عواقب بارداري زودهنگام
زن و شوهر جلوي پزشکشان نشسته بودند و داشتند به يکديگر نگاه ميکردند، پشيمان از اينکه چرا پيش از بارداري با او مشورت نکرده بودند، چون فرزندشان سقط شده بود. اما آنان از کجا ميدانستند که چه بايد بکنند. کسي به آنان چيزي نگفته بود، خانم 16 سالش بود و آقا 20 سال. نه آموزشي و نه توصيهاي. هيچ کسي را هم پيش از اينکه مشکلي به وجود بيايد قبول ندارند و وقتي ميگويي چرا؟ ميگويند ما چه ميدانستيم، کسي به ما نگفته بود. پدر و مادرها را ميگويم. عوارض بارداريهاي پيش از 18 سالگي از معضلات بهداشتي بسياري از جوامع دنيا از جمله جامعه خودمان است. در اين باره بيشتر بدانيم.
در 10 سال آينده 100 ميليون دختر پيش از 18 سالگي ازدواج خواهند كرد، 14ميليون دخترنوجوان هر سال زايمان كرده و مرگ دراثر عوارض بارداري و زايمان در آنها در مقايسه با موارد بارداري پس از 20سالگي، دو تا پنج برابر بيشتر خواهد بود.
باي كامارا، يک مقام مسوول يونيسف معتقد است که 36 درصد از زنان متاهل با متوسط سن 20 تا 24 سال در سراسر جهان بهويژه در كشورهاي صحراي آفريقا و جنوب آسيا، پيش از رسيدن به سن 18 سالگي و به اجبار سنتهاي بسيار قديمي و نيز دشواري در اظهار نارضايتي خود، ازدواج كردهاند.
به گفته اين مقام مسوول در يونيسف، بارداري و زايمان زودهنگام اغلب پيامدهاي خطرناكي براي كودك دارد. در توضيح اين مطلب كامارا ميگويد: «در صحراي آفريقا از هر 16 زن باردار، يك زن به دليل حاملگي و يا وضع حمل ميميرد در حالي كه در كشورهاي صنعتي از هر 4 هزار مورد بارداري يك مورد به مرگ مادر منجر ميشود.»
• مادري که کمتر از 18 سال سن دارد، احتمال مرگ فرزندش در سال اول زندگي 60 درصد بيشتر از کودکاني است که از مادران بالاي 19 سال متولد شدهاند.
• در کشورهايي که در پايينتر حد توسعه هستند، تنها 27 درصد از زنان 15 تا 49 ساله در مرکز درماني زايمان ميکنند.
• در آفريقاي غربي و مرکزي ميزان خطر مرگ زنان به دليل عوامل مرتبط با حاملگي يک در هفده است، در حالي که اين ميزان در کشورهاي توسعه يافته يک در هشت هزار است.
• وضعيت سلامت مادران عاملي رايج در مرگ کودکان محسوب ميشود. روزانه بيش از 500 هزار نفر از زنان به دليل عوامل مربوط به حاملگي و يا عواقب مربوط به زايمان ميميرند.
• در کشورهاي در حال توسعه، يک چهارم از زنان باردار از سوي متخصص بهداشت در طول دوران بارداري معاينه نميشوند.
هر سال فقط در كشورهاي در حال توسعه چند ميليون حاملگي ناخواسته در سنين کمتر از 18 سال رخ ميدهد كه در بسياري از موارد به سقط غير ايمن منجر ميشود كه خود علت عمده مرگ مادر است. دسترسي به خدمات تنظيم خانواده، جلوي حاملگي ناخواسته را گرفته، ميزان سقط را كم كرده و 30 تا 35 درصد مرگ مادر را كاهش ميدهد. دختران زير 18 سال در هنگام بارداري، به علت شکل و ساختمان بدني در معرض ابتلا به سوءتغذيه قرار دارند و سوءتغذيه قبل و هنگام بارداري موجب افزايش احتمال ابتلا به عوارض دوران بارداري و زايمان در مادر ميشود. سوءتغذيه همچنين موجب سوءتغذيه نوزاد و شيرخوار ميشود و نسل ديگر را ضعيف و ناتوان ميکند. از نظر رشد و تکامل اندامهاي باروري ميانگين سن شروع دورههاي ماهانه بانوان 16 سالگي است و در ابتداي شروع دورهها نيز به طور نامنظم صورت ميگيرد و حداقل يک سال طول ميکشد تا به طور منظم درآيد. بنابراين بارداري در اين سنين ممکن است به دستگاه باروري بانوان آسيب برساند.
از طرفي، لگن و اندامهاي باروري و مجراي زايماني به رشد و تکامل کافي نرسيده است بنابراين در معرض آسيب و صدمات بارداري و زايمان قرار دارد. بسياري از مواردي که موجب توجه نامناسب و ناکافي به فرزند و بهداشت و مراقبت پس از زايمان ميشود، به علت عوارض پس از زايمان است. در بسياري از موارد در زير 18 سالگي، مادر از تجربه کافي براي رشد و تربيت جسمي و رواني فرزند خود برخوردار نيست و علاوه بر عوارض جسمي، نسلي با معيارها و استانداردهاي روانشناختي و جامعهشناختي مدرن پديد نخواهد آمد. کودک از همان ابتدا مجبور است بسياري از وقايع را همپاي مادر خود تجربه کند و اين موضوع او را از رشد و بالندگي اجتماعي بازميدارد.
