![کابوس زنده کابوس زنده](https://rasekhoon.net/_files/thumb_images700/article/16f1ad68-15f7-48a3-9c1f-c5380ecc8f6a.jpg)
کابوس زنده
نيوسنده : سهيل منصوري
اگر شما نيز بازي هاي ساخته شده توسط بازيسازان روسي را بازي کرده باشيد، احتمالاً با ما هم عقيده هستيد که بازي هاي ساخته شده توسط آنان هر چند سنگين و پر ايراد، اما متفاوت ، منحصر به فرد و پر از ايده هاي نو هستند. بازي عجيب The Void (که با نام هاي مختلفي عرضه شده و نام نگارش انگليسي آن Thension است) يکي ديگر از محصولات ساخته شده توسط اين بازيسازان است که در سال 2008 در روسيه عرضه شد و نگارش انگليسي آن نيز اخيراً به بازار آمده است.
The Void بازي است که حتي توصيف آن نيز سخت است. داستان بازي در دنيايي عجيب به نام The Void رخ مي دهد. دنيايي سياه و سفيد و تاريک که بيش از هر چيز به عالم برزخ شباهت دارد.روح بعضي از انسان ها به دلايل نامعلوم قبل از مرگ در اين دنيا اسير مي شود و براي بقاي در آن ناچار است به تنها رشته اميد باقي مانده در اين دنيا يعني رنگ چنگ بيندازد. رنگ که به شکل تکه هاي کوچک روح مانند در محيط پراکنده شده است. تنها عامل بقا در اين دنيا است و در صورتي که يک روح سرگردان نتواند رنگ کافي به دست آورد؛ براي هميشه کشته خواهد شد.
The Void به طور کلي تقريباً با هر بازي استاندارد ديگري تفاوت دارد. نماي اين بازي اول شخص است ، اما The Void يک شوتر اول شخص نيست بلکه المان هايي از بازي هاي ماجرايي و حتي استراتژي به ارث برده است. بازيباز بخش هايي از بازي را براي انجام کارهايي که براي يک بازي اول شخص يا حتي ماجرايي بسيار نامتعارف است (مثل جمع آوري وکشت رنگ ) مي پردازد. حتي المان هاي بازي هاي نقش آفريني نيز در اين بازي (البته نه به گونه اي که انتظار داريد) استفاده شده و بايد گفت طبقه بندي اين بازي در يک ژانر مشخص کار چندان ساده اي نيست. اما The Void هر چه که هست ، بي شک يک بازي استثنايي است که بازيباز را از همان ابتدا گيج مي کند و اگر علاقمند به بازي هاي نوآورانه باشيد ممکن است بلافاصله از آن متنفر شويد؛ اما اگر به اين بازي فرصت دهيد جذابيت هاي خود را نشان مي دهد. در واقع اين بلا تکليفي در بخشي از بازي به اساس ساختار آن تبديل مي شود. به گونه اي که بازيباز ناخودآگاه مي پذيرد در محيطي بسيار خطرناک، غير طبيعي و غير قابل درک اسير شده که بيش از هر چيز به يک کابوس مبهم شباهت دارد.
کيفيت صداها در بازي نيز آن چنان که بايد چنگي به دل نمي زند.صدا مي توانست در چنين بازي اي نقش بسيار بهتري اجرا کند و محيط آن را زنده و قابل فهم کند؛ اما بازيسازان به وضوح در زمينه صداهاي اين بازي کم کار کرده اند.البته صدا گذاري بازي مرموز و مبهم و افسون گر است؛ اما براي بازي که در چنين دنيايي رخ مي دهد؛ به هيچ وجه کافي نيست.
The Void يک بازي کاملاً منحصر به فرد ايده هاي شگفت انگيز ، داستان جذاب و عجيب و جو فوق العاده است؛ با اين وجود کيفيت آن نيز مانند بسياري از محصولات ساخته شده توسط بازيسازان تازه کار پايين است و اين نواقص، ممکن است مانع از لذت بردن از جواهري شود که در پشت آن نهفته است.اين بازي تجربه اي بسيار ازرشمند براي بازيبازاني است که مي خواهند عناويني نوآورانه را تجربه کنند؛ اما ممکن است بسياري از بازيبازهاي ديگر را فراري دهد. در هر صورت تنها يک چيز قطعي است؛ پيش تر چنين چيزي را بازي نکرده ايد، البته اگر بخواهيد آن را بازي کنيد!
