وقتي مد سلامت را سوراخ مي کند
سوراخ کردن بيني،ابرو و ديگر اعضاي بدن،حالا ديگر تبديل به عمل رايجي شده که خطراتش مايه نگراني است. اين نکاتي است که متخصصان دائما گوشزد مي کنند،اما به گوش بعضي ها نمي رود
پير سينگ(piercing)در لغت به معناي سوراخ کردن پوست و نصب اشياي تزئيني در اين سوراخ است .اين عمل در کشور هاي غربي بسيار بسيار شايع است و چند سالي است سرو کله آن ميان جوانان ايراني هم پيدا شده است . سوراخ کردن اعضاي بدن،از گوش و قرار دادن حلقه در آن آغاز شد و کم کم سوراخ کردن زبان،بيني فناف و ..هم مد شد . امروزه پير سينگ در هر قسمتي از بدن که فکرش را بکنيد،انجام مي شود
در گذشته هاي دور،ثروتمندان با عبور دادن حلقه از گو ش برده هايان ،آنها را از برده هاي ديگران جدا مي کردند.
سوراخ کردن زبان هم پيشينه ديريني دارد که از ديرباز ميان قبيله هاي آفريقايي رايج بوده است. گفته مي شود قبيله هاي آفريقايي همواره اين حلقه ها و سنجاق ها را نماد زيبايي مي دانسته اند و آنها را روي زبان،گوش و بيني خود نصب مي کرده اند
اشراف قبيله ما يا در آمريکاي جنوبي هم،رسم داشته اند زبانشان را سوراخ کنندو حلقه اي طلايي از آن عبور دهند. همچنين بوميان آمريکاي لاتين،لب پايين بچه ها را سوراخ و با کمک اجسام خارجي،به بزر گ شدن آن کمک مي کردند . در ر م و يونان باستان،آويزه هاي آرايشي و يژه مردان بود که گويا نشاني از مردانگي و دليري به شما مي آمد و حتي گاهي نيز ميزان شجاعت و دليري يک مرد را شمار مي امد و حتي گاهي نيز ميزان شجاعت و دليري يک مرد را شمار حلقه هاي بدن او تعيين مي کرد. گوشواره از 7هزار سال پيش مختص مردان بود و در مصر باستان،نشان جايگاه بلند در اجتماع محسوب مي شد؛اما در رم باستان،برده هاي امپراتوري حلقه بر گوش بودند و در يونان باستان ،برده هاي امپراتوري حلقه بر گوش بودند و در يونان باستان هم،گوشواره ويزه مردان تن فروش بود. از قرن شانزدهم نيز در هندوستان سوراخ کردن بيني رواج ياتف. در گذشته هاي دور تر چينيان و هنديان باستان با وصل کردن اجسام خارجي به گوش سعي مي کردند گوش هايشان را دراز کنند
گوش:جوانان فکر مي کنند گوش خارجي چون ارتباط چنداني با اعضاي داخلي ندارد هر بلايي که بخواهند سرش مي توانند بياورند. تنها جايي که نسبتا منطقه امني محسوب مي شود،نرمه گوش است . سوراخ کردن لاله غضروفي گوش،مي تواند منجر به عفونت،تورم ،آبسه ،حساسيت ايجاد جوشگاه ،از شکل افتادن گوش،پارگي گوش به دنبال تصادف،ورزش هاي پر برخورد يا حتي نزاع هاي خانوادگي،از شايع ترين عوارض سوراخ کردن گوش محسوب مي شوند
زبان :سوراخ کردن زبان بايد طبق روند جراحي هاي دهان و دندان انجام شود و قبل از انجام اين کار،با پزشک يا دندانپزشک درباره مصرف آنتي بيوتيک مشورت شود . کساني که جراحي دهان يا دندان مي شوند،در معرض عفونت هاي تهديده کننده ناشي از باکتري هاي دهان قرار مي گيرند. اين گروه اگر مشکل قلبي هم داشته باشند،در معرض خطر عفونت شديد قلبي قرار خواهند گرفت. به همين دليل پزشکان و دندانپزشکان اين افراد،معمولا قبل از جرم گيري دندان و جراحي هاي دگير،براي آنها آنتي بيوتيک تجويز مي کنند. در اثر سوراخ کردن زبان ممکن است،تورم هاي شديدي ايجاد شود که باعث بسته شدن راه هاي هوايي و بروز اختلال در تنفس مي شود. همچنين احتمال دارد زيور الات زبان کنده شوند و با غلتيدن به داخل گلوو ورود به راه هاي تنفسي،باعث خفگي شوند. آويزهاي لب و زبان همچنين احتمال دارد،باعث شکستن لبه دندان ها شوند
