نصب Ubuntu 10.4 به صورت مجازي
تجربه استفاده از سيستم عامل هاي منبع باز، تجربه لذت بخش و بسيار با ارزشي است. اما به دليل مشكلات متعددي كه در استفاده از اين سيستم عامل‌ها وجود دارد، ممكن است گاهي نتوانيم از اين نرم افزارها استفاده كنيم. براي استفاده از لينوكس مي توان به صورت مستقيم به نصب اين سيستم عامل روي كامپيوتر اقدام كرد. البته اغلب ممكن است انجام اين كار به ازبين رفتن اطلاعات موجود روي كامپيوتر منجر شود. خوشبختانه فناوري اين بار هم به كمك ما آمده و چند راه حلّ مختلف براي استفاده از لينوكس بدون آسيب رساندن به اطلاعات كامپيوتر در اختيار ما قرار داده است. ساده‌ترين راه، استفاده از نسخه هاي موسوم به توزيع زنده يا Live CD است. استفاده از اين راه‌حل علاوه بر مزاياي زياد، معايبي نيز دارد. به عنوان نمونه، مي توان به درگير بودن درايو به صورت مستمر اشاره كرد. به خصوص درمورد نوت‌بوك‌ها، اين روش فشار دوچنداني روي سخت افزار حساس و ظريف نوت بوك وارد مي كند كه در طولاني مدّت به طور حتم به آسيب رساندن به درايو منجر خواهد شد، ازطرفي ديگر امكان استفاده از درايو ميسر نيست.
راه دوم، استفاده از توزيع‌هاي زنده روي فلش درايو است. البته اين روش نسبت به روش قبلي سريع‌تر است، اما بازهم مشكلات خاص خودش را دارد. عدم اعتمادي كه به كاركرد اين دستگاه‌هاي بسيار ظريف وجود دارد، باعث پائين آمدن ضريب اطمينان مي‌شود. بخصوص هنگامي كه بخواهيد به دلايل امنيتي از لينوكس استفاده كنيد.
راه سوم، به نظر ما راه بهتري است. استفاده از پنگوئن آفريقايي درميان پنجره‌هاي انحصار! روشي است كه به كمك آن با استفاده از ابزارهاي رايگان شركت مايكروسافت مي‌توان روي يك كامپيوتر به صورت همزمان هم از لينوكس و هم از ويندوز استفاده كرد.
براي اين منظور، بايد در اولين مرحله برنامه Microsoft Virtual Machine را از سايت مايكروسافت يا ديگر سايت‌هاي توزيع نرم افزار (مانند Download.com) دانلود و نصب كنيد. نسخة 2007 اين نرم افزار كه من از آن استفاده مي كنم، حجمي معادل 31مگا بايت دارد. البته با كمي جست‌وجو در انواع بسته هاي نرم‌افزاري نيز مي‌توانيد آن را پيدا كنيد.
پروسه نصب بسيار ساده و مانند نرم‌افزارهاي ساده مايكروسافتي است. بنابراين جاي هيچ نگراني نيست. پس از نصب، يك بار كامپيوتر را دوباره راه‌اندازي كرده و نرم‌افزار را اجرا كنيد.
زماني‌كه برنامه را براي اولين بار نصب مي كنيد، برنامة Wizard، نصب شما را راهنمايي مي‌كند تا نرم افزار را پيكربندي كنيد. پس از اين كه با استفاده از راهنمايي‌هاي اين نرم‌افزار توانستيد هاردديسك مجازي خود را درست كنيد (اين پروسه شامل تعريف نام براي هاردديسك، تعيين ميزان فضاي مجاز و قابل استفاده و همچنين ميزان استفاده از حافظه كامپيوتر است)، ديسك راه‌انداز نسخه لينوكس خود را (كه در اين مورد خاص به دليل علاقه آقاي محمدي‌زاده به آفريقا و همچنين زيبايي خارق‌العاده محيط كاربري گنوم، از توزيع UBUNTU 10.4 استفاده كرديم) در درايو بگذاريد و با استفاده از دكمة Start هاردديسك مجازي خود را روشن كنيد. برنامه نصب، كامپيوتر مجازي شما را راه اندازي كرده و پس از بررسي منابع موجود به بوت كردن كامپيوتر به صورت مجازي اقدام مي كند. از اينجا به بعد شما وارد پروسه نصب لينوكس مي‌شويد. خيالتان راحت باشد و هركاري دوست داريد، انجام دهيد. اينجا همه چيز مجازي است و امكان آسيب رسيدن به اطلاعات شما امكان ندارد.
