عشق و دل را يک اختيار بود

عشق و دل را يک اختيار بود شاعر : اوحدي مراغه اي عقل و جان را دويي حصار بود عشق و دل را يک اختيار بود عشق خود ز آشيان بدر نرود ز آستان عقل پيشتر نرود بند جان کيست؟ عقل فرزانه بال دل چيست؟ عشق ديوانه عقل فرزانه را بدر مانند عشق ديوانه را چو برخوانند وانکه در عشق پخت خام نگشت هر که عاشق نشد تمام نگشت در پي عشق رو، که کار اينست همره عشق شو، که يار اينست عشق ورز، اي پسر، که مرد شوي عقل ورزي، ز کار سرد شوي ميل معني به عشق باشد و بس...