در سال 1869 "راشورون" (Raschuron) ، یکی از خاخام های یهودی (1) در سخنرانی که در شهر "پراگ" برگزار و هدف از آن بررسی اهمیت رسانه ها در میان یهودیان بود گفت : " اگر طلا نخستین قدرت ما برای سیطره ی بر جهان است ، مطبوعات دومین قدرت ماست." و درپروتکل های زعمای صهیون نیز چنین آمده است :
"نباید هیچ خبری در اختیارجامعه قرارگیرد ، مگر آن که با موافقت و تأیید ما باشد . تحقّق این امر جز با سلطه برخبرگزاری ها که اخبار همه ی نقاط جهان درآن جا متمرکزمی گردد،امکان پذیرنیست ؛ تنها با این زمینه ها می توان ضمانت کردکه هیچ خبری منتشر نشود ، مگراین که ما آن رابرگزیده و با آن موافقت کرده باشیم ." سالیان سال است که این دو جمله ، اولویت کاری یهودیان قرار گرفته و طی سال ها بر اِعمال آن همت گماشتند تا جایی که امروزه حتی رسانه های آمریکایی و اوپایی را نیز تحت سیطره ی خویش درآورده اند . این قبیل رسانه ها فراوانند که البته در اینجا به ذکر چند نمونه اکتفا می کنیم :
"رابرت مرداک" سال‌ها پیش که روزنامه ی "تایمز" در مشکلات شدید مالی به سر می برد، آن را خرید و بدین ترتیب یک یهودی ، سمبل لندن مدرن شد. او همچنین اندکی بعد روزنامه ی "ساندی تایمز" را خریداری کرد و مالکیت سه مجله انگلیسی "سان" (پوچ گرا و مبتذل با تیراژ حدود سه میلیون و هفتصد هزار نسخه)، "نیوز آو دِوُرد" (اخبار جهانی که نشریه‌ای مبتذل و حادثه ای و خبری با تیراژ حدود چهار میلیون نسخه می باشد) و "سیتی مگزین" را از آنِ خود کرد. وی مجلات و روزنامه های فراوانی را نیز در استرالیا، امریکا و چین زیر سیطره خود آورد و در تمام آنها با محوریت فوتبال و حادثه و سکس ، توانست مشتریان غفلت زده بسیاری را جلب کند . رابرت مرداک همچنین مالک شرکت های سینمایی ، تلویزیونی و ماهواره ای متعددی نیز، می باشد.
بنیان گذار آن یک فرد یهودی به نام "رویترز" است تا سال 1851 فعالیت خبرگزاری او در پاریس متمرکز بود . تا آنکه در این سال مجبور شد سازمان مرکزی خبرگزاری خویش را به علت سخت گیری دولت فرانسه به لندن منتقل سازد . پس از اختراع تشکیلات تکامل یافته برق در آن زمان ، رویتر موقعیت خبرگزاری خویش را توسعه داد تا کلیه اخبار سیاسی و اجتماعی را نیز در بر بگیرد . مطبوعات انگلستان نیز با اعتماد و اتکای همه جانبه ای که به خبرگزاری او داشت ، شکل ویژه ای به خود گرفت . رویتر در سال 1857 تابعیت انگلستان را پذیرفت و سپس در سال 1871 به لقب "بارون" افتخار یافت . ژولیوس رویتر یهودی که در سال 1816 خبرگزاری خود را راه‌اندازی کرد ، از پیشگامان تسلط خبری صهیونیست‌ها بر مراکز بزرگ تولید خبر در جهان به شمار می آید .
از سال 1907 میلادی خبرگزاری یونایتدپرس اینترنشنال (United Press International-UPI) به یکی از مهمترین فراهم کنندگان اخبار و اطلاعات مهم و دست اول برای رسانه‌ها و شبکه‌های خبری، بازرگانان، حکومت‌ها و محققان تبدیل شده است. مقر اصلی UPI در واشنگتن دی سی است و شعباتی نیز در بیروت ، هنگ‌کنگ ، لندن ، سانتیاگو ، سئول و توکیو دارد . خبرگزاری یونایتدپرس داده‌ها و اخبار خود را به سه زبان انگلیسی ، اسپانیایی ، و عربی به سراسر جهان مخابره می کند. در سال 1907، "اسکریپس" و "هوارد" ، خبرگزاری "اسکریپس هوارد یونایتدپرس" را بنیان نهادند . در 1909 ویلیام هرست که در راه آرمان های یهودی از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد و خبرگزاری اینترنشنال نیوز سرویس را افتتاح کرد . این دو خبرگزاری در سال 1958 با عنوان "یونایتدپرس اینترنشنال" متحد شدند.