کاشت نگين در دندان :بخش کوچکي از دندان را تراش مي دهند و نگين را با چسب مخصوصي به آن مي چسبانند . در روش صحيح،نگين هاي تزئيني توسط مواد چسبنده اي که در پر کردن دندان نيز به کار مي رود . روي سطح آن چسبانده مي شود. اين عمل،موجب صدمه به ساختمان دندان دندان و از بين رفتن آن يم شود از آنجايي که نگين با فلز مربوطه ،فضايي را روي دندان اشغال مي کند،غذا داخل آن گير مي کند و امکان تميز کردن قسمت زير نگين با مسواک وجود ندارد . در نتيجه نگين با مسواک وجود ندارد. در نتيجه آن قسمت از دندان ،زرد مي شود
بيني :پير سينگ بيني معمولا در لبه هاي گوشتي سوراخ هاي خارجي بيني يا در غضروف مياني ايجاد مي شود . سوراخ کردن اين غضروف ها ممکن است ،باعث خونريزي شود و اگر به آن توجه نشود ،موجب بد شکل شدن بيني مي شود. پيرسينگ بيني و زبان،دقت حس بويايي و چشايي را در افراد کاهش مي دهد
شکم:آويزان کردن زيور آلات به ناف،باعث باقي ماندن جاي زخم ها روي آن مي شود. در ضمن در افرادي که چاق يا لاغر مي شوند و همچنين هنگام بارداري ،ناف تغيير مکان مي دهد و بد شکل مي شود و از طرف ديگر ممکن است در اثر سايش لباس يا کمر بند در آن ناحيه التهاب،عفونت و زخم ايجاد شود. مشکل تغيير مکان ناف حتي به دنبال استفاده از زيور آلات سنگين نيز مشاهده شده است
نصب حلقه در گوشه بيني،به هندوستان بر مي گردد. به گفته جامعه شناسان ،در هند حلقه بيني بيشتر جنبه مذهبي دارد. همچنين گفته مي شود در هند حلقه بيني نشانه تمايز يک زن متاهل از زن مجرد است
سوراخ کردن زبان در ميان قبيله هاي هايد(Haida)کواکينوتول(Kwakiutu)و تلينگيت(Tingit)در آمريکاي مرکزي رايج بود. اين مردمان با سوراخ کردن زبان خود و ريختن خون آن تلاش مي کردند. خدايان دروغين خود را آرام کنند. در اوايل دهه 1970حلقه هاي تزئيني مردان با نمادي تازه دوباره ميان جوانان باب شد،پيشاهنگان اين روند،ستاره هاي موسيقي راک و پاپ بودند که روي زبان ،گوش و ناف خود حلقه و سنجاق کاشته بودند
توصيه هاي دکتر مريم يوسفي متخصص پوست و مو و عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي متخصص ،متخصص و فقط متخصص
سوراخ کردن قسمت هاي مختلف اعضاي بدن و عبور دادن حلقه ،ميله يا يک قطعه جواهر از آن عضو،متاسفانه دور از ارزش هاي والاي انساني،ميان جوانان ما در حال شيوع است
متخصصان پوست،فقط سوراخ کردن نرمه گوش را مجاز مي دانند،همان سنتي که از قديم الايام براي دختران مرسوم بوده است. سوراخ کردن گوش اگر در شرايط استريل انجام شود،معمولا عارضه چنداني نخواهد داشت ومناسب ترين محل براي سوراخ کردن عضو است
البته در همين مورد هم گاه شاهد رخداد عفونت زياد يا رخداد کلوئيد(گوشت اضافه)هستيم که خلاصي از آن راحت نخواهد بود. عوارض فراواني متوجه سوراخ شدن اعضاي بدن در شرايط غير بهداشتي توسط افراد غير پزشک است،از جمله :عفونت ها يا ياکتري هايي که گاه مي توانند منجر به درگيري وسيعي در اطراف محل سوراخ شدگي شوند و ممکن است فرد دچار تب و لرز شده و حتي الامان تهديد حيات هم در شرايط عفونت هاي شديد و وسيع وجود دارد که از علايم آن عفونت موضعي،تورم ،قرمزي ،ترشحات چربي،درد زيا د و همان طور که گفته شد تب و لرزهاي شديد است
امکان خونريزي هاي شديد به خصوص در مورد سوراخ کردن زبان که عضو بسيار پر خوني است وجود دارد
از ديگر عوارض احتمالي نيز،مي توان به آلرژي به جواهرات قرار گرفته در محل سوراخ شده اشاره کرد؛بعضي افراد به فلزاتي مثل نيکل حساسيت دارند و در مواجهه با آن دچار خارش ،قرمزي و التهاب مي شوند
بسياري از جواهرات به کار رفته در سوراخ کردن اعضاي بدن هم،داراي فلز نيکل هستند و لذا افراد ،ممکن است با اين فلزات دچار الرژي شوند و در محل سوراخ شده تورم،خار ش و حتي زخم و تاول مشاهده خواهيم کرد
محل هاي ديگر براي سوراخ کردن عضو که همگي پردرد و پر خطر ند عبارتند از بيني،لب،زبان ،نوک سينه،ناف و ممبايد توجه داشت سوراخ کردن ،فقط شامل پوست نمي شود و ممکن است عمق سوراخ آنقدر ز ياد باشد که عضله و غضروف هم سوراخ شوند
سوراخ کردن اعضاي بدن فبايد توسط پزشک انجام شود و در شرايط کاملا استريل باشد . متخصصان پوست و مو علاقه اي به انجام اين اعمال ندارند و آن را همراه با عوارض فراوان مي دانند اين کار معمولا توسط پزشکان عمومي مجرب در امر سوراخ کردن اعضاي بدن و با آگاهي کامل از آناتومي آن عضو صورت مي گيرد
همچنين اين کار بسيار غلطي است که در برخي سالن هاي زيبايي افرادي که فقط چند ماه دوره آموزشي زيبايي ديده اند و نه چندين سال تعليمات پزشکي،به سوراخ کردن پوستبدن مبادرت مي ورزند
سوراخ کردن زبان بسيار خطرناک است و ممکن است باعث تورم شديد زبان يا بزرگ شدن دائم ان شود خونريزي مکرر و صدمه و شکستگي دندان ها از عوارض ديگر هستند سوراخ کردن ناف هم اغلب با عفونت همراه است
سوراخ کردن اندام تناسلي اغلب با عفونت هاي ادراري همراه است و علاوه بر آن ،موجب اشکال در انجام مقاربت يا خونريزي هنگام آميزش يا عفونت مکرر مي شود
گاه صفحه ناخن سوراخ مي شود که اگر با اسيب و سوراخ شدن بستر ناخن همراه نباشد معمولا عارضه خاصي به دنبال ندارد
همان طور که گفته شد امکان حساسيت فرد به کبالت،نيکل،روي ،سرب،کادميوم و رنگ هاي مختلف وجود دارد که مي تواند سوراخ شدن اعضا را عارضه دار کند
براي انجام عملففرد ماهري را انتخاب کنيد يک ارايشگر يا طلا فروش قطعا فرد مناسبي براي انجام اين کار نيست،شک نکنيد
از فردي که پير سينگ را انجام مي دهد ،بخواهيد وسايل کار را ضد عفوني کند،دستکش استريل به دست کرده و نکات بهداشتي را رعايت کند
در صورتي که بيماري هايي مانند ديابت،بيماري هاي خوني ،بيماري هاي انعقادي ،نارحتي دريچه اي قلب و ...داريد يا اگر داروهاي ضد انعقادي ،شيمي درماني و داروهاي ضعيف کننده سيستم ايمني استفاده مي کنيد ،حتما قبل از اقدام به پير سينگ با پزشک مشورت کنيد
اگر به اشياي فلزي مانند ساعت حساسيت داريد ،حتما از جنس آويزه اي که مي خواهيد استفاده کنيد مطمئن شويد ،وجود نيکل احتمالا موجب حساسيت مي شود
از تفنگ هايي که براي سوراخ کردن گوش استفاده مي شود،نمي توان براي ساير اعضا استفاده کرد . در اين صورت عوارض زيادي بر جاي مي ماند
زمان ترميم زخم ها يا ترميم محل سوراخ در اعضاي مختلف ،متفاوت و از 2هفته تا 9ماه متغير است. البته اين زمان،مشروط به اين است که محل جراحت عفوني نشود و فرد دچار يک بيماري زمينه اي مانند ديابت نباشد چرا که در اين صورت،ترميم به مراتب بيشتر طول خواهد کشيد
منبع:زندگي ايده آل ش 51
پير سينگ(piercing)در لغت به معناي سوراخ کردن پوست و نصب اشياي تزئيني در اين سوراخ است .اين عمل در کشور هاي غربي بسيار بسيار شايع است و چند سالي است سرو کله آن ميان جوانان ايراني هم پيدا شده است . سوراخ کردن اعضاي بدن،از گوش و قرار دادن حلقه در آن آغاز شد و کم کم سوراخ کردن زبان،بيني فناف و ..هم مد شد . امروزه پير سينگ در هر قسمتي از بدن که فکرش را بکنيد،انجام مي شود
مورخان چه مي گويند؟
در گذشته هاي دور،ثروتمندان با عبور دادن حلقه از گو ش برده هايان ،آنها را از برده هاي ديگران جدا مي کردند.
