جنگ خياباني
نويسنده:سيد نظام مولا هويزه
"جنگ خياباني" تلاش محدودي است که در حد توان به شرح و بيان جوانب گوناگون يک حادثه پيچيده و ريشه دار پرداخته است. مجموعه مصاحبه هايي که عده زيادي از پناهندگان عراقي درباره قيام مردم عراق پس از جنگ نفت شده، کتاب جنگ خياباني را تشکيل داده است.
سيد نظام مولا هويزه در کتابش، به قيام مردم جنوب عراق پرداخته و نوشته که پرداختن به قيام مردم شمال عراق مجال گسترده تر را مي طلبد.
يکشنبه 17 شعبان 1411، حوالي ساعت دو و نيم بعد از ظهر بود که قيام مردم نجف آغاز شد.
در روز شانزدهم شعبان مردم کربلا نيز همدوش با شهرهاي ديگر عراق حرکت حماسي خودشان را آغاز کردند.
هر کس هر سلاحي که داشت با خود به خيابان آورده بود... خيلي ها دست خالي بودند... يک دفعه ديدم ... مردم دارند به طرف استانداري قديم- شهرباني فعلي- راهپيمايي مي کنند... بالاخره درگيري شروع شد و شدت گرفت... کمي بعد مردم رئيس شهرباني و يکي از معاونين او و عده اي از بعثي ها را به هلاکت رساندند.
... مقاومت بعثي ها در ميدان "ثوره العشرين" در هم شکست و عده اي از آن ها به "وادي السلام" پناه بردند. ... چشمان ناباور مردم شاهد حرکت نوجواني بود که با سرعت خودش را به مقر حزب بعث کربلا رساند و با نارنجک دستي به عده اي از مزدوران بعثي حمله کرد و هنوز گرد و غبار حادثه فرو ننشسته بود که با سرعت از محل حادثه فاصله گرفت و در انبوه جمعيت مردم گم شد.
... شهر کربلا از روز شانزدهم تا بيست و دوم شعبان به طور کامل در دست مجاهدين و مردم بود.
روز 23 شعبان، بعثي ها منطقه بني مرقد مطهر ابي عبدالله (ع) و مرقد حضرت ابوالفضل (ع) را بمباران شيميايي کردند و عده بسيار زيادي را قتل عام کردند. صداي ناله ها و فريادهاي يا حسين و يا عباس در فضاي غم گرفته کربلا طنين انداز شده بود. مردم سراسيمه به اين طرف و آن طرف مي دويدند. خيابان ها انباشته از شهيد و مجروح بود.
... بعد از فرونشيني طوفان، موقعي که گاردي ها داشتند خودشان را سازماندهي مي کردند، گروهي از مجاهدين با استفاده از فرصت به آن ها يورش بردند... گارد رياست جمهوري با سرافکندگي مجبور به عقب نشيني شد.
... سرانجام ... نيروهاي بعثي پس از چندين روز بمباران و موشکباران و آتش سنگين توپخانه و ... وارد نجف اشرف مي شوند و تانک هاي گارد رياست جمهوري ... در نقاط حساس شهر مستقر مي شوند.
... بمباران وسيع شهرها، قتل عام مردم، کمبود آذوقه و مواد غذايي، کمبود دارو و امکانات بهداشتي، ترس از آينده مبهم، ترس از شکنجه و ... عواملي بودند که بخش هاي وسيعي از مردم عراق را به مهاجرت به نقاط امن و آوارگي در مرزهاي کشورهاي همسايه وادار مي کرد.
... وضع زن هاي باردار، پيرزن ها و کودکان بي سرپناه خيلي دلخراش بود. گرسنگي و بيماري بيداد مي کرد... چند دقيقه بعد وقتي که هواپيماها آسمان را ترک کردند، ستون هاي دود و آتش اطراف ما را پوشاند و در اينجا و آنجا اجساد پاره پاره شده مردم با وضع رقت باري روي زمين ريخت.
... اين دفعه بعضي از مردم بيچاره اي که از امواج بمباران قبلي جان سالم به در برده بودند، هدف گلوله هاي کاليبر قرار گرفتند و مظلومانه به شهادت رسيدند.
87 صفحه درباره قيام مردم عراق و مصيبت هايي را که پس از پيروزي هاي موقت تحمل کردند.
خيلي از زمان ماجرا نمي گذرد که مولا هويزه آن را مکتوب و خواندني مي کند. پس از گذشت چند ماه، حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي آن را به چاپ مي رساند و قبل از سالگرد قيام مردم عراق، مقام معظم رهبري در تاريخ رجب المرجب 1412 در تقريظ بر جنگ خياباني، مي نگارند: تلخ است و شيرين . اين که ملت مظلوم عراق- و اين بار نيز مثل بيشتر دفعات قبل، شيعيان- قيام کرده و شهامت ورزيده و بر دشمن ضربه وارد کرده اند؛ شيرين است. اما اين بار هم دست خباث سلطه گران بين المللي، بر تخت قدرت نشستگان را از انقلابيون براي خود مفيدتر يافته و به نحوي- ولو غير مستقيم- به آنان براي سرکوب اينان کمک رسانده اند، تلخ است.
تلخ است خواندن و شنيدن و حس کردن نوميدي ملتي پس از اميدي نزديک ... و آن گاه مصيبتي که در مظلوميت و مغلوبيت مي کشند...
با خواندن کتاب "جنگ خياباني"، همه آن تلخ و شيرين را مرور کنيم و ظلم صدام و آمريکا را در مواجه با مردم عراق بخوانيم. ظلم هاي حزب بعث به خارج از مرزهاي عراق محدود نمي شود. مرد عراق نيز سخت گرفتار ددمنشي هاي آنان بودند. جنگ خياباني را با دقت مطالعه کنيم و خواندن آن را به تمامي تاريخ دوستان و عاشقان کتاب سفارش نمائيم. اينجا يک روي ديگر سکوي جنايت هاي صداميان مرور مي شود. دقت در آن ضروري است؛ و بدون خواندن "جنگ خياباني" ، دايره مطالعه ما کامل نمي گردد.
منبع: نشريه زن روز، شماره 2191.
سيد نظام مولا هويزه در کتابش، به قيام مردم جنوب عراق پرداخته و نوشته که پرداختن به قيام مردم شمال عراق مجال گسترده تر را مي طلبد.
يکشنبه 17 شعبان 1411، حوالي ساعت دو و نيم بعد از ظهر بود که قيام مردم نجف آغاز شد.
در روز شانزدهم شعبان مردم کربلا نيز همدوش با شهرهاي ديگر عراق حرکت حماسي خودشان را آغاز کردند.
هر کس هر سلاحي که داشت با خود به خيابان آورده بود... خيلي ها دست خالي بودند... يک دفعه ديدم ... مردم دارند به طرف استانداري قديم- شهرباني فعلي- راهپيمايي مي کنند... بالاخره درگيري شروع شد و شدت گرفت... کمي بعد مردم رئيس شهرباني و يکي از معاونين او و عده اي از بعثي ها را به هلاکت رساندند.
... مقاومت بعثي ها در ميدان "ثوره العشرين" در هم شکست و عده اي از آن ها به "وادي السلام" پناه بردند. ... چشمان ناباور مردم شاهد حرکت نوجواني بود که با سرعت خودش را به مقر حزب بعث کربلا رساند و با نارنجک دستي به عده اي از مزدوران بعثي حمله کرد و هنوز گرد و غبار حادثه فرو ننشسته بود که با سرعت از محل حادثه فاصله گرفت و در انبوه جمعيت مردم گم شد.
... شهر کربلا از روز شانزدهم تا بيست و دوم شعبان به طور کامل در دست مجاهدين و مردم بود.
روز 23 شعبان، بعثي ها منطقه بني مرقد مطهر ابي عبدالله (ع) و مرقد حضرت ابوالفضل (ع) را بمباران شيميايي کردند و عده بسيار زيادي را قتل عام کردند. صداي ناله ها و فريادهاي يا حسين و يا عباس در فضاي غم گرفته کربلا طنين انداز شده بود. مردم سراسيمه به اين طرف و آن طرف مي دويدند. خيابان ها انباشته از شهيد و مجروح بود.
... بعد از فرونشيني طوفان، موقعي که گاردي ها داشتند خودشان را سازماندهي مي کردند، گروهي از مجاهدين با استفاده از فرصت به آن ها يورش بردند... گارد رياست جمهوري با سرافکندگي مجبور به عقب نشيني شد.
... سرانجام ... نيروهاي بعثي پس از چندين روز بمباران و موشکباران و آتش سنگين توپخانه و ... وارد نجف اشرف مي شوند و تانک هاي گارد رياست جمهوري ... در نقاط حساس شهر مستقر مي شوند.
... بمباران وسيع شهرها، قتل عام مردم، کمبود آذوقه و مواد غذايي، کمبود دارو و امکانات بهداشتي، ترس از آينده مبهم، ترس از شکنجه و ... عواملي بودند که بخش هاي وسيعي از مردم عراق را به مهاجرت به نقاط امن و آوارگي در مرزهاي کشورهاي همسايه وادار مي کرد.
... وضع زن هاي باردار، پيرزن ها و کودکان بي سرپناه خيلي دلخراش بود. گرسنگي و بيماري بيداد مي کرد... چند دقيقه بعد وقتي که هواپيماها آسمان را ترک کردند، ستون هاي دود و آتش اطراف ما را پوشاند و در اينجا و آنجا اجساد پاره پاره شده مردم با وضع رقت باري روي زمين ريخت.
... اين دفعه بعضي از مردم بيچاره اي که از امواج بمباران قبلي جان سالم به در برده بودند، هدف گلوله هاي کاليبر قرار گرفتند و مظلومانه به شهادت رسيدند.
87 صفحه درباره قيام مردم عراق و مصيبت هايي را که پس از پيروزي هاي موقت تحمل کردند.
خيلي از زمان ماجرا نمي گذرد که مولا هويزه آن را مکتوب و خواندني مي کند. پس از گذشت چند ماه، حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي آن را به چاپ مي رساند و قبل از سالگرد قيام مردم عراق، مقام معظم رهبري در تاريخ رجب المرجب 1412 در تقريظ بر جنگ خياباني، مي نگارند: تلخ است و شيرين . اين که ملت مظلوم عراق- و اين بار نيز مثل بيشتر دفعات قبل، شيعيان- قيام کرده و شهامت ورزيده و بر دشمن ضربه وارد کرده اند؛ شيرين است. اما اين بار هم دست خباث سلطه گران بين المللي، بر تخت قدرت نشستگان را از انقلابيون براي خود مفيدتر يافته و به نحوي- ولو غير مستقيم- به آنان براي سرکوب اينان کمک رسانده اند، تلخ است.
تلخ است خواندن و شنيدن و حس کردن نوميدي ملتي پس از اميدي نزديک ... و آن گاه مصيبتي که در مظلوميت و مغلوبيت مي کشند...
با خواندن کتاب "جنگ خياباني"، همه آن تلخ و شيرين را مرور کنيم و ظلم صدام و آمريکا را در مواجه با مردم عراق بخوانيم. ظلم هاي حزب بعث به خارج از مرزهاي عراق محدود نمي شود. مرد عراق نيز سخت گرفتار ددمنشي هاي آنان بودند. جنگ خياباني را با دقت مطالعه کنيم و خواندن آن را به تمامي تاريخ دوستان و عاشقان کتاب سفارش نمائيم. اينجا يک روي ديگر سکوي جنايت هاي صداميان مرور مي شود. دقت در آن ضروري است؛ و بدون خواندن "جنگ خياباني" ، دايره مطالعه ما کامل نمي گردد.
منبع: نشريه زن روز، شماره 2191.
.jpg "غیرت چیست؟ اقسام غیرت کدامند؟ علل بی غیرتی چیست؟")
