ماشین پلیس های وطنی از ابتدا تا امروز
سير تحول خودروهاي پليس راهنمايي و رانندگي طي 70سال اخير جالب است. از دهه 1320 كه خودروهاي آلماني، انگليسي و آمريكايي به خدمت شهرباني كل كشور درآمدند تا امروزكه از بنز، پژو و زانتيا براي كارهاي مربوطه استفاده مي‌شود.
به گزارش گروه خواندنی های مشرق، شايد كمتر كسي به نوع خودروها و تجهيزات به كار رفته در آنها توجه كرده باشد ولي آنچه مسلم است اينكه صرف‌نظر از قدمت طولاني استفاده از خودرو در اين بخش تنها ظرف چند سال اخير شاهد ارتقاي تجهيزات در اين خودروها بوده‌ايم به عبارت ديگر خودروهاي پليس شايد بيش از 60 سال جز به چراغهاي گردان، بي‌سيم و بلندگو به چيز ديگري مجهز نبوده‌اند اما امروز به سيستم‌هايي نظير دوربين‌هاي خودكار، دستگاه‌هاي GPS، لوازم تشخيص مصرف نوشابه‌هاي الكلي توسط رانندگان، امكانات رايانه‌اي و ... تجهيز شده‌اند. در ادامه به سير تحول اين خودروها اشاره مي‌كنيم.
دهه 1320
مدلی از بنز قديمي، حدود 67 سال پيش يعني در سال 1940 ميلادي ساخته و براي به كارگيري در شهرباني روانه تهران شد. در آن روزگار هنوز خودروهاي پليس به چراغهاي گردان، بي‌سيم و بلندگو مجهز نشده بودند.
فولكس‌واگن قورباغه‌اي شكل با دو رنگ مشكي و سفيد كه به يك چراغ‌گردان آبي‌رنگ و يك دستگاه بي‌سيم با برد محدود مجهز شده بود از جمله وسايل نقليه مورد استفاده پليس راهنمايي و رانندگي در آن زمان بود. اين خودرو هم‌اكنون در پاركينگ نيروي انتظامي خاك مي‌خورد.
خودرو ديگري كه در اين دهه به كار گرفته شد، بنز بود. در اين دو دهه شهرباني كل كشور تقريباً تمام دوران حكومت پهلوي اول و ابتداي دوره پهلوي دوم را با خودروهاي آلماني سپري كرد.
دهه 1340 را بايد تقريباً آغاز دوباره ورود خودروهاي آمريكايي به اين عرصه دانست دوج‌هاي كرنت شش‌سيلندر ساخت كشور آمريكا با پلاك‌هاي سه‌رقمي دست‌نويس كه حداكثر سرعت آنها به 200 كيلومتر در ساعت مي‌رسيد از سال 1346 تا 1354 مورد استفاده قرار گرفتند. دوج كرنت داراي يك بلندگوي كوچك بود كه بر روي گلگير جلو و كنار كاپوت نصب مي‌شد و مجهز به يك بي‌سيم دستي، چند پروژكتور و يك چراغ گردان ثابت بود.
دهه 40 همان دهه‌اي است كه افسران زن با موتورسيكلت در سطح شهر تهران تردد مي‌كردند (سال 1346) و ضمن راهنمايي خودروها بعضاً آنها را جريمه نيز مي‌كردند.
در تمام دهه 1350 در كنار لندرور انگليسي خودروهاي آمريكايي بيوك، شورولت رويال و بنز230 به كار گرفته شدند.بنز230 با چراغهاي جلو عمودي شش‌سيلندر بودند و حداكثر سرعت آنها براي اين كار 220 كيلومتر در ساعت تنظيم شده بود اين خودروهاي آلماني از سال 1350 تا 1356 در شهرباني ايران خدمت كردند.
بنزهاي 230 پليس بر روي سقف خود و در وسط آن داراي يك بلندگو بودند كه با اهرمي از داخل اتاق به سمت چپ و راست حركت مي‌كرد. پلاك اين خودروها نيز دست‌نويس و چهاررقمي بودند. اين خودرو هم همچون دوج كرنت از يك بي‌سيم بلندگو و بي‌سيم موتورلا آمريكايي بهره مي‌جست.
