بي‌جمال تو، اي جهان افروز

بي‌جمال تو، اي جهان افروز شاعر : فخرالدين عراقي چشم عشاق، تيره بيند روز بي‌جمال تو، اي جهان افروز تا به کلي ز خود نکرد بروز دل به ايوان عشق بار نيافت خانه پرورد لايجوز و يجوز در بيابان عشق پي نبرد زين دل جانگداز درداندوز چه بلا بود کان به من نرسيد؟ چاک زن طيلسان و خرقه بسوز عشق گويد مرا که: اي طالب قصه خواهي؟ بيا ز ما آموز دگر از فهم خويش قصه مخوان پس چراغي ز عشق ما افروز بنشان، اي عراقي، آتش خويش