مايه وحشت مردان جوان
شايد کمتر چيزي مانند ديدن «خون در مايع مني» براي يک مرد نگران‌کننده باشد؛ عارضه‌اي که پزشکان به آن مي‌گويند: هماتوسپرمي يا هموسپرمي. اين عارضه، ترس از سرطان يا بيماري‌هاي مقاربتي را در فرد مبتلا برمي‌انگيزد. اگرچه هماتوسپرمي ممکن است نشانه سرطان پروستات يا بيماري‌هاي ديگري در مجاري ادراري باشد، ولي معمولا اين‌گونه نيست؛ در بسياري از موارد، هيچ علت ظاهري براي وقوع آن وجود ندارد و تعجب‌آورتر اينکه ممکن است هماتواسپرمي صرفا به يک بار واحد محدود شود يا در طول چند هفته يا چند ماه، چند بار تکرار شود و سپس به طور کامل ناپديد شود.
پزشکان براي قرن‌ها هماتواسپرمي را تشخيص مي‌داده‌اند و حتي بقراط، پزشک يوناني در 400 سال قبل از ميلاد، آن را توصيف کرده است. اما شيوع واقعي اين عارضه نامعلوم باقي‌مانده است. پزشکان امروزه با وجود تکنيک‌هاي تشخيصي بهتر، پيشرفت‌ها در تصويربرداري پزشکي و برخي از روش‌هاي خوب قديمي، مي‌توانند علت خاص اين عارضه را پيدا کنند و يا با تجويز دارو و يا با درمان‌هاي ديگر اين عارضه را درمان کنند و به بيمار مضطرب اطمينان دهند که اين عارضه معمولا به خودي خود بهبود خواهد يافت. از لحاظ تاريخي، پزشکان هماتواسپرمي را به رفتارهاي جنسي مرتبط مي‌دانسته‌‌اند؛ چه افراط در فعاليت جنسي، چه پرهيز طولاني‌مدت از آن. تا همين اواخر، اغلب موارد اين عارضه بدون علت مشخص (ايديوپاتيک) باقي مي‌ماندند. پژوهشگران معتقد بودند که اين عارضه «خوشخيم و خود به خود محدود شونده» است. اما در سال 2003 ميلادي، به يمن بهبود تکنيک‌هاي تصويربرداري، پژوهشگران تنها 15درصد موارد اين عارضه را در گروه «بدون علت مشخص» قرار دادند. موارد بيماري به چند علت مربوط دانسته شد که در شش رده زير گروه‌بندي شده‌اند.
علت اول: التهاب وعفونتالتهاب هر اندام، غده و مجرايي که در توليد يا ذخيره مايع مني نقش دارد، ممکن است به هماتوسپرمي بينجامد؛ از جمله کيسه‌هاي مني، مجاري مني‌بر، اپيديديم، پروستات و پيشابراه. التهاب مکن است ناشي از تحريک يا ضربه، سنگ يا رسوبات کلسيمي در پروستات، کيسه‌هاي مني، مثانه، يا پيشابراه وعفونت‌ها با ويروس‌ها، باکتري‌ها، قارچ‌ها يا انگل‌ها باشد. بيماري‌هاي مقاربتي مانند تبخال، سوزاک و کلاميديا هم در هماتوسپرمي دخيل دانسته شده‌اند. برخي از بررسي‌ها نشان داده‌اند که التهاب و عفونت شايع‌ترين علت هماتوسپرمي در مردان جوان هستند (ميانگين سني در بيماران مبتلا به هماتوسپرمي 37 سال است) و تا 39 درصد موارد را تشکيل مي‌دهند.
علت دوم: انسدادانسداد مجاري مانند مجراي انزالي و تشکيل کيست در پروستات يا کيسه‌هاي مني ممکن است باعث هماتوسپرمي شود. هنگامي اين مجاري مسدود مي‌شوند، عروق خوني مجاور ممکن است گشاد و پاره شوند. همچنين بزرگي خوشخيم پروستات، روي پيشابراه فشار مي‌آورد و ممکن است هماتوسپرمي ايجاد کند.
علت سوم: تومورهاپوليپ‌هاي خوشخيم و تومورهاي بدخيم پروستات، بيضه‌ها، اپيديديم و کيسه‌هاي مني ممکن است باعث ايجاد هماتوسپرمي شوند. مرداني که تنها علامت آنها هماتوسپرمي است با احتمال بيشتري نسبت به مرداني که خون در مني آنها ديده نمي‌شود، ممکن است سرطان داشته باشند، البته در مجموع احتمال ابتلا به سرطان در صورت داشتن اين علامت کم است. در مجموع 80 درصد مرداني که هماتوسپرمي دارند، به سرطان پروستات مبتلا نيستند.
علت چهارم: ناهنجاري‌عروق خونيناهنجاري‌هاي عروق خوني در کيسه‌هاي مني، مثانه، پروستات و طناب اسپرماتيک (که مجراي مني‌بر يا واز دفرانس و شريان‌ها، وريدها، اعصاب و عروق لنفاوي را در برمي‌گيرد) ممکن است منشأ خون‌ريزي باشد.
علت پنجم: عوامل عمومي چند بيماري و اختلال که بر همه بدن اثر مي‌گذارند، ممکن است با هماتوسپرمي ارتباط داشته باشند. از جمله فشار خون بالاي شديد، اختلالات خون‌ريزي‌دهنده مانند هموفيلي، لوسمي يا سرطان خون و بيماري مزمن کبد.