منبع: نشريه ي بازي رايانه، شماره ي 34.
The Void بازي است که حتي توصيف آن نيز سخت است. داستان بازي در دنيايي عجيب به نام The Void رخ مي دهد. دنيايي سياه و سفيد و تاريک که بيش از هر چيز به عالم برزخ شباهت دارد.روح بعضي از انسان ها به دلايل نامعلوم قبل از مرگ در اين دنيا اسير مي شود و براي بقاي در آن ناچار است به تنها رشته اميد باقي مانده در اين دنيا يعني رنگ چنگ بيندازد. رنگ که به شکل تکه هاي کوچک روح مانند در محيط پراکنده شده است. تنها عامل بقا در اين دنيا است و در صورتي که يک روح سرگردان نتواند رنگ کافي به دست آورد؛ براي هميشه کشته خواهد شد.
The Void به طور کلي تقريباً با هر بازي استاندارد ديگري تفاوت دارد. نماي اين بازي اول شخص است ، اما The Void يک شوتر اول شخص نيست بلکه المان هايي از بازي هاي ماجرايي و حتي استراتژي به ارث برده است. بازيباز بخش هايي از بازي را براي انجام کارهايي که براي يک بازي اول شخص يا حتي ماجرايي بسيار نامتعارف است (مثل جمع آوري وکشت رنگ ) مي پردازد. حتي المان هاي بازي هاي نقش آفريني نيز در اين بازي (البته نه به گونه اي که انتظار داريد) استفاده شده و بايد گفت طبقه بندي اين بازي در يک ژانر مشخص کار چندان ساده اي نيست. اما The Void هر چه که هست ، بي شک يک بازي استثنايي است که بازيباز را از همان ابتدا گيج مي کند و اگر علاقمند به بازي هاي نوآورانه باشيد ممکن است بلافاصله از آن متنفر شويد؛ اما اگر به اين بازي فرصت دهيد جذابيت هاي خود را نشان مي دهد. در واقع اين بلا تکليفي در بخشي از بازي به اساس ساختار آن تبديل مي شود. به گونه اي که بازيباز ناخودآگاه مي پذيرد در محيطي بسيار خطرناک، غير طبيعي و غير قابل درک اسير شده که بيش از هر چيز به يک کابوس مبهم شباهت دارد.
کيفيت صداها در بازي نيز آن چنان که بايد چنگي به دل نمي زند.صدا مي توانست در چنين بازي اي نقش بسيار بهتري اجرا کند و محيط آن را زنده و قابل فهم کند؛ اما بازيسازان به وضوح در زمينه صداهاي اين بازي کم کار کرده اند.البته صدا گذاري بازي مرموز و مبهم و افسون گر است؛ اما براي بازي که در چنين دنيايي رخ مي دهد؛ به هيچ وجه کافي نيست.
The Void يک بازي کاملاً منحصر به فرد ايده هاي شگفت انگيز ، داستان جذاب و عجيب و جو فوق العاده است؛ با اين وجود کيفيت آن نيز مانند بسياري از محصولات ساخته شده توسط بازيسازان تازه کار پايين است و اين نواقص، ممکن است مانع از لذت بردن از جواهري شود که در پشت آن نهفته است.اين بازي تجربه اي بسيار ازرشمند براي بازيبازاني است که مي خواهند عناويني نوآورانه را تجربه کنند؛ اما ممکن است بسياري از بازيبازهاي ديگر را فراري دهد. در هر صورت تنها يک چيز قطعي است؛ پيش تر چنين چيزي را بازي نکرده ايد، البته اگر بخواهيد آن را بازي کنيد!
منبع: نشريه ي بازي رايانه، شماره ي 34.