به امید یه آشتی!
با او قهر کرده ایم اما دلمان می خواهد آشتی کنیم دلمان برایش تنگ شده و دوست داریم دو کلمه حرف بزنیم اما غرورمان اجازه نمی دهد و... قهر کردن یکی از مهم ترین اتفاقاتی است که همه تجربه کرده اند. قهر هایی که همیشه به آشتی ختم نشده است و توانسته رابطه چندین ساله بین دو نفر را به طور کلی خراب کند. پس گاهی باید این قهر کردن ها را جدی گرفت و بی خیال شد!!!
در واقع قهر کردن بیان یک ناراحتی و بیان یک هیجان منفی است و وقتی ما با کسی قهر می کنیم در واقع ارتباط مان را به صورت کلامی و گاهی دیداری قطع می کنیم. وقتی از دست یک نفر ناراحت هستیم، وقتی یک نفر ما را رنجانده، وقتی توقع انجام یک کار یا رفتاری را از کسی داریم یا نداریم یا وقتی کسی به ما توهین می کند و یا حتی دوست داریم جلب توجه کنیم، قهر را انتخاب می کنیم. مثلا اگر خواسته های ما مورد توجه دیگران قرار نگرفته باشد و بخواهیم به آن دست پیدا کنیم قهر می کنیم. این مدل قهر کردن آدم را یاد بچگی هایش می اندازد زمانی که می خواستیم به مادرمان بگوییم این غذا را دوست نداریم قهر می کردیم! به طور طبیعی وقتی دیگران ما را می رنجانند و ما از دست آن ها ناراحت و یا خشمگین می شویم از قهر کردن برای ابراز استفاده می کنیم. یا گاهی وقتی می خواهیم یک نفر را تنبیه کنیم و نشان دهیم کارش به شدت اشتباه است، از قهر استفاده می کنیم. قهرهای ما می توانند موقتی و طولانی مدت باشند.
یعنی گاهی از قهرهای گاه و بیگاه استفاده می کنیم و در یک ساعت شاید ۱۰ بار قهر کنیم و ۱۰ بار آشتی کنیم در این حالت ما دچار یک مکانیسم اشتباه در ابراز وجود شده ایم یعنی به جای این که بتوانیم خواسته ها و احساسات خودمان را بیان کنیم، زود حالت قهر به خودمان می گیریم و بعد زودی هم آشتی می کنیم. این نوع قهر کردن شاید در ظاهر ایرادی نداشته باشد چون به آشتی می انجامد اما به شدت می تواند یک رابطه را دچار آسیب کند، ارتباطات دو نفر را خراب کند اما در قهر های طولانی مدت ما برای یک موضوع که از آن ناراحت شده ایم به مدت خیلی زیادی با یک نفر قهر می کنیم این موضوعات معمولا موضوعات خیلی مهم زندگی است که آدم ها چون نتوانسته اند آن را به طور منطقی حلش کنند از قهر استفاده می کنند. این نوع قهرها خیلی کم به آشتی می انجامد و قهرهای خشن هستند.
به طور کلی روان شناسان معتقدند مردان بیشتر از زنان قهر می کنند، چون زنان در یک رابطه وقتی می خواهند ناراحتی خود را نشان دهند ارتباط کلامی خود را قطع می کنند و این به معنی قطع کل رابطه نیست و آشتی در ادامه وجود دارد، اما مردان از قانون همه یا هیچ استفاده می کنند یعنی یا یک رابطه از نظرشان کلا قطع است یا به آن ادامه می دهند و هیچ نقطه بین وسطی در یک رابطه برای خودشان قائل نیستند و البته چون مردان نسبت به زنان در رابطه کلامی ضعف دارند، برای همین نمی توانند از قهر به عنوان یک ابزار ابراز ناراحتی استفاده کنند، به این ها، این را هم اضافه کنید که مردان به اشتباه قهر کردن را مخصوص زنان می دانند و آن را نشانه ضعف می دانند.
