درخت دوستي
«داستان يک دوست »
الف – عزيران همکلاسي مدرسه اي ! بسياري از صفاتي را که امام اميرالمؤمنين (عليه السلام) درباره ي دوست فرموده است، براي بزرگ ترها سودمند است تا براي شما؛ يعني انجام برخي از آن کارها شايد با شرايط سني شما سازگار نباشد. البته درست تر آن است که بگوييم وقتي بزرگ تر شديد و با مسائل زندگي آشناتر گشتيد و روابط اجتماعي شما هم بيشتر شد، آنچه را که حضرت علي (عليه السلام) درباره ي دوست خود فرموده است بهتر و روشن تر وجدان مي کنيد، بنابراين برخي از آن ويژگي ها در آينده براي شما مفيدتر و کارسازتر خواهد بود و شماري نيز هم اکنون به کار شما مي آيد و چون آينده پيش روي شماست، آن ويژگي ها را بيان مي کنيم.
ب – در پايان سخنان حضرت علي (عليه السلام) عباراتي آمده است که ما آن عبارات را در آغاز اين سخن مي آوريم تا:
*-ثانياً به هشدار آن حضرت توجه کنيم که انجام دادن آن کردارهاي خدايي البته بسيار دشوار است.
*-ثالثاً به خود بياييم که هر اندازه که از آن کارها را که قادر هستيم انجام دهيم.
عبارات پاياني حضرت (علي عليه السلام) چنين است: «به شما اکيداً سفارش مي کنم که اين خوبي ها را فرا گيريد؛ به آنها پاي بند شويد و به انجامشان دل بسپاريد و اگر نمي توانيد به همه ي آن زيبايي هاي اخلاقي آراسته شويد، آگاه باشيد که اگر بخشي از آن را هم برگيريد، بهتر است از اين که تمام آن را واگذاريد. »
اينک به سخنان گهربار آن حضرت دل مي سپاريم تا ويژگي هاي يک دوست خوب را بشناسيم: «در روزگار گذشته دوست و برادري داشتم که به خاطر خدا با يکديگر دوست بوديم.» به اين نکته ي نخست توجه کنيد: «دوستي براي خدا و به خاطر خدا.» عامل و انگيزه ي دوستي هر چه باشد، دوران پايداري و ماندگاري آن دوستي تا زمان بقاي آن عامل است. از آنجا که خداوند هميشه حي و ماندگار و پايدار است. دوستي هاي خدايي نيز جاودانه و هميشگي است. پس بناي دوستي هاي خود را برايمان و اعتقاد به خداوند استوار مي سازيم و دوستانمان را از ميان دين باوران بر مي گزينيم.
منبع: نشريه جوانان امروز، شماره 2095.