ناسازگاري کودکان

برخي صفات شخصي نامطلوب به شكلي در تمام كودكان تظاهر مي يابند. بروز برخي از اين صفات به نظر بي خطر مي آيند و ما معمولا بدون اينكه تلاش جدي براي اصلاح آنها بكنيم اجازه مي دهيم استمرار يابند. هيچ صفتي از اين نوع اگر به تنهايي يا حتي همراه با چند صفت معدود ديگر ديده شود، نبايد به خودي خود موجب نگراني شود. با اين حال اگر مجموعه اي آنها در يك كودك با شدت بيش از متعارف ديده شود نياز به نظر متخصص براي تشخيص اختلالات رفتاري در كودكان خواهد بود.

برخي از صفات كودكان ناسازگار به ترتيب كاهش فراواني شامل موارد زير است:
 

• فعاليت بي هدف بيش از حد
• ناتمام رها كردن كار و بازي
• تكان دادن بي هدف قسمتي يا اندامهاي بدن
• ناآرامي هنگام غذا خوردن
• خرابكاري لوازم و اسباب بازي از فرط دستكاري
• زياد حرف زدن
• نافرماني
• دعوا كردن با ساير بچه ها
• دمدمي مزاج بودن
• آزار ديگران
• نپذيرفتن انضباط
• به دردسر انداختن خودش
• مشكلات گفتاري
• كج خلقي
• گوش ندادن به تمام داستان
• لجبازي
• نرفتن به رختخواب
• عصبي مزاج بودن
• بي احتياطي
• نداشتن محبوبيت در بين همسالان
• ناشكيبايي
• دروغگويي
اگر بيش از چند ناسازگاري در يك كودك ديده شود شايد بتوان او را داراي شخصيت ناسازگار قلمداد كرد.و اين علائم را به عنوان علائم خطر در مورد دردسرهاي آينده محسوب كرد. به عنوان مثال بيشتر بچه ها وول مي خورند و بدن خود را تكان مي دهند اين امر به خودي خود نبايستي باعث نگراني شود مگر اينكه علائم ديگري مثل ناتواني در تمركز حواس، ناشكيبايي، بي فكري و نسنجيده عمل كردن يا فعاليت افراطي بي هدف نيز در كودك ديده شود. وجود مجموعه اين صفات بايد موجب نگراني شود زيرا همه آنها نشانگر ضعف سازگاري فردي و اجتماعي هستند.
ولي به صرف اينكه كودك شما احتمالا در زمانهاي مختلف دچار يك يا چند مورد از اين صفات شود، نبايد برچسب كودك مشكل دار به او زد. عادات بدي مثل اينها آنقدر شايع هستند كه بسياري از آنها را به ويژه اگر فقط به مدت كوتاهي دوام داشته باشند، بايد قسمتي از رشد و تكامل طبيعي كودك دانست. به عنوان مثال از بين كودكان هفت ساله، 10 تا 20 درصد هنوز رختخواب خود را لااقل گاهي اوقات خيس مي كنند، 30 درصد كابوس مي بينند، 20 درصد ناخنهاي خود را مي جوند، 10 درصد شست خود را مي مكند و 10 درصد آنقدر بد دهني مي كنند كه بتوان آن را يك مشكل محسوب كرد. در حدود 30 درصد نيز دچار كج خلقي مي شوند. اگر در اين زمينه دچار ترديد هستيد با يك متخصص روانپزشك يا مشاور روانشناس براي بررسي لازم و تشخيص احتمالي تماس بگيريد.
منبع:www.ninisite.com
/ک