مي‌توانيد به صورت مجازي از نسخه زنده اين توزيع دوست داشتني استفاده كنيد يا اين كه توزيع را روي هاردديسك مجازي نصب كنيد. البته به شما پيشنهاد مي‌كنم بدون استفاده از اين ابزارها توزيع دلخواه خود را به طور مستقيم روي كامپيوترتان نصب كرده و به معناي واقعي مهندسي نرم‌افزار پي ببريد.
1. كاربر مي تواند يك سيستم عامل جديد و كاملاً متفاوت با دنياي تكراري و خسته‌كننده ويندوز را در خود ويندوز تجربه كند. با استفاده از اين روش، كاربر مي‌تواند در يك لحظه و بدون راه اندازي دوباره كامپيوتر از دو سيستم‌عامل كاملاً متفاوت استفاده كند.
2. ممكن است كاربر، برنامه‌ها و مستنداتي داشته باشد كه تنها روي پلتفرم ويندوز، قابليت اجرا يا بازگشايي داشته باشند. در اين صورت مي‌تواند بدون اينكه مشكلي برايش بوجود بيايد از نرم افزارهاي خود روي سيستم عامل ويندوز استفاده كند.
3. اينكه كاربر مي تواند با استفاده از تكنيك مجازي سازي (البته در سطح بسيار محدود و به اصطلاح جمع و جورتر) با ديتاسنترها آشنا شود.
البته به ياد داشته باشيد كه به دليل استفاده مشترك از منابع سيستم مانند زمان پردازنده و حافظه اصلي كامپيوتر، ممكن است پروسه نصب مدّت زمان بيشتري طول بكشد. همچنين به همين دليل، ممكن است شاهد افت راندمان كامپيوتر خود يا به اصطلاح كند شدن آن باشيد.
1. نرم‌افزار Microsoft Virtual PC را اجرا كنيد.
2. روي ماشين مجازي كه ساخته‌ايد، دوبار كليك كنيد (البته قبل از انجام اين كار CD نصب ابونتو را داخل CD Drive قرار دهيد).
3. برنامه POST، منابع مختلف را براي پيدا كردن فايل هاي قابل راه اندازي جست و جو مي‌كند.
4. برنامه نصب UBUNTU اجرا مي‌شود(تصوير1).
5. روي گزينه Install UBUNTU كليد Enter را فشار دهيد يا اگر مي خواهيد از نسخه زنده آن استفاده كنيد، گزينه اول را انتخاب كنيد.
6. پس از انتخاب گزينه دوم، برنامه نصب UBUNTU اجرا مي‌شود(تصاوير2 و3).
7. نصب UBUNTU در هفت مرحله اصلي انجام مي شود. در مرحله اول، شما بايد زبان مورد نظر خود را انتخاب كنيد. متأسفانه درميان اين فهرست بلند بالا، جاي زبان فارسي خالي است! (تصوير4)
8. در مرحله دوم از نصب بايد منطقه جغرافيايي و تنظيمات مربوط به زمان را انتخاب كنيد (تصوير5).
9. مرحله سوم، مربوط به انتخاب مدل صفحه كليد و آرايش كليدهاي روي آن است (تصوير6).
11. مرحله پنجم نصب، وارد كردن نام استفاده كننده و همچنين رمز عبور است. اين مرحله را جدّي بگيريد، چون درصورت فراموشي اسم رمز، بهتر است دوباره لينوكس را نصب كنيد! (تصوير8)
12. مرحله بعدي، اطلاعات مربوط به انتخاب‌ها و شرايط نصب را به اطلاع كاربر مي‌رساند. همچنين شما در اين مرحله، مي‌توانيد انتخاب هاي خودتان را عوض كرده يا به مراحل قبلي بازگرديد (تصوير9).
