عاشقي نه دل نه دين مي‌بايدش

عاشقي نه دل نه دين مي‌بايدش شاعر : عطار من چنينم چون چنين مي‌بايدش عاشقي نه دل نه دين مي‌بايدش پيش رويش بر زمين مي‌بايدش هر کجا رويي چو ماه آسمان است مرد جان در آستين مي‌بايدش زن صفت هرگز نبيند آستانش اين چه باشد بيش ازين مي‌بايدش مي‌کشد هر روز عاشق صد هزار دايما اندوهگين مي‌بايدش شادماني از غرور است از غرور حجره از قلب حزين مي‌بايدش برهم افتاده هزاران عرش هست زانکه آتش همنشين مي‌بايدش در ره عشقش چو آتش گرم خيز سوز عشق و درد...