نشان گنج از ويرانه پرسيد | | حديث شمع از پروانه پرسيد |
پريشاني زلف از شانه پرسيد | | فروغ طلعت از آئينه جوئيد |
برون آئيد و از بيگانه پرسيد | | اگر آگه نيد از صورت خويش |
وگر پرسيد از پروانه پرسيد | | مپرسيد از لگن سوز دل شمع |
بدام آئيد و حال دانه پرسيد | | محبت دام و محبوبست دانه |
دواي جانم از جانانه پرسيد | | چو از جانانه جانم دردمندست |
حديث راست از ديوانه پرسيد | | منم ديوانه و او سرو قامت |
نشانم از در ميخانه پرسيد | | حريفان گو بهنگام صبوحي |
ز ما از ساغر و پيمانه پرسيد | | کنون چون شد به رندي نام ما فاش |
همان بهتر که از پيمانه پرسيد | | ز خواجو کو مي و پيمانه داند |