وقتي چين حمله مي كند...
نويسنده: مارا هويستندال
ترجمه: محمد مجتبايي
ترجمه: محمد مجتبايي
هكرهاي چيني در گستره اي وسيع وب سايت هاي آمريكايي را تهديد مي كنند. حالا هر شهروند چيني يك خطر بالقوه براي شبكه مجازي آمريكاست.
تا همين چند سال پيش،آمريكا از اين موضوع واهمه داشت كه از سوي نهادها و سازمان هاي چيني مورد حمله رايانه اي قرار گيرد و زيرساخت هاي اطلاعاتي موجود آسيب ببيند. اما حال، كارشناسان دفاعي در اين زمينه دريافته اند كه اين خطر صرفاً از سوي نهادهاي دولتي چيني آنها را تهديد نمي كند، بلكه ميليون ها هكر چيني در خانه هاي خود هر روز مي توانند جنگي تمام عيار را عليه زيرساخت هاي اطلاعاتي ايالات متحده صورت دهند.
در روز چهارم ماه مي 2001، و در ساعت 8 صبح، كاربران سايت اينترنتي كاخ سفيد هنگام باز كردن صفحه اصلي با يك پيغام خطا مواجه شدند و تقريباً حوالي ظهر همان روز اين سايت (به نشانيWhitehose.gov) كاملاً از كار افتاده و دولت آمريكا يكي از بدترين حملات اينترنتي تاريخ خود را تجربه كرد. آن طور كه به نظر مي رسيد،گروهي از هكرها در جايي از دنيا مشغول بالا بردن ترافيك اين سايت بودند و با باز كردن ممتد هزاران صفحه در ثانيه، سرورهاي كاخ سفيد را با مشكل جدي مواجه كردند. علاوه بر سايت كاخ سفيد، سايت هاي مهم ديگر دولت آمريكا چون سايت ارتش و ديگر وزارتخانه هاي دولت نيز مورد حمله قرار گرفتند. تحقيقات گسترده از همان لحظه شروع شد و تقريباً پس از چندي اين اطمينان حاصل شد كه سايه سنگين چيني ها پشت سر اين حملات است. در هنگام باز كردن صفحه نيروي دريايي ارتش آمريكا جمله بزرگي با اين عنوان درج شده بود كه"من يك چيني ام" و يا جملاتي نظير"لعنت بر سرمايه داري آمريكا" كه روي سايت اكثر وزارت خانه ها ديده شد.
بعد از موفقيت هكرهاي چيني در حمله به سايت هاي دولت آمريكا، در همان لحظات هكرهايي از عربستان سعودي، آرژانتين و هند نيز به اين جمع پيوستند و دامنه حملات را بيشتر كردند، كارشناسان فناوري اطلاعات در ارتش آمريكا در همان روزها تلاش كردند با بالا بردن توان سامانه دفاعي خود از سطح معمولي به سطح آلفا جلو اين تهديدات را بگيرند. اما طي چند هفته بعد از آن، سايت كاخ سفيد دو بار ديگر مورد حمله قرار گرفت و كاملاً از كار افتاد در مجموع، در پايان تمام اين حملات اينترنتي، هكرها توانسته بودند حدود هزار سايت مهم دولت آمريكا را متوقف كرده و از كار بيندازند.
به اعتقاد بسياري، پديده حملات سايبري يكي از عواقب تنش هاي سياسي و نظامي موجود در جهان فعلي است. يك ماه پيش از اين حملات گسترده، يك فروند هواپيماي EP-3 در سواحل جنوبي چين با يك جنگنده چيني شديداً برخورد كرد. خلبان آمريكايي توانست خود را نجات دهد،اما خلبان چيني در اين حادثه كشته شد.
