آیا آنتی ویروس رایگان و کرک شده قابل اعتماد است
انتخاب یک ابزار امنیتی مناسب یکی از دغدغه‌های کاربران رایانه است، در حالی‌که این انتخاب واقعا سخت و مبهم است چرا که در جهان مجازی، طرز کار آنتی‌ویروس‌ها و بدافزارها هیچ‌گاه به‌درستی قابل لمس نیست. در کشور ما به‌ندرت کسی برای امنیت رایانه خود خرج می‌کند.
اگر نگاهی گذرا به محصولات امنیتی بیندازید، درخواهید یافت که قیمت یک محصول امنیتی نسبتا کامل از ۶۰ تا ۱۰۰ دلار است در حالی‌که این‌چنین خرج‌هایی برای ما گزاف و بی‌معناست.
گاهی عده‌ای از کاربران حساس‌تر حاضر می‌شوند برخی از محصولات درجه ۲ یا ۳ شرکت‌های امنیتی را با قیمت‌هایی نازل‌تر خریداری کنند اما این‌چنین محصولاتی تا چه میزان قابل اطمینان هستند؟ در مورد آنتی‌ویروس‌های جدید کرک شده که در رایانه بسیاری از کاربران یافت می‌شود چه‌طور؟
چندی پیش با فرضیه جالبی درباره آنتی‌ویروس‌ها مواجه شدیم و با کمی پیگیری دریافتیم که این فرضیه می‌تواند واقعیت داشته باشد.
عده زیادی از کارشناسان امنیتی معتقدند که نسخه‌های کرک‌شده و یا گاهی مجانی آنتی‌ویروس‌ها، مانند یک آنتی‌ویروس واقعی عمل نمی‌کنند. تعداد آنتی‌ویروس‌هایی که در حال حاضر مجانی منتشر می‌شوند، کم نیست. در عین حال متخصصان نرم‌افزار به‌خوبی می‌دانند که تشخیص این موضوع که آنتی‌ویروس رایانه شما نسخه اصلی یا کرک‌شده است، برای سازنده آن آنتی‌ویروس ممکن است. با این‌وجود به‌نظر می‌رسد که آنتی‌ویروس کرک‌شده کار می‌کند و به‌روزرسانی می‌شود.
به اعتقاد کارشناسان نه‌چندان خوش‌بین امنیت، این‌گونه آنتی‌ویروس‌ها در عمل، جاسوس‌هایی هستند که از رایانه کاربر به‌عنوان محیطی برای آزمایش بهره‌برداری می‌کنند و تجربیات کاربر در جهان بدافزارها را به سازنده گزارش می‌دهند.
حفظ امنیت آنتی‌ویروس‌ها می‌طلبد که اطلاعات ارسالی و دریافتی رمز شده و کسی از ماهیت آن‌ها آگاه نشود.
آیا یک سرویس‌دهنده امنیتی حاضر است امکانات، تخصص و نیروهای خود را بی‌هیچ دلیلی برای امنیت کاربرانی که پولی پرداخت نمی‌کنند، صرف کند؟
چه بسا حتی آنتی‌ویروس‌های کاملا مجانی نیز، بخشی از دارایی‌های پنهان یک شرکت امنیتی معتبر دیگر باشند که برای صاحب واقعی خود اطلاعات جمع‌آوری می‌کنند.
حتی اگر سر سوزنی این فرضیه واقعیت داشته باشد، باید چه کرد؟ در اولین اقدام، باید وابستگی و اطمینان به آنتی‌ویروس واقع‌گرایانه‌تر شود.
نمی‌گوییم که به آنتی‌ویروس خود اعتماد نکنید اما نباید چشم و گوش بسته به حضور آن دل‌خوش بود.
اولین شرط لازم برای حفظ امنیت رایانه، آگاهی کاربر است. رایانه‌هایی را دیده‌ایم که ماه‌ها بدون داشتن آنتی‌ویروس و در حالی‌که تمام مدت به اینترنت متصل بوده‌اند، به هیچ بدافزاری آلوده نشده‌اند چرا که کاربر آن‌ها بسیار محتاط و ماهر بوده است.
بیشترین آلودگی‌ها از طریق خطای انسانی به رایانه راه می‌یابد و اگر این خطای انسانی کاهش یابد، احتمال آلوده شدن بسیار کمتر خواهد شد.
اگر برایتان امکان دارد، خرید یک محصول امنیتی خوش‌نام و کامل، کاری واقعا منطقی است اما اگر این‌کار امکان‌پذیر نیست، سعی کنید تا حد امکان از آنتی‌ویروس‌های کرک‌شده استفاده نکنید.
برخی از آنتی‌ویروس‌ها با تعویض فایل اجرایی کرک می‌شوند و آنتی‌ویروسی که فایل اجرایی آن ساخته دست یک کرکر یا نفوذگر باشد، قابل اعتماد نخواهد بود.
آنتی‌ویروس‌های مجانی لزوما بد نیستند اما استفاده از این‌چنین آنتی‌ویروسی، آخرین راهی است که برای حفظ امنیت رایانه باید رفت.
استفاده از یک آنتی‌ویروس مجانی خوب، بهتر از استفاده از یک آنتی‌ویروس کرک‌شده است.
در میان آنتی‌ویروس‌های مجانی، آنتی‌ویروس شرکت مایکروسافت، قابل اعتمادتر از دیگر محصولات امنیتی است.
این موضوع نیازی به اثبات ندارد که مایکروسافت بیش از هرکسی به حفظ امنیت ویندوز علاقه‌مند است. به‌خصوص در لپ‌تاپ‌ها که معمولا نسخه اصلی ویندوز نصب شده است، استفاده از Microsoft Security Essential کاری بسیار عاقلانه است.
اگر اطلاعاتی که با آن‌ها سروکار دارید، حیاتی و ارزشمند است، استفاده از ۲ آنتی‌ویروس به‌طور هم‌زمان، کار بدی نیست.
البته این اقدام، منابع سیستم را کاهش می‌دهد اما دلیل این‌کار، ارزشی است که برای اطلاعات رایانه خود قائل هستید.
همراهی ۲ آنتی‌ویروس که هر ۲ به‌طور نسبی قابل اعتماد هستند، ضریب اطمینان را افزایش خواهد داد.
در نهایت، هیچ‌گاه از پشتیبان‌گیری اطلاعات ارزشمند رایانه خود غافل نشوید.
کم نیستند کسانی که در روزهای سلامت رایانه، اهمیتی برای امنیت آن قائل نبودند اما پس از آلوده شده به بدافزار و از دست دادن اطلاعات، حاضر شده‌اند مبالغ زیادی برای بازگشتن اطلاعات ارزشمند و یا حاصل ساعت‌ها زحمت خود صرف کنند.
منبع:پایگاه خبری فناور ی اطلاعات برسام
مجله بایت
تبيان زنجان
ارسال توسط کاربر محترم سایت : mohamadaminsh
اگر نگاهی گذرا به محصولات امنیتی بیندازید، درخواهید یافت که قیمت یک محصول امنیتی نسبتا کامل از ۶۰ تا ۱۰۰ دلار است در حالی‌که این‌چنین خرج‌هایی برای ما گزاف و بی‌معناست.
گاهی عده‌ای از کاربران حساس‌تر حاضر می‌شوند برخی از محصولات درجه ۲ یا ۳ شرکت‌های امنیتی را با قیمت‌هایی نازل‌تر خریداری کنند اما این‌چنین محصولاتی تا چه میزان قابل اطمینان هستند؟ در مورد آنتی‌ویروس‌های جدید کرک شده که در رایانه بسیاری از کاربران یافت می‌شود چه‌طور؟
چندی پیش با فرضیه جالبی درباره آنتی‌ویروس‌ها مواجه شدیم و با کمی پیگیری دریافتیم که این فرضیه می‌تواند واقعیت داشته باشد.
عده زیادی از کارشناسان امنیتی معتقدند که نسخه‌های کرک‌شده و یا گاهی مجانی آنتی‌ویروس‌ها، مانند یک آنتی‌ویروس واقعی عمل نمی‌کنند. تعداد آنتی‌ویروس‌هایی که در حال حاضر مجانی منتشر می‌شوند، کم نیست. در عین حال متخصصان نرم‌افزار به‌خوبی می‌دانند که تشخیص این موضوع که آنتی‌ویروس رایانه شما نسخه اصلی یا کرک‌شده است، برای سازنده آن آنتی‌ویروس ممکن است. با این‌وجود به‌نظر می‌رسد که آنتی‌ویروس کرک‌شده کار می‌کند و به‌روزرسانی می‌شود.
به اعتقاد کارشناسان نه‌چندان خوش‌بین امنیت، این‌گونه آنتی‌ویروس‌ها در عمل، جاسوس‌هایی هستند که از رایانه کاربر به‌عنوان محیطی برای آزمایش بهره‌برداری می‌کنند و تجربیات کاربر در جهان بدافزارها را به سازنده گزارش می‌دهند.
حفظ امنیت آنتی‌ویروس‌ها می‌طلبد که اطلاعات ارسالی و دریافتی رمز شده و کسی از ماهیت آن‌ها آگاه نشود.
آیا یک سرویس‌دهنده امنیتی حاضر است امکانات، تخصص و نیروهای خود را بی‌هیچ دلیلی برای امنیت کاربرانی که پولی پرداخت نمی‌کنند، صرف کند؟
چه بسا حتی آنتی‌ویروس‌های کاملا مجانی نیز، بخشی از دارایی‌های پنهان یک شرکت امنیتی معتبر دیگر باشند که برای صاحب واقعی خود اطلاعات جمع‌آوری می‌کنند.
حتی اگر سر سوزنی این فرضیه واقعیت داشته باشد، باید چه کرد؟ در اولین اقدام، باید وابستگی و اطمینان به آنتی‌ویروس واقع‌گرایانه‌تر شود.
نمی‌گوییم که به آنتی‌ویروس خود اعتماد نکنید اما نباید چشم و گوش بسته به حضور آن دل‌خوش بود.
اولین شرط لازم برای حفظ امنیت رایانه، آگاهی کاربر است. رایانه‌هایی را دیده‌ایم که ماه‌ها بدون داشتن آنتی‌ویروس و در حالی‌که تمام مدت به اینترنت متصل بوده‌اند، به هیچ بدافزاری آلوده نشده‌اند چرا که کاربر آن‌ها بسیار محتاط و ماهر بوده است.
بیشترین آلودگی‌ها از طریق خطای انسانی به رایانه راه می‌یابد و اگر این خطای انسانی کاهش یابد، احتمال آلوده شدن بسیار کمتر خواهد شد.
اگر برایتان امکان دارد، خرید یک محصول امنیتی خوش‌نام و کامل، کاری واقعا منطقی است اما اگر این‌کار امکان‌پذیر نیست، سعی کنید تا حد امکان از آنتی‌ویروس‌های کرک‌شده استفاده نکنید.
برخی از آنتی‌ویروس‌ها با تعویض فایل اجرایی کرک می‌شوند و آنتی‌ویروسی که فایل اجرایی آن ساخته دست یک کرکر یا نفوذگر باشد، قابل اعتماد نخواهد بود.
آنتی‌ویروس‌های مجانی لزوما بد نیستند اما استفاده از این‌چنین آنتی‌ویروسی، آخرین راهی است که برای حفظ امنیت رایانه باید رفت.
استفاده از یک آنتی‌ویروس مجانی خوب، بهتر از استفاده از یک آنتی‌ویروس کرک‌شده است.
در میان آنتی‌ویروس‌های مجانی، آنتی‌ویروس شرکت مایکروسافت، قابل اعتمادتر از دیگر محصولات امنیتی است.
این موضوع نیازی به اثبات ندارد که مایکروسافت بیش از هرکسی به حفظ امنیت ویندوز علاقه‌مند است. به‌خصوص در لپ‌تاپ‌ها که معمولا نسخه اصلی ویندوز نصب شده است، استفاده از Microsoft Security Essential کاری بسیار عاقلانه است.
اگر اطلاعاتی که با آن‌ها سروکار دارید، حیاتی و ارزشمند است، استفاده از ۲ آنتی‌ویروس به‌طور هم‌زمان، کار بدی نیست.
البته این اقدام، منابع سیستم را کاهش می‌دهد اما دلیل این‌کار، ارزشی است که برای اطلاعات رایانه خود قائل هستید.
همراهی ۲ آنتی‌ویروس که هر ۲ به‌طور نسبی قابل اعتماد هستند، ضریب اطمینان را افزایش خواهد داد.
در نهایت، هیچ‌گاه از پشتیبان‌گیری اطلاعات ارزشمند رایانه خود غافل نشوید.
کم نیستند کسانی که در روزهای سلامت رایانه، اهمیتی برای امنیت آن قائل نبودند اما پس از آلوده شده به بدافزار و از دست دادن اطلاعات، حاضر شده‌اند مبالغ زیادی برای بازگشتن اطلاعات ارزشمند و یا حاصل ساعت‌ها زحمت خود صرف کنند.
منبع:پایگاه خبری فناور ی اطلاعات برسام
مجله بایت
تبيان زنجان
ارسال توسط کاربر محترم سایت : mohamadaminsh
/ج
