حرفي از جنس لباس

آيا طرز لباس پوشيدن در محل کار بر موفقيت شغلي تاثير مي‌گذارد؟
 

جيمز ليور وقتي از مد حرف مي‌زند، مي‌گويد: «صفات يک لباس واحد در طول زمان تغيير مي‌کند؛ به نحوي که پوشيدن هر لباسي10 سال قبل از زمان خود، قبيح است، 5 سال قبل از زمان خود، شرم‌آور؛ 1 سال قبل از زمان خود، قشنگ اما جسورانه؛ يک سال بعد از زمان خود،از مد افتاده؛ 10 سال بعد از زمان خود، زشت؛ 20 سال بعد از زمان خود، خنده‌دار؛ 30 سال بعد از زمان خود، بامزه؛ 50 سال بعد از زمان خود، قديمي و زيبا؛ 70 سال بعد از زمان خود، فريبنده؛ 100 سال بعد از زمان خود، رويايي و 150 سال بعد از زمان خود، واقعا زيباست.» سوال اين است که آيا طرز لباس پوشيدن ما مي‌توند تاثيري در موفقيت‌ها يا شکست‌هاي ما داشته باشد؟ در جنرال موتورز، بيک، پپسي‌کولا و خيلي شرکت‌هاي معروف ديگر تحقيقاتي در اين باره صورت گرفته است.
محققان اين کمپاني‌ها باور دارند که پوشيدن لباس‌هاي راحت و مناسب، خلاقيت را گسترش مي‌دهد؛ روحيه و اعتماد به نفس را تقويت کند؛ روابط عمومي را بهبود مي‌بخشد و حتي گاهي از ميزان غيبت‌‌هاي همکاران هم کم مي‌کند! شايد عجيب باشد اما حقيقت اين است و اگر بخواهيد آدم موفقي باشد؛ چه در سر کار، چه در زندگي خصوصي و خانوادگي‌تان بايد به لباس‌هايي که مي‌پوشيد، توجه کنيد. اما چگونه؟ «موفقيت» اين هفته به همين موضوع مي‌پردازد.
براي اينکه انتخاب درستي درباره لباس‌هاي‌تان داشته باشيد، قبل از هر چيز بايد اين نکات پايه‌اي را به ذهن‌تان بسپاريد:
• ظاهر شما نمايي از دنياي درون‌تان است.
• لباس راحت پوشيدن به معناي شلختگي نيست.
• لباس مي‌تواند شما را جدي و حرفه‌اي و مترقي نشان بدهد يا غيرحرفه‌اي و بي‌نظم.
• لباس خوب پوشيدن به معناي مرتب بودن و در نظر گرفتن زمان و مکان براي پوشش است؛ نه لباسي که خيلي با شخصيت ما در تضاد باشد.

لباس‌ و فتح قله
چه بسيار افرادي که از کنار ما گذشته‌اند و با اينکه آدم‌هاي بسيار خوب و معقولي بوده‌اند، به دليل دقت نکردن روي لباس پوشيدن‌شان نه تنها ديده نشده‌اند؛ که حتي بد جلوه کرده‌اند و کنار گذاشته شده‌اند. شايد هم همين اتفاق گاهي براي خودمان افتاده باشد، وقتي با سر و وضعي به هم ريخته و نامناسب بر سر قرار دوستانه يا کاري حاضر مي‌شويم و سهم بزرگي از آينده‌مان را با اين سهل‌انگاري در انتخاب پوشش درست از دست مي‌دهيم.
 

ظاهر يک آدم موفق چگونه است؟
آلسيون دويل، محقق و کارشناس روابط انساني، درباره نوع پوشش افرادي که در محيط کارشان موفق هستند، مي‌گويد: «آنها رنگ‌هاي مرده نمي‌پوشند؛ کفش‌هاي مرتب و تميز مي‌پوشند؛ در عطر و آرايش و افترشيو زياده‌روي نمي‌کنند؛ طلا و جواهرات زيادي آويزان خودشان نمي‌کنند؛ موهاي‌شان هميشه مرتب است (نه خيلي کوتاه، نه خيلي بلند) و حداقل دو بار در روز ظاهرشان را در آينه چک مي‌کنند.»
 

زبان لباس
مي‌گويند خيلي از مردم اولين باورشان‌ درباره شما در پنج ثانيه اولين برخورد شکل مي‌گيرد. يعني ديدار 5 ثانيه‌اي اول مي‌تواند براي خودش کلي حکايت به بار بياورد؛ مثلا شما را تبديل به فردي دلپذير و دوست‌داشتني کند يا فردي جدي يا آدمي بد خلق و عصبي؛ و همه اين نتيجه‌گيري‌ها چگونه به دست مي‌آيد؟ متاسفانه يا خوشبختانه با نگاهي به ظاهر فرد پيش‌رو. مي‌خواهيد از اين زبان ظاهر سر دربياوريد؟
اين چند مورد مي‌تواند يک ديدگاه کلي از زبان لباسي که پوشيده‌ايد، به شما بدهد:
 

• بلوز و شلوار جين و کفش‌هاي ورزشي و موهايي به سبک تين‌ايجرها:
 

من تنبل هستم و خيلي مشتاق گرفتن اين پست هم نيستم. ارويل پيرسون، نويسنده کتاب «قواعد نانوشته جستجوي شغل‌هاي تاثيرگذار» مي‌گويد: «هميشه لباسي رسمي براي مصاحبه شغلي بپوشيد؛ حتي اگر آن شغل خيلي ساده و بي‌اهميت باشد.»

• لباس‌هاي چروک و رنگ و رو رفته:
 

من آشفته‌ام و البته بعد از بيان اين سخن از زبان لباس‌تان ديگران جمله‌هاي ديگري را هم مي‌شنوند، مثل اينکه: «وقتي من در طرز لباس پوشيدن‌ام اين همه بي‌دقت هستم، با خودتان فکر کنيد در انجام کارهايم تا چه حد آشفته و تنبل‌ام؟!» براي سال‌هاي سال، جو فارل از گروه دنور، آموزش مهارت‌هاي ارتباطي مي‌داد. او درباره علامت‌هاي مخفي سخن مي‌گفت که نمي‌گذارند شما در کارتان به رغم سعي و تلاشي که مي‌کنيد، موفق باشيد.

• لباس مهماني پوشيدن:
 

شما لباس مهماني مي‌پوشيد چون بعد از کار با دوست‌تان قرار ملاقاتي داريد. اين لباس پوشيدن مي‌گويد: «من لباس خاص پوشيده‌ام چون مي‌خواهم ظاهر اصلي خودم را در سر کار مخفي کنم.» شما مي‌خواهيد جدي باشيد اما پيرسون مي‌گويد: «اين گونه لباس پوشيدن(لباس مهماني و گردش در محل کار) نقطه شروع شکست و مانعي است براي پيشرفت در آينده کاري‌تان.»

• لباس ژنده پوشيدن:
 

اين طرز لباس پوشيدن به ديگران مي‌گويد: «من اهميتي به اين موضوع نمي‌دهم که شما مرا آدمي جدي بدانيد يا نه.» مردم تصميمات‌شان را از روي فاکتورهاي مختلفي مي‌گيرند که به بعضي از آنها آگاه‌اند و به بعضي ديگر، ناآگاه! شما ممکن است خيلي مهربان باشيد و خيلي هم کارتان را خوب انجام بدهيد اما با اين طرز لباس پوشيدن‌تان در درون اطرافيان حس بدي ايجاد مي‌کنيد که ناخودآگاه شما را نپسندند و اگر قرار باشد پستي به شما داده شود، آنها دست‌شان را براي رأي دادن به شما بالا نياورند.

• لباس‌هاي قديمي و نامرتب پوشيدن:
 

مي‌دانيد اين طرز لباس پوشيدن – لباس‌هاي خيلي قديمي و نامرتب- چه چيزي به اطرافيان مي‌گويد: «من خارج از گود هستم و نمي‌توانم حرف‌هاي شما را بفهمم.» اين به آن منظور نيست که حتما شما از درک مطلبي عاجز هستيد اما ناخودآگاه ديگران را به 20 تا 30 سال قبل مي‌برد و به آنها مي‌گويد اين آدمي که جلوي شما ايستاده مربوط به آن زمان است. البته گاهي وقت‌ها مدل لباس‌هاي قديمي دوباره مد مي‌شوند و منظور ما اين دسته نيست.
مي‌توان براي بسياري ديگر از طرز لباس پوشيدن‌ها زبان و بيان خاص پيدا کرد و آنها را تفسير کرد اما در آخر مطلب مهمي مي‌ماند که خلاصه همه حرف‌هايي است که تا حالا گفته شد: ما با ورودمان به يک مکان (مکان خانوادگي يا اداري و رسمي يا دوستانه) به ديگران علايمي را نشان مي‌دهيم که خواه ‌ناخواه مي‌تواند تصميم‌گيري آنها درباره ما تاثير بگذارد و مي‌تواند آينده يک رابطه و يا يک کار را مشخص کند.
پس چرا بايد از موضوع به اين مهمي چشم‌ پوشيد. شايد اگر تا امروز خود را فرد ناموفقي مي‌دانستيم، به جا است که کمي در ظاهرمان تجديدنظر کنيم!
منبع:www.salamat.com