت
در جلسات مناظره، اندیشمندان بزرگ دنیا سؤالات خود را مطرح می‌کنند: مشکلات علوم نجومی، مسائل پزشکی، بن‌بست‌های فکری و تمدنی. امام زمان (عج) یکی پس از دیگری، این مشکلات را حل می‌کند. در حدیثی از امام باقر (ع) آمده است:
 
«یَهْدِمُ مَا قَبْلَهُ کَمَا صَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ یَسْتَأْنِفُ الْإِسْلَامَ جَدِیداً» {31}ترجمه: «درست مانند رسول خدا (ص)، تمام آنچه را که به نام اسلام بر دنیا حاکم است، از بین خواهد برد و اسلام را از نو عرضه خواهد کرد.»این رویداد، نشان می‌دهد که اسلام ناب محمدی (ص)، تنها راه‌حل جهانی برای سعادت بشریت است.
 
۷.۱۵. معجزه علمی امام زمان (عج) و بیرون آوردن بیست و پنج حرف علم
• علم ۲۷ حرفی و بیرون آوردن ۲۵ حرف پنهان
در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: «اَلْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ حَرْفاً فَجَمِیعُ مَاجَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ حَرْفَانِ فَلَمْ یَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّى الْیَوْمَ غَیْرَ الْحَرْفَیْنِ، فَاِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِینَ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِی النَّاسِ، وَ ضَمَّ إِلَیْهَا الْحَرْفَیْنِ، حَتَّى یَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ حَرْفاً» {32}
 
ترجمه: «علم و دانش بیست و هفت حرف است و همه آنچه پیامبران آورده‌اند تنها دو حرف آن است و مردم تاکنون جز به آن دو حرف آشنایی ندارند. و هنگامی که قائم ما قیام کند، بیست و پنج حرف دیگر را بیرون می‌آورد؛ آن را بین مردم نشر و گسترش می‌دهد و آن دو حرف را نیز ضمیمه می‌کند و مجموع بیست و هفت حرف را در میان مردم منتشر می‌سازد.»
 
این حدیث، نشان می‌دهد که امام زمان (عج)، نه تنها حاکم سیاسی، بلکه منبع کامل علم و حکمت الهی است. این بیست و پنج حرف، شامل علوم غیبی، کیهانی، پزشکی، اجتماعی و معنوی است که در آخرالزمان، بن‌بست‌های بشریت را حل خواهد کرد.
 
• حل بن‌بست‌های فکری و تمدنی بشر
در جلسات مناظره، اندیشمندان جهان به امام زمان (عج) می‌گویند: «اگر واقعاً تو مصلح آخرالزمان هستی، باید بتوانی مشکلات بزرگ علمی و فرهنگی و اجتماعی را حل کنی.»
 
امام زمان (عج) یکی پس از دیگری، این مشکلات را شکافته و پاسخ می‌دهد. او نه تنها به سؤالات پاسخ می‌دهد، بلکه چارچوبی جدید برای تمدن اسلامی ارائه می‌دهد که در آن، فرد، خانواده، اقتصاد، فرهنگ و سیاست بر پایه عدالت الهی سامان می‌یابند.
 
• گسترش علم اسلام ناب در میان امت‌ها
این گسترش علم، نه به صورت اجبار، بلکه از طریق منطق، معجزه و هدایت الهی رخ می‌دهد. تعداد زیادی از اندیشمندان و بزرگان فرهنگ، پس از شنیدن سخنان امام زمان (عج)، به او ایمان می‌آورند. این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها مرکز عبادت، بلکه مرکز انتقال دانش الهی به تمام بشریت است.
 
۷.۱۶. استخراج کتب آسمانی از غار انطاکیه
• دستور به حضرت عیسی (ع) برای بیرون آوردن کتب اصلی
در حدیثی از امام محمد باقر (ع) آمده است:«فَإِنَّمَا سُمِّیَ الْمَهْدِیَّ لِأَنَّهُ یَهْدِی لِأَمْرٍ خَفِیٍّ، یَسْتَخْرِجُ التَّوْرَاةَ وَ سَائِرَ کُتُبِ اللَّهِ مِنْ غَارٍ بِأَنْطَاکِیَّةَ» {33} «او را مهدی می‌نامند، زیرا به امر پوشیده هدایت می‌کند. او تورات و سایر کتب آسمانی را از غاری در انطاکیه بیرون می‌آورد.»
 
