چه كسي در خانه بماند؟
آيا واقعاً براي من امكان دارد كه موقتاً سر كار نروم و در خانه كنار فرزندانم بمانم؟
اغلب والديني كه براي مراقبت از كودكانشان در خانه مي‌مانند، اين عمل را براي دوره ي طولاني مدت برنامه ريزي نكرده‌اند. گزارش هاي سالانه به نقل از اداره آمار كار نشان مي‌دهد كه به طور متوسط، زنان تنها به مدت 2/2 سال كار خود را براي مراقبت از فرزندان ترك مي‌كنند. شايان ذكر است كه 60 درصد از زنان آمريكايي (بالاي 16 سال) شاغل هستند.
بسياري از پدران و مادراني كه به خاطر كودكانشان در خانه مانده اند، به اين فكر مي كنند كه وقتي آنها به سن پيش دبستاني برسند مجدداً كار خود را از سر بگيرند و بيشترشان وقتي كه فرزندانشان به كلاس اول ابتدايي مي رسند، بار ديگر سر كار خود باز مي‌گردند. اما همه آنها به همان كار قبلي خود باز نمي گردند. بسياري از والدين كاري را كه انعطاف پذيري بيشتري داشته باشد ترجيح مي‌دهند و يا اين كه به دنبال كار پاره وقت مي‌روند. در واقع، دپارتمان كار آمريكا گزارش مي‌دهد كه 25 درصد از تمامي زناني كه شاغل هستند، به كار پاره وقت اشتغال دارند.
هنگام تصميم گيري در اين خصوص، چه چيزي را بايد در نظر بگيرم؟
برخي از خانواده ها بيشتر ترجيح مي دهند كه يكي از والدين وظيفه اصلي مراقبت از كودكان را به عهده بگيرد. گاهي اوقات مادر يا پدر درمي يابند كه برقراري تعادل ميان كار و نيازهاي خانواده بسيار استرس زا است، در كار خود نا اميد هستند يا متوجه مي‌شوند كه هزينه مراقبت از كودك آن قدر زياد است كه چيزي از حقوقشان باقي نمي ماند. برخي از والدين زمان كه احساس كردند مرحله مهمي از رشد كودكشان را از دست مي دهند، ماندن در خانه را انتخاب مي كنند. هر يك از والدين كه تصميم مي گيرند در خانه بمانند، اين كار را بنا به دلايل خاص خود انجام مي دهند، اما بسياري چنين فكر مي كنند كه با اين كار مي توانند تمام وقت به فرزندشان رسيدگي كنند. در سال 2003، دو تحقيق كه يكي توسط موسسه ملي سلامت كودك و رشد انسان و ديگري به وسيله ي موسسه رشد كودك دانشگاه مينه سوتا به عمل آمد نشان داد كودكاني كه تمام روز را در مراكز مراقبت از كودك سپري مي كنند، سطوح بالاتري از استرس و خشونت را نسبت به كودكاني كه در خانه هستند، از خود نشان مي دهند. در عين حال تحقيقات ديگري، از قبيل تحقيقي كه در دانشگاه ماساچوست در سال 1999 به عمل آمد، عكس اين را نشان داده است؛ نتايج اين تحقيقات بيان مي‌كند كودكاني كه در مراكز مراقبت از كودك هستند، از نظر تحصيلي و اجتماعي نسبت به كودكاني كه در خانه در كنار مادرشان بزرگ مي شوند، به ويژه اگر مادرشان به لحاظ مالي ضعيف بوده يا داراي تحصيلات كافي نباشند، عملكرد بهتري دارند. همچنين مراكز آموزشي دولتي متعددي دريافته اند كه كودكاني كه در مراكز مراقبت از كودك و پيش دبستاني حضور داشته اند، هنگامي كه وارد كودكستان مي شوند، هم به لحاظ تحصيلي و هم به لحاظ اجتماعي عملكرد بهتري را از خود نشان مي دهند
آيا اين استطاعت مالي را دارم كه بتوانم در خانه بمانم؟
نكته كليدي كه بايد در نظر گرفت اين است كه كار كردن براي شما چقدر هزينه در بر دارد؟ آيا پولي كه در مي آوريد ارزش وقتي را كه برايش صرف مي كنيد، دارد؟ كار كردن هزينه هايي را در پي دارد، به طور مثال بايد براي مراقبت از كودك، حمل و نقل، پوشاك، خشك شويي، ماليات، ناهار در بيرون از خانه، و غيره پول خرج كنيد. البته نگفته پيدا است كه شب هاي بسياري دير به خانه مي رسيد و ناچار مي شويد شام را در حاضري صرف كنيد.
