5 توصيه به سيگاري‌ها
سيگار يک ماده مخدر است که امروز افراد زيادي را در دام خود اسير کرده است. سيگاري‌ها قرباني ماده سحرکننده‌اي شده‌اند که براي خلاصي از آن تنها بايد برنامه‌ريزي ساده‌اي انجام دهند و بدون آن زندگي‌کردن را بياموزند. براي ترک سيگار اين راه‌ها را امتحان کنيد:
1) در درجه اول يک جايگزين بيابيد. بايد پذيرفت که بدن شما به نيکوتين عادت کرده و نمي‌توان ناگهان آن را از بدن شما گرفت. اما فراموش نکنيد اين راه حل دايمي براي ترک سيگار نيست. اگر شما يک ماده نيکوتين‌دار مانند داروهاي ضد افسردگي يا هر چيز ديگر را جايگزين سيگار کنيد، به طور موقت از شر کشيدن سيگار خلاص خواهيد شد اما پس از مدتي دوباره به آن روي خواهيد آورد. براي ترک سيگار بايد به دنبال درماني هميشگي باشيد.
2) بسياري از افراد معتقدند براي ترک سيگار «اراده» لازم است. شايد اين حرف به ظاهر ساده و شدني باشد ولي در عمل چندان آسان نيست. آگاهي يافتن از صدماتي که سيگار به بدن شما وارد مي‌کند، مي‌تواند سبب قوي‌شدن اراده شما در ترک سيگار شود. پس سعي کنيد تا حد ممکن مطالعه خود را در اين زمينه بالا ببريد.
3) بعضي از افراد گمان مي‌کنند مشکل ترک سيگار کاملا رواني است و هيچ ارتباطي به نياز و وابستگي بدن به نيکوتين ندارد. اين اعتقاد تا حدي صحيح است. بعضي از افراد مي‌گويند که از سيگار خوششان نمي‌آيد ولي ژست سيگار کشيدن آن آنها را راضي مي‌کند. ممکن است مدتي آن را کنار بگذارند اما دوباره به سراغ آن مي‌روند. توصيه ما به اين افراد اين است که به يک روان‌شناس مراجعه کرده و از او کمک بگيرند.
4) وقتي به هر ترتيب توانستيد سيگار را براي مدتي کنار بگذاريد، وارد موقعيت‌ها و فضاهاي پرکار و پرجنب و جوش شويد. بيکاري موجب تحريک دوباره شما به کشيدن سيگار مي‌شود. اغلب پس از ترک سيگار، همه افراد دچار اضطراب، استرس و اضافه وزن مي‌شوند. اين موضوع گذرا است و شش ماه پس از ترک کامل سيگار برطرف مي‌شود. پس نگران نباشيد!
5) پس از ترک سيگار از مواد تحريک‌کننده مانند چاي، قهوه و خوراک‌هاي گوشتي کمتر مصرف کنيد و ميوه و سبزي‌هاي تازه و لبنيات را جايگزين آن کنيد. اين مواد در عين حال که صدمات ناشي از سيگار را از بدن شما تا حدي مي‌زدايد، ميل به سيگار را نيز در شما کاهش مي‌دهد.
منبع:http://www.salamat.com
/ج
1) در درجه اول يک جايگزين بيابيد. بايد پذيرفت که بدن شما به نيکوتين عادت کرده و نمي‌توان ناگهان آن را از بدن شما گرفت. اما فراموش نکنيد اين راه حل دايمي براي ترک سيگار نيست. اگر شما يک ماده نيکوتين‌دار مانند داروهاي ضد افسردگي يا هر چيز ديگر را جايگزين سيگار کنيد، به طور موقت از شر کشيدن سيگار خلاص خواهيد شد اما پس از مدتي دوباره به آن روي خواهيد آورد. براي ترک سيگار بايد به دنبال درماني هميشگي باشيد.
2) بسياري از افراد معتقدند براي ترک سيگار «اراده» لازم است. شايد اين حرف به ظاهر ساده و شدني باشد ولي در عمل چندان آسان نيست. آگاهي يافتن از صدماتي که سيگار به بدن شما وارد مي‌کند، مي‌تواند سبب قوي‌شدن اراده شما در ترک سيگار شود. پس سعي کنيد تا حد ممکن مطالعه خود را در اين زمينه بالا ببريد.
3) بعضي از افراد گمان مي‌کنند مشکل ترک سيگار کاملا رواني است و هيچ ارتباطي به نياز و وابستگي بدن به نيکوتين ندارد. اين اعتقاد تا حدي صحيح است. بعضي از افراد مي‌گويند که از سيگار خوششان نمي‌آيد ولي ژست سيگار کشيدن آن آنها را راضي مي‌کند. ممکن است مدتي آن را کنار بگذارند اما دوباره به سراغ آن مي‌روند. توصيه ما به اين افراد اين است که به يک روان‌شناس مراجعه کرده و از او کمک بگيرند.
4) وقتي به هر ترتيب توانستيد سيگار را براي مدتي کنار بگذاريد، وارد موقعيت‌ها و فضاهاي پرکار و پرجنب و جوش شويد. بيکاري موجب تحريک دوباره شما به کشيدن سيگار مي‌شود. اغلب پس از ترک سيگار، همه افراد دچار اضطراب، استرس و اضافه وزن مي‌شوند. اين موضوع گذرا است و شش ماه پس از ترک کامل سيگار برطرف مي‌شود. پس نگران نباشيد!
5) پس از ترک سيگار از مواد تحريک‌کننده مانند چاي، قهوه و خوراک‌هاي گوشتي کمتر مصرف کنيد و ميوه و سبزي‌هاي تازه و لبنيات را جايگزين آن کنيد. اين مواد در عين حال که صدمات ناشي از سيگار را از بدن شما تا حدي مي‌زدايد، ميل به سيگار را نيز در شما کاهش مي‌دهد.
منبع:http://www.salamat.com
/ج