هكرهاي چيني به نشانه انتقام از اين حادثه، گفته بودند كه وب سايت هاي نظامي آمريكايي را از كار خواهند انداخت و همين كار را نيز عملي كردند. البته اگر چه اين حمله نخستين حمله اينترنتي به سايت هاي آمريكايي محسوب نمي شود، اما روزنامه نيويورك تايمز از آن به عنوان "جنگ جهاني اول هكرها" نام برد و آن را پديده اي بزرگ در تاريخ برخوردهاي نظامي كشورها خواند. اين حمله يكي از ابتدايي ترين حملاتي بود كه از سوي چيني ها سازماندهي شده بود و از آن زمان به بعد هكرهاي چيني توانسته اند با سازماندهي بيشتر و بيشتر، ضربات سنگين تري را به نهادها و سازمان هاي مهم آمريكايي وارد كنند كه از آن جمله مي توان به سرقت فايل هاي مهم ناسا، نفوذ به شبكه داخلي وزارت بازرگاني آمريكا حمله به برخي از شبكه هاي مهم راديو و تلويزيوني چون CNN اشاره كرد. و تازه اينها نمونه هايي از حملاتي است كه رسانه اي شده و عموم مردم از كم و كيف آن مطلع شده ند. اما حملات ديگري نيز وجود دارد كه هنوز بسياري از آنها اطلاع ندارند و به دليل مسائل امنيتي دولت آمريكا سعي در پنهان كردن آنها دارد اما سوال اصلي اينجاست كه به راستي چه كسي اين حملات را ترتيب مي دهد؟ آيا عامل اصلي ترغيب كننده اين هكرها دولت چين است، و يا جرياني مردمي و خودي آنها را ترتيب مي دهد؟ در اين ميان برخي هكرها در اظهاراتي برخي از اسرار خود را لو داده اند و اذعان مي كنند كه تقويت احساسات ضد آمريكايي در آنها باعث شده با ساماندهي بيشتر، خصوصاً بعد از حادثه برخورد هواپيماي آمريكايي و چيني، به كار ادامه دهند و حملات سنگين تري را عليه سايت هاي ضد چيني ترتيب دهند.
يكي از اين هكرها "پنگ يي نان" است كه از سال 2001 رفته رفته وبلاگ مخصوص خود را طراحي كرده در آن به افشاي گوشه اي از مسائل مهم مرتبط با حملات سال 2001 پرداخت.اين گفته ها و اين وبلاگ تا سال 2005 ناشناخته باقي مانده و كسي توجه خاصي به آن نكرد، تا اين كه يكي از استادان زبان شناسي دانشگاه كانزاس با جست و جوي برخي كليدواژه ها توانست نام او را از گوگل پيدا كند و به بخش مهمي از اسرار حمله دست پيدا كند. روي هم رفته، تهديدات اينترنتي چيني زيرساخت هاي نظامي و امنيتي ايالات متحده را به شدت تهديد مي كند. سال گذشته، كميسيون امنيتي ـ اقتصادي آمريكا و چين، جاسوسي سايبري چيني ها را يكي از تهديدات مهم موجود در آمريكا خواند. در بيانيه اين كميسيون آمده كه چيني ها با افزايش قابليت هاي جنگ سايبري، در حال بهره برداري از ضعف هاي اطلاعاتي ايالات متحده هستند. اين كميسيون با اشاره به اهميت فراوان شبكه هاي رايانه اي در خدمات دولتي فعلي، هشدارهايي جدي در مورد نفوذ هكرهاي چيني در سامانه هاي اينترنتي آمريكا ابراز داشته و احتمال فلج شدن اين سيستم توسط چيني ها را اعلام كرده است. در واقع، امروزه هكرهاي چيني مي توانند در سامانه هايي بسيار مهم و امنيتي نظير شهرداري ها،سيستم هاي ناوبري هواپيما و ترافيك هوايي، نظام بانكي و خدمات تامين اجتماعي نفوذ كنند كه اين مسئله نگراني هاي فراواني را براي مسئولان امنيتي آمريكا به وجود آورده است. "باراك اوبا" در فوريه 2009 و به دنبال جدي شدن اين تهديدات، بودجه اي بالغ بر 355 ميليون دلار را به وزارت امنيت داخلي آمريكا اختصاص داد تا آن را صرف تأمين امنيت زيرساخت هاي سايبر در حوزه هاي خصوصي و دولتي كند.