البته باید توجه داشت که سیطره ی صهیونیست ها تنها به چند روزنامه و مجله محدود نمی شود با کمی تحقیق و بررسی مشخص می شود که اکثر شبکه های ماهواره ای ، فیلم های هالیوودی ، عمده ی تبلیغات و ... در دست صهیونیست ها می باشد . با توجه به موارد مذکور به سهولت ماهیت اصلی خبرگزاری ها و رسانه های ظاهراً بی طرف آشکار می شود ، رسانه هایی که امروزه با عملیاتی به نام جنگ نرم سعی در ایجاد تفرقه و عناد در بین مردم یک کشور و حکومت نموده و زمینه را برای ورود آسان اربابانشان به این کشورها و غارت آنها فراهم می کنند. ژولیوس رویتر یهودی که در سال 1816 خبرگزاری خود را راه اندازی کرد ، از پیشگامان تسلط خبری صهیونیست ها بر مراکز بزرگ تولید خبر در جهان به شمار می آید . آسوشیتد پرس در 1848 توسط پنج روزنامه تأسیس شد و امروزه از مهم ترین منابع رسانه ها محسوب می شود . به طور مخفف AP یک آژانس خبرگزاری آمریکایی است و بزرگ ترین سازمان از این نوع در جهان می باشد . این آژانس یک مالکیت شراکتی برای روزنامه ها رادیوها و ایستگاه های تلویزیونی شریک خود در آمریکا است ، که آنها که هم در تولید گزارش ها و هم در استفاده از مطالبی که توسط کارکنان نوشته شده مشارکت دارند . امروزه ، مقر این خبرگزاری در شهر نیویورک می باشد و مدیر عامل و رییس هیئت رییسهه ی این خبرگزاری ، "تام کِرلی" ، سردبیر سابق روزنامه "یو اس ای تودی" است . این خبرگزاری ، بالغ بر ۳۷۰۰ تن کارمند رسمی و تعداد نا مشخصی کارمند غیر رسمی دارد.
"نباید هیچ خبری در اختیارجامعه قرارگیرد ، مگر آن که با موافقت و تأیید ما باشد . تحقّق این امر جز با سلطه برخبرگزاری ها که اخبار همه ی نقاط جهان درآن جا متمرکزمی گردد،امکان پذیرنیست ؛ تنها با این زمینه ها می توان ضمانت کردکه هیچ خبری منتشر نشود ، مگراین که ما آن رابرگزیده و با آن موافقت کرده باشیم ." سالیان سال است که این دو جمله ، اولویت کاری یهودیان قرار گرفته و طی سال ها بر اِعمال آن همت گماشتند تا جایی که امروزه حتی رسانه های آمریکایی و اوپایی را نیز تحت سیطره ی خویش درآورده اند . این قبیل رسانه ها فراوانند که البته در اینجا به ذکر چند نمونه اکتفا می کنیم :
"رابرت مرداک" سال‌ها پیش که روزنامه ی "تایمز" در مشکلات شدید مالی به سر می برد، آن را خرید و بدین ترتیب یک یهودی ، سمبل لندن مدرن شد. او همچنین اندکی بعد روزنامه ی "ساندی تایمز" را خریداری کرد و مالکیت سه مجله انگلیسی "سان" (پوچ گرا و مبتذل با تیراژ حدود سه میلیون و هفتصد هزار نسخه)، "نیوز آو دِوُرد" (اخبار جهانی که نشریه‌ای مبتذل و حادثه ای و خبری با تیراژ حدود چهار میلیون نسخه می باشد) و "سیتی مگزین" را از آنِ خود کرد. وی مجلات و روزنامه های فراوانی را نیز در استرالیا، امریکا و چین زیر سیطره خود آورد و در تمام آنها با محوریت فوتبال و حادثه و سکس ، توانست مشتریان غفلت زده بسیاری را جلب کند . رابرت مرداک همچنین مالک شرکت های سینمایی ، تلویزیونی و ماهواره ای متعددی نیز، می باشد.
بنیان گذار آن یک فرد یهودی به نام "رویترز" است تا سال 1851 فعالیت خبرگزاری او در پاریس متمرکز بود . تا آنکه در این سال مجبور شد سازمان مرکزی خبرگزاری خویش را به علت سخت گیری دولت فرانسه به لندن منتقل سازد . پس از اختراع تشکیلات تکامل یافته برق در آن زمان ، رویتر موقعیت خبرگزاری خویش را توسعه داد تا کلیه اخبار سیاسی و اجتماعی را نیز در بر بگیرد . مطبوعات انگلستان نیز با اعتماد و اتکای همه جانبه ای که به خبرگزاری او داشت ، شکل ویژه ای به خود گرفت . رویتر در سال 1857 تابعیت انگلستان را پذیرفت و سپس در سال 1871 به لقب "بارون" افتخار یافت . ژولیوس رویتر یهودی که در سال 1816 خبرگزاری خود را راه‌اندازی کرد ، از پیشگامان تسلط خبری صهیونیست‌ها بر مراکز بزرگ تولید خبر در جهان به شمار می آید .
از سال 1907 میلادی خبرگزاری یونایتدپرس اینترنشنال (United Press International-UPI) به یکی از مهمترین فراهم کنندگان اخبار و اطلاعات مهم و دست اول برای رسانه‌ها و شبکه‌های خبری، بازرگانان، حکومت‌ها و محققان تبدیل شده است. مقر اصلی UPI در واشنگتن دی سی است و شعباتی نیز در بیروت ، هنگ‌کنگ ، لندن ، سانتیاگو ، سئول و توکیو دارد . خبرگزاری یونایتدپرس داده‌ها و اخبار خود را به سه زبان انگلیسی ، اسپانیایی ، و عربی به سراسر جهان مخابره می کند. در سال 1907، "اسکریپس" و "هوارد" ، خبرگزاری "اسکریپس هوارد یونایتدپرس" را بنیان نهادند . در 1909 ویلیام هرست که در راه آرمان های یهودی از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد و خبرگزاری اینترنشنال نیوز سرویس را افتتاح کرد . این دو خبرگزاری در سال 1958 با عنوان "یونایتدپرس اینترنشنال" متحد شدند.
البته باید توجه داشت که سیطره ی صهیونیست ها تنها به چند روزنامه و مجله محدود نمی شود با کمی تحقیق و بررسی مشخص می شود که اکثر شبکه های ماهواره ای ، فیلم های هالیوودی ، عمده ی تبلیغات و ... در دست صهیونیست ها می باشد . با توجه به موارد مذکور به سهولت ماهیت اصلی خبرگزاری ها و رسانه های ظاهراً بی طرف آشکار می شود ، رسانه هایی که امروزه با عملیاتی به نام جنگ نرم سعی در ایجاد تفرقه و عناد در بین مردم یک کشور و حکومت نموده و زمینه را برای ورود آسان اربابانشان به این کشورها و غارت آنها فراهم می کنند. ژولیوس رویتر یهودی که در سال 1816 خبرگزاری خود را راه اندازی کرد ، از پیشگامان تسلط خبری صهیونیست ها بر مراکز بزرگ تولید خبر در جهان به شمار می آید . آسوشیتد پرس در 1848 توسط پنج روزنامه تأسیس شد و امروزه از مهم ترین منابع رسانه ها محسوب می شود . به طور مخفف AP یک آژانس خبرگزاری آمریکایی است و بزرگ ترین سازمان از این نوع در جهان می باشد . این آژانس یک مالکیت شراکتی برای روزنامه ها رادیوها و ایستگاه های تلویزیونی شریک خود در آمریکا است ، که آنها که هم در تولید گزارش ها و هم در استفاده از مطالبی که توسط کارکنان نوشته شده مشارکت دارند . امروزه ، مقر این خبرگزاری در شهر نیویورک می باشد و مدیر عامل و رییس هیئت رییسهه ی این خبرگزاری ، "تام کِرلی" ، سردبیر سابق روزنامه "یو اس ای تودی" است . این خبرگزاری ، بالغ بر ۳۷۰۰ تن کارمند رسمی و تعداد نا مشخصی کارمند غیر رسمی دارد.
پی‌نوشت‌ها:
1- منظور از این یهودیت همان یهودیت آمیخته با صهیونیست یا به عبارت واضح تر یهودیت صهیونیسم است که برخی از شاخه های یهودیت که البته محدود هم هستند صهیونیسم را قبول ندارند.
منبع:منابع: سایت رسانه ایران / روزنامه آفتاب
ارسال توسط کاربر محترم سایت : fc_farshad
/ج
