دوربين هاي Wi-Fi

مقدمه
 

در اين عصر و دوره، اتصال چيزي مثل يک دوربين به کامپيوتر براي انتقال اطلاعات ممکن است کار دشواري به نظر برسد. هدف دوربين هاي Wi-Fi که براي اولين بار در سال 2005 پا به عرصه ظهور گذاشتند، اين بود که دردسر به کارگيري کابل را با انتقال بدون سيم عکس ها از يک دوربين ديجيتال، به يک سايت وب يا کامپيوتر از بين ببرند. اين بدان معنا است که شما مي توانيد کارهايي مثل ايميل کردن عکس هاي مسافرت تان را در حالي که هنوز در تعطيلات به سر مي بريد انجام دهيد يا اگر يک عکاس خبري هستيد مي توانيد عکس ها را مستقيماً از دوربين خود به سردبير ارسال کنيد.
درست مثل دوربين هاي غير Wi-Fi، انتخاب نوع دوربين دلخواه شما به چگونگي استفاده از آن بستگي دارد. قيمت دوربين هاي point-and-shot که از قابليت Wi-Fi برخوردار هستند اندکي بيش تر از همتاهاي plug-and-play آن ها و در حدود 200 دلار به بالا است. در اوايل سال 2010، هيچ نوع دوربين SLR Wi-Fi ي وجود نداشت؛ هر چند با استفاده از يک کارت SD که داراي قابليت Wi-Fi است و Eye-fi نام دارد بسياري از دوربين ها مي توانند با پرداخت 50 دلار يا بيش تر از اين توانايي برخوردار شوند. اين کارت هاي SD داراي يک آنتن Wi-Fi توکار هستند اما اگر خود دوربين از اينترفيس on-screen پشتيباني نکند اين کارت ها فاقد آن هستند. با استفاده از Eye-Fi، شما کارت را بر روي کامپيوترتان setup مي کنيد، سپس آن را در داخل دوربين مي گذاريد و از اين جا به بعد در هر جايي که کارت SD، يک شبکه ي Wi-Fi را تشخيص دهد عکس ها بطور اتوماتيک به کامپيوتر يا وب آپ لود مي شوند.
تفاوت بين دوربين هاي Wi-Fi و کارت هاي Eye-Fi بسيار واضح است: دوربين هاي Wi-Fi از قبل به گونه اي طراحي شده اند که مي توانند از عملکردهاي Wi-Fi استفاده کنند در حاليکه کارت هاي Eye-Fi يک کارت اضافي بيروني محسوب مي شوند. هر دوي اين ها به يک فرآيند ست آپ کوتاه نياز دارند و عملکردهاي مشابهي را عرضه مي کنند.
اگر قبلاً نگران اين بوديد که سادگي استفاده از يک دوربين Wi-Fi ممکن است به قيمت از دست رفتن کيفيت عکس ها منجر شود، حالا نگراني شما به خوبي مديريت شده است. مدل هاي خاص، خصوصاً مدل هاي اوليه شايد عکس ها را با رزولوشن هاي پائين تري از عکس هاي ذخيره شده بر روي دوربين آپ لود کنند. اما عکس هاي با کيفيت بالا روي خود دوربين باقي مي مانند بنابراين شما هنوز هم مي توانيد آن ها را از طريق يک اتصال باسيم منتقل کنيد. در مدل هاي جديدتر شما با اين مشکل روبرو نيستيد.
بنابراين وقتي دوربين Wi-Fi خود را در دست گرفتيد بايد چند ويژگي اصلي، عملکردهاي اتوماتيک و سايت وب يا کامپيوتري که قصد آپ لود عکس ها به آن را داريد تنظيم کنيد. براي آگاهي از چگونگي انجام اين کار ادامه مقاله را مطالعه کنيد.

