شتر- گربه

دادند اشتري دو سه، نواب شه مرا
شادان شدم از آنکه مرا چارپا بسي است
عقلم به طنز گفت که: انظر الي الابل
کاندر “ابل” عجايب صنع خدا بسي است
ديدم ضعيف جانوري مثل عنکبوت
گفتم کز اين متاع مرا در سرا بسي است
پرسيدمش: چه جانوري؟ گفت: من شتر
گفتم: بلاي جاني و مرا بلا بسي است
گفتم: تو گربه اي نه شتر، گفت: چاره چيست؟
در اين زمانه “شتر- گربه” ها بسي است!
منبع: یزدان پرست، حمید؛ (1388) نامه ایران: مجموعه مقاله ها، سروده ها و مطالب ایران شناسی، تهران، اطلاعات، چاپ نخست.