ناهنجاري کروموزمي، عامل نيمي از سقط‌ها
نويسنده:دکتر شهرزاد زاده‌مدرس متخصص زنان و زايمان عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي
برخي خانم‌ها تصورات غلطي در مورد سقط دارند؛ مثلا عقيده دارند چون شب قبل از سقط به مدت طولاني پياده‌روي کرده‌اند، اين پياده‌روي زياد موجب افتادن بچه يا سقط شده است اما درواقع اين‌طور نيست.
همان‌طور که مي‌دانيد، سقط علل مختلفي دارد که معمولا دليل آن با يکي دو بار سقط بررسي نمي‌شود. يعني در اثر اتفاق افتادن سقط براي بار اول پزشکان به دنبال دليل آن نمي‌گردند. حتي دو بار سقط نيز نيازي به بررسي ندارد. اما اگر سن خانمي بالاي 35 سال باشد و سابقه مشکلات ناباروري در خانواده او باشد، از سقط دوم به بعد علت سقط بايد مورد ارزيابي قرار گيرد. اما در زناني که سن آنها پايين‌تر است، از سقط سوم به بعد بايد به دنبال علت و رفع آن بود. علل سقط بسيار گوناگون است و از جمله مي‌توان به افزايش سن اشاره کرد. افزايش سن مهم‌ترين عامل خطر افزايش سقط در زنان سالم است. مي‌توان گفت در سنين 20 تا 30 سال آمار سقط 5 تا 17 درصد است؛ در سن 35 سال 20 درصد، در سن 40 سال 40 درصد و در سن 45 سال آمار سقط به 80 درصد مي‌رسد.
يکي از عوامل خطر مهم ديگر سابقه سقط قبلي است که بعد از اينکه مادر يک سقط داشته است شانس سقط مجدد 20 درصد و بعد از دو بار سقط اين شانس به 28 درصد رسيده و بعد از سه بار شانس سقط به 43 درصد مي‌رسد.
سيگار کشيدن، يعني بيشتر از 10 نخ سيگار در روز، خطر سقط را 2/1 تا 4/3 افزايش مي‌دهد که اين به علت اثرات آنتي‌متابوليکي سيگار است. مصرف الکل، تعداد بارداري‌هاي بالا و مصرف داروهاي ضدالتهابي اگر در زمان لقاح مصرف شوند شانس سقط را افزايش مي‌دهند. همچنين مادراني كه در هفته‌هاي اول بارداري استرس‌هاي زيادي را تجربه مي‌كنند، بيشتر در معرض خطر سقط جنين قرار دارند. ارتباط فشارهاي روحي با سقط جنين در 6 هفته نخست بارداري بيشتر است و دليل آن ميزان هورمون كورتيزول است كه هنگام استرس در بدن مادر ترشح مي‌‌شود. چنانچه مادر استرس داشته باشد، ميزان اين هورمون افزايش چشم‌گيري پيدا مي‌کند. از عوامل ديگر مي‌توان از تب نام برد. تب بالاتر از 8/37 درجه، فاصله طولاني بين تخمک‌‌گذاري و لانه‌گزيني تخم لقاح‌يافته در رحم و کمبود فولات خون شانس سقط را در هفته 6 تا 12 افزايش مي‌دهد. ناهنجاري‌هاي کروموزومي دليل 50درصد از تمام سقط‌هاست. فاکتورهاي مادري مثل ناهنجاري‌هاي رحمي، عفونت‌هاي بدن مادر و بيماري‌هاي غددي هم احتمال سقط را افزايش مي‌دهد.
در مورد باورهايي که در رابطه با سقط وجود دارد (مثل استراحت نداشتن کافي، حمل وسايل سنگين و جابه‌جا کردن آنها و پياده‌روي) هنوز مطالعات علمي ثابت‌شده‌اي در اين زمينه وجود ندارد. اما در هر حال به هر دليلي که ميزان خون‌رساني لگن کم شود، مثلا اگر رحم بزرگ باشد و مادر زياد سرپا بايستد و يا به مدت طولاني راه برود و خون‌رساني به جفت و رحم کم شود، ممکن است سقط اتفاق بيفتد.
منبع:http://salamatiran.com
همان‌طور که مي‌دانيد، سقط علل مختلفي دارد که معمولا دليل آن با يکي دو بار سقط بررسي نمي‌شود. يعني در اثر اتفاق افتادن سقط براي بار اول پزشکان به دنبال دليل آن نمي‌گردند. حتي دو بار سقط نيز نيازي به بررسي ندارد. اما اگر سن خانمي بالاي 35 سال باشد و سابقه مشکلات ناباروري در خانواده او باشد، از سقط دوم به بعد علت سقط بايد مورد ارزيابي قرار گيرد. اما در زناني که سن آنها پايين‌تر است، از سقط سوم به بعد بايد به دنبال علت و رفع آن بود. علل سقط بسيار گوناگون است و از جمله مي‌توان به افزايش سن اشاره کرد. افزايش سن مهم‌ترين عامل خطر افزايش سقط در زنان سالم است. مي‌توان گفت در سنين 20 تا 30 سال آمار سقط 5 تا 17 درصد است؛ در سن 35 سال 20 درصد، در سن 40 سال 40 درصد و در سن 45 سال آمار سقط به 80 درصد مي‌رسد.
يکي از عوامل خطر مهم ديگر سابقه سقط قبلي است که بعد از اينکه مادر يک سقط داشته است شانس سقط مجدد 20 درصد و بعد از دو بار سقط اين شانس به 28 درصد رسيده و بعد از سه بار شانس سقط به 43 درصد مي‌رسد.
سيگار کشيدن، يعني بيشتر از 10 نخ سيگار در روز، خطر سقط را 2/1 تا 4/3 افزايش مي‌دهد که اين به علت اثرات آنتي‌متابوليکي سيگار است. مصرف الکل، تعداد بارداري‌هاي بالا و مصرف داروهاي ضدالتهابي اگر در زمان لقاح مصرف شوند شانس سقط را افزايش مي‌دهند. همچنين مادراني كه در هفته‌هاي اول بارداري استرس‌هاي زيادي را تجربه مي‌كنند، بيشتر در معرض خطر سقط جنين قرار دارند. ارتباط فشارهاي روحي با سقط جنين در 6 هفته نخست بارداري بيشتر است و دليل آن ميزان هورمون كورتيزول است كه هنگام استرس در بدن مادر ترشح مي‌‌شود. چنانچه مادر استرس داشته باشد، ميزان اين هورمون افزايش چشم‌گيري پيدا مي‌کند. از عوامل ديگر مي‌توان از تب نام برد. تب بالاتر از 8/37 درجه، فاصله طولاني بين تخمک‌‌گذاري و لانه‌گزيني تخم لقاح‌يافته در رحم و کمبود فولات خون شانس سقط را در هفته 6 تا 12 افزايش مي‌دهد. ناهنجاري‌هاي کروموزومي دليل 50درصد از تمام سقط‌هاست. فاکتورهاي مادري مثل ناهنجاري‌هاي رحمي، عفونت‌هاي بدن مادر و بيماري‌هاي غددي هم احتمال سقط را افزايش مي‌دهد.
در مورد باورهايي که در رابطه با سقط وجود دارد (مثل استراحت نداشتن کافي، حمل وسايل سنگين و جابه‌جا کردن آنها و پياده‌روي) هنوز مطالعات علمي ثابت‌شده‌اي در اين زمينه وجود ندارد. اما در هر حال به هر دليلي که ميزان خون‌رساني لگن کم شود، مثلا اگر رحم بزرگ باشد و مادر زياد سرپا بايستد و يا به مدت طولاني راه برود و خون‌رساني به جفت و رحم کم شود، ممکن است سقط اتفاق بيفتد.
منبع:http://salamatiran.com