از رنجرور انگليسي كه داراي هشت‌سيلندر و توان حداكثر سرعت 200 كيلومتر در ساعت بود از سال 1354 تا سال 1359 در مناطق كوهستاني و برف‌گير استفاده شد رنجرورها مجهز به كولرهاي سقفي بودند ولي در همان سال‌ها يك دستورالعمل قانوني در حال تبديل‌كردن خودروهاي پليس به شورولت رويال بود. براساس آن دستورالعمل دستگاه‌هاي دولتي و نظامي ملزم شده بودند از كالاهاي ساخت داخل استفاده كنند و از آنجا كه شورولت آمريكايي در ايران مونتاژ مي‌شد بنابراين از سال 1356 تا سال 1362 از اين خودرو شش‌سيلندر با توان رسيدن به سرعت 220 كيلومتر در ساعت استفاده شد.
بنز 250 هم از جمله خودروهايي بود كه در دهه‌هاي 50 تا 70 مورد استفاده پليس قرار گرفت. اين خودرو آلماني شش سيلندر بود و با چراغهاي افقي قادر بود 200 كيلومتر در ساعت را بپيمايد.
بنزهاي 250 كه اول به صورت دنده فرمان (دنده رول) بودند بعدها انواع گيربكسي آن هم وارد كشور شد و مورد استفاده قرار گرفت.
اما دهه 1370 را بايد زمان ورود خودروهاي شرقي به ناوگان پليس دانست به طوري كه كم‌كم سروكله تويوتا كريسيدا ژاپني هم پيدا شد اين خودرو چهارسيلندر بود و قادر بود 200 كيلومتر مسافت را طي يك ساعت بپيمايد.
از تويوتا كريسيدا بين سال‌هاي 1370 تا 1379 استفاده شد.اواسط دهه 70 يعني از سال 1374 به بعد پاجرو هم آمد و مورد استفاده پليس راه كشور قرار گرفت. پاجرو ژاپني شش‌سيلندر بود و 200 كيلومتر در ساعت سرعت مي‌گرفت.
دهه 1380 عصر به كارگيري خودروهاي سمند، زانتيا، پژو206 و بنز240E.خودروهايي كه به ايربگ، سيستم‌هاي ترمزABS و بي‌سيم‌هاي دوربرد و بلندگوهاي پيشرفته آمريكايي، رايانه و امكانات ماهواره‌اي مجهز شده‌اند.
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
به گزارش گروه خواندنی های مشرق، شايد كمتر كسي به نوع خودروها و تجهيزات به كار رفته در آنها توجه كرده باشد ولي آنچه مسلم است اينكه صرف‌نظر از قدمت طولاني استفاده از خودرو در اين بخش تنها ظرف چند سال اخير شاهد ارتقاي تجهيزات در اين خودروها بوده‌ايم به عبارت ديگر خودروهاي پليس شايد بيش از 60 سال جز به چراغهاي گردان، بي‌سيم و بلندگو به چيز ديگري مجهز نبوده‌اند اما امروز به سيستم‌هايي نظير دوربين‌هاي خودكار، دستگاه‌هاي GPS، لوازم تشخيص مصرف نوشابه‌هاي الكلي توسط رانندگان، امكانات رايانه‌اي و ... تجهيز شده‌اند. در ادامه به سير تحول اين خودروها اشاره مي‌كنيم.
دهه 1320
مدلی از بنز قديمي، حدود 67 سال پيش يعني در سال 1940 ميلادي ساخته و براي به كارگيري در شهرباني روانه تهران شد. در آن روزگار هنوز خودروهاي پليس به چراغهاي گردان، بي‌سيم و بلندگو مجهز نشده بودند.
فولكس‌واگن قورباغه‌اي شكل با دو رنگ مشكي و سفيد كه به يك چراغ‌گردان آبي‌رنگ و يك دستگاه بي‌سيم با برد محدود مجهز شده بود از جمله وسايل نقليه مورد استفاده پليس راهنمايي و رانندگي در آن زمان بود. اين خودرو هم‌اكنون در پاركينگ نيروي انتظامي خاك مي‌خورد.
خودرو ديگري كه در اين دهه به كار گرفته شد، بنز بود. در اين دو دهه شهرباني كل كشور تقريباً تمام دوران حكومت پهلوي اول و ابتداي دوره پهلوي دوم را با خودروهاي آلماني سپري كرد.