منبع:www.salamat.com
/ع
در 10 سال آينده 100 ميليون دختر پيش از 18 سالگي ازدواج خواهند كرد، 14ميليون دخترنوجوان هر سال زايمان كرده و مرگ دراثر عوارض بارداري و زايمان در آنها در مقايسه با موارد بارداري پس از 20سالگي، دو تا پنج برابر بيشتر خواهد بود.
باي كامارا، يک مقام مسوول يونيسف معتقد است که 36 درصد از زنان متاهل با متوسط سن 20 تا 24 سال در سراسر جهان بهويژه در كشورهاي صحراي آفريقا و جنوب آسيا، پيش از رسيدن به سن 18 سالگي و به اجبار سنتهاي بسيار قديمي و نيز دشواري در اظهار نارضايتي خود، ازدواج كردهاند.
به گفته اين مقام مسوول در يونيسف، بارداري و زايمان زودهنگام اغلب پيامدهاي خطرناكي براي كودك دارد. در توضيح اين مطلب كامارا ميگويد: «در صحراي آفريقا از هر 16 زن باردار، يك زن به دليل حاملگي و يا وضع حمل ميميرد در حالي كه در كشورهاي صنعتي از هر 4 هزار مورد بارداري يك مورد به مرگ مادر منجر ميشود.»
سلامت و مرگ در دوران بارداري
• مادري که کمتر از 18 سال سن دارد، احتمال مرگ فرزندش در سال اول زندگي 60 درصد بيشتر از کودکاني است که از مادران بالاي 19 سال متولد شدهاند.
• در کشورهايي که در پايينتر حد توسعه هستند، تنها 27 درصد از زنان 15 تا 49 ساله در مرکز درماني زايمان ميکنند.
• در آفريقاي غربي و مرکزي ميزان خطر مرگ زنان به دليل عوامل مرتبط با حاملگي يک در هفده است، در حالي که اين ميزان در کشورهاي توسعه يافته يک در هشت هزار است.
• وضعيت سلامت مادران عاملي رايج در مرگ کودکان محسوب ميشود. روزانه بيش از 500 هزار نفر از زنان به دليل عوامل مربوط به حاملگي و يا عواقب مربوط به زايمان ميميرند.
• در کشورهاي در حال توسعه، يک چهارم از زنان باردار از سوي متخصص بهداشت در طول دوران بارداري معاينه نميشوند.
بهداشت باروري، يك معيار عدالت
هر سال فقط در كشورهاي در حال توسعه چند ميليون حاملگي ناخواسته در سنين کمتر از 18 سال رخ ميدهد كه در بسياري از موارد به سقط غير ايمن منجر ميشود كه خود علت عمده مرگ مادر است. دسترسي به خدمات تنظيم خانواده، جلوي حاملگي ناخواسته را گرفته، ميزان سقط را كم كرده و 30 تا 35 درصد مرگ مادر را كاهش ميدهد. دختران زير 18 سال در هنگام بارداري، به علت شکل و ساختمان بدني در معرض ابتلا به سوءتغذيه قرار دارند و سوءتغذيه قبل و هنگام بارداري موجب افزايش احتمال ابتلا به عوارض دوران بارداري و زايمان در مادر ميشود. سوءتغذيه همچنين موجب سوءتغذيه نوزاد و شيرخوار ميشود و نسل ديگر را ضعيف و ناتوان ميکند. از نظر رشد و تکامل اندامهاي باروري ميانگين سن شروع دورههاي ماهانه بانوان 16 سالگي است و در ابتداي شروع دورهها نيز به طور نامنظم صورت ميگيرد و حداقل يک سال طول ميکشد تا به طور منظم درآيد. بنابراين بارداري در اين سنين ممکن است به دستگاه باروري بانوان آسيب برساند.
از طرفي، لگن و اندامهاي باروري و مجراي زايماني به رشد و تکامل کافي نرسيده است بنابراين در معرض آسيب و صدمات بارداري و زايمان قرار دارد. بسياري از مواردي که موجب توجه نامناسب و ناکافي به فرزند و بهداشت و مراقبت پس از زايمان ميشود، به علت عوارض پس از زايمان است. در بسياري از موارد در زير 18 سالگي، مادر از تجربه کافي براي رشد و تربيت جسمي و رواني فرزند خود برخوردار نيست و علاوه بر عوارض جسمي، نسلي با معيارها و استانداردهاي روانشناختي و جامعهشناختي مدرن پديد نخواهد آمد. کودک از همان ابتدا مجبور است بسياري از وقايع را همپاي مادر خود تجربه کند و اين موضوع او را از رشد و بالندگي اجتماعي بازميدارد.
دوران بلوغ و جواني
منبع:www.salamat.com
/ع