توانايي‌هاي ضروری شيرخوار 3 ماهه
در اين مقاله روي توانايي‌هاي عمده‌اي که بايد يک شيرخوار 3 ماهه داشته باشد و اگر آنها را کسب نکرده باشد در معرض خطر پيشرفت اختلالات تکاملي است بحث مي‌کنم. هر کودکي که تا سن 3 ماهگي يكي از 15 ويژگي زير را داشته باشد، حتما نيازمند ويزيت توسط پزشک اطفال است:
1. وزن‌گيري کم داشته باشد (کمتر از 500 گرم در ماه)
2. مکيدن و قورت دادن او با هم ناهماهنگ باشد و به اصطلاح شير زياد در گلويش بپرد،
3. دور سرش بيش از حد اضافه شود و در منحني دورسر درکارت رشد اندازه دور سر از منحني بالايي قرمزرنگ خارج شود (در حالي که اين بزرگي در سر از بدو تولد نبوده باشد و موازي با منحني دور سر افزايش نداشته باشد)،
4. اصلا افزايش دور سر نداشته باشد يا روند افزايش آن موازي با منحني دورسر کودک در منحني رشد نباشد،
5. خواب شبانه‌روزي‌اش هنوز نامنظم باشد و خواب‌هاي کوتاه‌مدت مکرر (حدود نيم ساعت) داشته باشد،
6. بي‌جهت زياد گريه کند به طوري که اطرافيان را کلافه کند،
7. حرکات دست‌ها و پاهايش در دو طرف بدن مثل هم نباشد و به نظر بيش از حد سفت يا شل باشد،
8. سرش را در حالت خوابيده به شکم از روي متکا براي چند لحظه بلند نکند،
9. دستانش را به طرف دهانش نبرد،
10. هر وعده شير خوردن بيش از 45 دقيقه طول بکشد،
11. براي شير خوردن تقريبا هر يک ساعت يکبار بيدارشود،
12. از خودش صدا در نياورد،
13. وقتي با او حرف مي‌زنيم لبخند نزند،
14. با چشم‌هايش حرکت شما را در اتاق دنبال نکند و
15. اگر چيزي جلويش تکان داده شود به آن توجه نکند.
يادآوري مي‌کنم که وجود هر يک از علامت‌هاي فوق صرفا نشانه نياز به مراقبت و توجه بيشتر به رشد توانايي‌هاي کودک است و به هيچ‌وجه نمي‌توان در قدم اول بدون معاينه کامل شيرخوار انگ بيمار بودن را به وي زد. بسياري از اختلال‌هاي فوق مي‌تواند ناشي از محيطي باشند که کودک در آن رشد مي‌کند و با تغيير شرايط محيط زندگي مي‌توان از تاخيرهاي تکاملي جلوگيري کرد. کودکي که با او بازي نمي‌شود، مادر حوصله وقت گذاشتن با او را ندارد، از محيط خود محرک‌هاي خوبي براي تکامل به دست نمي‌آورد و... تغذيه شيرخوار با شير مادر جلوي بروز بسياري از اختلالات فوق را مي‌گيرد. اين شيرخواران چون ارتباط عاطفي بهتري با مادر دارند، محرک‌هاي محيطي را بهتر تجزيه و تحليل مي‌کنند و آرامش بيشتر و خواب بهتري دارند.
منبع:www.salamat.com
/ع
1. وزن‌گيري کم داشته باشد (کمتر از 500 گرم در ماه)
2. مکيدن و قورت دادن او با هم ناهماهنگ باشد و به اصطلاح شير زياد در گلويش بپرد،
3. دور سرش بيش از حد اضافه شود و در منحني دورسر درکارت رشد اندازه دور سر از منحني بالايي قرمزرنگ خارج شود (در حالي که اين بزرگي در سر از بدو تولد نبوده باشد و موازي با منحني دور سر افزايش نداشته باشد)،
4. اصلا افزايش دور سر نداشته باشد يا روند افزايش آن موازي با منحني دورسر کودک در منحني رشد نباشد،
5. خواب شبانه‌روزي‌اش هنوز نامنظم باشد و خواب‌هاي کوتاه‌مدت مکرر (حدود نيم ساعت) داشته باشد،
6. بي‌جهت زياد گريه کند به طوري که اطرافيان را کلافه کند،
7. حرکات دست‌ها و پاهايش در دو طرف بدن مثل هم نباشد و به نظر بيش از حد سفت يا شل باشد،
8. سرش را در حالت خوابيده به شکم از روي متکا براي چند لحظه بلند نکند،
9. دستانش را به طرف دهانش نبرد،
10. هر وعده شير خوردن بيش از 45 دقيقه طول بکشد،
11. براي شير خوردن تقريبا هر يک ساعت يکبار بيدارشود،
12. از خودش صدا در نياورد،
13. وقتي با او حرف مي‌زنيم لبخند نزند،
14. با چشم‌هايش حرکت شما را در اتاق دنبال نکند و
15. اگر چيزي جلويش تکان داده شود به آن توجه نکند.
يادآوري مي‌کنم که وجود هر يک از علامت‌هاي فوق صرفا نشانه نياز به مراقبت و توجه بيشتر به رشد توانايي‌هاي کودک است و به هيچ‌وجه نمي‌توان در قدم اول بدون معاينه کامل شيرخوار انگ بيمار بودن را به وي زد. بسياري از اختلال‌هاي فوق مي‌تواند ناشي از محيطي باشند که کودک در آن رشد مي‌کند و با تغيير شرايط محيط زندگي مي‌توان از تاخيرهاي تکاملي جلوگيري کرد. کودکي که با او بازي نمي‌شود، مادر حوصله وقت گذاشتن با او را ندارد، از محيط خود محرک‌هاي خوبي براي تکامل به دست نمي‌آورد و... تغذيه شيرخوار با شير مادر جلوي بروز بسياري از اختلالات فوق را مي‌گيرد. اين شيرخواران چون ارتباط عاطفي بهتري با مادر دارند، محرک‌هاي محيطي را بهتر تجزيه و تحليل مي‌کنند و آرامش بيشتر و خواب بهتري دارند.
منبع:www.salamat.com
/ع
