اي صبا با بلبل خوشگوي گوي شاعر : خواجوي کرماني مينمايد لالهي خود روي روي اي صبا با بلبل خوشگوي گوي خوش برآ چون سرو و طرف جوي جوي صبحدم در باغ اگر دستت دهد خون روان گردد ز چشمم جوي جوي هر زمان کز دوستان ياد آورم وي دل از غم بر تن چون موي موي اي تن از جان بر دل چون نال نال سوي آن سرو صنوبر پوي پوي دست آن شمشاد ساغر گير گير دستههاي سنبل خوش بوي بوي حلقههاي زلفش از گل برفکن ميبرد ز افعي زلفش موي موي ميخورد از جام لعلش باده خون...