با بچه‌هاي تلفن‌باز چه‌کار کنيم؟

با پيشرفت فناوري، روش استفاده از وسايل مختلف براي برقراري ارتباط، تغيير مي‌کند. يکي از گروه‌هاي سني که به علت وضعيت سني خود در پي برقراري ارتباطات عاطفي‌اند، نوجوانان هستند که امروزه از فناوري تلفن يا تلفن همراه، بيش از حد طبيعي يا بيش از حد تحمل والدين و اطرافيان خود استفاده مي‌کنند. روان‌شناسان مي‌گويند مي‌توان آنان را درک کرد و با روش مناسبي با اين رفتار آنان مواجه شد.
فعاليت‌هاي عمده‌اي که بيشترين سهم را در زندگي نوجوانان دارند عبارتند از: تمايل به گذراندن وقت به تنهايي در اتاق، بيرون رفتن با دوستان و استفاده کردن از تلفن. در واقع، صحبت کردن با تلفن، بخشي از تفريحات يک نوجوان محسوب مي‌شود.

مشکلاتي که «تلفن» ايجاد مي‌کند
 

مشکلاتي که در برخي خانواده‌ها به دليل وجود تلفن روي مي‌دهد از اين موارد ناشي مي‌شود:
• فرزند شما به دليل استفاده کردن افراطي از تلفن، فرصتي براي انجام تکاليف مدرسه يا خانه ندارد، بنابراين مشاجره شما با فرزندتان به سبب انجام نشدن وظايف او آغاز مي‌شود.
• فرزند شما ممکن است آن‌قدر غرق صحبت با تلفن باشد که به اطراف خود توجه نکند. تصور کنيد شما به مدت دو ساعت مشغول مرتب کردن خانه بوده‌ايد و فرزندتان در اين مدت مشغول صحبت با تلفن بوده، بدون آنکه بينديشد آيا شما به کمک احتياج داريد يا خير؟
• فرزند شما به‌طور دايم از تلفن استفاده مي‌کند بنابراين، عملا شما و ديگران قادر به استفاده از تلفن نيستيد. وقتي دوست خود را ملاقات مي‌کنيد او به شما مي‌گويد «هر بار شماره شما را گرفتم، اشغال بوده است، با تو نمي‌شود تماس گرفت.» اين مشکلات به دليل نداشتن برنامه و نظم در استفاده اعضاي خانواده از تلفن ايجاد مي‌شود بنابراين براي برطرف ساختن آن، مقرراتي وضع کنيد و در اجراي آنها جديت داشته باشيد.

تعيين مقررات و مجازات‌ها
 

فرزند شما از طريق استفاده از تلفن، روحيه اجتماعي خود را تقويت مي‌کند و ياد مي‌گيرد که چگونه با ديگران ارتباط برقرار کرده و دوست‌يابي کند. ولي اگر ضوابطي تعيين نشود، مشکلاتي بروز خواهد کرد. اگر فرزند شما اجازه دارد از تلفن استفاده کند اين به آن معني نيست که تلفن بايد هميشه در اختيار او باشد؛ يا در صورت داشتن گواهينامه رانندگي، نمي‌تواند به طور تمام وقت از ماشين شما استفاده کند. علاقه فرزند شما به استفاده از تلفن، عامل مناسبي است که مي‌تواند براي تغيير رفتار و تقويت احساس مسووليت در فرزندتان مورد استفاده قرار گيرد.

نتايج طبيعي
 

مي‌توانيد به او بگوييد:«خواهش مي‌کنم با من همکاري کن و خواهرت را عصباني نکن، من با تو همکاري کرده، اجازه داده‌ام از تلفن استفاده کني، سعي کن اين همکاري متقابل استمرار پيدا کند، روزي که با من همکاري نکني، در آن روز اجازه استفاده از تلفن را نخواهي داشت.» اگر فرزند شما خط تلفني مستقل در اتاق خود دارد، بايد خود هزينه آن را پرداخت کند. او از طريق انجام کارهاي خانه و همکاري با اعضاي خانواده مي‌تواند هزينه پرداخت قبض تلفن را به دست آورد. اگر او هزينه تلفن را نپردازد، خط تلفن از سوي شرکت مخابرات قطع خواهد شد.
اگر فرزند شما به دليل انجام ندادن تکاليف درسي و بي‌توجهي در کلاس دچار افت تحصيلي شده است به او بگوييد: «کار تو مدرسه رفتن و درس خواندن است، اگر وظيفه‌ات را به درستي انجام دهي مي‌تواني از تلفن استفاده کني در غير اين صورت مجاز به استفاده از تلفن نيستي». سپس وضعيت درسي وي را به طور هفتگي بررسي کنيد تا بتوانيد هر نوع تغيير تدريجي در رفتار او را مشاهده کنيد.

قانون مادربزرگ
 

«وقتي تکليف‌هاي مدرسه‌ات را انجام دادي مي‌تواني از تلفن استفاده کني.» اگر فرزند شما در درسي ضعيف است، به جاي اين که بر سر او داد بزنيد و دايم از او شکايت کنيد، به کمکش بشتابيد تا هر شب به مطالعه آن درس بپردازد. به او بگوييد: «هر شب که تکليف رياضي‌ات را انجام داده و به من نشان بدهي، مي‌تواني از تلفن استفاده کني در غير اين صورت اجازه استفاده از تلفن در آن شب را نخواهي داشت.
منبع: http://www.salamat.com