چگونگي استفاده از دوربين Wi-Fi
 

چگونگي تنظيم دوربين Wi-Fi بسته به سازنده ي آن فرق مي کند. دو گام بر روي تمام مدل ها مشترک است: تنظيم دسترسي به شبکه ي خانگي Wi-Fi و تنظيم مکاني که قصد داريد عکس ها را به آن جا ارسال کنيد.
اکثر دوربين هاي Wi-Fi از طريق دستورالعمل ها يا خود صفحه نمايش شما را براي انجام تنظيمات راهنمايي مي کنند. برخي از دوربين هاي خاص داراي سايت هاي وب براي به اشتراک گذاري عکس که از قبل ست آپ شده است، هستند. اين بدان معنا است که شما فقط بايد آنلاين شويد و يک نام کاربري و کلمه عبور انتخاب کنيد؛ همين. ساير مدل ها از شما درخواست مي کنند دوربين تان را به کامپيوتر متصل کنيد تا بتوانيد ويژگي هاي مشابهي را با استفاده از صفحه کليد (به جاي استفاده از اينترفيس روي صفحه ي خود دوربين) تنظيم نمائيد. شما کارت هاي SD که داراي قابليت Wi-Fi هستند را نيز به همين روش و ابتدا با اتصال کارت به کامپيوتر قبل از قراردادن آن در داخل دوربين ست آپ مي کنيد.
دوربين Wi-Fi شما بايد داراي سوئيچي براي فعال نمودن شبکه ي محلي بي سيم يا WLAN باشد که امکان دسترسي دوربين به شبکه را فراهم مي کند و به شما اجازه مي دهد عکس ها را از هر جايي که به شبکه دسترسي داريد ارسال کنيد. دوربين هاي مختلف بسته به ويژگي هاي گنجانده شده در آن ها و روش ست آپ شان به روش هاي مختلفي عمل مي کنند. برخي از آن ها براي آپ لود عکس ها نياز به فشردن يک دکمه دارند. در حاليکه برخي ديگر وقتي Wi-Fi Hotspot تشخيص داده شد اين کار را بطور اتوماتيک انجام مي دهند. همچنين بايد توجه داشته باشيد که برخي از نقاط عمومي دسترسي به Wi-Fi به sign-in يا پذيرفتن شرايط سرويس نياز دارند بنابراين قبل از اين که دوربين بتواند عکس هاي شما را آپ لود کند ممکن است نياز به پذيرفتن اين شرايط يا تايپ کلمه ي عبور داشته باشيد. اگر در چنين شرايطي بخواهيد از کارت حافظه ي Eye-Fi استفاده کنيد ابتدا بايد کلمه ي عبور شبکه را در حاليکه کارت را بر روي کامپيوتر نصب مي کنيد ست آپ کنيد، بدين ترتيب وقتي يک شبکه ي امن پيدا شد کارت به آن log in مي کند.
براي الان، دوربين هاي مجهز به Wi-Fi کماکان شامل يک کابل USB هستند و بنابراين شما مي توانيد آن ها را به کامپيوترتان متصل کنيد. به همين ترتيب، اغلب اين دوربين ها از يک کارت حافظه براي ذخيره سازي عکس ها استفاده مي کنند بنابراين کارت خوان ها کماکان مفيد خواهند بود و براي اتصال مستقيم به يک کامپيوتر به آن ها نياز خواهيم داشت.
ممکن است دوربين شما با يک CD که حاوي برنامه هايي براي ويرايش يا ست آپ دوربين است عرضه شود. همه ي دوربين ها با اين نرم افزار عرضه نمي شوند و اين نرم افزارها نيز اصولاً مورد نياز نيستند مگر اين که دوربين شما قبل از اين که بتوانيد از آن استفاده کنيد براي ست آپ Wi-Fi نياز به ارتباط با کامپيوترتان داشته باشد. شايد به نظر برسد براي ست آپ يک دوربين Wi-Fi به کارهاي زيادي نياز است، بنابراين ما در بخش بعدي اين مقاله به مزايا و معايب اين دوربين ها خواهيم پرداخت.

