بود در کنجي يکي ديوانه خوار

بود در کنجي يکي ديوانه خوار شاعر : عطار پيش او شد آن عزيز نامدار بود در کنجي يکي ديوانه خوار هست در اهليتت جمعيتي گفت مي‌بينم ترا اهليتي چون خلاصم نيست از کيک و مگس گفت کي جمعيتي يابم ز کس جمله‌ي شب نايدم از کيک خواب جمله‌ي روزم مگس دارد عذاب مغز آن سرگشته دل پر دود شد نيم سارخکي چو در نمرود شد کيک و سار پخک و مگس دارم نصيب من مگر نمرود وقتم کز حبيب با گنه چون ره برد آنجا کسي ديگري گفتش گنه دارم بسي کي رسد سيمرغ را در کوه قاف...
شنبه، 6 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
بود در کنجي يکي ديوانه خوار
بود در کنجي يکي ديوانه خوار
بود در کنجي يکي ديوانه خوار

شاعر : عطار

پيش او شد آن عزيز نامداربود در کنجي يکي ديوانه خوار
هست در اهليتت جمعيتيگفت مي‌بينم ترا اهليتي
چون خلاصم نيست از کيک و مگسگفت کي جمعيتي يابم ز کس
جمله‌ي شب نايدم از کيک خوابجمله‌ي روزم مگس دارد عذاب
مغز آن سرگشته دل پر دود شدنيم سارخکي چو در نمرود شد
کيک و سار پخک و مگس دارم نصيبمن مگر نمرود وقتم کز حبيب
با گنه چون ره برد آنجا کسيديگري گفتش گنه دارم بسي
کي رسد سيمرغ را در کوه قافچون مگس آلوده باشد بي‌خلاف
کي تواند يافت قرب پادشاهچون ز ره سر تافت مرد پر گناه
لطف مي‌خواه و کرم جاويد ازوگفت اي غافل مشو نوميد ازو
کار دشوارت شود اي بي‌خبرگر به آساني نيندازي سپر
کي بدي هر شب براي او نزولگر نبودي مرد تايب را قبول
توبه کن کين در نخواهد شد فرازگر گنه کردي، در توبه‌ست باز
صد فتوحت پيش بازآيد هميگر به صدق آيي درين ره تو دمي


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط