لبخند نوزادان
نويسنده: دکتر سيدحسين فخرايي*
در ماه دوم زندگي، فرزند شما بيشتر اوقاتش را صرف تماشا و گوش کردن به اطرافيان مي‌کند و ياد مي‌گيرد که اطرافيان مي‌توانند او را تغذيه کنند، به او آرامش بدهند و موجبات راحتي و آسايش او را فراهم آورند. وقتي اطرافيان به کودک لبخند مي‌زنند، کودک احساس آرامش و لذت مي‌کند و مي‌فهمد که مي‌تواند بخندد.
کودک در ماه اول نيز لبخند مي‌زند ولي لبخندهاي او هدف‌دار نيستند اما در طول ماه دوم از خنديدن به‌عنوان علامتي براي نشان دادن خوشحالي و ابراز دوستي استفاده مي‌کند. در اين زمان، او ياد مي‌گيرد که 2 راه براي ارتباط با ديگران وجود دارد؛ گريه و لبخند. او احتياجات و رضايت خود را از طريق همين 2 راه به ديگران نشان خواهد داد.
در ماه دوم زندگي، در شروع لبخندزدن‌هاي هدف‌دار، کودک ممکن است خنده‌هاي گذرا و بدون توجهي به نگاه شما داشته باشد اما اين امر نبايد باعث ناراحتي و نااميدي‌تان شود. اين پديده به آن علت است که خنده کودک نشانه توجهي است که او به مجموعه حالات و احساسات شما از جمله حالت چهره، تون صدا و گرماي بدن شما (و نه فقط نگاه شما) دارد.
به تدريج که شما و کودک بيشتر با هم انس مي‌گيريد، او مدت طولاني‌تري به نگاه شما خيره مي‌شود و شما به تدريج مي‌آموزيد که با نگه داشتن او در فاصله‌اي مناسب و حرف زدن با او و لمس مناسب، چگونه توجه او را بيشتر جلب کنيد.
• کودک به صداهاي بلند عکس‌العمل نشان نمي‌دهد.
• تا 2 ماهگي به دست‌هايش توجه نمي‌کند.
• تا 2ماهگي در برابر صدايتان لبخند نمي‌زند.
• تا 3ماهگي به اشيا چنگ نمي‌زند و آنها را نمي‌گيرد.
• تا 3 ماهگي به ديگران لبخند نمي‌زند.
• در 3ماهگي گردن نمي‌گيرد و نمي‌تواند سرش را نگه دارد.
• در 3 تا 4 ماهگي به طرف اسباب‌بازي دست دراز نمي‌کند.
• تا 4 ماهگي نمي‌تواند اشيا را به طرف دهانش ببرد.
• تا 4ماهگي نمي‌تواند از صداهاي شما تقليد کند.
• وقتي پاهايش را روي سطح صاف و محکمي قرار مي‌دهيد، تا 4 ماهگي نمي‌تواند پاهايش را به طرف پايين فشار دهد.
• در 4ماهگي نمي‌تواند چشم‌هايش را در جهات مختلف حرکت دهد.
• بيشتر اوقات چشم‌هايش به حالت لوچي درمي‌آيد.
• توجهي به چهره‌هاي جديد نمي‌کند يا به شدت حالت وحشت‌زده به خود مي‌گيرد.
/ج
کودک در ماه اول نيز لبخند مي‌زند ولي لبخندهاي او هدف‌دار نيستند اما در طول ماه دوم از خنديدن به‌عنوان علامتي براي نشان دادن خوشحالي و ابراز دوستي استفاده مي‌کند. در اين زمان، او ياد مي‌گيرد که 2 راه براي ارتباط با ديگران وجود دارد؛ گريه و لبخند. او احتياجات و رضايت خود را از طريق همين 2 راه به ديگران نشان خواهد داد.
در ماه دوم زندگي، در شروع لبخندزدن‌هاي هدف‌دار، کودک ممکن است خنده‌هاي گذرا و بدون توجهي به نگاه شما داشته باشد اما اين امر نبايد باعث ناراحتي و نااميدي‌تان شود. اين پديده به آن علت است که خنده کودک نشانه توجهي است که او به مجموعه حالات و احساسات شما از جمله حالت چهره، تون صدا و گرماي بدن شما (و نه فقط نگاه شما) دارد.
به تدريج که شما و کودک بيشتر با هم انس مي‌گيريد، او مدت طولاني‌تري به نگاه شما خيره مي‌شود و شما به تدريج مي‌آموزيد که با نگه داشتن او در فاصله‌اي مناسب و حرف زدن با او و لمس مناسب، چگونه توجه او را بيشتر جلب کنيد.
خنده‌هاي 3 ماهگي
ارتباط‌هاي 4 ماهگي
علايم هشداردهنده
• کودک به صداهاي بلند عکس‌العمل نشان نمي‌دهد.
• تا 2 ماهگي به دست‌هايش توجه نمي‌کند.
• تا 2ماهگي در برابر صدايتان لبخند نمي‌زند.
• تا 3ماهگي به اشيا چنگ نمي‌زند و آنها را نمي‌گيرد.
• تا 3 ماهگي به ديگران لبخند نمي‌زند.
• در 3ماهگي گردن نمي‌گيرد و نمي‌تواند سرش را نگه دارد.
• در 3 تا 4 ماهگي به طرف اسباب‌بازي دست دراز نمي‌کند.
• تا 4 ماهگي نمي‌تواند اشيا را به طرف دهانش ببرد.
• تا 4ماهگي نمي‌تواند از صداهاي شما تقليد کند.
• وقتي پاهايش را روي سطح صاف و محکمي قرار مي‌دهيد، تا 4 ماهگي نمي‌تواند پاهايش را به طرف پايين فشار دهد.
• در 4ماهگي نمي‌تواند چشم‌هايش را در جهات مختلف حرکت دهد.
• بيشتر اوقات چشم‌هايش به حالت لوچي درمي‌آيد.
• توجهي به چهره‌هاي جديد نمي‌کند يا به شدت حالت وحشت‌زده به خود مي‌گيرد.
پي‌نوشت‌ها:
*فوق‌تخصص نوزادان
منبع:www.salamat.com/ج