سوراخ کردن زبان هم پيشينه ديريني دارد که از ديرباز ميان قبيله هاي آفريقايي رايج بوده است. گفته مي شود قبيله هاي آفريقايي همواره اين حلقه ها و سنجاق ها را نماد زيبايي مي دانسته اند و آنها را روي زبان،گوش و بيني خود نصب مي کرده اند
اشراف قبيله ما يا در آمريکاي جنوبي هم،رسم داشته اند زبانشان را سوراخ کنندو حلقه اي طلايي از آن عبور دهند. همچنين بوميان آمريکاي لاتين،لب پايين بچه ها را سوراخ و با کمک اجسام خارجي،به بزر گ شدن آن کمک مي کردند . در ر م و يونان باستان،آويزه هاي آرايشي و يژه مردان بود که گويا نشاني از مردانگي و دليري به شما مي آمد و حتي گاهي نيز ميزان شجاعت و دليري يک مرد را شمار مي امد و حتي گاهي نيز ميزان شجاعت و دليري يک مرد را شمار حلقه هاي بدن او تعيين مي کرد. گوشواره از 7هزار سال پيش مختص مردان بود و در مصر باستان،نشان جايگاه بلند در اجتماع محسوب مي شد؛اما در رم باستان،برده هاي امپراتوري حلقه بر گوش بودند و در يونان باستان ،برده هاي امپراتوري حلقه بر گوش بودند و در يونان باستان هم،گوشواره ويزه مردان تن فروش بود. از قرن شانزدهم نيز در هندوستان سوراخ کردن بيني رواج ياتف. در گذشته هاي دور تر چينيان و هنديان باستان با وصل کردن اجسام خارجي به گوش سعي مي کردند گوش هايشان را دراز کنند
هيچ کجا بي خطر نيست
گوش:جوانان فکر مي کنند گوش خارجي چون ارتباط چنداني با اعضاي داخلي ندارد هر بلايي که بخواهند سرش مي توانند بياورند. تنها جايي که نسبتا منطقه امني محسوب مي شود،نرمه گوش است . سوراخ کردن لاله غضروفي گوش،مي تواند منجر به عفونت،تورم ،آبسه ،حساسيت ايجاد جوشگاه ،از شکل افتادن گوش،پارگي گوش به دنبال تصادف،ورزش هاي پر برخورد يا حتي نزاع هاي خانوادگي،از شايع ترين عوارض سوراخ کردن گوش محسوب مي شوند
زبان :سوراخ کردن زبان بايد طبق روند جراحي هاي دهان و دندان انجام شود و قبل از انجام اين کار،با پزشک يا دندانپزشک درباره مصرف آنتي بيوتيک مشورت شود . کساني که جراحي دهان يا دندان مي شوند،در معرض عفونت هاي تهديده کننده ناشي از باکتري هاي دهان قرار مي گيرند. اين گروه اگر مشکل قلبي هم داشته باشند،در معرض خطر عفونت شديد قلبي قرار خواهند گرفت. به همين دليل پزشکان و دندانپزشکان اين افراد،معمولا قبل از جرم گيري دندان و جراحي هاي دگير،براي آنها آنتي بيوتيک تجويز مي کنند. در اثر سوراخ کردن زبان ممکن است،تورم هاي شديدي ايجاد شود که باعث بسته شدن راه هاي هوايي و بروز اختلال در تنفس مي شود. همچنين احتمال دارد زيور الات زبان کنده شوند و با غلتيدن به داخل گلوو ورود به راه هاي تنفسي،باعث خفگي شوند. آويزهاي لب و زبان همچنين احتمال دارد،باعث شکستن لبه دندان ها شوند
کاشت نگين در دندان :بخش کوچکي از دندان را تراش مي دهند و نگين را با چسب مخصوصي به آن مي چسبانند . در روش صحيح،نگين هاي تزئيني توسط مواد چسبنده اي که در پر کردن دندان نيز به کار مي رود . روي سطح آن چسبانده مي شود. اين عمل،موجب صدمه به ساختمان دندان دندان و از بين رفتن آن يم شود از آنجايي که نگين با فلز مربوطه ،فضايي را روي دندان اشغال مي کند،غذا داخل آن گير مي کند و امکان تميز کردن قسمت زير نگين با مسواک وجود ندارد . در نتيجه نگين با مسواک وجود ندارد. در نتيجه آن قسمت از دندان ،زرد مي شود