دهه 1340 را بايد تقريباً آغاز دوباره ورود خودروهاي آمريكايي به اين عرصه دانست دوج‌هاي كرنت شش‌سيلندر ساخت كشور آمريكا با پلاك‌هاي سه‌رقمي دست‌نويس كه حداكثر سرعت آنها به 200 كيلومتر در ساعت مي‌رسيد از سال 1346 تا 1354 مورد استفاده قرار گرفتند. دوج كرنت داراي يك بلندگوي كوچك بود كه بر روي گلگير جلو و كنار كاپوت نصب مي‌شد و مجهز به يك بي‌سيم دستي، چند پروژكتور و يك چراغ گردان ثابت بود.
دهه 40 همان دهه‌اي است كه افسران زن با موتورسيكلت در سطح شهر تهران تردد مي‌كردند (سال 1346) و ضمن راهنمايي خودروها بعضاً آنها را جريمه نيز مي‌كردند.
در تمام دهه 1350 در كنار لندرور انگليسي خودروهاي آمريكايي بيوك، شورولت رويال و بنز230 به كار گرفته شدند.بنز230 با چراغهاي جلو عمودي شش‌سيلندر بودند و حداكثر سرعت آنها براي اين كار 220 كيلومتر در ساعت تنظيم شده بود اين خودروهاي آلماني از سال 1350 تا 1356 در شهرباني ايران خدمت كردند.
بنزهاي 230 پليس بر روي سقف خود و در وسط آن داراي يك بلندگو بودند كه با اهرمي از داخل اتاق به سمت چپ و راست حركت مي‌كرد. پلاك اين خودروها نيز دست‌نويس و چهاررقمي بودند. اين خودرو هم همچون دوج كرنت از يك بي‌سيم بلندگو و بي‌سيم موتورلا آمريكايي بهره مي‌جست.
از رنجرور انگليسي كه داراي هشت‌سيلندر و توان حداكثر سرعت 200 كيلومتر در ساعت بود از سال 1354 تا سال 1359 در مناطق كوهستاني و برف‌گير استفاده شد رنجرورها مجهز به كولرهاي سقفي بودند ولي در همان سال‌ها يك دستورالعمل قانوني در حال تبديل‌كردن خودروهاي پليس به شورولت رويال بود. براساس آن دستورالعمل دستگاه‌هاي دولتي و نظامي ملزم شده بودند از كالاهاي ساخت داخل استفاده كنند و از آنجا كه شورولت آمريكايي در ايران مونتاژ مي‌شد بنابراين از سال 1356 تا سال 1362 از اين خودرو شش‌سيلندر با توان رسيدن به سرعت 220 كيلومتر در ساعت استفاده شد.
بنز 250 هم از جمله خودروهايي بود كه در دهه‌هاي 50 تا 70 مورد استفاده پليس قرار گرفت. اين خودرو آلماني شش سيلندر بود و با چراغهاي افقي قادر بود 200 كيلومتر در ساعت را بپيمايد.
بنزهاي 250 كه اول به صورت دنده فرمان (دنده رول) بودند بعدها انواع گيربكسي آن هم وارد كشور شد و مورد استفاده قرار گرفت.
اما دهه 1370 را بايد زمان ورود خودروهاي شرقي به ناوگان پليس دانست به طوري كه كم‌كم سروكله تويوتا كريسيدا ژاپني هم پيدا شد اين خودرو چهارسيلندر بود و قادر بود 200 كيلومتر مسافت را طي يك ساعت بپيمايد.
از تويوتا كريسيدا بين سال‌هاي 1370 تا 1379 استفاده شد.اواسط دهه 70 يعني از سال 1374 به بعد پاجرو هم آمد و مورد استفاده پليس راه كشور قرار گرفت. پاجرو ژاپني شش‌سيلندر بود و 200 كيلومتر در ساعت سرعت مي‌گرفت.
دهه 1380 عصر به كارگيري خودروهاي سمند، زانتيا، پژو206 و بنز240E.خودروهايي كه به ايربگ، سيستم‌هاي ترمزABS و بي‌سيم‌هاي دوربرد و بلندگوهاي پيشرفته آمريكايي، رايانه و امكانات ماهواره‌اي مجهز شده‌اند.
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج
