والدين زيادي هستند که از فرزندان خود گله ميکنند و ميگويند باوجود در نظر گرفتن نياز آنها، نوجوانشان هرگز راضي به نظر نميرسد و به همه ميگويد که والدينام مرا درک نميکنند. مشکل اصلي از آنجا نشأت ميگيرد که اغلب اين نوجوانان احساس خوبي نسبت به تحولات بدني خويش ندارند. بسياري از آنها دوست دارند برخي از
يکي از مسايلي که به کرات شاهد آن هستیم، موضوع خودپنداره ضعيف نوجوانان است.
والدين زيادي هستند که از فرزندان خود گله ميکنند و ميگويند باوجود در نظر گرفتن نياز آنها، نوجوانشان هرگز راضي به نظر نميرسد و به همه ميگويد که والدينام مرا درک نميکنند. مشکل اصلي از آنجا نشأت ميگيرد که اغلب اين نوجوانان احساس خوبي نسبت به تحولات بدني خويش ندارند. بسياري از آنها دوست دارند برخي از جنبههاي بدن خود را مانند قد، وزن و قيافه تغيير بدهند. فشار همسالان و تبليغات مختلف رسانهها نوجوانان را تشويق ميکند که تصوير بدني قالبي را که در جامعهشان رايج است، برگزينند. شايد هم هيچ جذابيتي در اين تصوير بدني وجود نداشته باشد اما آنها تحت تاثير گروه همسالان قرار دارند؛ به تاييد آنها نياز دارند؛ بدون در نظر گرفتن شرايط منطقي و حتي عرف موجود در خانواده يا جامعه تمايل پيدا ميکنند در قالبي که ويژگيهاي پسر يا دختر خوب و زيبا و خوشتيپ را بيان ميکند، قرار گيرند. از اينرو با تصوير بدني خود مشکل دارند و اغلب با عدم رضايت از بدنشان، نگراني در مورد وزنشان يا فرم بيني و حالت چشمها و... از والدين خود ميخواهند با جراحي زيبايي يا تهيه فلان وسيله گران تبليغ شده موافقت کنند که اين تغييرات را در خود بدهند. اين تصميم آنها اغلب احساسي و دور از منطق است اما براي شکلگيري صحيح شخصيت آنها و تقويت خودپنداره ضعيفشان (پايه و اساس اعتماد به نفس) والدين بايد در برخورد با آنها نکاتي را بدانند. اينکه فقط بگوييد من تاييد نميکنم که تو با اين قيافه و تيپ از خانه بيرون بروي و يا جراحي براي دختر 15، 16 ساله مناسب نيست، کافي نيست و باعث ميشود آنها حس کنند همدلي لازم را از شما دريافت نميکنند و بايد جذب گروههاي ناکارآمد شوند.
خب، چه بايد کرد؟
در وهله اول بايد بدانيد سر و کله زدن با نوجواني که کنترل مناسبي از کودکي روي او نداشتهايد سختتر از نوجواني است که با قوانين و قاعده اصولي تربيت شده است. نکته مهم ديگر اينکه، بايد حوصله کافي به خرج دهيد و وارد جنگ قدرت نشويد. بهجاي مقابله کردن، بايد با آنها صحبت کنيد. اگر همدلي نکنيد، موفق نميشويد رابطهتان را حفظ کنيد. مقصودم اين نيست که تاييدشان کنيد بلکه کافي است بگوييد نگراني او را درک ميکنيد. سپس با يادآوري جنبههاي مثبت وجودي او (نکات ظاهري، مهارتها و...) حس مثبت بودناش را تقويت کنيد. هرگز او را با ديگران مقايسه نکنيد و هيچگاه دوستاناش را زير سوال نبريد چون احتمالا نسبت به آنها حساسيت خاصي دارد. سعي کنيد اگر خودتان نميتوانيد کمک سازندهاي بکنيد (مثلا در حس چاقي، برايش اصول صحيح غذا خوردن يا برنامه ورزشي در نظر بگيريد و يا پسرهايي که براي عضلاني شدن دارو مصرف ميکنند را با عوارض داروها آشنا کنيدو...) از کسي که روي او نفوذ دارد، کمک بخواهيد و يا بگوييد بيا با هم پيش مشاور برويم تا بتواند مساله تو را حل کند. منبع:http://www.salamat.com
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.