علت ششم: ضربات و اقدامات پزشکي اغلب موارد هماتوسپرمي احتمالا به صورت غيرعمدي و به علت اعمال پزشکي در آن ناحيه به وجود مي‌آيند؛ از جمله «تکه‌برداري از پروستات از راه پيشابراه با کمک سونوگرافي از راه راست روده» که در آن تکه‌هايي از بافت پروستات براي بررسي پروستات از لحاظ سرطان برداشته مي‌شود، ممکن است هماتوسپرمي را به وجود آورد. ساير اعمال پزشکي از جمله پرتودرماني، پرتودرماني از داخل، برداشت پروستات از راه پيشابراه براي درمان بزرگي خوشخيم پروستات نيز ممکن است هماتوسپرمي ايجاد کنند، همچنين ضربات به بيضه يا ميان‌دوراه، شکستگي لگن، آسيب‌ها هنگام رابطه جنسي و پرهيز درازمدت جنسي ممکن است اين علامت را ايجاد کند. البته خواندن اين فهرست دور و دراز علل هماتوسپرمي احتمالا نمي‌تواند موجب آرامش مرد داراي خون در مني شود. اما توجه داشته باشيد که اغلب موارد هماتوسپرمي را نمي‌توان به علت خاصي نسبت داد و اين عارضه به خودي خود بدون درمان برطرف مي‌شود. به هر حال بايد به پزشک متخصص مجاري ادرار (اورولوژيست) مراجعه کنيد تا اگر علت معيني وجود داشته باشد، تحت درمان قرار گيريد. اما اگر علت مشخصي پيدا نشد، احتمالا مي‌توانيد نفسي به راحتي بکشيد.
اقدامات تشخيصي پزشکان
پزشک همچنين سابقه فعاليت‌هاي جنسي شما را هم مي‌پرسد و پس از آن، معاينه جسمي انجام مي‌دهد تا به بررسي علل گوناگوني که باعث هماتوسپرمي مي‌شود، بپردازد. به‌علاوه، آزمايش خون و ادرار و کشت ادرار انجام خواهد شد. اگر پزشک به بيماري‌هاي مقاربتي مشکوک باشد، براي آنها هم آزمايش خواهد داد. همچنين چون احتمال دارد که خوني که در اسپرم شما ديده مي‌شود، از همسرتان منشأ گرفته باشد، دکتر ممکن است «آزمايش کاندوم» را تجويز کند، به اين ترتيب که شما درون يک کاندوم انزال کنيد و بعد مني از لحاظ وجود خون مورد بررسي قرار گيرد. با توجه به اينکه در مورد زمان انجام آزمايش خوني «آنتي‌ژن اختصاصي پروستات» (PSA) – آزمايشي براي کشف زودرس سرطان پروستات - و اصولا انجام دادن يا ندادن آن در يک مرد سالم اتفاق نظر وجود ندارد، پزشک هميشه اين آزمايش را براي فرد مبتلا به هماتوسپرمي تجويز نمي‌کند. برخي از کارشناسان انجام اين آزمايش را در بيماران بالاي 50 سال که سابقه خانوادگي سرطان پروستات دارند، توصيه مي‌کنند. برخي ديگر اين آزمايش را در همه بيماران مبتلا به هماتوسپرمي که بالاي 40 سال دارند، براي رد وجود سرطان پروستات تجويز مي‌کنند. در مجموع به نظر نمي‌آيد که براي مردان زير 40 سال که علامت ديگري ندارند، انجام اين آزمايش لازم باشد. در مردان سالمندتر که ميزان PSA آنها حدمرزي است، ممکن است پزشک دستور بافت‌برداري از پروستات را بدهد. مرداني که هماتوسپرمي مداوم دارند، خون در ادرارشان هم مشاهده مي‌شود، علايم ديگر همراه دارند و بالاي 40 سال دارند، ممکن است تحت سونوگرافي از راه راست‌روده قرار بگيرند تا ناهنجاري‌هاي احتمالي پروستات، کيسه‌هاي مني و ساير بافت‌ها کشف شود. در اين شيوه، پزشک يک پروب سونوگرافي را از راه مقعد به درون راست روده مي‌فرستد. اين پروب امواج مافوق صوت از خود ساطع مي‌کند و امواج منعکس‌شده از بافت هاي اطراف را ثبت مي‌کند. بر اساس قدرت و جهت امواج بازتاب يافته، کامپيوتر تصويري از آناتومي دروني آن منطقه ايجاد مي‌کند. چند بررسي نشان داده است که اين شيوه تشخيصي مي‌تواند به طور موثري ناهنجاري‌هاي معمولا خوش‌خيمي را که باعث هماتوسپرمي شده‌اند، در74 تا 95 درصد بيماران شناسي کند؛ از جمله، بزرگي کيسه‌هاي مني، وجود سنگ در کيسه‌هاي مني، پروستات، يا مجراي انزالي، کيست‌ها و بزرگي خوشخيم پروستات. با توجه به غيرتهاجمي بودن اين شيوه، معمولا اولين روش تصويربرداري است که بايد انجام شود. بر اساس اطلاعاتي که از سونوگرافي به دست مي‌آيد، پزشک ممکن است ام‌آرآي و همچنين سيتوسکوپي (آندوسکوپي مثانه) را انجام دهد. ام‌آرآي مي‌تواند وجود خون‌ريزي در کيسه‌هاي مني يا پروستات را نشان دهد. در سيستوسکوپي نيز پزشک درون مثانه و پيشابراه را با يک وسيله باريک و نوراني مورد کاوش قرار مي‌دهد.
خلاصه اين که
منبع:www.salamat.com
/خ
