اگر چون زر نخواهي روي عاشق

اگر چون زر نخواهي روي عاشق شاعر : سنايي غزنوي منه بر گردن چون سيم سنگور اگر چون زر نخواهي روي عاشق که حمال فقع بايد همي حور جهان از زشت قوادان تهي شد تا بيابي ز جود ايشان چيز اي سنايي به گرد حران گرد کي بود بذل و همت و تمييز نزد ناديدگان و نااهلان زر سي دانه را به نيم مويز کودک خرد بي‌خرد بدهد غر نگردد به گرد آلت حيز بي‌نوا سوي بي‌سخا نشوي از امير سخا شدند عزيز هر که زين پيش بود امير سخن که به نزديکشان زرست و پشيز تو همه روز...