تُنگ ماهي Fish Tank
نويسنده و کارگردان: آندريا آرنولد. مدير فيلم برداري: رابي رايان. تدوين: نيکلا شودورژ. بازيگران: کيتي جرويس(ميا)، کي يرستون ويرينگ (جوآن) ،مايکل فاسبندر(کانر)،ربکا گريفيث (تايلر)، کري آن ساويل (دوست تايلر)، سارا بيلز(کيلي) محصول 2009 انگلستان،123دقيقه.
ميا، دختري پانزده ساله، به اتفاق مادر مطلقه و خواهرهايش در خانه اي در جنوب لندن زندگي مي کند. ميا که از مدرسه اخراج شده، حالتي پرخاش جويانه دارد و تنها شور زندگي اش، باله است که در انباري متروک در همان نزديکي تمرينش مي کند. ورود کانر، مردي مرموز و در عين حال جذاب، به زندگي مادرش تغيير بزرگي در زندگي ميا به وجود مي آورد. کانر، ميا و خواهرهايش را به ديدن مناظر طبيعي اطراف مي برد و براي شان با دست خالي ماهي مي گيرد. محبت هاي ...کانرا آن قدر زياد است که آدم را به شک مي اندازد.
خانم آندريا آرنولد، سينماگر بريتانيايي، سه سال پيش با جاده سرخ، همه را غافل گير کرد. او نه تنها جايزه هيأت داوران جشنواره کن ، بلکه پنج جايزه سينمايي اسکاتلند را هم گرفت و هر جا که فيلمش به نمايش در آمد، با استقبال روبه رو شد. تنگ ماهي نيز امسال جايزه هيأت داوران جشنواره کن را دريافت کرد. اما اگر سه سال پيش در مورد جايگاه آندريا آرنولد در سينماي بريتانيا شکي وجود داشت، تنگ ماهي (که مي توان آن را به سينماي واقع گراي اجتماعي دهه 1960بريتانيا نزديک دانست) ديگر ترديدي باقي نمي گذارد و آرنولد را در کنار بزرگاني مثل توني ريچارسن، کن لوچ و جان آزبرن مي نشاند. تنگ ماهي تصويري از انگلستان ارائه مي دهد. که کم تر به چشم مي بينيم. در اين جا از آن خانه هاي قشنگ فيلم هاي ريچارد کرتيس و بازيگران خوش تيپي مثل هيوگرنت خبري نيست. اين سينما بيش تر سينمايي است کن لوچي که با سبک و سياق ميکل آنجلو آنتونيوني ميزانسن داده شده باشد. مناظر تنگ ماهي را بزرگراه ها و خانه هاي نيمه ويران و زمين ها و برکه هايي تشکيل مي دهد که باد، پاکت هاي خالي چيپس و ساير تنقلات را در آن ها به اين طرف و آن طرف مي کشاند. تنگ ماهي در چنين فضايي اتفاق مي افتد و بي آن که ذره اي در احساسات رقيقه بغلتد، با هنرنمايي هايي بي نقص، بيننده را به جاهايي مي برد که انتظارش را نداشته و اثري پيش رويش مي گذارد جذاب که اميد را در نوميدانه ترين محيط ها يافته است. بهترين فيلم بريتانيايي سال.
ديويد ادواردز، ديلي ميرر
منبع:مجله ماهنامه سينمايي فيلم 405
ميا، دختري پانزده ساله، به اتفاق مادر مطلقه و خواهرهايش در خانه اي در جنوب لندن زندگي مي کند. ميا که از مدرسه اخراج شده، حالتي پرخاش جويانه دارد و تنها شور زندگي اش، باله است که در انباري متروک در همان نزديکي تمرينش مي کند. ورود کانر، مردي مرموز و در عين حال جذاب، به زندگي مادرش تغيير بزرگي در زندگي ميا به وجود مي آورد. کانر، ميا و خواهرهايش را به ديدن مناظر طبيعي اطراف مي برد و براي شان با دست خالي ماهي مي گيرد. محبت هاي ...کانرا آن قدر زياد است که آدم را به شک مي اندازد.
خانم آندريا آرنولد، سينماگر بريتانيايي، سه سال پيش با جاده سرخ، همه را غافل گير کرد. او نه تنها جايزه هيأت داوران جشنواره کن ، بلکه پنج جايزه سينمايي اسکاتلند را هم گرفت و هر جا که فيلمش به نمايش در آمد، با استقبال روبه رو شد. تنگ ماهي نيز امسال جايزه هيأت داوران جشنواره کن را دريافت کرد. اما اگر سه سال پيش در مورد جايگاه آندريا آرنولد در سينماي بريتانيا شکي وجود داشت، تنگ ماهي (که مي توان آن را به سينماي واقع گراي اجتماعي دهه 1960بريتانيا نزديک دانست) ديگر ترديدي باقي نمي گذارد و آرنولد را در کنار بزرگاني مثل توني ريچارسن، کن لوچ و جان آزبرن مي نشاند. تنگ ماهي تصويري از انگلستان ارائه مي دهد. که کم تر به چشم مي بينيم. در اين جا از آن خانه هاي قشنگ فيلم هاي ريچارد کرتيس و بازيگران خوش تيپي مثل هيوگرنت خبري نيست. اين سينما بيش تر سينمايي است کن لوچي که با سبک و سياق ميکل آنجلو آنتونيوني ميزانسن داده شده باشد. مناظر تنگ ماهي را بزرگراه ها و خانه هاي نيمه ويران و زمين ها و برکه هايي تشکيل مي دهد که باد، پاکت هاي خالي چيپس و ساير تنقلات را در آن ها به اين طرف و آن طرف مي کشاند. تنگ ماهي در چنين فضايي اتفاق مي افتد و بي آن که ذره اي در احساسات رقيقه بغلتد، با هنرنمايي هايي بي نقص، بيننده را به جاهايي مي برد که انتظارش را نداشته و اثري پيش رويش مي گذارد جذاب که اميد را در نوميدانه ترين محيط ها يافته است. بهترين فيلم بريتانيايي سال.
ديويد ادواردز، ديلي ميرر
منبع:مجله ماهنامه سينمايي فيلم 405
.jpg "خطوط به کار رفته در هنرهای عاشورایی")