غذا نخوردن، سلاحي براي انتقام کودک از مادر

بد غذا بودن کودک، براي والدين او رنج بسيار بزرگي به حساب مي آيد. پدر و مادرها بسيار مشتاق هستند که بدانند چرا فرزندشان غذا را نمي خورد، پرت مي کند يا لجبازي مي کند. گاهي دامنه عجز و ناتواني والدين به جايي مي رسد که فکر مراجعه به پزشک تغذيه مي افتند. اما شايد ناسازگاري کودک هنگام خوردن غذا، دلايل پيش پا افتاده تري داشته باشد، اين طور نيست؟

زماني براي انتقام از والدين
 

در نخستين مرحله، بي اعتنايي کودک نسبت به خوردن غذا مي تواند جنبه انتقامي داشته باشد. کودک به خوبي مي داند که والدين او هنگام غذا دادن به وي نهايت توجه را صرف اين موضوع مي کنند. او به خوبي مي داند که مسأله تغذيه اش چقدر براي پدر و مادر مهم است و به اين ترتيب در اوج زيرکي مي کوشد تا صحنه غذا خوردن را تبديل به يک هشدار براي بزرگ ترهايش کند و به آنها بفهماند که او نيازهاي ديگري هم دارد. اين شرايط بيشتر براي مادران شاغل به وجود مي آيد، چرا که طبيعتاً آنها زمان کمتري را صرف کودک خود مي کنند.
در اين گونه موارد ضرورت دارد که مادران و پدران با انتخاب مراقب خوب براي کودک يا يک مهد مناسب، دنياي تنهايي او را پر کنند، چرا که در غير اين صورت احتمال دارد که کج خلقي هاي او ادامه پيدا کند. با اين حال بايد توجه کرد که هيچ چيز جاي توجه و حضور فيزيکي خود مادر را نمي گيرد. درست به دليل عمق و اهميت همين دلبستگي ميان کودک و مادر است که هميشه توصيه مي شود مادران بلافاصله بعد از زايمان، کودک را در آغوش بگيرند.

کودک خود را بهتر تغذيه کنيد
 

هنگام غذا دادن به کودک بهتر است اين نکات را هم مد نظر قرار دهيد:
ـ تنوع رنگ آميزي در غذا، کودک را براي خوردن پر اشتهاتر مي کند. هويچ پخته يا سبزي هاي رنگارنگ مي تواند جلوه زيباتري به غذاي کودک بدهد.
ـ وقت معيني را براي غذا دادن به کودک انتخاب کنيد تا اشتهاي او در همين زمان، هر روز تحريک شود.
ـ بشقاب او را نزديکش تا اذيت نشود.
ـ اگر نسبت به غذايي ابراز بي ميلي کرد، به سليقه اش احترام گذاشته و غذاي ديگري به وي بخورانيد، اما چند روز بعد دوباره همان غذاي پس زده شده را امتحان کنيد.
ـ سعي کنيد وسايل غذاخوري کودک از جنس نشکن باشد.
ـ محيط اطراف هنگام غذا دادن به کودک بايد ساکت باشد، چرا که کوچک ترين صدايي مي تواند توجه او را از غذا خوردن منحرف کند.
ـ سعي کنيد با اصرار بيش از حد و خشونت آميز براي غلبه بر بي ميلي واقعي کودک در مورد غذا خوردن، اين زمان را براي او خسته کننده نکنيد.
ـ تنوع غذايي را در روزهاي مختلف رعايت کنيد تا کودک از تکرار يک غذا آزرده خاطر نشود.
ـ هميشه به ناسازگاري هاي کودک يک نوع واکنش مشخص نشان بدهيد. وقتي غذا را پرت کرد، يک روز نخنديد و روز ديگر خشمگين نشويد. سعي کنيد با عکس العملي يکسان به وي بفهمانيد که کار جالبي نمي کند.
ـ يک قاشق کوچک هم به کودک بدهيد تا حس استقلال او را تقويت کنيد.
منبع: نشريه راه موفقيت، شماره 18