آنچه مسلم است، اين كه حملات مرگبار هكرها لزوماً از محل دفاتر و سازمان هاي دولتي چين آغاز نمي شود؛ بلكه اين حملات اساساً ماهيتي مردمي و عمومي دارد. در واقع، كارشناسان امنيتي آمريكا همگي بر اين مسئله اتفاق نظر دارند كه بخش اعظم بودجه هايي كه از اين پس به اين مسئله اختصاص داده مي شود. مي بايست روي هكرهاي چيني متمركز شده و لزوماً فعاليت هاي دولتي را مد نظر قرار ندهد. امروزه در چين جمعيت بسيار گسترده اي به اين حرفه خطرناك اشتغال دارند و شبكه گسترده از مجلات، انجمن ها و باشگاه ها در اين زمينه فعال هستند. بنابر پژوهش هاي صورت گرفته در مدارس ابتدايي چين ،43 درصد از دانش آموزان عاشق اين حرفه هستند و هكرها را به اندازه ستاره هاي سينما و تلويزيون دوست دارند!اين فرهنگ، به هكرها امكان سازماندهي بيشتر و بيشتر را مي دهد و جنبه تهديد آن را براي كشورهاي مخالف چين بيشتر مي كند. در بسياري از موارد، هكرهاي چيني به دستور مستقيم نهادهاي دولتي حمله اي را انجام نمي دهند، بلكه غالباً حس دشمني با آمريكا و ايدئولوژي هاي غالب سرمايه داري كه اساساً با ديدگاه شرقي چيني ها در تضاد است، اين انگيزه را هكرها به وجود مي آورد كه با تمام توان وارد اين كارزار شوند. اين گروه از هكرها غالباً در مناطق غربي چين ساكن هستند و خود را "هكرهاي قرمز" مي نامند.
دانشگاه "ژيااوتانگ" در شانگهاي يكي از بهترين موسسات علمي و پژوهشي چين محسوب مي شود كه بسياري از دانشجويان نخبه در فناوري اطلاعات و علوم رايانه در آن مشغول به تحصيل هستند. "پنگ يي نان"، همان هكري كه در حملات سال 2001 به گفته خود نقش بسيار مهمي داشتند، يكي از دانشجويان همين دانشگاه بوده و گروه حملات اينترنتي خود موسوم به "جاوافيل"(Javaphile) را در سپتامبر 2000 در همين دانشگاه تاسيس كرده است.اين گروه البته در ابتدا با هدف ارتقاي فعاليت هاي مشترك دانشجويان در حوزه فيزيك وعلوم برنامه ريزي راه اندازي شده، اما پس از حادثه برخورد هواپيماهاي چين و آمريكا، انگيزه هاي وطن پرستانه در ميان اعضاي آن غليان كرده باعث شد همگي اعضاي گروه به هكرهايي مجرب تبديل شوند. اين گروه علاوه بر حمله به سايت هاي آمريكايي، بسياري از پايگاه هاي اينترنتي تايوان را نيز به دليل اختلافات عميق موجود ميان دو كشور تخريب كرده اند و در مقاطع بسياري عملاً دسترسي به آنها كاملاً ناممكن مي شود.
در حال حاضر آن چه براي آمريكايي ها محرز شده، اين است كه دولت چين با دقت فعاليت بسياري از هكرها را زير نظر دارد و در مواردي كه هكري مي تواند به اطلاعات طبقه بندي شده در سازمان هاي مهم آمريكايي نظير سيا،FBI و ديگر سرويس ها و جوامع اطلاعاتي دسترسي پيدا كند، از او به عنوان كارمند حق الزحمه در پيشبرد اهداف خود استفاده مي كند.
در حال حاضر سازمان هايي چون سيا و FBI اذعان مي كنند كه تعقيب و تشخيص هكرهاي چين بسيار دشوار شده و ديگر امكان شناسايي آنها از طريق وبلاگ ها و سايت ها وجود ندارد؛ چرا كه اساساً اين هكرها ديگر به جاي ارتباط با وبلاگ و سايت بيشتر با روش هايي چون پيام كوتاه با هم ارتباط برقرار مي كنند. همچنين نيز ديگر هيچ نهاد اطلاعاتي آمريكا نمي تواند اثري از پنگ يي نان به دست بياورد و تقريباً هيچ خبري از او و نحوه فعاليت او در دست نيست. غيب شدن هكري با سابقه چون او نشان مي دهد كه بسياري ديگر از هكرهاي توانا نيز مي توانند در اختفا فعاليت خود را انجام داده و بدون اين كه اثري از خود باقي بگذارند، سنگين ترين ضربات را به سامانه هاي اطلاعاتي و امنيتي وارد كنند.