انطاکیه، دومین شهر مقدس مسیحیان، محل نگهداری کتب اصلی است. این کتب، از دست‌نخورده و بدون تحریف، در غاری پنهان شده‌اند. امام زمان (عج)، با دانش الهی، محل آن غار را می‌داند و از حضرت عیسی (ع) می‌خواهد که آن‌ها را بیرون بیاورد.
 
• رونمایی از کتب اصلی در بیت‌المقدس
پس از آوردن کتب، امام زمان (عج) آن‌ها را در بیت‌المقدس عرضه می‌کند و می‌گوید: «این، تورات اصلی است. این، انجیل اصلی است. این، زبور اصلی است.»
 
این رونمایی، در حضور تمام علما و اندیشمندان انجام می‌شود و نشان می‌دهد که کتب فعلی آن‌ها، تحریف شده و تغییر یافته است. این معجزه، نقطه عطفی در مناظره‌های الهی است.
 
• اثبات تحریف کتب و هدایت یهودیان و مسیحیان
با دیدن کتب اصلی، تعداد بسیاری از یهودیان و مسیحیان به حق می‌پیوندند. این رویداد، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها مرکز اسلام، بلکه مرکز بازگشت به دین حق برای تمام اهل کتاب است. این شهر، محلی است که در آن، حق از باطل جدا می‌شود.
 
۷.۱۷. نمایش اشیاء مقدسه انبیاء در بیت‌المقدس؛ معجزه‌ای عظیم از امام زمان (عج)
• تحدی دانشمندان: «اگر وارث انبیاء هستی، اشیاء‌شان را نشان بده»
بعضی از علمای مسیحی و یهودی می‌گویند: «اگر تو واقعاً وارث انبیاء هستی، باید وارث اشیاء پیامبران نیز باشی. آیا صندوق عهد، عصای موسی (ع)، پیمانه یوسف (ع)، زره داود (ع)، خاتم سلیمان (ع) نزد توست؟» این تحدی، نشان می‌دهد که بیت‌المقدس، نه تنها میدان نماز و عبادت، بلکه میدان معجزه و اثبات الهی است.
 
• بیرون آوردن اشیاء مقدسه از بقچه امام زمان (عج)
در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: «یَا مُفَضَّلُ وَ تَرِکَاتُ جَمِیعِ النَّبِیِّینَ... تَابُوتُ الَّذِی فِیهِ بَقِیَّةٌ مِمَّا تَرَکَ آلُ مُوسَى وَ آلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِکَةُ وَ دِرْعُ دَاوُدَ وَ عَصَاتُهُ وَ خَاتَمُ سُلَیْمَانَ وَ تَاجُهُ وَ إِنْجِیلُ عِیسَى وَ مِیرَاثُ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ فِی ذَلِکَ السَّفَطِ» {34}
 
: «ای مفضل، به خدا سوگند تمام ترکه جمیع پیغمبران، حتی عصای آدم (ع)، آلت نجاری نوح (ع)، تبر ابراهیم (ع)، پیمانه یوسف (ع)، عصای موسی (ع)، تابوت اسرائیل، زره داود (ع)، خاتم و تاج سلیمان (ع)، انجیل عیسی (ع) و میراث تمام انبیا، نزد امام زمان (عج) در آن بقچه است.»
 
• نمایش اشیاء در بیت‌المقدس و تسلیم امت‌ها
امام زمان (عج) اشیاء را در بیت‌المقدس جلوی دیدگان همگان قرار می‌دهد:  
*پیراهن آدم (ع) 
*آلت نجاری نوح (ع) 
*تبر ابراهیم (ع) 
*عصای موسی (ع) 
* صندوق عهد 
*زره داود (ع) 
*خاتم سلیمان (ع)
این نمایش، معجزه‌ای عظیم است که هیچ شکی در قلب کسی باقی نمی‌گذارد. تعداد بسیاری از مردم، تنها با دیدن این اشیاء، به امام زمان (عج) ایمان می‌آورند.
  

