نه گل، نه لاله درين خارزار مي‌ماند

نه گل، نه لاله درين خارزار مي‌ماند شاعر : صائب تبريزي دويدني به نسيم بهار مي‌ماند نه گل، نه لاله درين خارزار مي‌ماند گلاب تلخ ز گل يادگار مي‌ماند مل خنده بود گريه‌ي پشيماني که لاله‌اش به چراغ مزار مي‌ماند مگر شهيد به اين تيغ کوه شد فرهاد؟ به يک قرار که در روزگار مي‌ماند؟ مه تمام، هلال و هلال شد مه بدر چه آب در گهر شاهوار مي‌ماند؟ چنين که تنگ گرفته است بر صدف دريا به باغبان جگر داغدار مي‌ماند ز لاله و گل اين باغ و بوستان صائب ...