۱) ببخشید اگر طرف مقابل شما به هر دلیلی باعث ناراحتی و رنجش شما شده است او را ببخشید و گذشت کنید. بخشش و گذشت اولین گام در آشتی کردن است.
۲) غرور را کنار بگذارید. فکر نکنید اگر شما برای آشتی پا جلو بگذارید شخصیت تان کوچک می شود، به این فکر کنید که ساعت ها و روز هایی که از دوستان یا خانواده تان دور هستید می تواند بهترین ساعت زندگی تان باشد، پس بی خیال این حساب و کتاب ها شوید، چون این رابطه ها ارزش بیشتری دارند.
۳) توقعات و انتظارات خود را کم کنید و به دیگران حق بدهید. دلیل خیلی از قهرها همین انتظارات شما از آدم های مختلف است. وقتی توقع دارید که همه آدم ها روز تولد شما را به یاد داشته باشند یا توقع دارید هر زمانی که شما می گویید دیگران برای شما وقت بگذارند آخرش به قهر ختم می شود. چون وقتی این توقعات از طرف دیگران پاسخ داده نشود شما قهر می کنید. برای آشتی کردن اول میزان انتظارات خود را کنترل کنید و بعد به دیگران به خاطر رفتارهای شان حق بدهید.
۴) هدیه بخرید. گاهی لازم نیست برای آشتی کردن با یک نفر آپولو هوا کنید، یا دو ساعت برایش سخنرانی کنید. یک هدیه کوچک هم می تواند هر آدمی را خوشحال کند و راه آشتی را برای تان باز کند.
۵) خیلی وقت ها آدم ها مهارت ابراز وجود را بلد نیستند یا چون توانایی ارتباط کلامی ندارند زود قهر می کنند. برای این که بتوانید قهر کردن های خود را کم کنید و یا الان بتوانید آشتی کنید سعی کنید این مهارت ها را یاد بگیرید، چون آن وقت می توانید بروید مثل یک بچه آدم ناراحتی خود را بیان کنید و باعث آشتی شوید.
منبع:khorasannews.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
● چرا قهر می کنیم؟
در واقع قهر کردن بیان یک ناراحتی و بیان یک هیجان منفی است و وقتی ما با کسی قهر می کنیم در واقع ارتباط مان را به صورت کلامی و گاهی دیداری قطع می کنیم. وقتی از دست یک نفر ناراحت هستیم، وقتی یک نفر ما را رنجانده، وقتی توقع انجام یک کار یا رفتاری را از کسی داریم یا نداریم یا وقتی کسی به ما توهین می کند و یا حتی دوست داریم جلب توجه کنیم، قهر را انتخاب می کنیم. مثلا اگر خواسته های ما مورد توجه دیگران قرار نگرفته باشد و بخواهیم به آن دست پیدا کنیم قهر می کنیم. این مدل قهر کردن آدم را یاد بچگی هایش می اندازد زمانی که می خواستیم به مادرمان بگوییم این غذا را دوست نداریم قهر می کردیم! به طور طبیعی وقتی دیگران ما را می رنجانند و ما از دست آن ها ناراحت و یا خشمگین می شویم از قهر کردن برای ابراز استفاده می کنیم. یا گاهی وقتی می خواهیم یک نفر را تنبیه کنیم و نشان دهیم کارش به شدت اشتباه است، از قهر استفاده می کنیم. قهرهای ما می توانند موقتی و طولانی مدت باشند.
