ويژگي‌هاي يک حامي خوب
نويسنده:دکترسيدوحيد شريعت*
همه ما در زندگي خودمان نيازمند برقرار کردن رابطه با ديگران هستيم. برخي از اين روابط بسيار سطحي و گذرا هستند، در حالي که برخي ديگر ماندگارند و بخش مهمي از زندگي ما را تشکيل مي‌دهند. حمايتي که فرد مي تواند از شبکه اجتماعي خود دريافت کند نقش مهمي در سلامت رواني او دارد.
مطالعات نشان داده فردي که احساس مي کند فرد يا افرادي وجود دارند که از او حمايت مي کنند، از سلامت رواني بالاتري برخوردار است. اما رابطه افراد بايد چه خصوصياتي داشته باشد تا بتواند در مخاطب خود احساس مورد حمايت بودن را ايجاد کند؟ از مهم‌ترين خصوصيات اين رابطه آن است که کمک‌کننده و پاسخگوي نيازها و مشکلات فرد باشيد، به خصوص زماني که فرد به آن نياز دارد.
نکته ديگر ضابطه‌مندي حمايت است، به شکلي که از قبل بتوان رفتارتان را پيش‌بيني کرد که در چه شرايطي به کمک فرد خواهيد آمد و يا در چه شرايطي انتظار داريد که خود فرد از پس مسائلش برآيد. نه اينکه وقتي حال‌تان خوب بود و حوصله داشتيد حمايت‌اش کنيد؛ وگرنه، نه! قابل پيش بيني بودن به فرد نوعي احساس امنيت و اطمينان در برابر شرايط احتمالي آينده مي دهد.
وقتي که ندانيم دوستان ما در چه شرايطي از ما حمايت خواهند کرد و در چه شرايطي پشت ما را خالي مي کنند دچار اضطراب و سردرگمي خواهيم شد. بنابراين پيوستگي رفتار اهميت زيادي دارد و هنگامي بيشترين تاثير را دارد که بتواند تکرار شود و فرد را در شرايط حساس و بحراني تنها نگذارد.
لازم نيست که حامي بتواند فرد را از کليه خطرات احتمالي حفظ کند. معمولا عوارض و خطرات اين گونه رفتارهاي حمايت‌کننده بيش از حد، بيشتر از منافع آن است.
پرداختن به تک‌تک امور و جزئيات هريک از آنها قدرت تصميم‌گيري و استقلال فرد را از او سلب مي کند و بسيار آسيب زننده است. بنابراين حفظ نوعي اعتدال و پيوستگي راز ايجاد يک رابطه حاميانه خوب است.
مطالعات نشان داده فردي که احساس مي کند فرد يا افرادي وجود دارند که از او حمايت مي کنند، از سلامت رواني بالاتري برخوردار است. اما رابطه افراد بايد چه خصوصياتي داشته باشد تا بتواند در مخاطب خود احساس مورد حمايت بودن را ايجاد کند؟ از مهم‌ترين خصوصيات اين رابطه آن است که کمک‌کننده و پاسخگوي نيازها و مشکلات فرد باشيد، به خصوص زماني که فرد به آن نياز دارد.
نکته ديگر ضابطه‌مندي حمايت است، به شکلي که از قبل بتوان رفتارتان را پيش‌بيني کرد که در چه شرايطي به کمک فرد خواهيد آمد و يا در چه شرايطي انتظار داريد که خود فرد از پس مسائلش برآيد. نه اينکه وقتي حال‌تان خوب بود و حوصله داشتيد حمايت‌اش کنيد؛ وگرنه، نه! قابل پيش بيني بودن به فرد نوعي احساس امنيت و اطمينان در برابر شرايط احتمالي آينده مي دهد.
وقتي که ندانيم دوستان ما در چه شرايطي از ما حمايت خواهند کرد و در چه شرايطي پشت ما را خالي مي کنند دچار اضطراب و سردرگمي خواهيم شد. بنابراين پيوستگي رفتار اهميت زيادي دارد و هنگامي بيشترين تاثير را دارد که بتواند تکرار شود و فرد را در شرايط حساس و بحراني تنها نگذارد.
لازم نيست که حامي بتواند فرد را از کليه خطرات احتمالي حفظ کند. معمولا عوارض و خطرات اين گونه رفتارهاي حمايت‌کننده بيش از حد، بيشتر از منافع آن است.
پرداختن به تک‌تک امور و جزئيات هريک از آنها قدرت تصميم‌گيري و استقلال فرد را از او سلب مي کند و بسيار آسيب زننده است. بنابراين حفظ نوعي اعتدال و پيوستگي راز ايجاد يک رابطه حاميانه خوب است.
پي نوشت ها :
* روان پزشک
منبع:www.salamat.com
