طوطي چو سخن گوئي پيش شکرت ميرد
شاعر : خواجوي کرماني
طوبي چو روان گردي بر رهگذرت ميرد | | طوطي چو سخن گوئي پيش شکرت ميرد | و آندم که قبا پوشي پيش کمرت ميرد | | جوزا چو قدح نوشي پيش تو کمر بندد | شمع فلکي هر شب پيش قمرت ميرد | | مشک ختني هر دم در زلف تو آويزد | کانرا که بود جاني برخاک درت ميرد | | کو زنده دلي تا جان در پاي تو افشاند | صاحب نظر آن باشد کاندر نظرت ميرد | | ثابت قدم آن باشد کاندر قدمت افتد | چون از تو خبر يابد پيش خبرت ميرد | | هر زندهي صاحب دل کز جان خبري دارد | فرهاد صفت خواجو پيش شکرت ميرد | | اي خسرو بت رويان بگشا لب شيرين تا | |