مزاياي دوربين هاي Wi-Fi
 

مزيت زندگي بيسيم به اندازه ي کافي براي خيلي ها جذاب است. هرچند دوربين هاي Wi-Fi علاوه بر مزايا، معايبي هم دارند. با پيشرفت تکنولوژي، بسياري از عملکردهاي قديمي از بين مي روند و در عين حال امکانات جديدي هم عرضه مي شوند اما براي الان اجازه دهيد نگاهي به مزاياي دوربين هاي Wi-Fi موجود در بازار بيندازيم.
آپ لود فايل ها به شکل بي سيم و با فشردن يک دکمه ممن است مزيت اصلي دوربين هاي Wi-Fi به نظر برسد اما مزاياي ديگر اين نوع دوربين ها شامل موارد زير مي شود:
- دسترسي سريع به ذخيره سازي
- توانايي به اشتراک گذاري آلبوم ها و عکس ها در يک قدم به جاي طي کردن مراحل زياد
- اگر آن را براي حذف عکس ها، در حاليکه آن ها را آپ لود مي کنيد ست آپ کرده باشيد، هرگز نبايد نگران پر شدن يک کارت حافظه SD باشيد.
استفاده از تمام اين ويژگي ها براي شما هزينه دارد. به عنوان مثال، وقتي موضوع حفظ توان باطري در حاليکه اين دوربين ها به اينترنت متصل هستند پيش مي آيد دوربين هاي Wi-Fi غير قابل اطمينان هستند. درست مثل ساير وسائل الکترونيکي سيار، مشکل خالي شدن باطري کماکان وجود دارد و اگر يک منبع تأمين انرژي در دسترس نباشد، تعطيلات ما خراب خواهد شد.
يک نقطه ي ضعف عمده ي ديگر اين واقعيت است که يک دوربين Wi-Fi به مکاني براي اتصال نياز دارد تا بتواند عکس ها را آپ لود کند. در حاليکه کافي شاپ، رستوران ها و هتل ها اغلب دسترسي رايگان به اينترنت را فراهم مي کنند اما در بسياري از اماکن اين امکان وجود ندارد. علاوه بر اين، اتصال هاي Wi-Fi هميشه قابل اطمينان نيستند بنابراين ممکن است عکس هاي شما به درستي آپ لود نشوند.
در عين حال مشکل برقراري اينترفيس بين کاربر و خود دوربين نيز وجود دارد. با افزايش محبوبيت تکنولوژي صفحه هاي لمسي، اين موضوع ممکن است اهميت زيادي نداشته باشد اما براي الان، سر و کله زدن با کلمه هاي عبور و اسامي کاربري بدون استفاده از صفحه کليد مي تواند دشوار و دردسر ساز باشد. مدل هاي متعددي از دوربين ها داراي ويژگي صفحه کليد on-screen هستند در حاليکه بقيه آن ها به کاربران اجازه مي دهند از دکمه هاي مختلف دوربين براي اين کار استفاده کنند.
همچنين مشکل رمزگذاري و حريم خصوصي نيز وجود دارد. برخي از سرويس هاي به اشتراک گذاري عکس، باز و در دسترس عموم هسند بنابراين عليرغم اين که بعيد است ساير افراد علاقه اي به دسترسي به عکس هاي تعطيلات شما داشته باشند اما اين امکان کماکان وجود دارد . اين موضوع خصوصاً وقتي شما با يک اتصال عمومي نظير آن هايي که در يک کافي شاپ استفاده مي شود و در اين موارد تضميني براي حريم خصوصي شما در حاليکه دوربين تان بر روي يک شبکه عمومي است وجود ندارد سر و کار داريد اهميت پيدا مي کند. بسياري از دوربين هاي Wi-Fi گزينه ي رمزگذاري براي آپ لودهاي Wi-Fi را در ست آپ اوليه در اختيار کاربر قرار مي دهند.
اگرچه دوربين هاي Wi-Fi هنوز کاملاً بر بازار مسلط نشده اند بسياري از متخصصان تکنولوژي عقيده دارند فراگير شدن آن ها در آينده امري اجتناب ناپذير است. براي الان، امکانات اين دوربين ها اندک است اما با پائين آمدن هزينه ي توليد، شما روزي شاهد آن خواهيد بود که Wi-Fi به اندازه ي ويژگي کاهش قرمزي چشم (red-eye reduction) رايج شده است.

منبع: ماهنامه ي کامپيوتري بزرگراه رايانه، شماره ي 130