بيني :پير سينگ بيني معمولا در لبه هاي گوشتي سوراخ هاي خارجي بيني يا در غضروف مياني ايجاد مي شود . سوراخ کردن اين غضروف ها ممکن است ،باعث خونريزي شود و اگر به آن توجه نشود ،موجب بد شکل شدن بيني مي شود. پيرسينگ بيني و زبان،دقت حس بويايي و چشايي را در افراد کاهش مي دهد
شکم:آويزان کردن زيور آلات به ناف،باعث باقي ماندن جاي زخم ها روي آن مي شود. در ضمن در افرادي که چاق يا لاغر مي شوند و همچنين هنگام بارداري ،ناف تغيير مکان مي دهد و بد شکل مي شود و از طرف ديگر ممکن است در اثر سايش لباس يا کمر بند در آن ناحيه التهاب،عفونت و زخم ايجاد شود. مشکل تغيير مکان ناف حتي به دنبال استفاده از زيور آلات سنگين نيز مشاهده شده است
چند مي گيري «پير سينگ »کني ؟
تاريخچه پيرسينگ
نصب حلقه در گوشه بيني،به هندوستان بر مي گردد. به گفته جامعه شناسان ،در هند حلقه بيني بيشتر جنبه مذهبي دارد. همچنين گفته مي شود در هند حلقه بيني نشانه تمايز يک زن متاهل از زن مجرد است
سوراخ کردن زبان در ميان قبيله هاي هايد(Haida)کواکينوتول(Kwakiutu)و تلينگيت(Tingit)در آمريکاي مرکزي رايج بود. اين مردمان با سوراخ کردن زبان خود و ريختن خون آن تلاش مي کردند. خدايان دروغين خود را آرام کنند. در اوايل دهه 1970حلقه هاي تزئيني مردان با نمادي تازه دوباره ميان جوانان باب شد،پيشاهنگان اين روند،ستاره هاي موسيقي راک و پاپ بودند که روي زبان ،گوش و ناف خود حلقه و سنجاق کاشته بودند
توصيه هاي دکتر مريم يوسفي متخصص پوست و مو و عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي متخصص ،متخصص و فقط متخصص
سوراخ کردن قسمت هاي مختلف اعضاي بدن و عبور دادن حلقه ،ميله يا يک قطعه جواهر از آن عضو،متاسفانه دور از ارزش هاي والاي انساني،ميان جوانان ما در حال شيوع است
متخصصان پوست،فقط سوراخ کردن نرمه گوش را مجاز مي دانند،همان سنتي که از قديم الايام براي دختران مرسوم بوده است. سوراخ کردن گوش اگر در شرايط استريل انجام شود،معمولا عارضه چنداني نخواهد داشت ومناسب ترين محل براي سوراخ کردن عضو است
البته در همين مورد هم گاه شاهد رخداد عفونت زياد يا رخداد کلوئيد(گوشت اضافه)هستيم که خلاصي از آن راحت نخواهد بود. عوارض فراواني متوجه سوراخ شدن اعضاي بدن در شرايط غير بهداشتي توسط افراد غير پزشک است،از جمله :عفونت ها يا ياکتري هايي که گاه مي توانند منجر به درگيري وسيعي در اطراف محل سوراخ شدگي شوند و ممکن است فرد دچار تب و لرز شده و حتي الامان تهديد حيات هم در شرايط عفونت هاي شديد و وسيع وجود دارد که از علايم آن عفونت موضعي،تورم ،قرمزي ،ترشحات چربي،درد زيا د و همان طور که گفته شد تب و لرزهاي شديد است
امکان خونريزي هاي شديد به خصوص در مورد سوراخ کردن زبان که عضو بسيار پر خوني است وجود دارد
از ديگر عوارض احتمالي نيز،مي توان به آلرژي به جواهرات قرار گرفته در محل سوراخ شده اشاره کرد؛بعضي افراد به فلزاتي مثل نيکل حساسيت دارند و در مواجهه با آن دچار خارش ،قرمزي و التهاب مي شوند