یعنی گاهی از قهرهای گاه و بیگاه استفاده می کنیم و در یک ساعت شاید ۱۰ بار قهر کنیم و ۱۰ بار آشتی کنیم در این حالت ما دچار یک مکانیسم اشتباه در ابراز وجود شده ایم یعنی به جای این که بتوانیم خواسته ها و احساسات خودمان را بیان کنیم، زود حالت قهر به خودمان می گیریم و بعد زودی هم آشتی می کنیم. این نوع قهر کردن شاید در ظاهر ایرادی نداشته باشد چون به آشتی می انجامد اما به شدت می تواند یک رابطه را دچار آسیب کند، ارتباطات دو نفر را خراب کند اما در قهر های طولانی مدت ما برای یک موضوع که از آن ناراحت شده ایم به مدت خیلی زیادی با یک نفر قهر می کنیم این موضوعات معمولا موضوعات خیلی مهم زندگی است که آدم ها چون نتوانسته اند آن را به طور منطقی حلش کنند از قهر استفاده می کنند. این نوع قهرها خیلی کم به آشتی می انجامد و قهرهای خشن هستند.
● کیا بیشتر قهر می کنند؟!
به طور کلی روان شناسان معتقدند مردان بیشتر از زنان قهر می کنند، چون زنان در یک رابطه وقتی می خواهند ناراحتی خود را نشان دهند ارتباط کلامی خود را قطع می کنند و این به معنی قطع کل رابطه نیست و آشتی در ادامه وجود دارد، اما مردان از قانون همه یا هیچ استفاده می کنند یعنی یا یک رابطه از نظرشان کلا قطع است یا به آن ادامه می دهند و هیچ نقطه بین وسطی در یک رابطه برای خودشان قائل نیستند و البته چون مردان نسبت به زنان در رابطه کلامی ضعف دارند، برای همین نمی توانند از قهر به عنوان یک ابزار ابراز ناراحتی استفاده کنند، به این ها، این را هم اضافه کنید که مردان به اشتباه قهر کردن را مخصوص زنان می دانند و آن را نشانه ضعف می دانند.
● قهرم قهر درستش خوبه!
● فقط به خاطر آشتی
۱) ببخشید اگر طرف مقابل شما به هر دلیلی باعث ناراحتی و رنجش شما شده است او را ببخشید و گذشت کنید. بخشش و گذشت اولین گام در آشتی کردن است.
۲) غرور را کنار بگذارید. فکر نکنید اگر شما برای آشتی پا جلو بگذارید شخصیت تان کوچک می شود، به این فکر کنید که ساعت ها و روز هایی که از دوستان یا خانواده تان دور هستید می تواند بهترین ساعت زندگی تان باشد، پس بی خیال این حساب و کتاب ها شوید، چون این رابطه ها ارزش بیشتری دارند.
۳) توقعات و انتظارات خود را کم کنید و به دیگران حق بدهید. دلیل خیلی از قهرها همین انتظارات شما از آدم های مختلف است. وقتی توقع دارید که همه آدم ها روز تولد شما را به یاد داشته باشند یا توقع دارید هر زمانی که شما می گویید دیگران برای شما وقت بگذارند آخرش به قهر ختم می شود. چون وقتی این توقعات از طرف دیگران پاسخ داده نشود شما قهر می کنید. برای آشتی کردن اول میزان انتظارات خود را کنترل کنید و بعد به دیگران به خاطر رفتارهای شان حق بدهید.
۴) هدیه بخرید. گاهی لازم نیست برای آشتی کردن با یک نفر آپولو هوا کنید، یا دو ساعت برایش سخنرانی کنید. یک هدیه کوچک هم می تواند هر آدمی را خوشحال کند و راه آشتی را برای تان باز کند.
۵) خیلی وقت ها آدم ها مهارت ابراز وجود را بلد نیستند یا چون توانایی ارتباط کلامی ندارند زود قهر می کنند. برای این که بتوانید قهر کردن های خود را کم کنید و یا الان بتوانید آشتی کنید سعی کنید این مهارت ها را یاد بگیرید، چون آن وقت می توانید بروید مثل یک بچه آدم ناراحتی خود را بیان کنید و باعث آشتی شوید.
منبع:khorasannews.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج