دوست، فرزند ،خانواده
● نقش والدین
بچههای دبستانی نیز تا حدودی در روابط دوستانه متکی به والدین هستند که به راحتی میتوانند بر روابط آنها نظارت و کنترل داشته باشند. اما رواج دوستی با همسالان یکی از خصوصیات دوره ی نوجوانی است، نوجوانان نسبت به بچههای کوچکتر از استقلال و آزادی بیشتری در روابط با همسالان خود برخوردارند و کمتر وابسته به والدین خود میباشند که این امر میتواند به یکی از مشکلات روابط با فرزندان تبدیل شود.
● راهکارهایی برای والدین:
- حتماً با دوستان فرزندمان آشنا شده و اطلاعاتی در مورد خانواده ی آنها بدست آوریم.یکی از این راهها این است که دوستان فرزندانمان را توسط او به منزل دعوت کنیم، ضمن پذیرایی به گفتگوهای دوستانه (نه بازجویی) بپرداریم.
- اگر فرزندمان میخواهد به دلایل مختلف مانند درس خواندن یا جشن تولد به خانه ی دوستش برود از وضع خانوادگی و مکان مورد نظر اطلاعات لازم را کسب کنیم (بهتر است برای بار اول خودمان او را به خانه دوستش برسانیم).
- وقتی فرزندمان با دوستانش برای درس خواندن، بازییا میهمانی دور از چشم ما هستند، هرچند وقت یکبار به قصدهای مختلف مانند پذیرایی، پیش آنها برویم تا بدانیم چه میگویند و حتی مشغول چه بازیهایی هستند.
- سعی کنیم از بین بچههای خویشان و همسایگان که از لحاظ اخلاق و رفتار مورد تایید هستند خودمان رابطه ی دوستی را با فرزندمان برقرار و تقویت کنیم تا دوستان صمیمی هم شوند.
- برای فرزندانمان ویژگیهاییک دوست خوب را در قالب جملات ساده بگوییم و حتی اگر مواردی از چنین دوستیهای سالم و پسندیده در اطراف خود سراغ داریم مثال بزنیم (ولی بایستی توجه نمود که او را در انتخاب دوست آزاد بگذاریم تا احساس اعتماد به نفسش لطمه نخورد)
- به یاد داشته باشیم که فرزندانمان به وسیلهی دوستان خود بسیاری از مسائل را آموزش میبینند که حتی خانه و مدرسه نمیتوانند به راحتی این آموزشها را به او انتقال دهند.
- اگر با دوستی، از دوستان فرزندمان موافق نیستیم، مستقیماً از آنها عیبجویی و انتقاد نکنیم بلکه در مورد دوستیهای ناباب و خطرناک با ذکر نمونه برای فرزندانمان توضیح دهیم و یا کارهای نادرست او را در قالب شخص سوم بیان کنیم و بگذاریم خود فرزندمان این معیارها را با دوستش بسنجد.
- از رفت و آمد فرزندمان با دوستانش و مکانهایی که میروند آگاه باشیم.
- وقت ویژهای برای فرزندان خود بگذاریم و در این اوقات بدون اینکه مرزهای والدین و فرزندان از بین برود به گفتگوهای دوستانه بپردازیم و سعی کنیم که خودمان نقش یکی از دوستان صمیمی فرزندمان را ایفا کنیم.
- در مورد تفاوت سنی دوستان فرزندمان دقت کنیم، چون ممکن است آنها اطلاعاتی در موارد مختلف به فرزندمان بدهند که مناسب سنش نبوده و برایش زیانآور باشد و یا او را مورد سوء استفادههای مختلف قرار دهند.
- وقتی که فرزندمان در مورد دوستانش صحبت میکند سعی کنیم شنونده ی خوبی برای او باشیم که گوش دادن فعالانه و صمیمانه رمز ارتباط موثر و دوستانه است.
منبع: http://mohsenazizi.blogfa.com
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت : omidayandh