پند خويشان نکنم گوش که بي خويشتنم

پند خويشان نکنم گوش که بي خويشتنم شاعر : خواجوي کرماني آشنايان غمت را چه غم از خويشانست پند خويشان نکنم گوش که بي خويشتنم کانکه از خويش کند بيخبرم خويش آنست بده آن باده‌ي نوشين که ندارم سرخويش ليکن انديشه ز تشويش بد انديشانست حاصل از عمر بجز وصل نکورويان نيست خنک آن صيد که قربان جفا کيشانست نکنم ترکش اگر زانکه به تيرم بزند فارغ از درد دل خسته‌ي دل ريشانست مرهمي بردل خواجو که نهد زانکه طبيب که جمال تو ز حسن نظر ايشانست نظري کن اگرت خاطر...