منبع : نشريه دانشمند، ش552
تا همين چند سال پيش،آمريكا از اين موضوع واهمه داشت كه از سوي نهادها و سازمان هاي چيني مورد حمله رايانه اي قرار گيرد و زيرساخت هاي اطلاعاتي موجود آسيب ببيند. اما حال، كارشناسان دفاعي در اين زمينه دريافته اند كه اين خطر صرفاً از سوي نهادهاي دولتي چيني آنها را تهديد نمي كند، بلكه ميليون ها هكر چيني در خانه هاي خود هر روز مي توانند جنگي تمام عيار را عليه زيرساخت هاي اطلاعاتي ايالات متحده صورت دهند.
در روز چهارم ماه مي 2001، و در ساعت 8 صبح، كاربران سايت اينترنتي كاخ سفيد هنگام باز كردن صفحه اصلي با يك پيغام خطا مواجه شدند و تقريباً حوالي ظهر همان روز اين سايت (به نشانيWhitehose.gov) كاملاً از كار افتاده و دولت آمريكا يكي از بدترين حملات اينترنتي تاريخ خود را تجربه كرد. آن طور كه به نظر مي رسيد،گروهي از هكرها در جايي از دنيا مشغول بالا بردن ترافيك اين سايت بودند و با باز كردن ممتد هزاران صفحه در ثانيه، سرورهاي كاخ سفيد را با مشكل جدي مواجه كردند. علاوه بر سايت كاخ سفيد، سايت هاي مهم ديگر دولت آمريكا چون سايت ارتش و ديگر وزارتخانه هاي دولت نيز مورد حمله قرار گرفتند. تحقيقات گسترده از همان لحظه شروع شد و تقريباً پس از چندي اين اطمينان حاصل شد كه سايه سنگين چيني ها پشت سر اين حملات است. در هنگام باز كردن صفحه نيروي دريايي ارتش آمريكا جمله بزرگي با اين عنوان درج شده بود كه"من يك چيني ام" و يا جملاتي نظير"لعنت بر سرمايه داري آمريكا" كه روي سايت اكثر وزارت خانه ها ديده شد.
بعد از موفقيت هكرهاي چيني در حمله به سايت هاي دولت آمريكا، در همان لحظات هكرهايي از عربستان سعودي، آرژانتين و هند نيز به اين جمع پيوستند و دامنه حملات را بيشتر كردند، كارشناسان فناوري اطلاعات در ارتش آمريكا در همان روزها تلاش كردند با بالا بردن توان سامانه دفاعي خود از سطح معمولي به سطح آلفا جلو اين تهديدات را بگيرند. اما طي چند هفته بعد از آن، سايت كاخ سفيد دو بار ديگر مورد حمله قرار گرفت و كاملاً از كار افتاد در مجموع، در پايان تمام اين حملات اينترنتي، هكرها توانسته بودند حدود هزار سايت مهم دولت آمريكا را متوقف كرده و از كار بيندازند.
به اعتقاد بسياري، پديده حملات سايبري يكي از عواقب تنش هاي سياسي و نظامي موجود در جهان فعلي است. يك ماه پيش از اين حملات گسترده، يك فروند هواپيماي EP-3 در سواحل جنوبي چين با يك جنگنده چيني شديداً برخورد كرد. خلبان آمريكايي توانست خود را نجات دهد،اما خلبان چيني در اين حادثه كشته شد.
هكرهاي چيني به نشانه انتقام از اين حادثه، گفته بودند كه وب سايت هاي نظامي آمريكايي را از كار خواهند انداخت و همين كار را نيز عملي كردند. البته اگر چه اين حمله نخستين حمله اينترنتي به سايت هاي آمريكايي محسوب نمي شود، اما روزنامه نيويورك تايمز از آن به عنوان "جنگ جهاني اول هكرها" نام برد و آن را پديده اي بزرگ در تاريخ برخوردهاي نظامي كشورها خواند. اين حمله يكي از ابتدايي ترين حملاتي بود كه از سوي چيني ها سازماندهي شده بود و از آن زمان به بعد هكرهاي چيني توانسته اند با سازماندهي بيشتر و بيشتر، ضربات سنگين تري را به نهادها و سازمان هاي مهم آمريكايي وارد كنند كه از آن جمله مي توان به سرقت فايل هاي مهم ناسا، نفوذ به شبكه داخلي وزارت بازرگاني آمريكا حمله به برخي از شبكه هاي مهم راديو و تلويزيوني چون CNN اشاره كرد. و تازه اينها نمونه هايي از حملاتي است كه رسانه اي شده و عموم مردم از كم و كيف آن مطلع شده ند. اما حملات ديگري نيز وجود دارد كه هنوز بسياري از آنها اطلاع ندارند و به دليل مسائل امنيتي دولت آمريكا سعي در پنهان كردن آنها دارد اما سوال اصلي اينجاست كه به راستي چه كسي اين حملات را ترتيب مي دهد؟ آيا عامل اصلي ترغيب كننده اين هكرها دولت چين است، و يا جرياني مردمي و خودي آنها را ترتيب مي دهد؟ در اين ميان برخي هكرها در اظهاراتي برخي از اسرار خود را لو داده اند و اذعان مي كنند كه تقويت احساسات ضد آمريكايي در آنها باعث شده با ساماندهي بيشتر، خصوصاً بعد از حادثه برخورد هواپيماي آمريكايي و چيني، به كار ادامه دهند و حملات سنگين تري را عليه سايت هاي ضد چيني ترتيب دهند.
يكي از اين هكرها "پنگ يي نان" است كه از سال 2001 رفته رفته وبلاگ مخصوص خود را طراحي كرده در آن به افشاي گوشه اي از مسائل مهم مرتبط با حملات سال 2001 پرداخت.اين گفته ها و اين وبلاگ تا سال 2005 ناشناخته باقي مانده و كسي توجه خاصي به آن نكرد، تا اين كه يكي از استادان زبان شناسي دانشگاه كانزاس با جست و جوي برخي كليدواژه ها توانست نام او را از گوگل پيدا كند و به بخش مهمي از اسرار حمله دست پيدا كند. روي هم رفته، تهديدات اينترنتي چيني زيرساخت هاي نظامي و امنيتي ايالات متحده را به شدت تهديد مي كند. سال گذشته، كميسيون امنيتي ـ اقتصادي آمريكا و چين، جاسوسي سايبري چيني ها را يكي از تهديدات مهم موجود در آمريكا خواند. در بيانيه اين كميسيون آمده كه چيني ها با افزايش قابليت هاي جنگ سايبري، در حال بهره برداري از ضعف هاي اطلاعاتي ايالات متحده هستند. اين كميسيون با اشاره به اهميت فراوان شبكه هاي رايانه اي در خدمات دولتي فعلي، هشدارهايي جدي در مورد نفوذ هكرهاي چيني در سامانه هاي اينترنتي آمريكا ابراز داشته و احتمال فلج شدن اين سيستم توسط چيني ها را اعلام كرده است. در واقع، امروزه هكرهاي چيني مي توانند در سامانه هايي بسيار مهم و امنيتي نظير شهرداري ها،سيستم هاي ناوبري هواپيما و ترافيك هوايي، نظام بانكي و خدمات تامين اجتماعي نفوذ كنند كه اين مسئله نگراني هاي فراواني را براي مسئولان امنيتي آمريكا به وجود آورده است. "باراك اوبا" در فوريه 2009 و به دنبال جدي شدن اين تهديدات، بودجه اي بالغ بر 355 ميليون دلار را به وزارت امنيت داخلي آمريكا اختصاص داد تا آن را صرف تأمين امنيت زيرساخت هاي سايبر در حوزه هاي خصوصي و دولتي كند.
آنچه مسلم است، اين كه حملات مرگبار هكرها لزوماً از محل دفاتر و سازمان هاي دولتي چين آغاز نمي شود؛ بلكه اين حملات اساساً ماهيتي مردمي و عمومي دارد. در واقع، كارشناسان امنيتي آمريكا همگي بر اين مسئله اتفاق نظر دارند كه بخش اعظم بودجه هايي كه از اين پس به اين مسئله اختصاص داده مي شود. مي بايست روي هكرهاي چيني متمركز شده و لزوماً فعاليت هاي دولتي را مد نظر قرار ندهد. امروزه در چين جمعيت بسيار گسترده اي به اين حرفه خطرناك اشتغال دارند و شبكه گسترده از مجلات، انجمن ها و باشگاه ها در اين زمينه فعال هستند. بنابر پژوهش هاي صورت گرفته در مدارس ابتدايي چين ،43 درصد از دانش آموزان عاشق اين حرفه هستند و هكرها را به اندازه ستاره هاي سينما و تلويزيون دوست دارند!اين فرهنگ، به هكرها امكان سازماندهي بيشتر و بيشتر را مي دهد و جنبه تهديد آن را براي كشورهاي مخالف چين بيشتر مي كند. در بسياري از موارد، هكرهاي چيني به دستور مستقيم نهادهاي دولتي حمله اي را انجام نمي دهند، بلكه غالباً حس دشمني با آمريكا و ايدئولوژي هاي غالب سرمايه داري كه اساساً با ديدگاه شرقي چيني ها در تضاد است، اين انگيزه را هكرها به وجود مي آورد كه با تمام توان وارد اين كارزار شوند. اين گروه از هكرها غالباً در مناطق غربي چين ساكن هستند و خود را "هكرهاي قرمز" مي نامند.
دانشگاه "ژيااوتانگ" در شانگهاي يكي از بهترين موسسات علمي و پژوهشي چين محسوب مي شود كه بسياري از دانشجويان نخبه در فناوري اطلاعات و علوم رايانه در آن مشغول به تحصيل هستند. "پنگ يي نان"، همان هكري كه در حملات سال 2001 به گفته خود نقش بسيار مهمي داشتند، يكي از دانشجويان همين دانشگاه بوده و گروه حملات اينترنتي خود موسوم به "جاوافيل"(Javaphile) را در سپتامبر 2000 در همين دانشگاه تاسيس كرده است.اين گروه البته در ابتدا با هدف ارتقاي فعاليت هاي مشترك دانشجويان در حوزه فيزيك وعلوم برنامه ريزي راه اندازي شده، اما پس از حادثه برخورد هواپيماهاي چين و آمريكا، انگيزه هاي وطن پرستانه در ميان اعضاي آن غليان كرده باعث شد همگي اعضاي گروه به هكرهايي مجرب تبديل شوند. اين گروه علاوه بر حمله به سايت هاي آمريكايي، بسياري از پايگاه هاي اينترنتي تايوان را نيز به دليل اختلافات عميق موجود ميان دو كشور تخريب كرده اند و در مقاطع بسياري عملاً دسترسي به آنها كاملاً ناممكن مي شود.
در حال حاضر آن چه براي آمريكايي ها محرز شده، اين است كه دولت چين با دقت فعاليت بسياري از هكرها را زير نظر دارد و در مواردي كه هكري مي تواند به اطلاعات طبقه بندي شده در سازمان هاي مهم آمريكايي نظير سيا،FBI و ديگر سرويس ها و جوامع اطلاعاتي دسترسي پيدا كند، از او به عنوان كارمند حق الزحمه در پيشبرد اهداف خود استفاده مي كند.
در حال حاضر سازمان هايي چون سيا و FBI اذعان مي كنند كه تعقيب و تشخيص هكرهاي چين بسيار دشوار شده و ديگر امكان شناسايي آنها از طريق وبلاگ ها و سايت ها وجود ندارد؛ چرا كه اساساً اين هكرها ديگر به جاي ارتباط با وبلاگ و سايت بيشتر با روش هايي چون پيام كوتاه با هم ارتباط برقرار مي كنند. همچنين نيز ديگر هيچ نهاد اطلاعاتي آمريكا نمي تواند اثري از پنگ يي نان به دست بياورد و تقريباً هيچ خبري از او و نحوه فعاليت او در دست نيست. غيب شدن هكري با سابقه چون او نشان مي دهد كه بسياري ديگر از هكرهاي توانا نيز مي توانند در اختفا فعاليت خود را انجام داده و بدون اين كه اثري از خود باقي بگذارند، سنگين ترين ضربات را به سامانه هاي اطلاعاتي و امنيتي وارد كنند.
منبع : نشريه دانشمند، ش552