در حقيقت، وقتي بودجه خود را برآورد و هزينه هاي مربوط به كار را محاسبه مي كنيد، متوجه مي شويد كه حقوق شما تنها به ميزان كمي در درآمد خانواده سهيم است.
البته، ماندن در خانه تمامي اين هزينه ها را حذف نمي‌كند، بلكه فقط آنها را كاهش مي دهد. شما هنوز هم به لباس (گرچه شايد ديگر نيازي به همان تعداد لباس و آن ميزان تجملي بودن نداشته باشيد)، ناهار (احتمالاً ديگر هر روز با قيمت رستوران نباشد) گرفتن پرستار بچه در پاره‌اي مواقع (شما به استراحت و تفريح نياز داريد) و غيره نياز داريد.
اگر يكي از ما ديگر كار نكند، چطور مي توانيم پولي پس انداز كنيم؟
• هزينه هاي پنهان اضافي را جستجو كنيد: با سيم كارت دائمي دقايق بيشتري صحبت مي‌كنيد، اما در صورت استفاده از سيم كارت اعتباري ممكن است مكالمه هايتان كوتاه‌تر شود.
• مراقبت از كودك به صورت مشاركتي را امتحان كنيد.
• عضويت در باشگاه خود را لغو كنيد و به جايش بدويد يا پياده روي كنيد.
• پوشاك كودكان را از فروشگاههايي كه لباس دست دوم دارند يا از دوستان و يا اعضاي خانواده تهيه كنيد. به راحتي مي‌توانيد پوشاك مورد نياز فرزندانتان را تهيه كنيد، چون كه اغلب كودكان قبل از اينكه لباسهايشان كهنه شود، آن قدر بزرگ مي شوند كه ديگر نمي توانند آنها را بپوشند.
• سعي كنيد تعطيلات خود را با كمترين هزينه سپري كنيد، به طور مثال به سفرهاي كنار جاده‌اي و اردويي برويد تا اينكه در تفريح گاه يا هتل اقامت كنيد.
• به جاي غذا خوردن در رستوران، مي توانيد غذاي مختصري تهيه كرده، به صحرا يا پارك برويد.
ماندن در خانه زيان هايي نيز دارد؟
اگر از جانب همسر و خانواده مورد حمايت قرار نگيريد، ممكن است عزت نفستان خدشه دار شود، به ويژه اگر به تشويق از سوي همكارانتان نيز عادت كرده باشيد. همچنين، از آن جايي كه بسياري از جنبه‌هاي خانه داري و فرزند پروري تكراري و كسالت بار هستند، احساس كسالت و نا اميدي چيز غير معمولي نيست.
چگونه مي‌توانم از اين خطرات دوري كنم؟
كلاس ها و فعاليت هايي را كه به والدين و اطفال اختصاص دارند، پيدا كنيد. بسياري از مراكز تفريحي شهر، مراكز اجتماعي، مدارس، كانون ها و مساجد را با كمترين قيمت ارائه مي‌دهند. اگر اغلب با گروهي از والدين در پارك ارتباط داريد، ممكن است كه بخواهيد يك بازي گروهي را آغاز كنيد. همچنين مي توانيد با ساير والدين در محل سكونت خود جلسات انجمن مركز كودك را تشكيل دهيد. لازم است كه به ساير علايق خود نيز توجه داشته باشيد. مي‌توانيد به يك جامعه هنري بپيونديد يا گروهي را تشكيل دهيد و به طور مرتب با همديگر ديدار كنيد.
بدون هيچ درآمدي، چگونه مي‌توانم در موضع برابر با همسرم باقي بمانم؟
طبق نظر ويكتوريا هوستون، نويسنده كتاب عملي كردن آن، در چنين خانواده هايي معمولاً خيلي كم پيش مي آيد كه كارِ خانه و مراقبت از فرزندان تقسيم شود. والدي كه در خانه مي ماند اين مسئوليت ها را بر عهده مي گيرد، در حالي كه ديگري نان آور خانواده است.
اگر قبلاً هميشه كار خانه را نصف مي‌كرده ايد، اين تقسيم كار جديد مي تواند مشكل زا باشد. اما چنانچه با همسرتان پيشاپيش در خصوص اين موضوع صحبت كرده باشيد، هر دوي شما در اين موقعيت جديد احساس راحتي مي كنيد. ضروري است كه شما، به عنوان والد و به عنوان زوج، زماني را براي يكديگر كنار گذاشته و در باره ي قلمروهاي جداگانه و نقش هاي خود حرف بزنيد. منبع:www.ninisite.com
/م