بسياري از جواهرات به کار رفته در سوراخ کردن اعضاي بدن هم،داراي فلز نيکل هستند و لذا افراد ،ممکن است با اين فلزات دچار الرژي شوند و در محل سوراخ شده تورم،خار ش و حتي زخم و تاول مشاهده خواهيم کرد
محل هاي ديگر براي سوراخ کردن عضو که همگي پردرد و پر خطر ند عبارتند از بيني،لب،زبان ،نوک سينه،ناف و ممبايد توجه داشت سوراخ کردن ،فقط شامل پوست نمي شود و ممکن است عمق سوراخ آنقدر ز ياد باشد که عضله و غضروف هم سوراخ شوند
سوراخ کردن اعضاي بدن فبايد توسط پزشک انجام شود و در شرايط کاملا استريل باشد . متخصصان پوست و مو علاقه اي به انجام اين اعمال ندارند و آن را همراه با عوارض فراوان مي دانند اين کار معمولا توسط پزشکان عمومي مجرب در امر سوراخ کردن اعضاي بدن و با آگاهي کامل از آناتومي آن عضو صورت مي گيرد
همچنين اين کار بسيار غلطي است که در برخي سالن هاي زيبايي افرادي که فقط چند ماه دوره آموزشي زيبايي ديده اند و نه چندين سال تعليمات پزشکي،به سوراخ کردن پوستبدن مبادرت مي ورزند
عوارض مختلف سوراخ کردن اعضا
سوراخ کردن زبان بسيار خطرناک است و ممکن است باعث تورم شديد زبان يا بزرگ شدن دائم ان شود خونريزي مکرر و صدمه و شکستگي دندان ها از عوارض ديگر هستند سوراخ کردن ناف هم اغلب با عفونت همراه است
سوراخ کردن اندام تناسلي اغلب با عفونت هاي ادراري همراه است و علاوه بر آن ،موجب اشکال در انجام مقاربت يا خونريزي هنگام آميزش يا عفونت مکرر مي شود
گاه صفحه ناخن سوراخ مي شود که اگر با اسيب و سوراخ شدن بستر ناخن همراه نباشد معمولا عارضه خاصي به دنبال ندارد
همان طور که گفته شد امکان حساسيت فرد به کبالت،نيکل،روي ،سرب،کادميوم و رنگ هاي مختلف وجود دارد که مي تواند سوراخ شدن اعضا را عارضه دار کند
توصيه هاي ايمني براي بچه هاي بد
براي انجام عملففرد ماهري را انتخاب کنيد يک ارايشگر يا طلا فروش قطعا فرد مناسبي براي انجام اين کار نيست،شک نکنيد
از فردي که پير سينگ را انجام مي دهد ،بخواهيد وسايل کار را ضد عفوني کند،دستکش استريل به دست کرده و نکات بهداشتي را رعايت کند
در صورتي که بيماري هايي مانند ديابت،بيماري هاي خوني ،بيماري هاي انعقادي ،نارحتي دريچه اي قلب و ...داريد يا اگر داروهاي ضد انعقادي ،شيمي درماني و داروهاي ضعيف کننده سيستم ايمني استفاده مي کنيد ،حتما قبل از اقدام به پير سينگ با پزشک مشورت کنيد
اگر به اشياي فلزي مانند ساعت حساسيت داريد ،حتما از جنس آويزه اي که مي خواهيد استفاده کنيد مطمئن شويد ،وجود نيکل احتمالا موجب حساسيت مي شود
از تفنگ هايي که براي سوراخ کردن گوش استفاده مي شود،نمي توان براي ساير اعضا استفاده کرد . در اين صورت عوارض زيادي بر جاي مي ماند
زمان ترميم زخم ها يا ترميم محل سوراخ در اعضاي مختلف ،متفاوت و از 2هفته تا 9ماه متغير است. البته اين زمان،مشروط به اين است که محل جراحت عفوني نشود و فرد دچار يک بيماري زمينه اي مانند ديابت نباشد چرا که در اين صورت،ترميم به مراتب بيشتر طول خواهد کشيد
منبع:زندگي ايده آل ش 51