مقتداي دين، جنيد، آن بحر ژرف

مقتداي دين، جنيد، آن بحر ژرف شاعر : عطار يک شبي مي‌گفت در بغداد حرف مقتداي دين، جنيد، آن بحر ژرف سرنهادي تشنه دل در آستانش حرفهايي کز بلندي آسمانش هم چو خورشيد او يکي زيبا پسر داشت بس برنا، جنيد راه بر پس ميان جمعش افکندند خوار سر بريدند آن پسر را زار زار دم نزد، آن جمع را دل داد باز چون بديد آن سر، جنيد پاک باز برنهادم من در اسرار قديم گفت آن ديگي که امشب بس عظيم هم بود زين بيش و کم نايد ازين در چنان ديگي گرم بايد چنين وادي...