دلا از جان زبان درکش که جانان

دلا از جان زبان درکش که جانان شاعر : خواجوي کرماني نکو داند زبان بي زبانان دلا از جان زبان درکش که جانان مترس از خار خار باغبانان اگر برگ گلت باشد چو بلبل چه غم باشد ز درد ناتوانان طبيبانرا اگر دردي نباشد شبان تيره از حال شبانان نينديشد معاشر در شبستان زبون آيند در دست جوانان خرد با عشق برنايد که پيران ميان لاغر لاغر ميانان ندارد موئي از موئي تفاوت بياد شکر شيرين دهانان شراب تلخ چون شکر کنم نوش کنم جانرا فداي جان جانان اگر...