UNFPA، جوانان و اهداف توسعه هزاره

UNFPA ديدگاهي از جهاني متناسب با جوانان دارد، دنيايي که باعث پيشرفت آنها مي شود. از حقوقشان حمايت مي کند و فرصت هايي را براي شکوفايي تمام توانائي هايشان آماده مي سازد و براي آراء و نظراتشان احترام قائل است، در چنين دنيايي جوانان داراي دانش و مهارت مورد نياز براي انجام کارها، انتخاب زندگي مسؤولانه و اختياري از جمله تصميم گيري درباره بهداشت باروري و جنسي مي باشند.
اين ديدگاهي است که در اهداف توسعه ي هزاره نيز منعکس شده است.

هدف اول: ريشه کني فقر و گرسنگي شديد
 

کاهش 50 درصد نسبت افرادي که با کمتر از يک دلار در روز زندگي مي کنند و آنهايي که از گرسنگي رنج مي برند و با در نظر گرفتن خط فقر که تخمين زده مي شود 1/4 جوانان در کشورهاي در حال توسعه در فقر شديد زندگي مي کنند، بنابراين اگر بخواهيم در کاهش فقر مؤثر باشيم بايد روي جوانان تمرکز کنيم. با توجه به کاستن گرسنگي، تمرکز روي زنان جواني که دچار کم خوني و سوء تغذيه هستند و حالات تغذيه اي آنها بچه هاي آنان را تحت تأثير قرار مي دهد اهميت دارد.

هدف دوم: دستيابي به تحصيلات اوليه ي همگاني
 

اطمينان از اينکه همه دختران و پسران تحصيلات اوليه را تکميل نمايند، 133 ميليون جوان وجود دارند که خواندن و نوشتن نمي دانند، 115 ميليون کودک که به مدرسه نمي روند و 100 ميليون بچه ي ديگر نيز قبل از اينکه خواندن، نوشتن ياد بگيرند، به اجبار ترک تحصيل خواهند کرد. به تعويق انداختن تولد اولين فرزند مي تواند کيفيت زندگي و فرصت هاي شغلي و تحصيلي را براي زنان جوان بهبود ببخشد. تحصيلات مخصوصاً تکميل دوره ي راهنمايي مي تواند به رهايي زنان جوان از فقر کمک کند به اين دليل که باعث ايجاد خانواده کوچکتر مي شود. در کشورهايي با سرعت رشد بالاي جمعيت براي هر سال بيشتر که دختران در مدرسه مي گذرانند ميزان هاي باروري 5 تا 10 درصد کاهش مي يابد.

هدف سوم: پيش بردن تساوي جنسي و توانمند سازي زنان
 

حذف نابرابري جنسي در تحصيلات ابتدايي و راهنمايي: دو سوم از بي سوادان دنيا زنان هستند و نسبت استخدام براي زنان فقط دو سوم مردان مي باشد. مطالعات متعدد نشان دهنده ي فوايد زياد سرمايه گذاري روي تحصيلات دختران مي باشد و تغييرات اجتماعي بهتر است که از جوانان آغاز گردد که در مقايسه با اشخاص مسن تر که پايبند در مسير خود هستند بيشتر مستعد تغييرات مي باشند. تحقق اين هدف نيازمند آن است که تبعيض و خشونت عليه زنان و دختران با تغيير در طرز برخوردها يا سياست ها و قوانين از بين برود.

هدف چهارم: کاهش مرگ کودکان
 

کاهش دو سوم ميزان مرگ و مير در کودکان زير 5 سال: در جهان، روزانه 30000 و يا 10 ميليون کودک در سال در اثر بيماريهاي قابل پيشگيري مي ميرند. يک نوزاد يا کودک براي بقاء، به مادرش وابسته است و بدون مادر خطر مرگ و مير او بالاتر مي رود. فيستول هاي زايماني و آسيب زايماني ناشي از انسداد مجراي زايماني، خطر زيادي براي خيلي از مادران جوان دارد و مي تواند سبب مرگ نوزادان شود. تحصيلات مخصوصاً براي دختران و مادران زندگي کودکان را نجات مي دهد.

هدف پنجم: بهبود سلامت مادران
 

کاهش سه چهارم ميزان مرگ و مير مادران: هر سال بيش از 500 هزار زن در حين بارداري و زايمان مي ميرند و تخمين زده مي شود که 30 برابر آن، از عوارض مربوط به بارداري رنج ببرند، از هر 10 تولد يکي مربوط به مادران نوجوان است. ( مرفه ترين کشورها از هر 6 تولد يکي) و زايمان يکي از عوامل اصلي مرگ و مير زنان 15 ـ 19 ساله مي باشد. کاهش مرگ و مير مادران و نوزادان مستلزم دسترسي همگاني به سلامت و حقوق باروري مي باشد. اين مخصوصاً براي زنان جوان محروم، اهميت دارد، آنهايي که بطور روتين در معرض بالاترين خطرها هستند و حداقل دسترسي را به اطلاعات سلامت باروري و خدمات دارند.

هدف ششم: مبارزه با HIV، مالاريا و بيماري هاي واگير
 

متوقف کردن و وارونه نمودن سير گسترش ايدز، مالاريا و بيماريهاي اصلي ديگر، 50 درصد عفونتهاي HIV جديد در ميان جوانان رخ مي دهد. عفونت HIV در ميان زنان جوان سريعتر از گروه هاي ديگر در حال افزايش است. بيشتر جوانان نمي دانند که آيا آنها آلوده اند، چگونه HIV منتقل مي شود و چگونه با آن مقابله کنند. اين نسلي است که دنياي بدون ايدز را درک نخواهد کرد. ما هرگز نمي توانيم پاندمي ها را سرکوب کنيم مگر اينکه جوانان خدمت و اطلاعات مورد نيازشان را داشته باشند، با توجه به عدم وجود هرگونه درمان، اولين اقدام کماکان پيشگيري از ايدز است.

هدف هفتم: تضمين پايداري محيط
 

ادغام اصول توسعه ي پايدار در سياست و برنامه هاي کشور مانع از دست رفتن منابع محيطي مي گردد.
مشکلات محيطي ( از جمله عدم دسترسي به آب آشاميدني سالم و ...) نه فقط امروز جوانان را تحت تأثير قرار مي دهد بلکه گرفتاريهاي شديدي براي آينده آنها ايجاد مي کند.

هدف هشتم: با همکاري کشورهاي در حال توسعه و ايجاد کار مولد و شايسته براي جوانان هر سال 100 ميليون جوان در دنيا وارد بازار کار مي شوند، فقدان کار مولد براي آنان فقر را دائمي کرده و با افزايش سطح جرم، سوء مصرف مواد و يا کشمکش همراه است، اين تأکيدي بر ارتباط بين توسعه ي صلح و امنيت است براي اکثر جوانان زندگي اقتصادي در سالهاي جواني شروع مي شود، اما بيکاري در اين گروه بالا است. عموماً نيمي از بيکاران دنيا زير 24 سال هستند. افزايش مهارتها مخصوصاً براي فقيرترين مردم به ويژه دختران مي تواند به شغل هايي با حقوق بهتر تفسير شود که به معناي شانس بهتر براي رهايي از فقر مي باشد. UNFPA، همراه براي جوانان.
 

سرمايه گذاري براي جوانان مي تواند به شکستن حلقه ي فقر کمک کند و منجر به دست يابي به اهداف توسعه هزاره شود. UNFPA با دولت ها در جهت هم سو کردن موضوعات جوانان با سياست ها و برنامه هاي ملي همکاري مي کند و از آنها در قسمت هايي مانند جمع آوري اطلاعات، آموزش، بهداشت باروري، معاش و خدمات حمايت مي کند، وقتي جوانان قسمت بزرگي از جمعيت را تشکيل مي دهند بايد به سهم منصفانه اي از اين منابع دسترسي داشته باشند.
جوانان همکاري گسترده اي در حل مشکلاتي مانند حاملگي ناخواسته، HIV/AIDSو خشونت عليه زنان و دختران دارند. تلاشهاي بزرگسالان به منظور کمک به نسل جوانتر، اگر توسط خود جوانان حمايت شود، مؤثرتر، خواهد بود. در UNFPA، براي اطمينان از اينکه در مسير صحيحي قرار داشته باشيم از افراد خبره که همان جوانان هستند، استفاده مي کنيم ما متعهد هستيم رويکردي را انتخاب کنيم که متناسب با فرهنگ، مناسب سن، به استحکام حقوق بشر و در راستاي برابري جنسي باشد. دخالت مستقيم جوانان در تصميم گيري هاي زندگيشان نه تنها بر ارتقاي حقوق بشر مؤثر است بلکه باعث ايجاد خود باوري، تصميم گيري بهتر و آغاز يک پروسه ي شهروندي طولاني مدت مي شود، تلاش هاي بسياري بايد انجام شود تا آسيب پذيرتين افراد جوان مانند جواناني که از فقيرترين جوامع هستند، جواناني که بخاطر زن بودن، ناتوان بودن، متعلق بودن، به يک نژاد يا گروه خاص بودن تحت تبعيض قرار گرفته اند را تحت پوشش قرار دهد.
منبع: انتشارات صندوق جمعيت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي
منبع: نشريه پيام پزشک، شماره 60.