نتیجه :

حضور امام زمان (عج) در بیت‌المقدس، تنها آزادسازی یک شهر نیست، بلکه بازگشت نهایی حق به جایگاهش است. از لحظه ورودش تا برقراری حکومت عادلانه، هر حرکت او در این سرزمین، نشانه‌ای از تحقق عهد الهی است.
 
 او با معجزه خسف، تسلیم دشمنان را می‌طلبد؛ با نماز مشترک با حضرت عیسی (ع)، ولایت خود را اثبات می‌کند؛ و با مناظره و اعلام علم الهی، بن‌بست‌های بشریت را می‌شکند. بیت‌المقدس، در آخرالزمان، نه فقط قبله مسلمانان، بلکه مرکز گردآوری ادیان و نقطه شروع تمدن اسلامی ناب است.
 
این شهر، از دست اشغالگران خارج و به دست امام عادل، به جایگاه والای خود بازمی‌گردد. حضور امام زمان (عج) در بیت‌المقدس، پیروزی نهایی حق بر باطل است. او نه با خونریزی، بلکه با حکمت، عدالت و قدرت الهی، سرنوشت جهان را دگرگون می‌کند. و از این سرزمین مقدس، نور عدالت به سراسر جهان می‌تابد.
  

ارجاعات :

{1} الغیبة، نعمانی، محمد، ص 280.
{2} الغیبة، نعمانی، محمد، ص 280.
{3} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 3، ص 119.
{4} الفتن، مروزی، نعیم، ج 1، ص 349.
{5} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 3، ص 313.
{6} شرح احقاق الحق، مرعشی، سید شهاب الدین، ج 29، ص 444-445.
{7} شرح احقاق الحق، مرعشی، سید شهاب الدین، ج 29، ص 444-445.
{8} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 3، ص 313.
{9} الفتن، مروزی، نعیم، ج 1، ص 349.
{10} شرح احقاق الحق، مرعشی، سید شهاب الدین، ج 29، ص 444-445.
{11} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 3، ص 313.
{12} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 3، ص 313.
{13} شرح احقاق الحق، مرعشی، سید شهاب الدین، ج 29، ص 444-445.
{14} الملاحم و الفتن فی ظهور الغائب المنتظر، سید بن طاووس، علی، ص 66.
{15} الفتاوى الحدیثیة، هیتمی، احمد، ص 30.
{16} یوم الخلاص فی ظل القائم المهدی علیه السلام، کامل سلیمان، ص 289.
{17} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 1، ص 530.
{18} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 1، ص 530.
{19} حلیة الابرار فی احوال محمد و آله الاطهار، بحرانی، سید هاشم، ج 5، ص 429.
{20} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 51، ص 85.
{21} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 51، ص 85.
{22} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 51، ص 85.
{23} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 1، ص 530.
{24} حلیة الابرار فی احوال محمد و آله الاطهار، بحرانی، سید هاشم، ج 5، ص 429.
{25} معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، کورانی، علی، ج 1، ص 530.
{26} ینابیع المودة لذو القربى، قندوزی، سلیمان، ج 3، ص 357.
{27} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 52، ص 226.
{28} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 52، ص 226.
{29} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 52، ص 226.
{30} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 52، ص 362.
{31} الغیبة، نعمانی، محمد، ص 233.
{32} بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، ج 52، ص 336.
{33} علل الشرایع، صدوق، محمد، ج 1، ص 161.
{34} الهدایة الکبری، خصیبی، حسین، ص 404.
 

منبع:

تحریریه راسخون: با اقتباسی از (قاری بابلی، محمد، 1362- مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف امامی که از نو باید شناخت:تهران : موسسه آموزشی تالیفی ارشدان، 1403.)



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط