چو با همراز خود همداستان شد

چو با همراز خود همداستان شد شاعر : عبيد زاکاني زبان بگشاد و با او همزبان شد چو با همراز خود همداستان شد برو آن خسته دلرا دل بدست آر به صد آزرم گفت اي مهربان يار بر آن بيچارگي ميسوزدم دل که عشقي تازه مي‌افروزدم دل مرا هم بيشتر ز آن در دماغ است از آن آتش که او را در چراغ است مرا هم سوي آن سيل است ميلي گر او را در ربود از عشق سيلي مرا هم سوي او دلبستگي‌هاست ور او را از غم ما خستگي‌هاست که باشد کو نخواهد دوست را دوست دلم گر راست ميخواهي...