13. در انتها، مي‌توانيد منتظر برنامه نصب باشيد تا اين سيستم‌عامل بسيار زيبا و دوست داشتني روي ماشين مجازي شما نصب شود. در طي زماني كه برنامه نصب، فايل‌هاي اوبونتو را كپي مي‌كند و تنظيمات را انجام مي‌دهد، شما نيز مي‌توانيد با سيستم عامل ويندوز خود سرگرم باشيد! (تصاوير10، 11 و12).
منبع:نشريه عصر شبكه- ش110
راه دوم، استفاده از توزيع‌هاي زنده روي فلش درايو است. البته اين روش نسبت به روش قبلي سريع‌تر است، اما بازهم مشكلات خاص خودش را دارد. عدم اعتمادي كه به كاركرد اين دستگاه‌هاي بسيار ظريف وجود دارد، باعث پائين آمدن ضريب اطمينان مي‌شود. بخصوص هنگامي كه بخواهيد به دلايل امنيتي از لينوكس استفاده كنيد.
راه سوم، به نظر ما راه بهتري است. استفاده از پنگوئن آفريقايي درميان پنجره‌هاي انحصار! روشي است كه به كمك آن با استفاده از ابزارهاي رايگان شركت مايكروسافت مي‌توان روي يك كامپيوتر به صورت همزمان هم از لينوكس و هم از ويندوز استفاده كرد.
براي اين منظور، بايد در اولين مرحله برنامه Microsoft Virtual Machine را از سايت مايكروسافت يا ديگر سايت‌هاي توزيع نرم افزار (مانند Download.com) دانلود و نصب كنيد. نسخة 2007 اين نرم افزار كه من از آن استفاده مي كنم، حجمي معادل 31مگا بايت دارد. البته با كمي جست‌وجو در انواع بسته هاي نرم‌افزاري نيز مي‌توانيد آن را پيدا كنيد.
پروسه نصب بسيار ساده و مانند نرم‌افزارهاي ساده مايكروسافتي است. بنابراين جاي هيچ نگراني نيست. پس از نصب، يك بار كامپيوتر را دوباره راه‌اندازي كرده و نرم‌افزار را اجرا كنيد.
زماني‌كه برنامه را براي اولين بار نصب مي كنيد، برنامة Wizard، نصب شما را راهنمايي مي‌كند تا نرم افزار را پيكربندي كنيد. پس از اين كه با استفاده از راهنمايي‌هاي اين نرم‌افزار توانستيد هاردديسك مجازي خود را درست كنيد (اين پروسه شامل تعريف نام براي هاردديسك، تعيين ميزان فضاي مجاز و قابل استفاده و همچنين ميزان استفاده از حافظه كامپيوتر است)، ديسك راه‌انداز نسخه لينوكس خود را (كه در اين مورد خاص به دليل علاقه آقاي محمدي‌زاده به آفريقا و همچنين زيبايي خارق‌العاده محيط كاربري گنوم، از توزيع UBUNTU 10.4 استفاده كرديم) در درايو بگذاريد و با استفاده از دكمة Start هاردديسك مجازي خود را روشن كنيد. برنامه نصب، كامپيوتر مجازي شما را راه اندازي كرده و پس از بررسي منابع موجود به بوت كردن كامپيوتر به صورت مجازي اقدام مي كند. از اينجا به بعد شما وارد پروسه نصب لينوكس مي‌شويد. خيالتان راحت باشد و هركاري دوست داريد، انجام دهيد. اينجا همه چيز مجازي است و امكان آسيب رسيدن به اطلاعات شما امكان ندارد.
مي‌توانيد به صورت مجازي از نسخه زنده اين توزيع دوست داشتني استفاده كنيد يا اين كه توزيع را روي هاردديسك مجازي نصب كنيد. البته به شما پيشنهاد مي‌كنم بدون استفاده از اين ابزارها توزيع دلخواه خود را به طور مستقيم روي كامپيوترتان نصب كرده و به معناي واقعي مهندسي نرم‌افزار پي ببريد.
1. كاربر مي تواند يك سيستم عامل جديد و كاملاً متفاوت با دنياي تكراري و خسته‌كننده ويندوز را در خود ويندوز تجربه كند. با استفاده از اين روش، كاربر مي‌تواند در يك لحظه و بدون راه اندازي دوباره كامپيوتر از دو سيستم‌عامل كاملاً متفاوت استفاده كند.
2. ممكن است كاربر، برنامه‌ها و مستنداتي داشته باشد كه تنها روي پلتفرم ويندوز، قابليت اجرا يا بازگشايي داشته باشند. در اين صورت مي‌تواند بدون اينكه مشكلي برايش بوجود بيايد از نرم افزارهاي خود روي سيستم عامل ويندوز استفاده كند.
3. اينكه كاربر مي تواند با استفاده از تكنيك مجازي سازي (البته در سطح بسيار محدود و به اصطلاح جمع و جورتر) با ديتاسنترها آشنا شود.
البته به ياد داشته باشيد كه به دليل استفاده مشترك از منابع سيستم مانند زمان پردازنده و حافظه اصلي كامپيوتر، ممكن است پروسه نصب مدّت زمان بيشتري طول بكشد. همچنين به همين دليل، ممكن است شاهد افت راندمان كامپيوتر خود يا به اصطلاح كند شدن آن باشيد.
1. نرم‌افزار Microsoft Virtual PC را اجرا كنيد.
2. روي ماشين مجازي كه ساخته‌ايد، دوبار كليك كنيد (البته قبل از انجام اين كار CD نصب ابونتو را داخل CD Drive قرار دهيد).
3. برنامه POST، منابع مختلف را براي پيدا كردن فايل هاي قابل راه اندازي جست و جو مي‌كند.
4. برنامه نصب UBUNTU اجرا مي‌شود(تصوير1).
5. روي گزينه Install UBUNTU كليد Enter را فشار دهيد يا اگر مي خواهيد از نسخه زنده آن استفاده كنيد، گزينه اول را انتخاب كنيد.
6. پس از انتخاب گزينه دوم، برنامه نصب UBUNTU اجرا مي‌شود(تصاوير2 و3).
7. نصب UBUNTU در هفت مرحله اصلي انجام مي شود. در مرحله اول، شما بايد زبان مورد نظر خود را انتخاب كنيد. متأسفانه درميان اين فهرست بلند بالا، جاي زبان فارسي خالي است! (تصوير4)
8. در مرحله دوم از نصب بايد منطقه جغرافيايي و تنظيمات مربوط به زمان را انتخاب كنيد (تصوير5).
9. مرحله سوم، مربوط به انتخاب مدل صفحه كليد و آرايش كليدهاي روي آن است (تصوير6).
11. مرحله پنجم نصب، وارد كردن نام استفاده كننده و همچنين رمز عبور است. اين مرحله را جدّي بگيريد، چون درصورت فراموشي اسم رمز، بهتر است دوباره لينوكس را نصب كنيد! (تصوير8)
12. مرحله بعدي، اطلاعات مربوط به انتخاب‌ها و شرايط نصب را به اطلاع كاربر مي‌رساند. همچنين شما در اين مرحله، مي‌توانيد انتخاب هاي خودتان را عوض كرده يا به مراحل قبلي بازگرديد (تصوير9).
13. در انتها، مي‌توانيد منتظر برنامه نصب باشيد تا اين سيستم‌عامل بسيار زيبا و دوست داشتني روي ماشين مجازي شما نصب شود. در طي زماني كه برنامه نصب، فايل‌هاي اوبونتو را كپي مي‌كند و تنظيمات را انجام مي‌دهد، شما نيز مي‌توانيد با سيستم عامل ويندوز خود سرگرم باشيد! (تصاوير10، 11 و12).
منبع:نشريه عصر شبكه- ش110
/ج
