اي ربوده دلم به رعنايي شاعر : فخرالدين عراقي اين چه لطف است و آن چه زيبايي؟ اي ربوده دلم به رعنايي سر بر آرد دلم به شيدايي بيم آن است کز غم عشقت گر تو برقع ز روي بگشايي از جمالت خجل شود خورشيد اندر ابر لطيف پيدايي زير برقع چو آفتاب منير در نيابد کمال بينايي در جمالت لطافتي است که آن پيش وصف رخ تو گويايي منقطع ميشود زبان مرا کس نبيند، مگر که بنمايي آن ملاحت که حسن روي توراست بيش ازين طاقت شکيبايي نيست بيروي تو عراقي را ...